Rəsulullah (s.ə.v) hələ sağ olarkən Mehdini komandan təyin etmiş və müsəlmanları onunla müjdələmişdir.
Hər dövrdə Mehdinin, bir xilaskarın gəlməsini istəməyənlər olmuşdur, lakin Allah hər dəfə bir məlik, bir xilaskar göndərmişdir.
Mehdiyə qarşı olan bəzi kəslər öz aləmlərində bəzi İslam alimlərini də Mehdi əleyhdarı kimi göstərməyə çalışırlar, səhv edirlər.
Bədiüzzaman, Süleyman Hilmi Tunahan həmişə Mehdini gözləyiblər. Ərbakan hocamız da Mehdini gözləmiş insanlardandır. İmam Rəbbani Mehdidən "Məktubat"ında çox ətraflı dəlillərlə bəhs etmişdir.
Bədiüzzaman tələbələri tərəfindən Mehdi hesab edilmiş və dəccaliyyəti yox etmək üçün hərəkət edən, şövqlü cəmiyyət yaratmışdır.
Müsəlman Allah rizasının ən çoxunu qazanmaq üçün ailə sahibi olar, Allah yolunda çalışmaqdan qaçmaq, müsəlmanlardan uzaq qalmaq üçün deyil.
Münafiqlər eqoistdir, müsəlmanlardan nifrət edərlər, birlikdə yaşamaq istəməzlər. Müsəlman qadınları və kişiləri də yalqız etmək istəyərlər.
Hz. Nuh (ə.s) dürüst, alicənab, təmiz insan idi, lakin həyat yoldaşı azğın münafiq idi və çox əziyyət vermişdi.
İman gətirən bir insan Allah rizası üçün evlənər, münafiq isə yox olmaq instinktini aradan qaldırmaq üçün evlənər.
Tənha qalmaq qorxusu, sonsuzluq qazanmaq arzusu ilə münafiqlər evliliyi iztiraba döndərərlər.
Ailə münafiqlər üçün sanki cəhənnəm nüvəsi kimidir, lakin yenə də ailənin özlərini qoruyacağını düşünərlər.
Münafiqlərdə daralmış eqoistlik var, əvvəlcə özünü, sonra mənfəətləri üçün zövcəsini, uşaqlarını düşünər, buna güvənərək yaşayar. Münafiqlərdə evlilik anormallıq dərəcəsindədir. Mömində ailə məscid olduğu halda, münafiqdə Dirar məscidi kimidir, fəlakətlərin mənbəyidir.
Mömin Allaha güvənər, "Ailəm məni xilas edər" deməz, "Allah məni xilas edər" deyər, Allah üçün bütün müsəlmanlara güvənər. Münafiq təkcə ailəsinə güvənər, buna görə də evlilik onlar üçün dəlisov instinkt kimidir.
Münafiq Allaha güvənə bilməz, ölümdən, gələcəkdən qorxar. Bunun üçün də ailəsinə güvənər, ərinin, ailəsinin özünü xilas edəcəyini düşünər.
Münafiq bir kişi üçün arvadı mal kimidir, onu əbədi yaşamasını təmin edəcəyini düşündüyü nəslini meydana gətirəcək vasitə kimi görər. Münafiq qadın da ərini əbədi həyatı üçün vasitə kimi görər, əri onun üçün yemək və pul gətirən vasitədir, heç dəyər verməz.
Münafiqlərdə ailədən istifadə edərək əbədi həyat yaşamaq arzusu vardır, "ölərəm, lakin uşaqlarıma mal-dövlətim qalar" deyər və əbədiyyətə nail olduğunu düşünər. Münafiqlər üçün yalnız öz ailəsi əhəmiyyətlidir. Rəsulullah (s.ə.v) "bütün müsəlmanlara qarşı hücum var" deyərkən, onlar "mənim ailəm nə olacaq" deyər.
Faşizmdə milli eqoistlik var və öz irqini əsas qəbul edər, münafiqlər də öz uşaqlarını, mal-dövlətlərini, ailəsini əsas görərlər.
Qurana görə bütün müsəlmanlar ailədir, münafiqlərdə isə yalnız öz ailəsi vardır, münafiqlik eqoist strukturdur.
Münafiq İslam birliyini əsas qəbul etməz, onun üçün öz ailəsi əsasdır, İslamda isə bütün müsəlmanlar ailədir və hər kəsi qorumaq əsasdır.
Münafiq evliliyi mühüm silah kimi görər, evlilik müsəlman üçün xoşbəxtlik mənbəyidir, münafiq üçünsə qala kimidir.
Dəccaliyyətin istədiyi mehdiyyəti dayandırmaq, Mehdidən bəhs edilməməsidir.