“İslam Birliği olmadan Şangay Ekibine girmek, Asya’nın acımasız, kan dökücü mafyası içerisine girmek demektir”

“Böyle dehşet dolu bir ortama bizim hiçbir şekilde talebimiz yok. Bizim Şangay’a yaklaşma nedenimiz, ancak İttihad-ı İslam’a vesile olması içindir. Yoksa Şangay Birliği’nin imrenilecek bir yönü yok. İslam Birliği olmadan Şangay ekibine girersen, Asya’nın mafyası içerisine girmiş olursun. Asya’nın acımasız, kan dökücü mafyasıdır Şangay ekibi. Her yeri nurlandıracak olan İslam’dır, Kuran’dır. Onun da ancak Mehdiyet ile olacağı açıkça görülüyor.”

Mehdiyet’in ruhu olmadan, İttihad-ı İslam’ın sevgisi, güzelliği olmadan, bir Türk Birliği o kadar etkili olmaz. Zannedildiği gibi olmaz. Biz de şu an bir nevi Türk Birliği’ni yaşıyoruz. Ama o aşkın oturması, o muhabbetin oturması lazım. Şu an kaç tane Türki Cumhuriyet var, Türkiye’de birçok insanın bundan haberi bile yoktur. Türki Devletler’in nerede olduğundan bile haberi yoktur. Halbuki onlara karşı bir sevgi, muhabbet olması lazım. İnsanın ağabeyinin, kardeşinin, evlatlarının nerede olduğunu bilmemesi normal mi. Çok acayip bir şey. İnsan annesinin, babasının, kardeşlerinin nerede olduğunu bilecek, nasıl yaşadığını bilecek. Onlara sevgi duyacak, onlarla beraber olmak isteyecek, onlarla birlikte yaşamak isteyecek. İşte o ruhu, o mantığı insana sunacak olan Mehdi (as)’dır.

Yoksa İslam Birliği olmadan Şangay ekibine girersen, Asya’nın mafyası içerisine girmiş olursun. Asya’nın acımasız, kan dökücü mafyasıdır Şangay ekibi. Mesela Suriye, Şangay ekibi içerisindedir, çok psikopat bir ülke; sel gibi kan akıtıyor. İran da Şangay ekibi içerisindedir. Son derece acımasız, halkına karşı da özgürlükleri kısıtlayan. O inancın dışında, başka inançlara göz açtırmayan, katı bir yapı var. Ve garip bir Mehdilik inancı, kendilerinin de inanmadığı sapkın bir Mehdilik inancını insanlara zorla dayatıyorlar. Diyorlar ki, “Mehdi her yerde şu an, herkesin evinin içinde”. Herkes bunun doğru olmadığını biliyor, ama kimse bir şey diyemiyor.

Ateistlik en çok İran’da yaygın. Hindistan tam kabusun içinde. Türki devletlerin bir çoğunda mafya hakimiyeti var. Kazakistan başta olmak üzere. Türk işadamlarının çoğu gidemiyor Kazakistan’a korkudan. Mallarını, evlerini bırakıp her şeylerini bırakıp Türkiye’ye kaçtılar, geri gidemiyorlar. Mafya bir şeye el koydu mu bitiyor. Devletin daha üstünde mafya. Hukuk sökmüyor o devletlerde. Mahkeme, savcılıklar, polis; öyle bir konu yok. Varsa yoksa mafya. Mafya hepsinin üzerinde. Böyle bir yapılanmayla ittifak etsen ne olur, etmesen ne olur. Edersen ittifak, batarsın, mafyaya dal budak sarmış olursun. Çok tehlikeli olur.

O yüzden Türki devletlerle ittifakta, Mehdiyet’in esas olması lazım. Kuran ruhu esas olması lazım. Kuran’daki sevgi, şefkat, merhamet, dostluk, arkadaşlık, sanat ve bilim anlayışı, estetik anlayışı esas olması lazım. Bunlar esas olmazsa, birleşmeyle hiçbir şey olmaz. Amerika Birleşik Devletleri var, herkes birleşmiş. Amerika’da halkın yarısı sürünüyor. Her yer sapık dolu. Her iki üç dakikada bir adam öldürüyorlar Amerika’da. Her saat başı intihar oluyor. Tam bir dehşet ortamı var. Hindistan’da kadınların her dakika ırzına geçiliyor. Her yerde cinayetler işleniyor. Pakistan’da bombalar patlıyor. Türki Devletler’de cinayetler adliyeye bile intikal etmiyor. Cinayet olduğunda Türki Devletler’de, mesela Kazakistan’da adam öldürüldüğünde basına yansımıyor, Adliyeye de intikal etmiyor. Olay orada kalıyor, o kadar.

Böyle dehşet dolu bir ortama bizim hiçbir şekilde talebimiz yok. Bizim talebimiz, İttihad-ı İslam’a vesile olması açısından Şangay olayı var. Şangay’a yaklaşma nedenimiz bu. İttihad-ı İslam’a geçerken kapı olması, vesile olması, kolaylık olması. Yoksa onun dışında siyasi Şangay, siyasi NATO, siyasi Birleşmiş Milletler, dünyanın iflahını kesiyor. Dünyada ızdırap, kan, göz yaşı kol geziyor. Dolayısıyla onun imrenilecek bir yönü yok. Her yeri nurlandıracak olan İslam’dır, Kuran’dır. Onun dışında bir mutluluk, huzur mümkün değildir dünyada. Onun da ancak Mehdiyet ile olacağı açıkça görülüyor. (Adnan Oktar, 28 Ocak 2013, A9 TV)