Bazı evrimciler tarafından mikroevrim iddialarına delil olarak gösterilen ispinoz kuşları aslında bir evrimleşme değil türleşme örneğidirler. Galapagos Adalarında yaşamakta olan ispinozların atalarının başlangıçta çok az sayıda olduğu bir gerçektir. Ancak daha sonra Güney Amerika ana karasından rüzgarlarla gelen bazı ispinozlar, Galapagos Adalarına yayılmışlar ve iki grup arasındaki coğrafi izolasyon (bkz. Coğrafi izolasyon) nedeniyle bazı varyasyonlar zamanla ağır basmışlardır. İşte bu kuşlar arasındaki türleşmede tam bu noktada ortaya çıkmıştır. Farklı varyasyonlara ait olan kuşlar, bir şekilde yeniden biraraya geldiklerinde, birbirleri ile çiftleşme içgüdüsünü kaybettikleri görülmüştür. Çiftleşmemeleri ise biyolojik bir farklılıktan değil tamamen davranış biçiminden kaynaklanmaktadır. Kuş sadece daha önce birarada yaşamadığı diğer varyasyonu çiftleşebileceği bir birey olarak görmemektedir. Sonuçta, bu varyasyonların aralarında çiftleşmemeleri biyolojik olarak farklı bir tür haline dönüştüklerinden değil, farklı coğrafi bölgelerde ayrı yaşadıklarından ötürü bir araya geldiklerinde çiftleşme eğilimine girmemelerinden kaynaklanmaktadır.
 Darwin'in Galapagos Adalarında gördüğü ve teorisine delil sandığı farklı ispinoz gagaları, gerçekte bir genetik varyasyon örneğidir ve türlerin evrimi iddiasına bir delil oluşturmaz. |
Evrimciler ise, bu durumu kendi teorilerine malzeme yapmaya çalışarak, "bakın ispinozlar coğrafi izolasyon sayesinde kendi içlerinde türleşiyor, demek ki bu canlılar daha fazla doğal seleksiyona maruz kalırlarsa yakında farklı cinslere dönüşecekler" gibi dayanaksız ve bilim dışı bir çarpıtma öne sürmektedirler.
Sonuç olarak ispinozlardaki bu çeşitlenmenin, evrimcilerin iddia ettikleri yeni bir tür oluşumuyla hiçbir ilgisi yoktur. Olay, ispinoz türünün toplam gen havuzundaki genlerin farklı kombinasyonlarda birleşerek türün kendi içinde çeşitlenmesinden yani varyasyonlarının oluşmasından ibarettir. Tür yine aynı türdür, türün gen havuzuna yeni bir gen, yani yeni bir bilgi eklenmesi söz konusu değildir.
Evrimcilerin bu açık gerçeği nasıl kendi çıkarları doğrultusunda çarpıttıklarını daha net anlayabilmek için ispinoz kuşlarındaki genetik çeşitlenmeyi bir örnekle şöyle açıklayabiliriz: Elimize bir deste iskambil kağıdı alalım ve bu desteyi birkaç kez karıştıralım, sonuçta bu destedeki kağıtların yerine hiçbir zaman yeni ya da farklı bir kağıt türü gelmez, yalnızca destenin içinde var olan kağıtların sırası değişir. İşte ispinoz kuşlarındaki çeşitlilik durumu (varyasyon) da bundan farksızdır. Bu kuşların gen havuzunda meydana gelebilecek genetik çeşitlilik havuza yeni bir gen eklemez, bundan ötürü de ispinozlar hiçbir zaman başka bir cinse ya da canlıya dönüşemezler. Yalnızca kendi içlerinde çeşitlilik gösterebilirler. Doğada bu tip sınırlı varyasyonlar gösteren çok sayıda canlı vardır ve bu canlıların hiçbirisi evrime delil değildir.
