Devletler sağlıktan eğitime, terörle mücadeleden toplu taşımaya kadar tüm toplumsal ihtiyaçları karşılayabilmek için büyük bir maddi güce ihtiyaç duyar. En zengininden en fakirine kadar tüm ülkeleriin küresel krizden payını aldığı, işsizliğin arttığı bu dönemde Yemen de benzer sıkıntılar yaşıyor.
Yemen’deki ekonomik sorunlardan biri, fiyatlardaki yüksek artış oranı. Çekirdek enflasyon olarak isimlendirilen mevsimsel etkilerden uzak bazı temel tüketici ürünlerindeki fiyat artışı bu yıl itibarı ile %166’ya vardı. 2011 yılı Ekim ayında %25’i bulan fiyat artışlarının şimdilerde %12’ye inmiş olması ise olumlu bir gelişme. Buna karşın Yemenlilerin gelirlerinin fiyatlar kadar artmamış olması ülkedeki fakirliğin yaygınlaşmasına yol açıyor. Zorluk içinde yaşayan Yemenlilerin aylık gelirleri hiçbir ihtiyaçlarını karşılayamıyor ve bunun yanında ülkenin dört bir yanında çok büyük bir işsizlik sorunu yaşanıyor.
Yapılan araştırmalara göre Yemen’deki işsizlik oranı 2012 yılı itibarıyla %30’a ulaştı. Bu kişilerin bakmakla yükümlü oldukları aileleri de göz önünde bulundurulduğunda bu sayı daha da artıyor. Bu denli yüksek işsizlik oranının olduğu bir ülkede üretimden, verimlilikten bahsetmek maalesef mümkün değil.
Gelirler ile giderler arasındaki dengesizlik sadece fert bazında değil, ülke bazında da belirgin bir sorun. Yemen'in 850 milyon dolarlık ihracatına karşılık yaklaşık 1,5 milyar dolarlık ithalatı var. Bu da ülkenin ödemeler dengesini olumsuz etkiliyor.
Aradaki bu farkı kapatıp hayatın normal akışının sağlanması için Yemen Hükümeti, diğer ülkeler gibi, dış yardım arayışına giriyor. Ne var ki ihtiyaç duyulan dış yardımlar bulunsa bile bu yeterli olmamakta, çünkü bu yardımların geri ödenmesi için gereken faizler, fiyatlarda ve vergi oranlarında artış gibi çok daha büyük sorunlar doğuruyor.
Günümüzde devletlere, özellikle de Yemen gibi ekonomik açıdan iyi durumda olmayan devletlere yapılan yardımlar faiz sistemi üzerine kurulmuştur. IMF ya da Dünya Bankası veya diğer uluslararası kuruluşların verdiği yüksek faizli yardımların ülke ekonomisine pek çok açıdan olumsuz etkileri olmaktadır.
Bu yardımlar çoğunlukla temel ithal ürünlerin finansmanının sağlanmasında, memur maaşlarının ödenmesinde, bütçe açığının kapanmasında kullanılmaktadır. Bunların tamamı günü kurtarma amacını taşımakta ve bu da ülkenin daha büyük bir borç ödeme sarmalına düşmesine neden olmaktadır. Nitekim aldığı yüksek faizli dış yardımlar ile bütçe açığını kapatan ve üretimini geliştirerek durumunu düzeltebilen, refah ve zenginliğe ulaşabilen bir ülke henüz mevcut değil.
Yemen’in kalkınması ve yerleşik toplumsal bir özellik haline gelmiş olan fakirliğin yenilmesi için dikkat edilmesi gereken temel bazı teknik hususlar şunlardır:
• Yemenlilerin maddi ve maddi olmayan ihtiyaçlarının giderilmesi için gerekli özgürlükleri güçlendiren yasal düzenlenmelerin yapılması,
• Kalkınmayı yönelik yatırım ve destekleri dar bir bölgede gerçekleştirmek yerine Yemen'in geneline yayılması,
• Yemenlilerin zengin devletler ya da uluslararası kurumlardan gelecek maddi destekler yerine kendilerine güvenmelerinin sağlanması,
• Ülke dışı kaynaklardan alınan finansmanların gelir getirici kalkınma programlarında kullanılması, kişisel kullanımlara ve suiistimal edilmelerine engel olunması,
• Yemen’in toplumsal yapısında kültürü ya da mezhebi nedeniyle farklılık gösteren tüm gruplara ve özellikle kadınlara saygı gösterilmesi ve fırsat eşitliğinin tanınması,
• Yemen’de su, hava, toprak, toprak ve hava gibi doğal unsurların zarar görmelerine engel olunması,
Yüksek enflasyon ve faizlerin hâkim olduğu; yatırımın yapılmadığı, paranın bankalarda, yastık altlarında veya kasalarda biriktirilerek yığıldığı bir ekonomi, ardından hayat pahalılığı, enflasyon gibi ekonomik sorunları doğurmaktadır.
Oysa üretim yapılması durumunda, ülke ekonomisinde genel anlamda bir düzelme yaşanacak, piyasa hareketlenecek ve bu da herkes için yarar sağlayacaktır. Nitekim parayı biriktirmek, malı yığmak Allah'ın Kuran'da yasakladığı davranışlardır. Kuran'da insanların ellerindeki parayı sürekli olarak hayır yönünde kullanmaları emredilir. Tevbe Suresi’nin 34'üncü ayetinde malını yığıp biriktiren kişiler acı bir azapla müjdelenmektedir.
İslam ahlakının yaşandığı bir ortamda yaşam şartları tamamen insanların lehlerine olacak şekilde düzenlenir. Bu nedenle faiz de yasaklanmış, kişilerin ağır borç yükü altında ezilmeleri Bakara Suresi'nin 275'inci ayetiyle engellenmiştir. Allah bir başka ayetinde ise faizin insanlara bereket getirmeyeceğini şöyle haber verir:
Allah faizi yok eder de sadakaları artırır. Allah günahkâr kâfirlerin hiçbirini sevmez. (Bakara Suresi, 276)
İnsanların hayat şartlarının iyileştirilebilmesi için ülke içinde bir düzenin ve istikrarın mevcut olması çok önemlidir. Bu istikrar ekonomiden sosyal yaşama kadar her alana hâkim olmalıdır. Bu konuda tüm Müslümanlara çok büyük sorumluluklar düşmektedir. Kimse bir başkasının çözüm üretmesini beklememeli, kendi elinden geleni yapmalıdır. Çünkü Allah bu konuda tüm inananları sorumlu kılmıştır. Bu sorumluluğu yerine getirebilmek ise öncelikle dini ve dinin insan hayatına sunduğu güzellikleri anlatmakla mümkün olabilir.
Örneğin, infak edilen ve hayır yolda kullanılan malın bereketli olacağına ve faizin ise bereketsizlik getireceğine iman eden bir topluluk, malının ihtiyacından arta kalanını hayır yönünde kullanacaktır. Böyle bir sistemde ise tüm ülkenin nasıl bir refaha ulaşacağı açıktır. İnsanların böyle bir anlayışı uzak ve erişilmez görmemelerini sağlamanın tek yolu ise onlara Kuran ahlakını öğretmektir.
Ayrıca şunu da belirtmek gerekir ki, Kuran ahlakının rehberliğinde yaşanan bir hayatta Allah korkusu ile hareket edildiği için insanlar yalnız kendi çıkarlarını korumak maksatlı değil, tüm insanların rahatı ve çıkarı için uğraşırlar. Çünkü İslam ahlakında birlik, beraberlik, yardımlaşma ve dayanışma çok önemlidir.
Böyle bir toplumda Allah'ın yasakladığı birer eylem olduğu için hakka tecavüz etmek söz konusu olmaz. Kimse kimsenin payına göz dikmez. Ölçüde hiçbir yanlışlık yapılmaz. Kuran ahlakının yaşandığı bir toplumda, dinsizliğin oluşturduğu adaletsiz, çıkara dayalı, güçlünün zayıfı ezdiği, insanların haksız yollarla başka insanların paylarını kendi paylarına kattığı bir sistem asla yaşanmaz.
Kuran ahlakının yaşandığı Yemen’de israf olmaz, israfa kaçan tüketim de olmaz. Yardımlaşma ve adalet sayesinde insanların ekonomik güç seviyesi yükselir. Zengin bir toplum oluşur. Kuran ahlakının yaşandığı, zenginlik ve refahı ile tarihe geçen "Asr-ı Saadet" dönemi bu gerçeğin en açık delillerindendir.
Adnan Oktar'ın National Yemen'de yayınlanan makalesi:
