Η δήλωση της κατάπαυσης του πυρός μετά τη σύνοδο κορυφής του Μινσκ μεταξύ των ηγετών της Ρωσίας, η Γερμανία, η Ουκρανία και η Γαλλία έθεσε την ελπίδα, έστω και μικρή, μιας λύσης για την κρίση στην Ουκρανία κατά την οποία περισσότεροι από 5.000 άνθρωποι έχουν πεθάνει μέχρι σήμερα. Ωστόσο, δεδομένης της στάσης των συμμετεχόντων, η λύση αυτή δεν φαίνεται να έρχεται εύκολα. Έτσι, λοιπόν, το ερώτημα είναι ποιοί είναι οι νικητές και ποιοί οι χαμένοι από την κρίση;
Με την κρίση της Ουκρανίας και της Κριμαίας αφήνοντας την Ουκρανία, τα κράτη μέλη της ΕΕ και οι ΗΠΑ άρχισαν την επιβολή κυρώσεων κατά της Ρωσίας, με πρωτοβουλία των ΗΠΑ. Ωστόσο, πολλά έχουν αλλάξει στον κόσμο από την εποχή του Ψυχρού Πολέμου, και αποδείχθηκε ότι είναι πιο δύσκολο από ό, τι αναμενόταν για να οικοδομηθεί ένα νέο διπολικό μοντέλο στον κόσμο. Ρήξεις στο δυτικό μπλοκ για το θέμα των κυρώσεων κατά της Ρωσίας έγιναν όλο και βαθύτερα.
Οι ξαφνικές διαμαρτυρίες στην Ουκρανία, οι οποίες έγιναν μέρος της τελωνειακής ένωσης, ακολουθούμενες από τη διάλυση τους και για το συνεχιζόμενο εμφύλιο πόλεμο στον οποίο πάνω από 5.000 άμαχοι έχασαν τη ζωή τους ήταν ένα από τα σημαντικότερα πολιτικά γεγονότα των τελευταίων ετών. Η επανένωση της Κριμαίας με τη Ρωσία προκάλεσαν τις παγκόσμιες οικονομικές κυρώσεις από τις ΗΠΑ. Φυσικά οι κυρώσεις έπληξαν τη Ρωσία, αλλά θα πρέπει επίσης να αποδεχθούμε το γεγονός ότι ορισμένα κράτη μέλη της ΕΕ, που υποστηρίζονται από τις ΗΠΑ υπέστησαν ζημιές όσο και η Ρωσία. Οι οικονομικές κυρώσεις που ακολουθήθηκαν από μια απότομη πτώση των διεθνών τιμών του πετρελαίου, και πάλι με πρωτοβουλία των ΗΠΑ. Η πτώση των των τιμών του πετρελαίου επηρέασαν όχι μόνο τη Ρωσία, αλλά και όλες οι πετρελαιοπαραγωγές χώρες, και την ΕΕ - η οποία εξακολουθεί να προσπαθεί να ξεφύγει από την επίδραση της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης - είχε πληγεί από την ανισορροπία των επιτοκίων και του πληθωρισμού και αντιμετωπίζουν τον κίνδυνο της επιστροφής στην κρίσης. Το αποτέλεσμα ‘μπούμερανγκ’ των κυρώσεων κλώνησαν σοβαρά την ΕΕ.
Από την άλλη πλευρά, η Ρωσία δεν κάθεται άπραγη πίσω, αλλά έριξαν τα δικά τους χαρτιά στο τραπέζι. Πρώτα, η Ρωσία, υπέγραψε πετρελαική συμφωνία διάρκειας 30 ετών με την Κίνα, ώς αντίποινα για τις χώρες της ΕΕ που προτιμούν τους δεσμούς τους με τις ΗΠΑ πάνω από τα ομόλογα καλής γειτονίας. Αυτό σημαίνει ότι ένα νέο και δαπανηρό πρόβλημα για τις οικονομίες της ΕΕ, οι οποίες είναι σχεδόν απόλυτα εξαρτημένη από τη Ρωσία για το φυσικό αέριο. Ο βιομηχανικός γίγαντας Γερμανία ειδικότερα, έκανε ό, τι μπορούσε για να κρατήσει τα κανάλια επικοινωνίας με την, πλούσια σε άνθρακα, Ρωσία ανοιχτή, και αυτό κάνει ακόμα. Σύμφωνα με τα στοιχεία από την Deutsche Bank, σε περίπτωση που συνεχίσει τις κυρώσεις, η γερμανική οικονομία θα συρρικνωθεί κατά 0,5% μέχρι το τέλος του τρέχοντος έτους και η γερμανική βιομηχανία θα χάσει 25.000 θέσεις εργασίας. Αυτό δεν είναι καλή είδηση για την οικονομία της ΕΕ, η οποία είναι ήδη υπό πίεση.
Η Ρωσία σίγουρα δεν έχει πληγεί μονόπλευρα από Ρώσους επιχειρηματίες όπου εμποδίζεται η ελεύθερη διακίνηση τους καθώς και οι περιορισμοί αυτών στις τραπεζικές μεταφορές. Αυτό έχει βαθιά επίδραση και στον ευρωπαϊκό τραπεζικό τομέα. Επιπλέον, η αναβολή της συμφωνίας ανεμογεννήτριων μεταξύ της Ρωσίας και της Siemens, των οποίων οι ετήσιες εξαγωγές προς τη Ρωσία είναι στην περιοχή των € 2.000.000.000, δημιουργείται μια απώλεια για τον τομέα της ενέργειας με βάση τον άνθρακα και τον τομέα των εναλλακτικών μορφών ενέργειας. Η Siemens αποφάσισε μονομερώς να μην αναγνωρίσει τις κυρώσεις. Η Ρωσία αποφάσισε να ακυρώσει τη συμφωνία της με τη Βουλγαρία σχετικά με τον αγωγό South Stream, ενώ η Βουλγαρία έχει επανειλημμένα καθυστερήσει την έναρξη της κατασκευής, εκείνοι που αμφισβήτησαν την σοβαρότητα του θέματος, συνειδητοποίούν τώρα ότι η Ρωσία δεν αστειευόταν όταν αξιωματούχοι της Gazprom βγήκαν στο συμπέρασμα ότι ο αγωγός θα πρέπει να περάσει μέσω της Τουρκίας αντ 'αυτού.
Οι Ευρωπαϊοι καλλιεργητές λαχανικών, ιδιαίτερα η Ολλανδία και η Πολωνία, ήταν ίσως εκείνοι που επλήγησαν περισσότερο από τις κυρώσεις. Οι ευρωπαίοι αγρότες, των οποίων οι ετήσιες εξαγωγές προς τη Ρωσία ανέρχονται σε € 16 δισεκατομμύρια, επλήγησαν σοβαρά από την ξαφνική επιβολή κυρώσεων στις εξαγωγές. Αυτή η απώλεια των εξαγωγών τροφίμων ακολούθηθηκε απο την Ιρλανδία, της οποίας οι εξαγωγές τυρίο προς τη Ρωσία ανέρχονται σε € 4.500 εκατομμύρια το χρόνο. Ενώ η Ρωσία είναι σε θέση να προμηθευεται τα προϊόντα αυτά από άλλες πηγές, ιδίως από την Τουρκία, οι απώλειες των Ευρωπαϊων πωλητών δεν έχουν ακόμη αποζημιωθεί.
Οι Ευρωπαϊκές θεωρήσεις ‘βίζας’ Ρώσων τουριστών ακυρώθηκαν, και η βιομηχανία τουρισμού υπέστη ζημιές σε συνδυασμό με την πτώση του ρουβλίου. Η Ελληνική Κύπρος, της οποίας η οικονομία βασίζεται κυρίως στις τραπεζικές μεταφορές χρημάτων από Ρώσους ολιγάρχες και τουριστικές δραστηριότητες, βρέθηκε σε δύσκολη κατάσταση. Σε δήλωσή του ο επικεφαλής του ελληνικού τμήματος της Κύπρος, Νίκος Αναστασιάδης, είπε, «Θέλουμε να αποφύγουμε οποιαδήποτε περαιτέρω απομείωση σχέσεων μεταξί της Ρωσσίας και της Ευρωπαϊκής Ένωσης.» Είπε ουσιαστικά ότι πολλές χώρες μέλη της ΕΕ, όπως η Γερμανία, η Γαλλία, η Ελλάδα και η Ολλανδία δεν μπορούσαν να πούν. Παρά το γεγονός ότι ο Γάλλος πρόεδρος Hollande έχει εκδόσει σήμα για ένα πισωγύρισμα από τις κυρώσεις, δεν ήταν σε θέση να μιλήσει για τις ζημίες που υπέστη η Γαλλία όπως ο πρώην Πρόεδρος Σαρκοζί. Ο Σαρκοζί αυτή τη φορά εξέφρασε την πραγματική σκέψη των λαών της Ευρώπης, όταν είπε, «Τα ευρωπαϊκά κράτη δεν θέλουν έναν Ψυχρό Πόλεμο με τη Ρωσία."
Η πραγματική πολιτική και όχι τα ιδανικά, φαίνεται να δένουν τα χέρια των ΗΠΑ, μετά από ανεπιτυχείς επεμβάσεις στο Ιράκ, το Αφγανιστάν και τη Λιβύη, οι ΗΠΑ έχουν υποστεί σοβαρή απώλεια εμπιστοσύνης. Ορισμένοι αξιωματούχοι των ΗΠΑ, οι οποίοι ελπίζουν ότι ο κόσμος και το διπολικό κλίμα, για άλλη μια φορά θα φέρει στα χέρια τους δύο ηγέτες που κοιτάνε να ανανεώσουν την πολιτική τους σταδιοδρομία, οτι μπορεί κάλλιστα να αναζητούν ένα νέο Ψυχρό Πόλεμο. Όπως έχω πει πολλές φορές, εάν η ΕΕ και οι ΗΠΑ ακολουθήσουν ένα μονομερές θετικό βήμα και δώσουν τέλος στην πολιτική τους που περικυκλώνει την Ρωσία, τότε θα δούν και ότι η Ρωσία, υπό την ηγεσία του Πούτιν, θα κάνει σύντομα ένα θετικό βήμα. Επιπλέον, όπως είδαμε στις περιπτώσεις του Ιράν, η Βόρεια Κορέα και η Κίνα, οι οικονομικές κυρώσεις στην πραγματικότητα ενισχύουν γενικά την ιδεολογική δομή μιας χώρας, αντί να την αλλάζουν. Η άσκηση πίεσης στην Ρωσία, η οποία είναι βαθύτατα ανήσυχη ενώ είναι όλο και πιο απομονωμένη και την εξαναγκάζει σε μια γωνία, στην πραγματικότητα θα καταστρέψει ολόκληρο το παγκόσμιο σύστημα και θα προκαλέσει μια οικονομική κατάρρευση στην Δυση. Ο Πρόεδρος Ομπάμα, ο οποίος έχει υπογράψει μια πολιτική απομόνωσης της Ρωσίας, θα πρέπει επίσης να δει τον κίνδυνο των ΗΠΑ να απομονώνεται η ίδια κατά συνέπεια. Συνεπώς, η λύση βρίσκεται κατά κύριο λόγο σε βήματα για να έρθουν απο την Δύση.
English Pravda & MBC Times:
http://english.pravda.ru/world/europe/16-02-2015/129832-eu_russia_ukraine_crisis-0/
http://www.mbctimes.com/english/is-the-eu-stepping-back-from-russian-sanctions
