1. "Шәфкатьле, рәхимле Аллаһ исеме белән...  Без, хакыйкатьтә, Нухны кавеменә җибәрдек: «Аларга үзәк өзгеч газап килеп җиткәнчегә кадәр кавемеңне үгетлә!»"

2. "Ул әйтте: «Ий, кавемем, мин сезгә ачык үгетләүче,"

3. Аллаһка гыйбадәт кылыгыз! Аннан куркыгыз һәм миңа итагатьле булыгыз!

4. "... Ул гөнаһларыгызны кичерер һәм сезгә билгеләнгән әҗәлгә кадәр кичектерер. Хакыйкатьтә, Аллаһтан әҗәл килеп җитсә— кичектерелмәс. Әгәр белсәгез иде!»"

5. "Ул: «Раббым, кавемемне мин көне-төне өндәдем», — диде."

6. «Әмма минем өндәвем аларның качуын гына арттырды.

7. "Һәм Син аларны гафу итсен өчен аларны өндәгән саен алар бармакларын колакларына тыгып куйдылар, һәм киемнәре белән капландылар, һәм киреләнделәр, һәм масаеп тәкәбберләнделәр."

8. Моннан соң мин аларны ачык килеш чакырдым.

9. Моннан соң мин аларга ачык игълан иттем һәм алар белән яшерен сөйләштем.

10. "Һәм мин әйттем: «Раббыгыздан ярлыкау сорагыз, Ул — ярлыкаучы,"

11. "Ул сезгә күктән күп явучыны җибәрер,"

12. "сезгә маллар һәм бала-чагалар белән терәк бирер, сезгә бакчалар булдырыр һәм елгалар булдырыр."

13. Нәрсә булды сезгә? Аллаһның олылыгына өметләнмисезме?

14. Ул сезне дәверләр белән яратып барлыкка китерде.

15. Аллаһ җиде күкне ничек катлам-катлам итеп барлыкка китергәнен күрмисезмени?

16. "Һәм аларга айны — нур, кояшны исә яктырткыч итте."

17. Һәм Аллаһ сезне җирдән үсемлек итеп үстереп чыгарды.

18. Моннан соң сезне аңа кайтара һәм чыгару белән чыгара.

19. "Һәм Аллаһ сезгә җирне җәймә итте,"

20. сез анда киң юллардан йөрсеннәр дип».

21. "Нух: «Раббым, алар мине тыңламады, малы да, баласы да хәсрәтен генә арттырганга иярделәр», — дип әйтте."

22. Алар олы мәкер-хәйлә кордылар.

23. "Һәм: «Үзегезнең иләһләрегезне һич тә ташламагыз, үәддәне дә, суәгъне дә, йәгусны дә, йәгъукны да, нәсерне дә ташламагыз!» — диделәр."

24. Алар күпләрне юлдан яздырдылар инде һәм залимнәргә адашуларыннан башка бернәрсә дә арттырма!

25. "Гөнаһлары аркасында алар суга гаркъ ителделәр һәм утка кертелделәр, әмма үзләренә Аллаһтан башка ярдәмчеләр таба алмадылар."

26. "Һәм Нух: «Раббым, җир өстендә йортларда яшәүче бер кәферне да калдырма!» — диде."

27. "«Әгәр Син аларны калдырсаң, алар Синең колларыңны юлдан яздырырлар, һәм бозыклык кылучы кә-фердән башка беркемне дә тудырмаслар!"

28. "Раббым, мине һәм минем ата-анамны, һәм минем өемә иман китереп инанган булып кергәнне, һәм иман китереп инанучы ирләрне һәм хатыннарны ярлыка! Залимнәргә исә һәлакәттән башка бернәрсә дә арттырма!»"