Ateist insana ruh hastası demek çok yanlış. Ateistlere, Allah Kuran’da ruh hastası demiyor ki. Ateist inanmayabilir. Dürüst olarak söylüyor, “İnanmıyorum” diyor; önce inanıyordur, sonra değişmiştir, inanmayabilir. İnanırken çeşitli ruh hallerine girebilir. Bir ülkede komünist de olur, faşist de olur, Satanist de olabilir, biz inancına karışamayız. Adam satanisttir, öyle inanıyordur, hoşuna gidiyordur, Satanist de olabilir. Hristiyan olur, Musevi olur, Budist olur, yani bir puta da tapabilir.
Ateistler hakkında hakaretamiz konuşmak hiçbir şekilde doğru değil. Ayrıca bunun kimseye bir faydası da olmaz. Aksine hakaret edildiğinde, sanki Müslümanlar ateistler için böyle düşünüyormuş gibi bir mantığa çekebilir insanları. Bir çok insan bilmiyor Kuran’ı. Kuran’a göre herkes istediği gibi fikrini savunur. Ayrıca ateistler dürüst davranıyor, fikrini gizlemiyor, münafıklık yapmıyor. Ateist adam açık açık dürüstçe söylüyor ‘Ben inanmıyorum’ diyor. Yani bu bir risk meydana getirmez; onun inancını biliyorsun sen, o zaman ona göre davranırsın. Öbürü daha tehlikeli değil mi? ‘Müslümanım’ diyor, senin arkadaşlarının, ailenin içine giriyor kendini gizliyor ama ateist ya da Satanist oluyor. Bu mu iyi, dürüst olması mı iyi?
Bir de o kişi inananlara hakaret ediyorsa bile, onlara da hakaretle karşılık verilmesine gerek yok. Onu güzel sözle İslam’a, Kuran’a davet etmek gerekir.
Allah Kuran’da, Müslümanlara, müşriklere (Allah’a şirk koşanlara) nasıl davranılması gerektiğini bildirmiş.
‘Müşrikleri, puta tapanları size geldikleri vakit, bir yerden diğer yere, tehlikeli bir bölgeden geçerken güvenlik içinde canınızı ortaya koyarak geçirin’ diyor Allah. ‘Onların canını, malını, ırzını, namusunu koruyun, sağlam yere geçtikten sonra, oraya teslim ettikten sonra çekilin’ diyor Allah. ‘Canınız pahasına müşrikleri koruyun’ diyor Allah, ayet var.
Benim birçok tanıdığım var, arkadaşlarım var, okulda benim Maocu arkadaşlarım vardı, komünist arkadaşlarım vardı, gayet efendi terbiyeli çocuklardı. İnanmıyordu, inanmayabilir. Mesela bir arkadaşım parkalı markalı komünistti o zaman, sonra ‘Adnan Hoca’nın etkisiyle ben akademideyken değiştim’ dedi ve elhamdülillah Müslüman oldu.
Müslüman olması için kimseye baskı uygulanamaz. Sevgiyle, şefkatle anlatmak gerekiyor. O da Allah’ın kulu. Bizim hocalarımızın çoğu Marksist’ti o zaman. Mesela ünlü yazar olan kişiler de vardı, değerli felsefeciler vardı. Marksist görüşe sahiptiler o zamanlar. Ama şu an elhamdülillah mümin, dindarlar. Dindar olmayabilirlerdi de. Yine saygı duyarız, fikir bu. ‘Ben böyle düşünüyorum’ diyor. Allah Kuran’da, ‘ateistler, ateşe tapanlar, müşrikler var’ diyor. Allah bize ayette “Sizin dininiz size, bizim dinimiz bize” deyin diyor. Ve ‘dinde zorlama yoktur’ diyor Allah.
Bağnaz İslam anlayışında bazı bozukluklar olmuş. Dine, özünde hiç olmayan hurafeler eklenmiş. Klasik bazı hurafe eserlerdeki bu yöndeki ifadeler vahşet içeriyor. Bir hafta sakalını kesen biri öldürülüyor. Namaz kılmayan üç mezhepte öldürülüyor. Hanefi mezhebinde kan çıkıncaya kadar dövülüyor. Eğer yine vazgeçmezse öldürülüyor. Elbette bunların hiçbiri Kuran’ın özünde, gerçek İslam’da olmayan, bağnaz zihniyetin mezheplere soktuğu sapkın inançları. Bu ifadeleri savunan bir adam , “İslam şefkatlidir” diye ortaya çıkarsa, o zaman İslam’ın aslını bilmeyenler ona inanmazlar. Halbuki Allah ‘dinde zorlama yoktur’ diyor. Ama bu anlayıştaki bir kısım bağnaz insanlar da zorlama ve baskıdan yana oluyor. Allah ‘dinde zorlama yoktur’ diyor. İnanmıyor musun Allah’ın dediğine? ‘İnanmıyorum’ diyor. ‘Ben kendimden böyle buldum’ diyor. O zaman bu, Kuran’a, İslam’a karşı bir tavır olmuş oluyor. İşte bağnaz zihniyetteki bu insanlar bunu da anlamazdan geliyorlar.
Allah’ın dinine ilaveler yapmışsınız, uydurmalar yapmışsınız, nur gibi İslam dinini ne hale getirmeye kalkıyorlar. Ondan sonra “İslam barış dini” diyorlar. İslam tabi ki hiç şüphesiz barış dini zaten. Ama senin anlattığın hurafelerle dolu anlayış barış dini mi? Senin anlattığın vahşet; sen vahşetten bahsediyorsun. Kuran dinini anlatmıyorsun ki sen, uydurma bir din oluşturmuşsun, kendi kafandan İslam diye hükümler eklemeye kalkıyorsun. Saf Kuran’a dayalı samimi İslam’ı savunsana, Allah’ın hükümlerine titizlikle uysana. İşine gelmezse haşa ‘Yok, Allah bu hükmü kaldırdı, ref edildi’ diyor. Asıl senin aklın gitmiş, Kuran ayeti niye gitsin, Kuran kıyamete kadar geçerli.
Ama tabi ki bu insanlara da kızmak değil de, hepsini düzeltmeye çalışmak lazım. Dünyanın her yerindeki tüm Müslüman topluluklar sevecen, sevgi dolu bir yapıya dönüşsün. Konferanslar, toplantılar yapsın Müslümanlar. Aslan gibi genç kızlar ve delikanlılar var, filinta gibiler. Bütün Lübnan’da, Suriye’de her yerde İslam’ı, Kuran’ı tebliğ edelim. Yani buna bir gayret edilse Ortadoğu’daki kargaşa biter, hemen hallolur. Ne gerek var tehdide, sertliğe, çatışmaya.
Hepsi mutlaka İslam’ın barışçıl yönünü savunsunlar. İslam’ı yanlış tanıtıyorlar. Gerçi Allah’ın izniyle İslamiyet zaten kendini korur, Kuran kendini korur, ama bir an önce bütün insanları kazanmak lazım. Ne ateisti ne yanlış bilgi sahibi olanı dışlama ve aşağılama ile bir yere varamayız. (Adnan Oktar, 24 Mayıs 2013, A9 TV)
