mtDNA - Y Kromozonu Analizleri Çelişkisine Son Örnek
Harun YahyaBilim ve Teknik dergisinin Ekim 2003 sayısında "Yalnızca Birkaç Babadan Türemişiz" başlıklı bir haber yayınlandı. Bu haber, evrim propagandasının önemli bir bölümünü oluşturan ‘en yakın ortak ata’ araştırmalarıyla ilgili çarpıcı bir durumu gözler önüne seriyordu. Bilim ve Teknik bunu şu ifadelerle aktarıyordu:
Cinslerin tarihi, babadan oğula geçen Y kromozomuyla, yalnızca anneden alınan mitokondriyel DNA’da yazılı. Son araştırmalar, mitokondriyel DNA ile Y kromozomundaki başkalaşma tablolarında şaşırtıcı farklılıklar belirledi. Buna getirilen bir açıklamaya göre, kadın nüfusu atalarımızın Afrika’dan çıkıp dünyaya yayılmaya başladığı 100.000 yıl önce patlama gösterirken erkek sayısı ancak 12.000 ila 18.000 yıl önce artmaya başladı. Ancak bu durum, tarih öncesi çağların büyük bölümünde erkekten çok daha fazla kadın bulunması demek ki, bu da Ferrara Üniversitesi’nden Guido Barbujani’ye göre olanaksız."
Darwinistler, türlerin sözde evrimsel tarihiyle ilgili çalışmalarında büyük ölçüde DNA analizlerinden yararlanırlar. Bir zamanlar sadece anneden aktarıldığı kabul edilen mtDNA (mitokondriyel DNA) ile sadece babadan aktarılan Y-kromozomu üzerindeki nükleotid sıralamasını, çeşitli örneklerde inceleyen ve birbirleriyle kıyaslayan araştırmacılar "moleküler saat" ismi verilen bir yöntem uygulayarak söz konusu canlıların sözde en yakın ortak atasının ne zaman yaşamış olduğuna dair fikirler oluşturmaktadırlar. Ancak bu araştırmalar neticesinde, sadece anne soyu ile sadece baba soyu izlenerek kurgulanan evrim senaryoları arasında büyük çelişkiler ortaya çıkmaktadır.
Bir evrim antropoloğu olan Charles Oxnard’ın ifadesiyle1 bu durum, tüm insanların babasıyla tüm insanların annesinin farklı kıtalarda var oldukları gibi bir durum ortaya çıkarmaktadır ki, elbette bu son derece saçmadır.
Bilim ve Teknik dergisinde haber verilen araştırma da bu şekilde ortaya çıkan son bir çelişkidir. Bilim ve Teknik dergisini bu gibi yanlış yöntemlere dayalı araştırmalara karşı duyarlı davranmaya ve bunlar üzerine inşa edilen evrim senaryolarına itibar etmemeye çağırıyoruz.
1- Charles Oxnard, "Time and Place of Human Origins Implications from Modeling" ; " Conceptual Issues in Modern Human Origins Research", edited by G. A. Clark and C. M. Willermet, Published by Aldine De Gruyter, New York, 1997p. 388
