Allah (cc)'ın Kuran`da bildirdiği önemli bir mümin özelliği, iman edenlerin, insanların kınamalarından etkilenmeyen güçlü bir şahsiyete sahip olmalarıdır. Müminler, tarih boyunca pek çok peygamberin, yaşadıkları toplumlar tarafından çeşitli şekillerde suçlanıp kınandıklarını, eziyetlere maruz kaldıklarını, yurtlarından sürüldüklerini ve hatta bu nedenle öldürüldüklerini bilirler. Peygamberlerin tüm bu zorluklar karşısında göstermiş oldukları güçlü, dayanıklı ve sağlam kişiliği, sabrı, kararlılığı ve tevekkülü kendilerine örnek alırlar. Dünya hayatındaki imtihanın bir gereği olarak, müminlerin zorluk ve sıkıntılarla deneneceklerini, inkar edenlerden 'eziyet verici' sözler duyarak kınanabileceklerini bilirler. Tüm bunları, Allah (cc)'a karşı olan samimi imanlarını, teslimiyetlerini ve sadakatlarinin gücünü gösterebilecekleri olaylar olarak görüp şevkle güçlü bir irade gösterirler.
Ayrıca, doğru olduğunu bildikleri bir konuda hiçbir zaman bir insanın kınamasından dolayı geri adım atmazlar. Allah (cc) Kuran ayetleri ile insana doğruyu ve yanlışı tüm detaylarıyla bildirmiştir. Eğer Allah (cc)'ın Kuran'da bildirdiği ahlakı gösterdiği için çevresindeki insanlar tarafından kınanıyorsa, bu, tam tersine onun bu yöndeki şevkini, iradesini ve isteğini daha da güçlendirir. Allah (cc)'ın rızasını kazanabilmesi mümin için, insanların hoşnutluğunun ve düşüncelerinin çok üzerindedir. Çünkü insanı asıl olarak değerli kılan Allah (cc) Katındaki konumudur. Bunu belirleyen de onun Kuran ahlakına uygun hareket edip etmediğidir. Bu nedenle insanların ne dediğine ya da çoğunluğun kanaatine göre değil, Kuran ahlakına göre bir kişilik geliştirirler. Tek başlarına dahi kalsalar çoğunluğa uymaz, müstakil bir tavır gösterirler.
Kuran'da müminlerin güçlü, hiçbir zaman için sarsılmayan onurlu kişilikleri şöyle haber verilmiştir:
Ki onlar, yalan şahidlikte bulunmayanlar, boş ve yararsız sözle karşılaştıkları zaman onurlu olarak geçenlerdir. Onlar, kendilerine Rablerinin ayetleri hatırlatıldığı zaman, onun üstünde sağır ve körler olarak kapanıp kalmayanlardır. (Furkan Suresi, 72-73)
Bediüzzaman Said Nursi de sözlerinde bu konuya dikkat çekmiş, Allah (cc)'ın rızasına uygun hareket ettikten sonra insanların rızasının hiçbir önemi olmayacağını ifade etmiştir:
… Rıza-yı İlahî kâfidir. Eğer O yâr (dost) ise, herşey yârdır. Eğer O yâr değilse, bütün dünya alkışlasa beş para değmez... (21. Lema, s. 668)
Amelinizde Allah rızası olmalı. Eğer O razı olsa, bütün dünya küsse ehemmiyeti yok. Eğer O kabul etse, bütün halk reddetse tesiri yok. O razı olduktan ve kabul ettikten sonra, isterse ve hikmeti lazım gelirse, sizler istemek talebinde olmadığınız halde, halklara da kabul ettirir, onları da razı eder. Onun için, bu hizmette doğrudan doğruya yalnız Cenab-ı Hakk'ın rızasını esas maksad yapmak gerektir. (20. Lema, s. 662-663)
