1. Nun, betohem në pendën dhe në atë çka shkruajnë!

2. Ti, me dhuratën pejgamber) e Zotit tënd, nuk je i çmendur!

3. Dhe se ti, padyshim do të kesh shpërblim të pandërprerë!

4. Vërtet, ti je në një shkallë të lartë morali!

5. Më vonë ti do të shohësh, edhe ata do të shohin.

6. Se cili prej jush është i çmendur?

7. S’ka dyshim se Zoti yt është Ai që e di më së miri se kush është ai që ka humbur prej rrugës së Tij dhe Ai e di më së miri për të udhëzuarit.

8. Andaj, ti mos u pajto me gënjeshtarët!

9. Ata kanë dëshirë që ti të bësh lajka.

10. Mos e respekto askë që betohet shumë dhe është i poshtër!

11. që është përgojues e ban fjalë ndër njerëz.

12. Shumë koprrac ndaj rrugës së mbarë, i pafrenueshëm, mëkatarë,

13. që është shumë i vrazhdë, më në fund edhe kopil (nuk dihet baba).

14. (Mos e respekto) Vetëm pse ka pasuri e djem!

15. Kur atij i lexohen ajetet Tona, ai thotë: “Legjenda të të parëve!”

16. Ne do ti dëmkosim atë në turi (në hundë).

17. Ne i sprovuam ata (mekasit) sikurse i kemi pas sprovuar pronarët e kopshtit. Kur u betuan se do të vjelin atë herët në agim.

18. E nuk thanë (kur u betuan): “Në dashtë All-llahu - inshaell -llahu!”

19. E, sa qenë ata fjetur, atë (kopshtin) e goditi një bela nga Zoti yt.

20. Dhe ai gdhiu si të ishte i vjelë.

21. Ata në mëngjes thërritnin njëri-tjetrin.

22. Ngrihuni herët te prodhimet e tuaja, nëse doni t’i vilni!

23. Dhe ata vajtënduke pëshpëritur në mes vete (të mos i dëgjojnë kush).

24. Të mos lejojnë të afrohet sot në të asnjë i varfër.

25. Të mos lejojnë të afrohet sot në të asnjë i varfër.

26. E kur e panë atë, thanë: “S’ka dyshim, ne kemi humbur (rrugën)”.

27. Jo, (ne nuk kemi humbur rrugën) por pakemi mbetur pa të!

28. Ai me maturi prej tyre tha: “A nuk ju thahë përse nuk e përmendi Zotin?”

29. Atëherë ata thanë: “I pafajshëm është Zoti ynë, ne ishim të padrejtë”

30. Dhe u kthyen e po e qortojën njëri-tjetrin.

31. Thanë: “Të mjerët ne, vërtet ne ishim jashtë rrugës!”

32. Shpresohet se Zoti yt do na zëvendsojë me ndonjë edhe më të mirë se ai; ne në të vetëm te Zoti ynë mbajmë shpresën.

33. Ja, kështu do të jenë dënimi (i mekasve), ndërsa dënimi i botës tjetër do të jetë shumë më i ashpër, sikur të jenë që e kuptojnë.

34. Është e sigurt se për të devotshmit do të ketë te Zoti i tyre kopshte të begatshme.

35. A do ti bëjmë krminelët të barabartë me mylimanët?

36. ç’është me ju, si gjykoni ashtu?

37. A mos keni ndonjë libër, e prej saj mësoni?

38. E ju do të keni atje çka të dëshironi?

39. Amos keni ndonjë zotim të fortë prej Nesh që vazhdon deri në kijamet, se do ta rrini atë që dëshironi?

40. Pyeti ata se cili është prej tyre që u garanton atë?

41. Apo ata kanë ortakë (zota) që u garantojnë, pra le t’i sjellin ortakët e vet, nëse e thonë të vëtetën?

42. (Përkujto) Ditën kur ashpërsohet çshtja deri në kulm (në kijamet), e ata do të ftohen për të bërë sexhde, po nuk mundën.

43. Shikimet e tyre janë të përulura dhe ata i kaplon poshtërimi, kur dihet se ata kanë qenë të ftuar të bëjnë sexhde sa ishin të shëndoshë (e ata - talleshin).

44. Pra më lë Mua dhe ata që e mohojnë këtë Kur’an. Ne do t’i afrojmë ata dalëngadalë te dënimi prej nga nuk presin.

45. Dhe atyre Unë u jap afat, sepse ndëshkimi Im ëstë shumë i fortë.

46. A mos kërkon ti prej tyre shpërblim, e ata janë të ngarkuar me dhëniet?

47. A mos te ta është e fshehta (e Lehvi Mahfudhit), e ata prej atu trumbetojnë (se janë të mirë)?

48. Po ti, bëhu i durueshëm ndaj caktimit të Zotit tënd, e mos u bë si ai peshkut në kohën kur pat thirrur (Zotin) dhe ishte i mllefosur.

49. Sikur të mos i afrohej atij mëshirë nga Zoti i tij, do të hidhej në shkretërirë i demoralizuar.

50. Po Zoti i tij, e bëri atë të zgjedhur prej të mirëve.

51. E ata që nuk besuan gati sa të zhdukin me shikimet e tyre, kur dëgjuan Kur’anin, e (nga inati) thanë: “Ai është i marrë!”

52. Po ai (Kur’ani) nuk është tjetër vetëm se këshillë për botën (e njerëzve e të xhinëve).