Kıbrıs’ta barış olmadan enerji kaynakları kullanılamaz
Harun Yahya
Son dönemde Türkiye-KKTC-Güney Kıbrıs Rum Yönetimi (GKRY) ile yaşadığı enerji sorunu üzerine Türkiye bölgeye sismik araştırma ve savaş gemileri gönderdi. Türkiye’nin bu hamlesine karşı GKRY’nin 7 Ekim’de aldığı BM müzakere sürecinden çekilme kararıyla yeni bir kriz oluştu.
An itibariyle adanın hem kuzeyi hem de güneyi çok ciddi ekonomik sıkıntı içinde. Bu ekonomik sıkıntılara bir de adanın güneyinde yaşanan su sorununu da eklersek sorunlar en üst seviyede seyrediyor. Ada’da GKRY ekonomik kriz nedeniyle çökmüşken, KKTC ise ambargo yüzünden gelişememektedir.
Son dönemde ada çevresinde bulunan yeni enerji kaynakları ise adada yaşayan her iki toplumun da ekonomik sorunlarını kısa sürede çözecek miktarda. Yeter ki adada yaşayanlar anlaşıp birlik olabilsinler.
Kıbrıs’taki su sorunu ise Türkiye’nin adaya döşediği 80 km.’lik boru hattı sayesinde en az önümüzdeki 50 yıl için çözülmüş durumda. Bu su kaynağı sayesinde KKTC tarafındaki 4824 hektarlık arazinin tarıma açılması da sağlanacak. Adaya sağlanan su miktarı güneyin de ihtiyacını sağlayabilecek kapasitede.
Aslında adayı zengin bir gelecek beklerken şu an her iki tarafta da halklar yokluk içindeler. Ada halkının bu enerji yataklarını doğru kullanabilmesi için adada barışın sağlanması şart.
Doğalgaz konusuna geri dönersek adanın güneyinde “Afrodit” adı verilen 12. parselde zengin doğalgaz yatakları mevcut. GKRY tarafı bu gazın tamamen kendilerine ait olduğunu iddia ederken Türkiye uluslararası sözleşmelere dayanarak çıkan gazdan elde edilecek gelirin adadaki her iki topluma eşit bir şekilde adaletle dağıtılmasını istiyor. Türkiye, Doğu Akdeniz’de en uzun deniz sınırına sahip ülke. Bu yüzden uluslararası deniz hukukuna göre, “Münhasır Ekonomik Bölge” olarak bölge sularında da hâkimiyet için en büyük alan hakkı Türkiye’nin. Bu noktada GKRY’nin doğalgaz sondajı yaptığı alan ile Türkiye’nin hak iddia ettiği alan çakışıyor. Türkiye GKRY’nin sondaj hamlesine karşılık Barbaros Hayrettin Paşa sismik araştırması gemisi ile eşliğindeki 3 savaş gemisini bölgeye gönderdi.
GKRY doğalgazı çıkarabilse bile bu gazı Avrupa’ya ulaştırabilmek için Türkiye’ye ihtiyacı var. Çünkü Güney Kıbrıs’tan Yunanistan’a bir boru hattı inşa etmek çok pahalı ve zaman alıyor ayrıca GKRY’nin böyle bir finansman gücü de yok. Türkiye üzerinden ulaşım ise çok ekonomik ve pratik. GKRY, ikinci alternatif olarak gazı sıvılaştırıp Avrupa’ya ulaştırabilir ama bu tesisi yapacak parası da yok.
GKRY yönetimi eğer gazı ihraç etmek ve KKTC’deki su imkanlarından faydalanmak istiyorsa, Türkiye ve KKTC ile anlaşmak zorunda. KKTC tarafı da adadaki sorunlara karşı yapıcı olmak zorunda. Gaz gelirlerinin adil bir şekilde paylaşılması için yapıcı davranmalı.
GKRY’nin Ada’nın tek sahibi olduğunu düşünerek enerji kaynakları gelirinin tamamını istemesi çok yanlış. Kıbrıs’ın ihtiyacı yeni gerginlikler değil barıştır. Bu barışın temini için gerekli ortam her iki kısım tarafından da sağlanmalıdır.
Bir kez daha tekrar etmek gerekirse, Kıbrıs’ta yöneticiler güç kavgalarından vazgeçerek vatandaşlarını düşünmeliler. Kıbrıs’ta yaşanacak toplumsal barış sadece ada halkını kalkındırmakla kalmayacak Doğu Akdeniz havzasındaki diğer ülkelere de yansıyacaktır. Bugün GKRY tarafından Türkiye’ye karşı oluşturulan İsrail-Mısır-GKRY üçlüsü eğer elindeki enerjiyi verimli bir şekilde Avrupa’ya ulaştırmak istiyorsa aralarına Türkiye’yi de almak zorundadır. Bu dört ülkeden oluşacak bir konsorsiyum ise birlik içinde hareket ederlerse hem ekonomilerini güçlendirirler hem de bölgede sorun çıkaracak ülkelere ve yeni yapılanmalara karşı ekonomik yaptırım gücü oluşturabilirler.
Kıbrıs’ta Türkiye’siz bir çözüm olamayacağı gibi GKRY’siz de çözüm olmaz. Kıbrıs’ta her iki toplumun birlik ve barış içinde yaşayacağı bir sistem ivedilikle kurulmalı.
Kurulacak unsurun da ana teması belli: Ne Rumlar azınlık olsun, Ne de Türkler.
Adnan Oktar'ın Daily Mail'de yayınlanan makalesi:
