Ccetvrto Poglavqe: Darvinizam: Izvor Komunističkog Divqaštva

Osnivači komunizma, Karl Marks i Fridrih Engels.

Ideologija koja je donela najveću štetu čovečanstvu nasiqem i divqaštvom - ispunila vek koji smo upravo ostavili za sobom i koja je najraširenija u svetu, je van svake sumwe komunizam. Komunizam, koji je dostigao svoj istorijski vrhunac sa dva nemačka filozofa Karlom Marksom i Fridrihom Engelsom (Friedrich Engels) u XIX veku, je prolio toliko krvi u svetu da je ostavio čak i naciste i imperijaliste za sobom. Doveo je do smrti nedužnih qudi i širewa nasiqa, straha i beznađa među čovečanstvom. CCak i danas kada neko govori o zemqama gvozdene zavese i Rusiji, javqaju se slike o zajednicama kojima vlada tama, magla i beznađe, beživotne ulice, problemi i strah. Bez obzira koliko se smatra da je komunizam srušen 1991, delovi koje je ostavio za sobom i daqe postoje. Bez obzira koliko "liberalizovan" jedan deo "nepopravqivih" komunista i marksista može da bude, materijalistička filozofija, tamna strana komunizma i marksizma i koja je okrenula qude od religije i moralnosti i daqe nastavqa da utiče na te qude. Ideologija koja je raširila teror na sve krajeve sveta u stvari predstavqa ideju koja ide unazad do drevnih vremena. Dijalektika je bilo verovawe da je celokupni razvoj u svemiru proizašao kao rezultat sukoba. Zasnovano na tom verovawu Marks i Engels su započeli analizu istorije sveta. Marks je tvrdio da je istorija čoveka istorija sukoba, da je tekući sukob bio između radnika i kapitalista i da će se radnici uskoro pobuniti i započeti komunističku revoluciju.

Najizrazitija odlika dva osnivača komunizma je bila ta da su, kao i svi materijalisti i oni gajili veliku mržwu prema religiji. Marks i Engels su obojica bili potvrđeni ateisti i videli su odbacivawe religijskih uverewa osnovnim sa tačke gledišta komunizma.

Ali Marksu i Engelsu je nedostajala jedna značajna stvar: da bi privukli širu javnost morali su da daju svojoj ideologiji naučni izgled. I opasan savez koji je doveo do bola, haosa, masovnih ubistava, okretawa brata protiv brata i separatizma u XX veku se tada pojavio. Darvin je predložio svoju teoriju evolucije u svojoj kwizi 'Postanak vrsta'. I koliko je zanimqivo da su osnovne tvrdwe koje je izneo bile upravo ona objašwewa koja su Marks i Engels tražili. Darvin je tvrdio da su se živa bića pojavila kao rezultat "borbe za opstanak" ili "dijalektičkog sukoba". Štaviše on je negirao stvarawe i odbacio religijska uverewa. Za Marksa i Engelsa to je bila prilika koju nije trebalo propustiti.

Propast marksističkog gledišta istorije

Karls Marks, osnivač komunizma, je primenio Darvinove ideje, koje su duboko uticale na wega, na dijalektički proces istorije. Po Marksu, društvo je prošlo kroz različite faze u istoriji, a faktor koji je odredio te faze je bila promena sredstava za proizvodwu i proizvodnih odnosa. Po tom gledištu, ekonomija je odredila sve ostalo. Istorija je prošla kroz evolucione stupweve: primitivno društvo, robovsko društvo, feudalno društvo, kapitalističko društvo i posledwi stupaw, komunističko društvo. Pa ipak je sama istorija pokazala da Marksov predloženi evolucioni period nije posedovao nikakvu opravdanost. Ni u jednom vremenu u istoriji nije viđeno ni jedno društvo koje je prošlo kroz Marksove predlođene evolucione stupweve. Suprotno tome, moguće je videti sisteme za koje je Marks tvrdio da dolaze jedni pre ili posle drugog u isto vreme u istom društvu. Dok jedan deo zemqe živi u sistemu sličnom feudalnom sistemu, kapitalistička pravila mogu da se primewuju u drugom regionu. Zbog tog razloga nema nikakvog dokaza da prelaz sa jednog sistema na drugi prati evolucioni obrazac koji su izneli Marks i teorija evolucije. Sa druge strane, ni jedno od Marksovih proročanstava u vezi budućnosti se nije obistinilo. Shvatilo se da Marksova teorija nije primewiva već deset godina posle Marksove smrti. Marks je tvrdio da će se u jednoj za drugom u većini razvijenih kapitalističkih zemaqa odigrati komunističke revolucije, ali se takav period nije odigrao. Lewin, jedan od Marksovih najvećih sledbenika, je pokušao da objasni zašto se te revolucije nisu odigrale i onda izneo druga proročanstva da će se komunističke revolucije odigrati u zemqama trećeg sveta. Ipak sve Lewinove tvrdwe su se pokazale netačne u istoriji. U naše vreme broj zemaqa u kojima vlada komunizam može da se prebroji na prste jedne ruke. Štaviše, Marksizam je koristio silu u regionima u kojima je došao na vlast, a daošao je na vlast ne javnim pokretima, kao što je tvrđeno već diktatorskim pritiskom. Ukratko, skorašwa istorija je u potpunosti opovrgla Marksističku filozofiju koja je predviđala period istorijske evolucije. Teorije kao što su "dijalektika istorije" i "istorijska evolucija" u mnogim kwigama napisanim od strane materijalističkih ideologa kao što su Marks i Engels, su samo proizvodi mašte.

Marksovo I Engelsovo Divqewe Darvinu

Darvin je bio od tako velikog značaja za komunizam da je samo nekoliko meseci pošto je Darvinova kwiga objavqena, Engels pisao Marksu, ";Darvin, koga upravo čitam, je izvanredan;". (78)

Marks je pisao Engelsu 19. decembra 1860. govoreći, ";Ovo je kwiga koja sadrži osnovu u prirodnoj istoriji za naše gledište;". (79)

U pismu koje je Marks pisao Lasalu (Lassalle), svom drugom prijatequ socijalisti, 16. januara 1861, rekao je: ";Darvinova kwiga je veoma važna i služi mi kao osnova u prirodnoj nauci za klasnu borbu u istoriji;", (80) otkrivajući tako značaj teorije evolucije za komunizam. Marks je otkrio svoje simpatije prema Darvinu posvećujući svoj najznačajniji rad, 'Kapital' (Das Kapital), wemu. U Darvinovoj kopiji Marksovog prvog izdawa nalazi se posveta Marksa, u kojoj opisuje sebe kao "iskrenog poštovaoca" engleskog prirodwaka. (81)

Engels je takođe posvetio svoje divqewe Darvinu na drugom mestu:

Priroda je test dijalektike i mora se reći... da u krajwem slučaju priroda radi dijalektički a ne metafizički... U toj vezi, ;Darvin mora da bude imenovan pre svih;. (82)

Engels je hvalio Darvina i Marksa kao da su isti, "kao što je Darvin otkrio zakon evolucije u organskoj prirodi, tako je Marks otkrio zakon evolucije u qudskoj istoriji" rekao je. (83)

U drugom svom radu, Engels je istakao Darvinov značaj zato što je razvio teoriju suprotstavqenu religiji.

On (Darvin) je zadao metafizičkoj koncepciji prirode najjači udarac svojim dokazom da je sadašwi organski svet - biqke, životiwe i posledično tome i čovek - produkt procesa evolucije koji se odigrava milionima godina. (84)

Kao i ovde, Engels je odmah pokazao kako je prihvatio Darvinovu teoriju pišući članak nazvan "'Uloga koju je imao rad u prelasku od majmuna do čoveka"' (The Part Played by Labour in the Transition from Ape to Man).

Američki istraživač Konvej Zirke (Conway Zirckle) objašwava zašto su osnivači komunizma trenutno prihvatili Darvinovu teoriju.

;Marks i Engels su prihvatili evoluciju skoro trenutno pošto je Darvin objavio 'Postanak vrsta';. Evolucija, naravno, je bilo upravo ono što je osnivačima komunizma trebalo da bi objasnili kako je čovečanstvo moglo da nastane bez posredovawa bilo kakve nadprirodne sile i posledično tome mogla je da bude korišćena da podrži osnivawe wihove materijalističke filozofije. Darvinovo tumačewe evolucije - da je evolucija nastala delovawem prirodnog odabirawa - ;dala im je alternativnu hipotezu preovladajućem teleološkom objašwewu opažene čiwenice da su svi oblici života prilagođeni na svoje uslove sredine;. (85)

Tom Betel, iz CCasopisa 'Harper's Magazine', objašwava suštinsku vezu između Marksa i Darvina na sledeći način:

Marks se divio Darvinovoj kwizi ne iz ekonomskih razloga već zbog suštinskijeg da je Darvinov svemir bio čisto materijalistički i da wegovo objašwewe više nije ukqučivalo bilo kakvo pozivawe na neopazive, nematerijalne uzroke van ili 'iznad' wega. U tom značajnom pogledu, ;Darvin i Marks su istinski drugovi;. (86)

Danas je veza između Darvinizma i Marksizma očigledna istina koju svi prihvataju. Marksovi biografi uvek to jednostavno iznose. Na primer, biografija Karla Marksa opisuje vezu na sledeći način:

"Darvinizam je predstavio čitav niz istine koja podržava Marksizam i koja dokazuje i razvija wegovu istinu. Širewe darvinističkih i evolucionih ideja je stvorilo plodno tlo za marksističke ideje koje su trebale da budu prihvaćene od strane radničke klase... Marks, Engels i Lewin su davali veliku vrednost Darvinovim idejama i isticali wegov naučni značaj i na taj način je širewe tih ideja bilo ubrzano". (87)

Kao što smo videli, Marks i Engels su bili oduševqeni da veruju da je Darvinov koncept evolucije formirao naučnu podršku za wihov sopstven ateistički pogled na svet. Ali ovo oduševqewe se pokazalo prevremenim. Teorija evolucije je doživela široko prihvatawe zato što je bila predložena u primitivnoj naučnoj sredini XIX veka i bila je puna grešaka kojima su nedostajale bilo kakve vrste naučnih dokaza. Nauka, koja se razvila u drugoj polovini XX veka, je otkrila neopravdanost teorije evolucije. To je značilo propast komunističkog i materijalističkog mišqewa isto koliko i darvinizma. (Za više detaqa vidi 'Evoluciona obmana' (The Evolution Deceit) Haruna Jahia (Harun Yahya)). Ali pošto su naučnici sa materijalističkim gledištima znali da je propast darvinizma takođe značila propast wihovih sopstvenih ideologija pokušali su da svim mogućim metodama prikriju propast darvinizma od qudi.

Divqewe Marksovih i Engelsovih sledbenika prema Darvinu

Sledbenici Marksa i Engelsa, koji su doneli smrt milionima qudi i koji su bili razlog što stotine miliona drugih živi u bolu, strahu i nasiqu, su prihvatili teoriju evolucije sa velikom radošću i zanimawem.

Xon N. Mur (John N. Moore) govori o vezama između evolucije i sovjetskih vođa koji su primenili Marksove i Engelsove ideje u Rusiji:

Mišqewe vođa Sovjetskog Saveza je duboko ukoreweno u evoluciono gledište. (88)

Lewin je bio taj koji je ostvario Marksov projekat komunističke revolucije. Lewin, vođa komunističkog boqševičkog pokreta u Rusiji, je imao za ciq da svrgne carski režim u Rusiji oružanom silom. Haos posle Prvog svetskog rata je dao boqševicima priliku koju su tražili. Sa Lewinom na čelu, komunisti su preuzeli vlast oružjem oktobra 1917. Posle revolucije Rusija je bila scena krvavog trogodišweg građanskog rata između komunista i pristalica cara.

Lewin i Trocki

Kao i druge komunističke vođe, Lewin je često naglašavao da je Darvinova teorija bila suštinska osnova dijalektičke materijalističke filozofije.

Jedna od ovih izjava otkriva wegovo gledište darvinizma:

Darvin je učinio kraj verovawu da životiwske i biqne vrste nemaju međusobne srodnosti, osim slučajem i da su stvorene od strane Boga i time nepromenqive. (89)

Trocki (Trotsky), koji je bio najznačajniji arhitekta boqševičke

revolucije posle Lewina, je ponovo dao veliki značaj darvinizmu. On

je izneo svoje divqewe Darvinu na sledeći način,

Darvinovo otkriće je najveći trijumf dijalektike u celoj oblasti organske materije. (90)

Posle Lewinove smrti 1924, Staqin, nadaleko smatran za najkrvavijeg diktatora u istoriji sveta, je došao na čelo komunističke partije. Tokom 30 godina wegovog vladawa, Staqin je pokušao da dokaže šta je to stvarno surovi komunistički sistem.

Staqinov prvi značajni korak je bio da preuzme poqa seqacima koji su sačiwavali 80 procenata populacije Rusije u ime države. U ime ove politike kolektivizacije koja je imala za nameru da ukine privatnu svojinu, svi ruski usevi seqaka su sabirani od strane naoružanih službenika. Kao rezultat toga nastala je užasna glad. Milioni žena, dece i starijih koji nisu mogli da pronađu ništa za jelo su završili svoje živote umirući od gladi. Ukupan broj mrtvih samo na Kavkazu je bio jedan milion.

Staqin je poslao stotine hiqada qudi koji su pokušali da se odupru wegovoj politici u sibirske surove radničke logore. Ti logori, u kojima su zatvorenici radili do smrti, su postali grob većini tih qudi. Na drugoj strani desetine hiqada qudi su pogubqeni od strane Staqinove tajne policije. Milioni qudi su primorani da se isele u najudaqenije krajeve Rusije, ukqučujući i krimske i turkestanske Turke.

Ovim krvavim politikama Staqin je ubio oko 20 miliona qudi. Istoričari su otkrili da mu je to divqaštvo davalo veliko lično zadovoqstvo. Bilo mu je zadovoqstvo da sedi za svojim stolom u Kremqu i da pregledava liste onih koji su umrli u koncentracionim logorima ili koji su pogubqeni.

Staqin, jedan od najkrvavijih imena u istoriji, uzrok ubijawa desetina miliona qudi, smrti od gladi i bede i ostavqawa miliona qudi bez domova i posla.

Osim wegovog ličnog psihološkog stawa, glavni uticaj koji ga je naveo da postane takav surovi ubica je bila materijalistička filozofija u koju je verovao. Staqinovim sopstvenim rečima, suštinska osnova te filozofije je bila Darvinova teorija evolucije. On je objasnio značaj koji je pridavao Darvinovim idejama:

Postoje tri stvari koje činimo da bi oslobodili umove naših studenata. Moramo da ih naučimo starosti zemqe, geološkom poreklu i ;Darvinovim učewima;. (91)

Dok je Staqin još bio živ wegov bliski prijateq iz detiwstva je opisao kako je Staqin postao ateista u kwizi 'Putokazi u Staqinovom životu' (Landmarks in the Life of Stalin):

U vrlo ranom dobu, dok je još uvek bio učenik u crkvenoj školi, drug Staqin je razvio kritički um i revolucionarna osećawa. Počeo je da čita Darvina i postao je ateista. (92)

U istoj kwizi, G. Glurxice (G. Glurdjidze), Staqinov prijateq iz detiwstva seća se kako je Staqin prestao da veruje u Boga i kako mu je rekao da je razlog za to bila ;Darvinova kwiga;, terajući ga da je takođe pročita. (93)

Jedan značajan pokazateq Staqinove slepe vere u teoriju evolucije je bilo odbacivawe Mendelovih genetičkih zakona od strane sovjetskog obrazovnog sistema u periodu kada je došao na vlast. Ti zakoni, koji su prihvaćeni od strane celog naučnog sveta od početka XX veka, su negirali Lamarkovu tvrdwu da se "stečene osobine mogu preneti na naredne generacije". Ruski naučnik Lisenko (Lysenko) je video to kao težak udarac teoriji evolucije i u isto vreme kao veliku opasnost i izneo je Staqinu svoje ideje. Staqin je bio impresioniran Lisenkovim idejama i postavio ga je za šefa zvaničnih naučnih organizacija. Tako genetička nauka, koja je zadala težak udarac evoluciji, nije prihvaćena u naučnoj organizaciji ili školi Sovjetskog Saveza do Staqinove smrti.

U Staqinovom periodu Sovjetski Savez se pretvorio u sredinu haosa u kojoj su životi miliona qudi bili neprestano pod pretwom i u kojoj su mogli da budu oteti, iako nedužni za bilo kakav zločin, u bilo kom trenutku, da bi prolazili kroz nezamisliva mučewa. Ne samo komunizam, već je i istorija fašizma, takođe, puna takvih stavova.

Neki tumači istorije upadaju u grešku, kada procewuju te događaje, pokušavawa da pokažu da je osnovni uzrok za svo to divqaštvo i nemilosrdnost bio taj da su kao qudi, Lewin, Staqin, Mao, Hitler i Musolini imali neuravnotežene i psihopatološke prirode. Kakva je verovatnoća, da ceo svet upadne u ruke psihološki neuravnoteženih qudi u isto vreme?

Očigledna i definitivna istina da su svi ovi qudi i ideologije pili iz istog bunara i da su svi prikazivani kao opravdani i kao jedini način od strane istog izvora. Ukratko postojala je još jedna kriva strana iza tih qudi. Uzrok zbog koga su ove nehumane i neuravnotežene vođe vukle milione qudi za sobom i koji im je dozvolio da vrše zločine, je bila prividna naučna sila i podrška koja im je data od strane materijalističke filozofije i darvinizma.

Mao Ce Tung: Darvinov I Marksov Ambasador U Kini

Dok je Staqin vodio svoj totalitaristički režim, drugi komunistički

režim koji je video darvinizam kao svoju naučnu podršku je osnovan u

Kini. Komunisti pod vođstvom Mao Ce Tunga su došli na vlast 1949.

posle dugog građanskog rata. Mao je postavio zlostavqački i krvavi

režim, isto kao i wegov saveznik Staqin, koji mu je davao podršku.

Kina je postala scena bezbrojnih političkih pogubqena. U narednim godinama, Maovi mladi militaristi, poznati kao "crveni čuvari", će uvući zemqu u atmosferu krajweg terora.

Mao je otvoreno objavio filozofsku osnovu sistema koji je uspostavio govoreći, ";Kineski socijalizam je zasnovan na Darvinu i teoriji evolucije;". (94)

Pošto je bio marksista i ateista i čvrsto verovao u evolucionizam, Mao je naredio da materijal za čitawe korišćen u tom ranom dobu "velikog koraka u napred" pismenosti budu dela CCarlsa Darvina i drugi materijali koji podupiru evolucionu paradigmu. (95)

Kada su kineski komunisti došli na vlast 1950. uzeli su teoriju evolucije kao osnovu svoje ideologije. U stvari, kineski intelektualci su prihvatili teoriju evolucije mnogo ranije:

Tokom XIX veka zapad je smatrao Kinu za usnulog diva, izolovanog i zaglibqenog u drevne tradicije. Nekoliko Evropqana je shvatilo ;koliko su žudno kineski intelektualci prigrlili darvinističke evolucione ideje i videli u wima podstrek za napredak i promenu. Po kineskom piscu Hju Šihu (Hu Shih) (Žive filozofije (Living Philosophies, 1931)), kada je kwiga Tomasa Hakslija 'Evolucija i etika' (Evolution and Ethics) objavqena 1898, odmah je odobrena i prihvaćena od strane kineskih intelektualaca. Bogati qudi su sponzorisali jeftina kineska izdawa da bi mogla da budu široko raspodeqena masama;. (96)

Mao Ce Tung

Tako su qudi koji su se okrenuli komunizmu i vodili komunističku revoluciji bili ti intelektualci koji su bili pod brzim uticajem darvinističkih ideja.

Kini nije bilo teško, čak i sa wenim mnogim dubokim panteističkim uverewima i istorijom, da uvede klešta darvinizma i komunizma. U članku u časopisu 'New Scientist' kanadski darvinistički filozof Majkl Ruse (Michael Ruse) kaže, u vezi Kine ranog XX veka:

;Te ideje su se odmah ukorenile;, jer Kina nije imala urođene intelektualne i religijske prepreke prema evoluciji koje su često postojale na zapadu. Zaista u nekim pogledima, ;Darvin je izgledao skoro kao Kinez!;... Taoistička i neokonfučijanska misao je oduvek naglašavala "materijalnost" qudi. To da smo jedno sa životiwama nije bilo veliki šok... Danas, zvanična filozofija je marksistički lewinizam (svoje vrste). Ali ;bez sekularnog materijalističkog pristupa darvinizma (koji sada označava široku društvenu filozofiju), tlo ne bi bilo spremno za Maoa i wegove revolucionare da poseju svoje seme i požawu svoj usev;. (97)

Kako je Majkl Ruse naveo, sa čvrstim prihvatawem darvinističkih ideja, Kina je lako primila komunizam. Kineski narod, zaveden darvinističkim idejama, je stajao i gledao sve masakre Mao Ce Tunga, jednog od najneobuzdanijih ubica u istoriji.

Komunizam je bio uzrok gerilskih sukoba, krvavih činova terorizma i građanskog rata u veoma puno zemaqa, ne samo u Kini. Turska je bila jedna od wih. 1960-ih i 1970-ih, grupe koje su uzele oružje protiv države su uvukle Tursku u mračnu atmosferu terorizma sa snom o stvarawu komunističke revolucije u zemqi. Posle 1980. komunistički terorizam se spojio sa strujom separatizma i bio uzrok smrti desetina hiqada Turaka i policije i vojnika u toku svojih dužnosti.

Komunistička ideologija, koja je donela krvoproliće svetu na taj način tokom 150 godina je uvek bila rame uz rame sa darvinizmom. CCak i danas, komunisti su najistaknutije pristalice darvinizma. Kada god neko pogleda na te krugove koji tvrdoglavo podržavaju teoriju evolucije, u skoro svakoj zemqi, vidi marksiste u prvim redovima. Jer kao što je Karl Marks rekao, teorija evolucije formira osnovu komunističke ideologije sa gledišta prirodne nauke i daje komunističkom nedostatku religije svoju najznačajniju lažnu naučnu potporu.

Osnova Saveza Između Darvinizma I Komunizma: Mržwa Prema Religiji

Kako je ranije objašweno, najznačajniji razlog za vezivawe materijalista i komunista za darvinizam je prividna podrška koju darvinizam daje ateizmu. Materijalistička filozofija je postojala tokom istorije, ali do XIX veka većina filozofa je bila ograničena na teorijske kwige. Najznačajniji razlog za to je bio taj da su do tog vremena najveći broj naučnika verovali u Boga i bili qudi koji su verovali u realnost stvarawa. Ali u XIX veku materijalistička filozofija i darvinova teorija su počele da se primewuju na prirodne nauke. Darvinizam je bio najveća osnova za nereligioznu materijalističku kulturu koja je obeležila XIX vek i koja je otkrila svoje efekte najviše u XX veku.

Ideologije rođene iz te materijalističke kulture, kao što smo ispitivali, su zapalile vatre dva velika svetska rata, bezbrojnih građanskih ratova i činova terorizma, genocida, istrebqivawa i divqaštva. Na račun tih katasrofa desetine miliona qudi su izgubili svoje živote, a stotine miliona je bilo sramno zlostavqano i moralo da trpi najgori tretman.

Teroristi na koje je uticalo darvinističko materijalističko gledište, kao životiwe za koje su tvrdili da su potekli od wih, su otišli na planine i živeli u pećinama u užasnim uslovima. Mogli su da ubiju qude bez premišqawa i da ubijaju bebe, starije i nedužne. Pošto nisu videli ni sebe ni druge qude kao živa bića stvorena od strane Boga sa dušom, umom, savešću i razumevawem, radili su jedni drugima ono što životiwe rade životiwama. Staqinovo razarawe desetina crkava i xamija je samo jedan pokazateq mržwe komunizma prema religiji.

U svojoj kwizi 'Dugačak rat protiv Boga' (The Long War Against God), Henri Moris (Henry Morris) opisuje vezu na sledeći način:

Uprkos svojih naučnih nedostataka, navodni naučni karakter evolucije je korišćen da bi se opravdale razne vrste bezbožnih sistema i praksi. Najuspešniji od wih, do sada, izgleda da je komunizam i wegovi sledbenici širom sveta su bili zavedeni da misle da komunizam mora da je ispravan jer je zasnovan na nauci evolucije. (98)

During and after the Bolshevik revolution there were many attacks on religion. Churches and mosques were pulled down. Works of art in churches were plundered, as can be seen in the above pictures.

Neprijateqstvo koje su komunizam i materijalizam imali prema religiji se pokazalo u svom nasiqu tokom boqševičkog ustanka. Crkve i xamije su rušene, a među kategorijama koje su izbačene iz "novog socijalističkog društva", religiozni qudi su imali značajno mesto. Uprkos čiwenici da su većinu društva činili religiozni qudi oni su bili sprečavani od vršewa svojih religijskih obaveza. Da bi izuzeli nedeqe, kada hrišćani idu u crkvu, iz jednačine, koncept uobičajnog dana odmora je uklowen. Svi bi radili pet dana, ali dan odmora bi mogao da bude bilo koji. Te mere su namerno uvedene od strane komunista "da bi ubrzale borbu za eliminisawe religije". (99) Posle toga, 1928. i 1930. porezi koje su religiozni qudi plaćali su povećani deset puta, wihovi kuponi za hranu su im uzimani i više nisu mogli da koriste zdravstvene usluge, što je značilo da više nisu uživali nikakva građanska prava, često su bili hapšeni, uklawani sa svojih mesta i slati u izbeglištva. Do 1936. oko 65 procenata xamija i 70 procenata crkava je uništeno.

Neke od najnasilnijih mera protiv religije su vršene u Albaniji. Komunistički vođa Albanije, poznat da nije bio religiozan, je bio Enver Hoxa, koji je 1967. proglasio Albaniju prvom zemqom "bez religije". Religiozni qudi bi bili odvođeni u pritvor bez razloga i neki od wih bi bili ubijani dok su u pritvoru. 1948. dva biskupa i 5 000 religijskih qudi je ubijeno. Muslimani su ubijani na isti način. Mesečni časopis 'Nendori' je objavio da je 2 169 xamija i crkava zatvoreno, od kojih je 327 bilo katoličkih.

Razlog za svu ovu praksu je bio, bez senke sumwe, komunistički ciq formirawa društava koja bi slepo negirala postojawe Boga, koja ne bi imala ništa sa religijom i koja bi jedino verovala u i cenila materijalne stvari. U stvari, to je bila jedna od glavnih komunističkih meta, zato što su komunističke vođe znale da su jedino mogle da upravqaju onako kako su želeli qudima koji bi postali kao mašine i bezosećajni i najvažnije od svega, društva bez straha od Boga i koje bi mogli da nateraju da izvršavaju koliko god ubistava i koliko god zlostavqawa su želeli. Tvrdwe darvinizma, koje daju podršku ateizmu i koje opravdavaju razne vrste zlostavqawa, surovosti, sukoba i ubijawa, zabrawenih u religiji, su na taj način ohrabrivale sve vrste ideologija koje su prolivale krv i smatrale qudske živote za bezvredne u XX veku. Zbog toga je posledwi vek bio pun neprestanih ratova, masakra, pobuna, činova nasiqa, borbi i neprijateqstva.

Who could do greater wrong than someone who bars access to the mosques of Allah, preventing His name from being remembered in them, and goes about destroying them? Such people will never be able to enter them – except in fear. They will have disgrace in this world and in the hereafter they will have a terrible punishment. (Surat al-Baqara: 114)

Zlostavqawe i nasiqe nametnuto svetu od strane darvinističkih komunista

Anarhija i teror su dva nezamenqiva sredstva marksizma i komunizma. Marksistička težwa prema terorizmu i nasiqu se pojavila u eksperimentu pariske komune dok je Marks još uvek bio živ. Naročito, terorizam je postao nezamenqiv deo komunističke ideologije sa Lewinom, dok je pretvarao Marksovu teoriju u praksu. Komunisti prolivaju krv miliona qudi u svim delovima sveta i čine da qudi podležu bolu, strahu i nasiqu uspostavqajući terorističke organizacije. Kao što će se videti na narednim stranama, danas su sve komunističke vođe ostale u sećawu po zlostavqawu i ubistvima koja su izvršavali. Pa ipak uprkos tome neki krugovi još uvek pokrivaju svoje zidove slikama tih nemilosrdnih ubica krvavih ruku i još uvek prihvataju te sadiste za svoje učiteqe.

Bez obzira koliko neki komunisti tvrde da nasiqe i terorizam nisu komunistička praksa i da su se oni samo odigrali u nekim pojedinačnim primenama komunizma i bez obzira koliko pokušavaju da operu komunizam, postoji neopovrgqiva istina: ;Osnivači komunizma su lično branili nasiqe i terorizam i videli ih neophodnim za svoju ideologiju;. Američki politički naučnik Semjuel Frensis (Samuel Francis) je imao da kaže sledeće po pitawu:

;Marks i Engels; su uglavnom bili izričiti u insistirawu da će revolucija uvek biti nasilna i da revolucionari moraju da koriste nasiqe protiv vladara, a ponekada su ;izražavali podršku terorizmu;. (100)

Komunistička revolucija je bila veoma krvava. Desetine miliona qudi su masakrirani i surovo ubijeni. Komunističke vođe su naređivali da svako ko im se protivi treba da bude ubijen.

Karls Marks je rekao "ustanak je veština isto koliko i rat" i uzeo te reči od Dentona (Danton), jednog od najistaknutijih imena u "revolucionarnoj politici" kao princip, "de l'audace, de l'audace, encore de l'audace" (Napad, napad i ponovo napad!). (101) Postoje jasne Lewinove izjave u vezi neophodnosti sistematskog korišćewa terorizma. Evo nekih od wih:

U stvarnosti država nije ništa sem mašine za potčiwavawe jedne klase drugoj. Diktatura je vladawe zasnovano direktno na sili i nije ograničena zakonima... Revolucionarna diktatura proleterijata je vladavina dobijena i održavana upotrebom nasiqa od strane proleterijata protiv buržoazije, vladavina koja nije ograničena bilo kakvim zakonima. (102)

;Uopšte nismo protiv političkih ubistava;... Samo u direktnoj, neposrednoj vezi sa masovnim pokretom mogu i moraju pojedinačni činovi terorizma da budu od bilo kakve vrednosti. (103)

Da bi došli na vlast klasno svesni radnici moraju da pridobiju većinu na svoju stranu. Dok god se nasiqe ne koristi protiv qudi nema drugog puta do vlasti. (104)

RUSKO ZLOSTAVQAWE Zlostavqawe doživqeno u ruskoj revoluciji je odraženo na slici.

Govoreći na skupu radnika, Lewin je dao zastrašujuću izjavu o tome koliko je terorizam bio nezamenqiv za wih:

Ako se mase ne pobune spontano, ništa od ovoga neće dovesti nidočega... Dok god ne uspemo da tretiramo one koji sumwaju onako kako zaslužuju - metkom u glavu - nećemo nigde stići. (105)

Jedan od najznačajnijih vođa oktobarske revolucije u Rusiji, Trocki, kaže sledeće kako bi potvrdio Lewinove reči:

Ali revolucija zahteva od revolucionarne klase da postigne svoj ciq svim raspoloživim metodama - ;ako je neophodno, oružanim ustankom: ako je neophodno terorizmom;. (106)

Trocki je otišao još daqe u drugom govoru,

Naš jedini izbor sada je građanski rat. Građanski rat je borba za hleb... Živeo građanski rat! (107)

Rezultat gladi iz 1921-1922. koju je doneo komunistički režim, su bili krajwe bolni. Slike pokazuju qude koji su umrli od gladi.

Ti principi takvih komunističkih teoretičara kao što su Lewin i Trocki su primeweni u praksu u boqševičkoj revoluciji u Rusiji. Tokom revolucionarnog perioda u jesen 1917. počeli su masakri velikih razmera, pqačke i neverovatno nasiqe. Oni qudi koji su bili protiv revolucije, ili za koje se pretpostavqalo da su protiv revolucije, su okupqani bez razloga, hapšeni i ubijani: kuće su pqačkane i rušene. Terorizam, koji je počeo sa Lewinom i Trockim se nastavio i postao još gori u Staqinovo vreme.

Uzimawe proizvoda seqaka od strane ruske vlade je u Ukrajini dovelo do toga da qudi umiru od gladi.

Harison E. Salizburi (Harrison E. Salisbury) iz časopisa 'The New York Times' je opisao zatvoreničke logore sovjetskog sistema kao:

...Ceo kontinent terora... u poređewu sa onima koji su izvršili stotine hiqada pogubqewa i milione smrti u sovjetskom sistemu terora, car je izgledao skoro dobroćudan... Naši umovi se zgražavaju pri pomisli o sistematskom, rutinskom zlu, pod kojim je tri ili četiri ili više miliona muškaraca i žena osuđeno svake godine na prisilan rad i izgnanstvo - i na način tako uobičajan da zatvorenicima često nije ni govoreno kakve su im presude bile... (108)

Qudi koji nisu bili Rusi i naročito krimski Turci, centralnoazijski Turci i kozaci su bili izloženi terorizmu sovjetskog sistema. Specijalni sudovi 'Trojke', su uspostavqeni kako bi se rusko društvo očistilo od kozaka. Samo u oktobru 1920. te 'Trojke' su osudile više od šest hiqada qudi na smrt i te naredbe su trenutno izvršene. Porodice, a ponekad i susedi, onih koji su se suprotstavqali režimu i koji nisu uhvaćeni, su sistematski uzimani kao taoci i slani u koncentracione logore. Martin Latsis (Martin Latsis) na čelu jednog od tih logora u Ukrajni je priznao da su to bili logori smrti u jednom od svojih izveštaja: okupqani u logoru blizu Maikopa, taoci, žene, deca i starci borave u najužasnijim uslovima, na hladnoći i blatu oktobra... Umiru kao muve. Žene će urediti sve kako bi izbegle smrt. Vojnici koji čuvaju logor koriste to i tretiraju ih kao prostitutke.(109)

Pod uticajem Darvina, komunistički revolucionari su ubijali qude na ludački način. Iz dokumenata tog vremena se čini da je jedini ciq bio potpuno istrebqewe. To je bilo kao da su verovali da će što više qudi ubiju, imati veći uspeh. To da su planirali da istrebe svakog za koga su sumwali da je bio protiv revolucije je otkriveno u jednoj od wihovih odluka:

"Odredi za rekviziciju" su postavqeni od strane Staqina i pored mučewa su uzimali proizvode seqacima. Te jedinice su zlostavqale qude na različite načine. Oni koji nisu mogli da pronađu dovoqno proizvoda koje bi dali državnim službenicima su mučeni do smrti na različite načine. Na suprotnoj strani: užasno stawe qudi pod komunističkom vladavinom.

CCeka (vanredni komitet za rat protiv kontrarevolucije (Extraordinary Committee for War Against the Counter-Revolution)) iz Piatigorska ;su neposredno odlučili da pogube 300 qudi na dan;. Podelili su grad na brojne kvartove i izabrali određen broj qudi iz svakog i naredili partiji da napravi liste za pogubqewe... ;U Kislovodsku, iz nedostatka boqe ideje, odlučeno je da se ubiju qudi koji su bili u bolnici;. (110)

Kako je objavqeno u vodećem članku novina 'Crveni mač', koji je podržavao komuniste, komunisti su videli sve kao dopustivo i verovali da krv mora da se prospe da bi se boja crvene zastave ostvarila.

The dreadful state of people under Communist rule.

Nama je sve dopušteno jer mi smo prvi koji dižu mač ne da bi tlačili rase i sveli ih na robqe, već da bi oslobodili čovečanstvo svojih okova... ;Krv? Neka krv poteče kao voda! Neka krv zauvek umrqa crnu piratsku zastavu koju vijori buržoazija i neka naša zastava bude krvavo crvena zauvek!; Jer samo kroz smrt starog sveta možemo da se oslobodimo zauvek od povratka tih šakala! (111)

The execution of a Chinese woman, Wang Souxin. The money for the bullets used in executions in Red China was extracted from the relatives of the victims.

Pored svih tih mučewa, Staqin je osnovao "odrede za rekviziciju" koji bi uzimali na silu proizvode seqaka. Te jedinice su bile odgovorne za razne vrste zlostavqawa. 14. februara 1992. jedan inspektor je napisao:

Zloupotreba položaja od strane odreda za rekviziciju, iskreno govoreći, su sada dostigle neverovatne nivoe. Sistematski, seqaci koji su hapšeni su svi zakqučavani u ambarima bez grejawa; zatim su bičevani i prećeno im je pogubqewem. Oni koji nisu ispunili svoje kvote su vezivani i primoravani da trče goli glavnom ulicom sela i zatim su zatvarani u drugi ambar bez grejawa. Veliki broj žena je bio prebijan dok se ne bi onesvestile i zatim su bacane gole u rupe iskopane u snegu... (112)

Staqin je verovao da je Španija predstavqala prilike za Sovjetski Savez i da bi mešawe u tu zemqu donelo plodove. Iz tog razloga uzeo je stranu i podržao komuniste u španskom građanskom ratu. Ali sa tim terorizam iz Sovjetskog Saveza se preneo na Španiju. Jedan primer zlostavqawa i mučewa koji se odigravao tamo je bio koncentracioni logor u kome je 200 antistaqinista držano od početka 1938. "Kada su staqinisti odlučili da otvore čeka", jedna žrtva se priseća;

Malo grobqe se čistilo u blizini. CCekisti su imali đavolsku ideju:

ostavqali bi grobove otvorenim, sa skeletima i telima u raspadawu slobodnom pogledu. Tu su zakqučavali najteže slučajeve. Imali su neke naročito surove metode mučewa. Mnogi zatvorenici su obešeni za noge, naopačke, više dana. Druge su zakqučavali u male ormane sa samo malim otvorom za vazduh blizu lica kroz koji su mogli da dišu... Jedan od najgorih metoda je bio poznat kao "fioka"; zatvorenici su bili primorani da se skupe u male četvrtaste sanduke nekoliko dana. Neki su tu držani bez mogućnosti da se imalo pomere 8 do 10 dana. (113)

Papa Pie XI je 1931. imao da kaže sledeće o nasiqu koje je komunizam nametnuo svetu u enciklici 'Quadragesimo Anno':

Komunizam uči i traži dva ciqa: ;nemilosrdni klasni rat i potpuno ukidawe privatnog vlasništva;. To ne čine tajno ili skrivenim metodama, već javno, otvoreno i primewujući sva moguća sredstva, čak i najnasilnija. Da bi postigli te ciqeve nema ničega čega bi se bojao, ničega što bi poštovao ili što bi mu bilo sveto. Kada dođe na vlast, svirep je u svojoj surovosti i nečovečnosti. ;Užasan masakr i razarawe kroz koje je doneo propast velikim regionima istočne Evrope i Azije to pokazuju;. (114)

Kako ovaj izvod navodi, glavni ciqevi komunizma su bili nemilosrdan klasni rat i potpuno ukidawe privatnog vlasništva. Drugim rečima ciqe je bio primeniti teoriju evolucije, koju je Darvin primenio na biološku oblast, na qudska društva, a da bi qudska bića bila, kao divqe životiwe u prirodi, u sukobu, u ratu.

Katastrofe koje je doneo komunizam se nisu zaustavile u Rusiji. Jedna od zemaqa najgore pogođena među onima na koje se rađirio je bila Kina.

Darvinista Mao Ce Tung I Wegovi Masakri

Kineski komunistički vođa Mao je imao dva značajna vodiča: jedan od wih, koga smo dodirnuli ranije, je bio Darvin, a drugi je bio Staqin. Ta dva smrtonosna imena, koja su se spojila u Maovoj ličnosti, su dovela do velikih tragedija i ostavile svoj trag na dugi, mračni period u kineskoj istoriji. Između 6 i 10 miliona qudi je direktno ubijeno po Mao Ce Tungovim naređewima, desetine miliona kontrarevolucionara je provelo veliki deo svojih života u zatvoru, gde je 20 miliona od wih umrlo. Između 20 i 40 miliona qudi je umrlo od gladi između 1959. i 1961, u periodu zvanom "veliki korak unapred", kao užasan rezultat Maove ekstremističke politike. Masakr na trgu Tjenmen juna 1989. (oko hiqadu mrtvih) je jedan primer onoga što je Kina prošla u svojoj skorašwoj istoriji. Ubistva i genocid usmeren protiv muslimanskih Turaka u istočnom Turkestanu se i daqe odigrava.

Veliko divqaštvo i neverovatne stvari su se desile kada se komunistička revolucija odigrala u Kini. Qudi, koji su bili pod efektima nekakve vrste masovne hipnoze, su podržavali razna vrsta divqaštva i pokazivali tu podršku vičući dok su gledali ubijawe. Kwiga 'Le Livre Noir du Communisme' (Crna kwiga komunizma), koju je pripremila grupa istoričara i profesora, je opisala komunističku divqačku praksu na sledeći način:

Svi qudi su bili pozvani na javna suđewa "kontrarevolucionarima" koji su skoro bez izuzetaka osuđivani na smrt. Svi su učestvovali u pogubqewima, uzvikujući "ubi, ubi" crvenim čuvarima čiji je zadatak bio da iseku žrtve na delove. Ponekad su delovi kuvani i jedeni, ili su delovima silom hraweni članovi porodice žrtve koji su još uvek bili živi i posmatrali. Tada su svi bili pozvani na gozbu, gde su jetra i srce bivšeg zemqoposednika podeqeni, i na skupove na kojima bi govornik imenovao redove odsečenih glava sveže nabijenih na kolčeve. Ta opčiwenost osvetničkim kanibalizmom, koji je kasnije postao uobičajen pod Pol Potovim režimom, je odjek veoma drevnog istočnoazijskog arhetipa koji se često javqa u kataklizmičkim trenucima kineske istorije. (115)

Kineskim partijskim vođama optuženim da su kapitalisti su prvo brijane glave pred qudima i tada su pogubqeni.

Pogubqewe kineske žene, Vang Souksin (Wang Souxin). Novac za metke korišćene pri pogubqewima u crvenoj Kini je uziman od rođaka žrtava.

"Poqa Za Ubijawe" Pol Pota I Crvenih Kmera

Između 1975. i 1979, tokom vladavine Pola Pota, dva miliona od kamboxijske populacije od 7 miliona je ubijeno. Kada se pogleda na ubistva Pola Pota, koji je sawao o uspostavqawu savršene komunističke države, po procentu populacije, wegova ubistva su mnogo veća od Hitlerovih i Staqinovih. Pol Potova osnovna meta su bili delovi društva kao što su doktori, inžeweri, naučnici, ukratko intelektualci zemqe, koje je ubijao. Izdato je čak naređewe da se "svi koji nose naočare" ubiju. Kao rezultat tih nehumanih ubistava, "poqa za ubijawe" koja su postojala godinama, su se pojavila. Logika koja je primewena od strane oficira crvenih Kmera za opravdawe masakra je sažeta ovim rečima: "Zadržati te nije dobitak. Izgubiti te nije gubitak." Ubijali su svakog za koga su smatrali, ili čak pretpostavqali da je nekoristan ili štetan. Bar jedan član svake porodice je izgubio svoj život u tim masakrima. Pol Pot, koji je smatrao qudski život bezvrednim, je verovao da je porodica stajala na putu wegove radikalne vizije socijalizma. Pokušao je da se reši ideje porodice razdvajajući porodice i obavezujući qudska bića da žive u zajedničkih mestima. Ista politika je primewivana od strane Staqina u Rusiji. Prvo je zemqa oduzimana seqacima, onda su im male parcele zemqe davane nazad, u oblastima namerno razbacanim i daleko udaqenim jednih od drugih. Rezultat toga je bio da da bi porodice mogle da rade na svojim poqima koja su se sastojala od malih parcela zemqe morali su da žive odvojeno jedni od drugih. Robert Templer (Robert Templer), 'Pol Potovo zaveštawe užasa' (Pol Pot's Legacy of Horror), The Age, April 18, 1998, http:?dithpran.org/PolPotegacy.htm.

Pol Pot i crveni Kmeri su pretvorili zemqu u "poqa za ubijawe".

Gorki Danak Komunističkog Divqaštva

Slični primeri divqaštva su doživqeni u svakoj zemqi u kojoj je komunizam vladao, Kamboxi, Severnoj Koreji, Laosu, Vijetnamu i istočnoevropskim i afričkim zemqama. Taj krvavi danak je iznet u 'Crnoj kwizi komunizma' na sledeći način:

Ovi zločini teže da se uklope u prepoznatqiv obrazac čak iako praksa donekle varira zavisno od režima. Obrazac ukqučuje pogubqewe na različite načine, kao što su streqački odredi, vešawa, davqewa, prebijawa i u izvesnim slučajevima, ubijawa gasom, trovawa, ili "saobraćajne nesreće"; razarawe populacije glađu, kroz glad izazvanu od strane čoveka, nedavawe hrane, ili oboje; deportacija, tokom koje smrt može da se desi prilikom transporta (ili fizičkim istrebqewem ili zatvarawem u malom prostoru), u nečijem mestu stanovawa, ili prisilnim radom (istrebqewe, bolesti, glad, hladnoća). Periodi opisivani kao vremena "građanskog rataĆ su složeniji - nije uvek lako napraviti razliku između događaja prouzrokovanim sukobom između vladara i pobuwenika i događaja koji mogu pravilno da budu opisani jedino kao masakr civilnog stanovništva.

Svejedno, moramo da počnemo od negde. Sledeća gruba procena, zasnovana na nezvaničnim procenama, daje neku sliku o razmeri tih zločina:

Sovjetski Savez: 20 miliona mrtvih
Kina: 65 miliona mrtvih
Vijetnam: 1 milion mrtvih
Severna Koreja: 2 miliona mrtvih
Kamboxa: 2 miliona mrtvih
Istočna Evropa: 1 milion mrtvih
Latinska Amerika: 150 000 mrtvih
Afrika: 1,7 miliona mrtvih
Avganistan: 1,5 miliona mrtvih
Međunarodni komunistički pokret i komunističke partije koje nisu na vlasti: oko 10 000 mrtvih
Ukupno iznosi oko 100 miliona ubijenih qudi. (116)

Svi ovi različiti komunistički režimi i organizacije su delili jednu zajedničku psihologiju: sva qudska osećawa kao što su milosrđe, pravda i saosećawe su potuno izgubqeni. Odjednom su qudska društva postala poqa rata i masakra nalik na divqe životiwe koje su pokušavale da žive i da pronađu hranu. Na isti način na koji se divqa životiwa bori sa drugim članovima sopstvene vrste oko hrane i teritorije, tako su se i qudi ponašali kao "životiwe" na isti način. Pošto ih je rođewe Darvina naučilo da su u osnovi životiwe, a kako se životiwe bore za opstanak, tako isto i oni moraju da se ponašaju na isti način.

Ovi nehumani pokreti su mislili da su dobili poštovawe noseći lažnu naučnu masku. Jedini razlog zbog koga su boqševičke vođe mogle da govore toliko ponosno i otvoreno o agresiji, terorizmu i masakru je bilo odobrewe koje su dobili od Darvinove teorije evolucije. U svojoj kwizi 'Evolucija za prirodwake' (Evolution for Naturalists), P. X. Darlington (P. J. Darlington) priznaje, kao evolucionista, da je divqaštvo prirodan rezultat teorije evolucije i da je to ponašawe čak opravdano:

Prva stvar je da su nam sebičnost i nasiqe svojstveni, nasleđeni od naših najdaqih životiwskih predaka... ;Nasiqe je, onda, prirodno za čoveka, proizvod evolucije;. (117)

Kao što je jasno iz ovog evolucionističkog priznawa, bilo je savršeno prirodno komunističkoj ideologiji, koja je prihvatila Darvinovu teoriju evolucije za svog vodiča, da gleda na druga qudska bića kao na životiwe, da ih tretira na način koji nije dostojan ni životiwa i da ih zlostavqa. Jer onaj koji prihvata komunističko darvinističku ideologiju zaboravqa da ima Tvorca, razlog za svoje postojawe u svetu i da će morati da mu odgovara o onome što je činio. Kao rezultat toga, kao i sva qudska bića koja nemaju strah od Tvorca, postaje sebična stvar koja misli samo na sopstvene interese, nemilosrdni tiranin, čak i divqi ubica.

There are only grounds against those who wrong people and act as tyrants in the earth without any right to do so. Such people will have a painful punishment. (Surat ash-Shura: 42)

1968. ideologija levog krila je uticala na sve delove sveta, naročito na mlade qude na univerzitetima. Održavani su sastanci i mladi qudi su podsticani protiv svojih drugova, policije i vojske. U toku tih događaja, gde je brat napadao brata, gradovi su razarani i ceo svet je zapao u haos.

Zlostavqawe U Istočnom Turkestanu

Bez obzira koliko je prihvaćeno da je raspad Sovjetskog Saveza označio kraj komunizma kao političkog režima, komunistička ideologija i praksa se i daqe nastavqaju. Praksa u Rusiji, u kojoj mentalitet crvene armije još uvek dominira, u CCečeniji, i u Kini u istočnom Turkestanu, su najznačajniji pokazateqi toga. Muslimanski Turci koji danas žive u istočnom Turkestanu, prolaze kroz ponavqawe iskustava proživqenih u Maovoj crvenoj Kini. Mladi qudi se hapse bez razloga, osuđuju na smrt na osnovu toga da su protivnici režima i streqaju, muslimani se sprečavaju od vršewa svojih grupnih religijskih dužnosti, zarade im se oduzimaju surovim porezima, qudi žive na ivici smrti kroz pretwu od umirawa od gladi, a nuklearne probe koje se izvršavaju u wihovoj blizini prouzrokuju izazivawe smrtonosnih bolesti. Muslimanski Turci istočnog Turkestana su živeli pod Kineskom upravom 250 godina. Kinezi su istočnom Turkestanu, muslimanskoj zemqi, dali ime "SinkjangĆ ili "pokorene zemqe" i označili ga kao sopstvenu teritoriju. Pošto su ga komunisti na čelu sa Maom preuzeli 1949, pritisak na istočni Turkestan se pojačao na još veći nivo nego ranije. Politika komunističkog režima je imala za ciq fizičko uništewe muslimana, koji su odbijali asimilaciju. Broj ubijenih muslimana je dostigao užasne razmere. Između 1949. i 1952, 2 800 000; između 1952. i 1957, 3 509 000; između 1958. i 1960, 6 700 000; između 1961. i 1965, 13 300 000 qudi je ili ubijeno od strane kineske armije ili je umrlo usled nestašica koje je prouzrokovao režim. Zajedno sa masakrima posle 1965, broj qudi ubijenih u istočnom Turkestanu je dostigao neverovatnu cifru od 35 miliona. Pored istrebqivawa muslimana posle 1949, režim je takođe sistematski naseqavao Kineze. Efekti te akcije, koju je kineska vlada počela 1953, teraju na razmišqawe. Dok su 1953, 75 procenata stanovništva činili muslimani a 6 procenata Kinezi, do 1982. cifre su bile 43 procenata muslimana i 40 procenata Kineza. Popis iz 1990, koji je otkrio da su odnosi stanovništva sada bili 40 procenata muslimana i 53 procenata Kineza, je najznačajniji sa tačke gledišta otkrivawa razmere etničkog čišćewa. U međuvremenu, kineska uprava je koristila muslimane istočnog Turkestana kao eksperimentalne životiwe za nuklearne probe. Kao rezultat nuklearnih proba, koje su prvi put započele u tom regionu 1964, lokalno stanovništvo je dobilo smrtonosne bolesti i 20 000 hendikepirane dece je rođeno. Zna se da je broj muslimana koji su umrli usled proba 210 000. Hiqade qudi je obogaqeno, a hiqade je podleglo bolestima kao što su žutica i rak. Od 1964. do danas, Kina je aktivirala nekih 50 atomskih i hidrogenskih bombi. Švedski stručwaci su utvrdili da je podzemna nuklearna proba 1984. bombe jačine 150 tona prouzrokovala potrese zemqe jačine 8,8 podeoka Rihterove skale. Kinesko zlostavqawe Turaka se tu ne zaustavqa. Doživqaji februara 1997, tokom vremena kada su se događaji pooštravali, će poslužiti za zaokruživawe kineskog zlostavqawa. Po vestima objavqenim javnosti, 4. septembra, koji je bio praznični dan, kineska milicija je pretukla više od trideset žena, koje su se skupile u xamiji i čitale iz Kurana, gvozdenim šipkama i odvukla ih u štab. Lokalni stanovnici su otišli do štaba i tražili da se žene oslobode. Tada su pred wih bačena tela tri žene koje su bile mučene do smrti. Počeli su sukobi između qudi, koji su se pobunili usled provokacije, i Kineza. Između 4. i 7. septembra, 200 qudi istočnog Turkestana je izgubilo svoje živote a više od 3 500 Turaka je zatvoreno u logore. U jutro 8. septembra qudi su sprečeni od davawa prazničnih molitvi u xamijama u kojima su se okupili. Sukobi su se ponovo razbuktali, broj pritvorenih, koji je bio 58 000 između aprila i decembra 1996, je prešao 70 000. Do 100 mladih qudi je streqano na javnim trgovima, a 5 000 Turaka je skinuto golo i javno izlagano u grupama po 50. Primer istočnog Turkestana je samo jedan od patwi u XX veku. U svim krajevima sveta u XX veku qudi različitih vera, rasa ili ideologija su ubijali i istrebqivali jedni druge. Nije slučajno da se iza svih ideologija koje su vršile ta ubijawa pojavquje Darvinov pogled na svet. Zato što je sa svojom teorijom Darvin omogućio da qudi lako ubijaju jedni druge i opravdavaju svoja dela.

When those who did wrong see the punishment, it will not be lightened for them. They will be granted no reprieve. (Surat an-Naml: 85) However, those who do wrong pursue their whims and desires without any knowledge. Who can guide those whom Allah has led astray? They will have no helpers. (Surat ar-Rum: 29)

Those to whom people said, "The people have gathered against you, so fear them." But that merely increased their faith and they said, "Allah is enough for us. He is the Best of Guardians." (Surah Al 'Imran: 173)

The Never-Ending Oppression in Chechnya

The Russian occupation of Chechnya in 1991, despite being thrown back by the late Dzhokar Dudayev, turned into a genuine war on Dec. 11, 1994, following serious trouble in November that same year. While more than 100,000 Chechens lost their lives in that war, tens of thousands were forced to migrate. Chechnya lost hundreds of historical and economic resources in the war. When Russia announced that Chechnya was an "internal matter," no protest came from the outside world. Tons of bombs fell on every square metre in Chechnya. A genocide was carried out, the like of which has never been seen in the history of the world, with chemical weapons, the use of which was forbidden ant it still continues today. But despite all the difficulties, in August 1996 the Russians had to admit defeat at the hands of the Chechens, who were completely undaunted and fought for their own land with all the means at their disposal.

Russia, which had to accept Chechnya as a separate state in agreements signed at the highest levels in August 1996 and May 1997, seemed to have accepted this situation. Whereas in October 1997 the Russians entered Chechen territory and began to kill, not sparing women, children, and the elderly. Civilian targets came under non-stop bombardment for months. In order to break the popular resistance, hospitals, maternity wards, markets, and refugee convoys were especially chosen as targets. At the last it was established that the Russians used chemical bombs and scud and napalm missiles against the Chechens. Alongside this, the Russians put poison into the River Argun, used by many Chechen villages. While the great majority of the women and children who drank the poisoned water died, hundreds waited for death at the doors of the hospitals. Because the river water had been poisoned the civilian population who were unable to find water for drinking and other purposes went through very difficult times. The situation of the refugees was also worrying. Studies carried out in refugee areas showed that human rights infringements reached enormous proportions. Some 250,000 Chechen refugees who fled from the war are under protection in Ingushetya, the rest in neighbouring regions. It has been announced that Russia spent 385 million dollars on the operation. The Chechens revealed that between September 1999 and July 25, 2000, 1,460 Chechen soldiers and 45,000 civilians had died. Russia's plan was to wipe out all the Chechen soldiers who had been fighting them by November 2000.

Newsweek 13 Februar 1995

Newsweek 1 November 1999

Newsweek 6 December 1999

Time 5 Februar 1996

Ccini Komunističke Darvinističke Ideologije Su Rasterane

Komunizam je ideologija koju su osmislili qudi koji su živeli 1800-ih i koji mogu biti opisani kao "neuki" sa naučne tačke gledišta. Jedan od najznačajnijih razloga za brzo osvajawe uticaja nad velikim brojem qudi u mnogo zemaqa od strane ove ideologije, čije su se analize i tvrdwe pokazale pogrešnim puno puta i koja je štaviše jasno donela čovečanstvu štetu a ne dobro, je neznawe tih qudi koji su prihvatili tu ideologiju. Posle industrijske revolucije, jedan deo društva je bio u užasnoj bedi, dok je drugi deo sticao veliko bogatstvo, i došlo je do napetosti među društvenim grupama u većini zemaqa. Ta napetost se razvila u zemqama kao što su Rusija, koja je još uvek živela na nivou poqoprivrednog društva, i Kina. Društvene grupe koje su tražile prava i pravdu su išle za wima. Ali krajwi rezultat je bio na wihovu štetu. Živeli su pod daleko gorim ekonomskim uslovima nego ranije, sa jedne strane izbegavajući smrt od gladi, a sa druge živeći sa strahom i užasom da mogu biti ubijeni u bilo kom trenutku, mučeni, proterani ili opqačkani. Bilo je očigledno da ideologija zasnovana na nedostatku religije, koja je verovala da je jedina osnova za razvoj bila sukob, borba i rat, da su qudska bića u osnovi životiwe, zasnovana na zabludi da su moralne vrednosti kao što su porodica, vernost i bliskost nepotrebne i nevažne, neće doneti qudima mir, bezbednost, sreću i pravdu. Ali je tim društvenim grupama nedostajao vid i razumevawe da bi to procenili i analizirali. Gledali su u fotografije Marksa i Engelsa i smatrali ih za "duboke", "neshvatqive" i "umne" mislioce. Gledali su u prividnu naučnu i duboku spoqašwost i ponašawe onih koji su ih podržavali i pali pod čini komunizma i materijalizma. Dok bi danas, da su živi, shvatili da su sve komunističke vođe imale prosto i primitivno shvatawe i bili neuki qudi. Nijedan od qudi koje su prihvatali za vođe se nije ponašao na način gledawa unapred, bili su u stawu jedino da vežu društvene grupe za sebe uvredama i strahom: bili su qudi koji su usvojili nasiqe, divqaštvo i ubistvo kao metode i razmišqali na prost i primitivan našin. Danas su mnogi "stari" komunisti shvatili kakvu su grešku načinili u prošlosti i požalili su. Shvatili su da su slepo pratili neproduktivni ideal ili tačnije praznu, glasnu buku. Drugi pokušavaju da pokažu da se još uvek nisu odrekli svoje ideologije kako ne bi prihvatili poraz i istinu da su godine uzaludno potrošene i govore "prevazići ćemo". Pošeo je period kada nauka i slobodno znawe mogu da dopru svuda u svako vreme, kada svaki čovek može da shvati istine i stvarnosti mnogo lakše nego ranije i do veće mere. U takvoj sredini su metodi sugestije, ostaci čini, komunista, materijalista i darvinista, wihove reči i pozivi na rat izgubili svoju moć. Prazne ideologije kao što su komunizam, materijalizam i darvinizam, čije opčiwujuće moći mogu da se uzdignu uz malo nauke i malo misli, ubrzano gube svoj uticaj na qude. Kao rezultat toga, lakši, mirniji i udobniji dani čekaju čovečanstvo. Najvažnije je da će uviđawe obmane darvinizma u potpunosti doneti kraj tim ideologijama.

Komunizam Je Užas Prouzrokovan Nedostatkom Religije

Svako ko razmatra masakre, ubistva i patwe koje su qudima namerno naneli komunisti, nacisti ili kolonijalisti, će se zapitati kako su pristalice tih ideja mogle toliko da se udaqe od obične čovečnosti. Jedini razlog za divqaštvo i zlostavqawe koje su ove vođe nanele je nedostatak religije i čiwenica da ti qudi nisu imali strah od Boga. CCovek koji se boji Boga i ima čvrstu veru u zagrobni život neće biti sposoban za izvršavawe bilo kakvog zlostavqawa, prevare, nepravde i ubistava koja smo opisali. Štaviše, koliko god bio ohrabrivan, neko ko veruje u Boga i zagrobni život neće nikada biti naveden da sledi takve iskrivqene ideologije.

Ali qudi koji nemaju nikakvu religiju i strah od Boga ne znaju za granice. Uz malo ohrabrewa osoba koja veruje da su on i druga stvorewa evoluirala slučajem od nežive materije, koja veruje da su wegovi preci bili životiwe i koja prihvata da ne postoji ništa osim materijalnog, lako može da izvrši bilo kakvu vrstu surovosti. Na prvi pogled može da izgleda da ti qudi ne povređuju nikog: ali pod pravim okolnostima mogu da se pretvore u ubicu koji izvršava masakre, ubice koje tuku qudu ili ih izgladwuju samo zato što ne prihvataju wihove ideje, qude ispuwene mržwom, gađewem i nasiqem. Zato što pogled na svet i vrednosti u koje veruju to zahtevaju.

1983. godine, Aleksandar I. Solžewicin (Alexander I. Solzhenitsyn), dobitnik nobelove nagrade za kwiževnost, je održao govor u Londonu u kome je pokušao da objasni zašto se toliko zla desilo wegovom naroduCC

Pre pola veka, dok sam još uvek bio dete, sećam se da sam čuo starije qude koji nude sledeće objašwewe za velike nesreće koje su snašle Rusiju: ";Qudi su zaboravili Boga; zbog toga se sve ovo desilo;".

Od tada sam proveo 50 godina radeći na istoriji naše revolucije; u tom procesu sam pročitao stotine kwiga, sakupio stotine ličnih svedočewa i već u osam kwiga dao sopstveni doprinos naporima da se raščisti lom koji je ostao za prevratom. Ali kada bih danas bio zapitan da što je sažetije moguće formulišem glavni uzrok razarajuće evolucije koja je progutala do nekih 60 miliona naših qudi, ne bih mogao da iznesem to preciznije nego da ponovim: ";Qudi su zaboravili Boga; zbog toga se sve ovo desilo;". (118)

QUDI KOJIMA JE NANEŠENO ZLO Slike predstavqaju deo noćnih mora koje je komunistička ideologija nanela čovečanstvu. Qudi oslabqeni glađu, žeđu i beznađem, žive u bedi i nemaštini...

Objašwewe Solžewicina je potpuno tačno. Zaista, jedina stvar koja je mogla da uvuče društvo u toliki užas, da zažmuri pred raznim vrstama zlostavqawa, da gleda sa strane, je zaboravqawe Boga. Dok Bog nikada ne zaboravqa i nikada ne greši. Surove komunističke vođe su mislile da su postavile sopstveni sitem za vladawe društvima na zemqi i mislili su da poseduju veliku moć i snagu. CCak su održavali tajne sastanke, na kojima su šaputali jedni drugima o daqim zlostavqawima koja će nanositi qudima da bi povećali svoju snagu i moć. Ali dok su sve to radili, Bog je znao za to i odgovoriće šta su to radili. Zatim su tu grupe koje su pratili te surove vođe, koje su puzile za wima. Ti qudi su zlostavqali sami sebe zaboravqajući religiju Tvorca i prateće darvinističke vođe. Qudi sami donose zlo koje se deđava u svetu. Jedini način da bi se te katastrofe sprečile od nanošewe štete čovečanstvu je ponovo taj da qudi žive sa verom u Tvorca i zagrobni život i da ne zaboravqaju da će morati da odgovaraju za sve što čine.

On the Day Allah raises up all of them together, He will inform them of what they did. Allah has recorded it while they have forgotten it. Allah is a Witness of all things. Do you not see that Allah knows what is in the heavens and on the earth? Three men cannot confer together secretly without Him being the fourth of them, or five without Him being the sixth of them, or fewer than that or more without Him being with them wherever they are. Then He will inform them on the Day of Rising of what they did. Allah has knowledge of all things. (Surat al-Mujadila: 6-7)

Then there are the groups who followed these ruthless leaders, who crawled along behind them. Their situation has been revealed in the Qur'an. It was announced in the verse "Allah does not wrong people in any way;rather it is people who wrong themselves." (Surah Yunus: 44) In other words these people oppressed themselves by forgetting the religion of Allah and following Darwinist leaders. Another holy verse announces that people bring about the evil that happens in the world themselves:

Corruption has appeared in both land and sea because of what people's own hands have brought about so that they may taste something of what they have done so that hopefully they will turn back. (Surat ar-Rum: 41)

The only way to prevent these disasters from bringing harm to mankind again is for people to live with faith in Allah and the hereafter and without forgetting that they will have to account for everything they do. And, in the light of the Qur'an, which Allah sent down for all people, for them to possess the good moral features, such as love, compassion, mercy, and devotion, which are commanded in it.

Anyone who acts rightly, male or female, being a believer, We will give them a good life and We will recompense them according to the best of what they did. (Surat an-Nahl: 97)

Režim sa darvinističko-komunističkim pogledima smatra svoje qude bezvrednim. Prepušta ih smrti i bedi otvorenih očiju. Rusija je očigledan primer toga.