Ali b. Ebi Talib’in (Kerramallahu vecheh) bildirdiğine göre Resulullah (sallallahu aleyhi vesellem) şöyle buyurmuştur: “Ben ümmetim hakkında bir mümin ya da müşrikten korkmuyorum. ÇÜNKÜ MÜMİNİ (KÖTÜLÜKTEN) İMANI ENGELLER. MÜŞRİKİ DE KÜFRÜ DEFEDER. FAKAT ASIL DİLBAZ MÜNAFIKTAN ENDİŞE ETMEKTEYİM. ÇÜNKÜ O, SİZİN HOŞUNUZA GİDECEK ŞEYLERİ SÖYLER, AMA HOŞUNUZA GİTMEYECEK İŞLERİ YAPAR.” Hadisi Taberani, el-Mu’cemu’l-evsat ve el-Mu’cemu’s-sağir, İlim Kitabı, Münafığın polemiği, sf. 512) |

Kuran’da münafıkların konuşma üslupları Allah'ın dikkat çektiği bir yönleridir:
Sen onları gördüğün zaman cüsseli yapıları beğenini kazanmaktadır. Konuştukları zaman da onları dinlersin. (Oysa) Sanki onlar (sütun gibi) dayandırılmış ahşap-kütük gibidirler. (Bu dayanıksızlıklarından dolayı da) Her çağrıyı kendileri aleyhinde sanırlar. Onlar düşmandırlar, bu yüzden onlardan kaçınıp-sakının. Allah onları kahretsin; nasıl da çevriliyorlar. (Münafikun Suresi, 4)
Peygamberimiz (s.a.v) hadis-i şerifinde, ayette olduğu gibi münafıkların bu yönlerine dikkat çekmiştir. Söz konusu kişiler konuşkanlıklarını ve hazır cevaplıklarını dinin lehinde değil İslam’ın aleyhinde kullanırlar. Din ve kutsal değerlerle ilgili olarak alaycı konuşmalara girerler, münasebetsiz şakalar yaparak insanları güldürme gayreti içinde olurlar. Ancak bu yaptıklarıyla aslında Kuran’a ve Allah'ın dinine karşı sinsice mücadele eder ve inkar edenlerin müslümanlara karşı yaptıkları mücadelede onlara destekçi olurlar.