İnsan doğumundan itibaren birçok yanlış telkinle yetişir. Bu telkinleri öğrenir ve doğru kabul eder. Tüm hayatını bu sözde gerçeklik üstüne kurmaya da çekinmez. İşte bu sözde gerçeklik insanın herşeyi var zannetmesidir. Örneğin televizyonun fabrikada yapıldığından emin oluruz oysa herşey beynimizde oluşan Allah'ın yarattığı görüntüler bütünüdür. Televizyon da, televizyonu yaptığını sandığımız fabrikada sadece görüntüdür. Biz televizyonun da fabrikanın da azsıllarını alsa göremeyiz. Sadece beyinlerimizdeki kopyaları ile muhatap oluruz. Ancak hiç görmediğimiz halde o televizyonun fabrikada yapıldığından emin oluruz. İnsan kendi de görüntü olduğu halde var olduğundan, konuşanın kendisi olduğundan yüzde yüz emindir. Yürüyenin kendisi olduğundan yüzde yüz emindir. Oysa görüntü yürüyemez, görüntü konuşamaz. Herşey Allah tarafından bize gösterilir, duyurulur ve ruhumuza hissettirilir. Tüm bu gerçeklere rağmen insanlar telkinle, gerçek olmayan öğretilere inanabilmektedir. Demek ki insan telkine çok açık yaratılmıştır. İnsanın böyle bir gücü olduğunu Allah bu şekilde göstermektedir.Eğer çocukluğumuzdan beri bize herşeyin görüntü olduğu anlatılsaydı bu sefer bu konuda yüzde yüz emin olurduk ve ona göre yaşardık. Eğer bir insan doğru olana göre yaşamak istiyorsa herşeyin görüntü olduğunu ve tek mutlak varlığın Allah olduğunu bilerek yaşamalıdır.
Bu gerçeği Rabbimiz bir ayette şöyle bildirir.
Allah... O'ndan başka ilah yoktur. Diridir, kaimdir. O'nu uyuklama ve uyku tutmaz. Göklerde ve yerde ne varsa hepsi O'nundur. İzni olmaksızın O'nun katında şefaatte bulunacak kimdir? O, önlerindekini ve arkalarındakini bilir. (Onlar ise) Dilediği kadarının dışında, O'nun ilminden hiçbir şeyi kavrayıp-kuşatamazlar. O'nun kürsüsü, bütün gökleri ve yeri kaplayıp-kuşatmıştır. Onların korunması O'na güç gelmez. O, pek yücedir, pek büyüktür. (Bakara Suresi, 255)
