"Zemërimi Fanatik": Racizmi

Zemërimi ndaj racave të tjera është përgjegjës për shumicën e konflikteve, përplasjeve dhe luftrave civile në tërë botën. Në rastet e qasjes agresive, të pretenduar nga raca e bardhë kundrejt racës së zezë, ose idealeve naciste të arritjes së krijimit të racës së pastër dhe konfliktit pasues me aleancën, gjë që mori jetën e miliona njerëzve në historinë e vonshme, ose në konfliktet mes fiseve afrikane, ne gjithmonë ndeshim një faktor të njëjtë: “inatin fanatik”.

Ky keqkuptim sygjeron se një racë e caktuar është, ose fizikisht ose mentalisht ose me të dyja, superiore ndaj tjetrës dhe se është e domosdoshme për racën superiore që të ketë ndjenja të mëshirës, dhembshurisë e respektit për tjetrën. Në raste ekstreme, kjo përsiatje e mendon madje si të gabuar edhe bashkëjetesën e këtyre racave. Kjo është, sidoqoftë, qasje e egër meqë çon në të menduarit se nuk ka ndonjë arsye që të ekzistojnë kombe të ndryshme, duke bërë kështu të detyrueshme eliminimin e racave “të ndryshme”.

Në Kuran, Allahu deklaron se kombet dhe fiset e ndryshme ekzistojnë që “njerëzit të mund të njohin njëri tjetrin”. Dallimet kombëtare, racore, fisnore e gjuhësore janë bukuri karakeristike e krijimit të Allahut. Është e papranueshme që një person të pësojë zemërimin e tjetrit vetëm sepse është më i shkurtër ose pse ka lëkurë më të zeshkët. Këto karakteristika janë të gjitha krijim i veçantë I Allahut, me bukuri të panumërta, qëllime e sekrete delikate brenda tyre. Siç është bërë e ditur në ajetin vijues, besimtari është i ndërgjegjshëm se kriteri i vetëm për fisnikëri është frika nga Allahu:

O ju njerëz, vërtetë Ne ju krijuam juve prej një mashkulli dhe një femre, ju bëmë popuj e fise që të njiheni ndërmjet vete, e s'ka dyshim se te All-llahu më i ndershmi ndër ju është ai që më tepër është ruajtur (këqijat) e All-llahu është i dijshëm dhe hollësisht i njohur për çdo gjë. (Surja Huxhurat: 13)

Rrënjet pseudo-shkencore të keqkuptimit racist, që manifestohen me shumë brutalitet, kërkojnë një përmendje të veçantë, meqë ato janë edhe bazat në të cilat janë themeluar shumë ideologji të tashme të gabuara. Materializmi, komunizmi dhe kapitalizmi i egër, të gjitha i kanë rrënjët në baza pseudo-shkencore dhe marrin fuqi prej tyre.

Ky themelim pseudo-shkencor është e ashtuquajtura teori e evolucionit e Darvinit. Disa që kanë dëgjuar për « teorinë e evolucionit » mund të supozojnë se ka të bëjë vetëm me fushën e biologjisë. Teoria e evolucionit, sidoqoftë, paraqet më shumë se kaq. Duke mos qenë thjeshtë një koncept biologjik, ajo është e mbështjellur nga shumë filozofi që mbajnë nën ndikim e tyre masat e gjera.

Baza pseudo-shkencore e racizmit

Kur Darvini, e propozoi këtë teori për herë të parë, shkenctarët e kohës nuk e adoptuan atë plotësisht. Palaontologjistët, në veçanti, ishin të ndërgjegjshëm se teoria ishte më shumë se një pjellë e imagjinatës. Sidoqoftë, meqë teoria ofronte një themel ideologjik të padëgjuar për fuqitë që mbizotëronin në shekullin e 19-të, Darvini fitoi qasje në qarqet shkencore.

Meqë idea e evolucionit u përhap shpejt- përmes publikimit nga Darvini, të librit, Origjina e llojeve – evropianët vazhduan që të kolonializojnë kontinentet dhe civilizimet e tjera në pjesët e largëta të botës. Duke qenë të parat, vendet evropiane- Anglia dhe Franca -koncentruan orvatjet e tyre, pjesërisht në Azinë Jugore dhe Amerikën Latine si dhe në kontinentin afrikan në tërësi. Ndërkohë, në Amerikën veriore, banorët autoktonë qenë therrur brutalisht. Shkurt, në pjesën e dytë të shekullit të 19-të, perandoritë perëndimore plaçkitën civilizimet në pjesët tjera të botës. Me dhunë e terror ata fituan pushtetin, për të cilin nuk kishin të drejtë aspak, dhe konfiskuan burimet natyrore të atyre vendeve. Kështu, perëndimorët e ndjenë thellë domosdoshmërinë e legjitimimit të praktikave të tyre. Në këtë nivel, darvinizmi u ofroi një mundësi të madhe imperialistëve. Me këtë teori, u bë e mundshme të ofrohej themeli i “ashtuquajtur’ shkencor ndaj idesë se njerëzit e eksploatuar ishin thjeshtë “lloje kafshësh”.

Darvini i ka bërë të qarta pikëpamjet e tij lidhur me origjinën e qenjes njerëzore në librin e tij Prejardhja e njeriut të publikuar në vitin 1871. Në këtë libër, ai me guxim ka komentuar se njeriu është zhvilluar nga paraardhës që duken sikur majmuni. Ai shkoi mëtutje dhe tha se racat ekzistuese njerëzore ishin të lokalizuara në nivele të ndryshme të “shkallëve të zhvillimit”, se racat evropiane ishin më të “përparuara” nga të gjitha, dhe se plot racat të tjera ende bartnin tipare majmuni.”

Not only to the British, but also to other imperialists and racists from other nations, Social Darwinism constituted an ideological foundation. That is why, it flourished so rapidly. One prominent adherent of Darwinism was Theodore Roosevelt, the US President who carried out ethnic cleansing against the indigenous peoples of the Americas.

Teoria e darvinizmit kishte edhe një dimension tjetër të rëndësishëm. Darvini e bazonte zhvillimin e qenjeve të gjalla, përfshirë edhe qenjet njerëzore, në termin “lufta për mbijetesë”. Sipas tij, ka një betejë të egër, një konflikt të vazhdueshëm, që ekziston në natyrë. Në këtë luftë, të fortët gjithmonë mposhtin të dobëtit dhe kështu vjen deri te progresi.

Darvini pohonte se kjo “luftë e mbijetesës” është gjithashtu e vërtetë për racat njerëzore. Madje edhe nëntitulli në librin e tij Origjina e llojeve e bëri të dukshëm këndvështrimin e tij racist.

"Origjina e llojeve sipas mjeteve të selektimit natyror, ose ruajtja e racave të favorizuara në luftën për jetë."

Sipas Darvinit, evropianët janë racë e favorizuar. Në anën tjetër, banorët vendorë të Amerikës, afrikanët dhe të gjitha racat dhe kombet e tjera përbëjnë racat primitive që mbetën prapa në procesin e zhvillimit. Sipas kësaj arsyeje të shtrembëruar, zbutja, të skllavëruarit e madje edhe vrasja e këtyre racave më të ulëta është legjitime, siç është legjitime që e njëjta t’u bëhet majmunëve ose kafshëve të tjera. Për të njëjtën arsye, Darvini mendonte, se atyre mund t’u konfiskohet pasuria. Në librin e tij, lidhur me racat e ulëta Darvini thotë sa vijon:

Në një të ardhme, jo shumë të largët siç matet me shekuj, racat e civilizuara të njerëzve gati se do të asgjësohen dhe do të zëvendësojnë racat e egra në tërë botën. Në të njëjtën kohë majmunët antropomorfus …pa dyshim do të asgjësohen. Ndarja midis njeriut dhe aleatit të tij më të afërt atëherë do të jetë më e gjerë.16

Siç tregon ky qëndrim, Darvini qartas ishte një racist. Ai besonte se evropianët janë superiorë ndaj kombeve të tjera dhe kështu kanë të drejtë që t’i skallvërojnë e asgjësojnë ata.

Në këtë teori thirret social darvinizmi, një adaptim i teorisë së evolucionit të shoqërive. Në pjesën më të madhe, kjo e shtroi terrenin për legjitimimin e imperializimit e të racizmit. Një ndër vendet ku social darvinizmi është përqafuar ngrohtë është Gjermania.

The Never-ending Massacre of Blacks and Ku Klux Klan

The Ku Klux Klan, a secret society organized in the USA after the Civil War to reassert white supremacy by means of terrorism, is responsible for the murder of thousands of men, women and children. This group, whose members use violence against people only because they are from other races, is an obvious example of the cruelty and disorder permeating societies in the absence of morals of the Qur'an. That such cruelty is still displayed in the 21st Century is something to ponder upon.

These episodes of violence against blacks took place in 1990's. It would be easy to end it in our day if people will live by the values the Qur'an.

Nacizmi e Darvinizmi

Nuk është rastësi që neo-nazistët janë të inspiruar nga teoria e evolucionit e Darvinit, meqë që nga dita kur është konceptuar, darvinizmi ka qenë gjithmonë një pjesë e pandashme e ideologjisë naciste.

Nacizmi ka lindur në Gjermaninë e mposhtur pas Luftës së Parë Botërore. Një ndër themeluesit dhe liderët e Partisë Naciste, Adolph Hitler, ishte një njeri ambicioz dhe agresiv I cili një pjesë të pikëpamjeve të tija I bazoi në racizëm. Hitleri vendosmërisht besonte në “racën zotëruese” ariane dhe sipas tij kjo ishte raca që duhej të udhëhiqte të gjitha kombet e tjera. Hitleri ia përkushtoi veten krijimit të pan-Gjermanisë “Rajhut të Tretë”, që do të zgjaste me mijëra vite. Baza shkencore e teorisë raciste të Hitlerit ishte teoria e evolucionit e Dravinit.

Hitler was an absolute dictator. This is manifest in his words, "Everyone should know that the one revolting against me should consider himself dead" which appeared in the newspapers of his time. The name of the book Mein Kampf (“My Struggle” in English), was an inspiration Hitler derived from Darwin's idea of struggle for survival.

Hitleri ishte i ndikuar thellë nga Heinrich von Treitcshke, një historian racist gjerman i cili poashtu zhvilloi pikëpamjet e tija raciste nën ndikimin e teorisë së evolucionit të Darvinit. Fjalët vijuese të Treitcshke-s shpalosin pozitën e tij ndaj racave tjera.

Racat e verdha nuk kanë mirëkuptim për aftësitë artistike dhe lirinë politike. Është fati i racave të zeza që të shërbejnë të bardhët dhe që të jenë cak i paqejfit të të bardhëve për tërë përjetësinë…17

Derisa formulonte teoritë e tij, Hitler nxorri idenë për luftën e mbijetesës nga ideja e Darvinit. Emri i librit të tij të njohur Mein Kampf (Lufta ime), ishte një inspirim që Hitleri nxorri nga ideja e Darvinit për luftën për ekzistencë. Hitler ndau pikëpamjet e Darvinit lidhur me racat dhe, sikurse ai, i konsideroi racat joeuropiane si krijesa të ngjashme me majmunët:

Hiqi gjermanët nordikë dhe s’mbetet tjetër përveç valles së majmunëve.18

Pikëpamjet e evolucioniste të nacistëve çuan në adaptimin e një pjese të konceptit të "eugenics", që do të thotë "shkenca e përmirësimit të (esp. njerëzor) popullsisë përmes kontrollit të edukimit mbi karakteristikat e dëshirueshme të trashëguara.” Sidoqoftë, nacistët kujtohen më shumë për konceptin, që madje në atë kohë mbizotëroi edhe në të ashtuquajturat shoqëri liberale siç ishte Suedia, e sipas të cilit mënyra më e mirë për të parandaluar të paaftët e të sëmurët mentalë nga çiftimi, ishte sterilizimi, nëse kjo do të ishte e domosdoshme. Siç mund të supozohet, ata që propozuan teorinë ishin darvinistë: Leonard Darvini, biri i Charles Darvinit dhe kushëriri i tij Francis Galton.

Në Gjermani, Earnst Haeckel, biologjist evolucionist i njohur, u bë zbatues i parë dhe propagator i "eugenics." Haeckel, mik i ngushtë I Darvinit, vazhdimisht e furnizonte atë me pikëpamje, e një ndër to ishte edhe përshpejtimi i procesit të evoluimit duke i vrarë foshnjat e paafta. Një ide tjetër e Haeckelit ishte vrasja e padhembje e pacientëve që vuanin nga leproza e kanceri, si dhe të atyre me shqetësime mentale. Ndryshe, mendonte ai, këta njerëz do të vazhdojnë të jenë barrë për shoqërinë.

The perverted belief that humanity would improve through clashes and violence became the source of other ideologies. For instance, Benito Mussolini evoked Darwinist concepts in his efforts to found fascist Italy. He evaluated the invasion of Ethiopia in terms of the racial hierarchy proposed by Darwinism. The camp of Italian troops in Ethiopia.

Kur Hitleri mori pushtetin, ai inkorporoi këto pikëpamje të Haeckelit në politikë zyrtare, që rezultoi me internime të menjëhershme në qendra të veçanta të të sëmurëve mentalë, të të paaftëve, të të verbërve dhe të atyre që kishin sëmundje trashëguese. Nga kjo pikëpamje e e shtrembër, këta njerëz konsideroheshin faktorë që ”ndotnin” pastërtinë e racës ariane dhe vononin “të ashtuquajturin” progres të tij të evoluimit. Pas mbajtjes në izolim të këtyre kategorive të njerëzve nga shoqëria për një kohë, sipas një ligji konfidencial të urdhëruar nga Hitleri, nacistët përvetësuan të drejtën për të vrarë ata në mënyrë sekrete.

Pas mposhtjes në Luftën e Dytë Botërore, “Rajhu i Tretë” u bë histori, duke lënë prapa miliona njerëz të pafajshëm por të shkatërruar. Por, darvinizmi social, që ofroi bazën e ideologjisë naciste, mbeti.

Shumë njerëz janë në dijeni se për çka u fol deri tani. Sidoqoftë, mbetet fakti se vetëm disa kanë kuptuar se këto ngjarje historike kanë jehonë të vazhdueshme. Ekzekutimet e dhunshme e të pamëshirshme të njerëzve për shkak të gjendjes së tyre mentale e fizike shpalosin shpirtin e sëmurë e të prishur të kryesve të vet. Mosbesimin e kanë shpirtrat e sëmurë e të prishur. Sa kohë që të mbizotërojë mosbesimi, mund të pritet çdo formë e abnormales, pamëshirës dhe sjelljes së prishur. Ekzistenca e miliona pasuesve të drejtuar në rrugë të humbur nga këta njerëz mendje- sëmurë është një shenjë tjetër e mosbesimit.

Personi që i frikësohet Allahut dhe e vë besimin e tij te Ai, e di që Ai është i Gjithëmëshirshmi, dhe nuk priret kurrë për mizori e prapësi. Për më shumë, ai me kurajo e zell mundohet që të ruajë njerëzit e tjerë nga skllavërimi i tiranëve, dhe që t’u tregojë atyre rrugën e drejtë e t’i paralajmërojë. Për shembull, profeti Musa, paqja qoftë mbi të, luftoi i vetëm kundër faraonit, që kishte të njëjtin mentalitet diktatorial racist e mizor si Hitleri e Musolini, dhe mbrojti fëmijtë e Izraelit nga sundimi i tij brutal. Ajo që e bëri profetin Musa aq kurajoz ishte thjeshtë besimi i thellë në Allahun dhe vlerat e ndërgjegjja që ia ofroi besimi atij. Mënyra se si Musa i drejtohej faraonit tregon qartë besimin e tij në Allah dhe mënyrën se si e vënte ai besimin e tij në Të:

Mandej pas tyre dërgam Musain me mrekulli të argumentuara te faraoni dhe rrethi i tij, e ata i refuzuan ato, e shih se si ishte përfudimi i shkatruesve?Musai tha: O faraon, s'ka dyshim, unë jam i dërguar prej Zotit të botëve".Është dinjitet për mua ta them për All-llahun vetëm të vërtetën. Unë u kam ardhur me argumente nga Zoti juaj, lejoi pra beni israilët të vijnë me mua!" (Surja A'raf: 103-105)

The Treatment the Disabled Receive In the early 1900s, world-wide propaganda was launched. This propaganda, initiated by Ernst Haeckel an evolutionist biologist, aimed to speed up the so-called evolutionary process of societies. According to Haeckel, the immediate killing of disabled children at birth would ensure the rapid evolution of the race. Haeckel went even further to say that the disabled, cancerous patients and the mentally disturbed should also be executed secretly since their existence was a major burden to society. Consequently, he asserted, they are a hindrance to the evolutionary process of societies. One contemporary repercussion of these views backed by the Darwinian notion of "struggle for survival" is the way the disabled are treated in the society. In many countries, the disabled are subject to separate treatment. However, everyone deserves due love and respect and this fact does not change when one or two organs of a person are impaired or he is not endowed with a whole body. What makes a human being a person is the way he carries himself in his character, his fear of Allah and his meticulousness in complying with the commands of Allah. Allah relieves the disabled of their responsibilities and holds them responsible only for obedience and virtuous conduct. One needs to approach these slaves of Allah with compassion and understanding, for Allah feels compassion for them and grants them ease in their servitude to Him. There is no constraint on the blind, nor on the lame, nor on the sick. We will admit all who obey Allah and His Messenger into Gardens with rivers flowing under them. But We will punish with a painful punishment anyone who turns his back. (Surat al-Fath: 17)

Ernst Haeckel In many societies, disabled children are isolated from society. (Above) A disabled child with his hands tied.

Vitet e dhunës që "racizmi" I solli kontinentit afrikan

Mobutu, döneminde kendi bakanlarına 12.000 dolar maaş verirken, bir öğretmenin aldığı maaş sadece 8 dolardı. Mobutu'nun kişisel serveti ise gayrimenkullerinin dışında yaklaşık olarak 5 milyon dolardı.

Për shumë vite, kontinenti afrikan ka vuajtur nga konfliktet, luftrat, uria e mjerimi. Për shkak të konfliktit të interesave të ngritura për shkak të mos zbatimit të religjionit dhe të besimeve të tjera jo të drejta, mosmarrëveshjet janë të vazhdueshme në rajon. Deri në vitet e pesëdhjeta, njerëzit e këtij kontinenti vuajtën nga të gjitha format e dhunës dhe politikat raciste që imponuan vendet imperialiste. Në vitet e pesëdhjeta, gjatë tërë kontinentit, kishte vetëm katër shtetet të pavarura zyrtarisht. Në vitin 1962 kjo shifër u ngrit në tridhjetë. Definitivisht, në vitin 1972, kontinenti u bë i pavarur, me disa përjashtime. Sidoqoftë, për publikun, pavarësia ishte më shumë një fasadë, meqë fuqitë ish imperialiste thjeshtë u zëvendësuan nga dikatorët autoritativë, shtypës e mizorë, të cilët mbanin lidhje të ngushta me fuqitë ish imperialiste, që do të thotë me vendet e sotme perëndimore. Sëkëndejmi, pavarësia nuk u solli lirinë këtyre vendeve por i bëri që të vuajnë varfëri e dhunë të madhe nën regjime edhe më shtypëse se sa ato kolonialiste. Nën këto rrethana njerëzit u bashkuan për të luftuar kundër regjimeve diktatoriale. Ndërkohë, diktatorët provokuan disa grupe etnike, destabilizuan vendet e tyre fituan përparësi ndaj këtyre çrregullimeve.

Në Zaire, lufta midis dy fiseve të saja, Hutuve e Tutsive, është një shembull tipik i konflikteve që ndodhin ndër raca në shekullin e 20-të. Dy fiset u përfshinë në luftë në pranverë të vitit 1997. Efekti i konfliktit u përhap në pesë rajone, përfshirë Zairenë, Ruandën, Ugandën, Burundin e Tanzaninë.

Due to malnutrition, more than one third of the population of Zaire is dying, while many children suffer from permanent brain damage. A total population of thirty million people, half of them children, live in hunger in mud huts. For three years, four hundred thousand refugees resisted death in the primitive refugee camps on Zaire border. Hunger has become a part of daily life with the recent cholera threat adding more to the misery of life in these refugee camps. No aid is provided to these destitute people and, if there is any, it is confiscated by soldiers. Meanwhile, one cannot imagine Hutus and Tutsis, two tribes who brutally killed one another, peacefully sharing the incoming aid. A minimum of ten babies died in Goma, a city of Zaire, alone every hour because medical aid was confiscated.

Në këtë rajon të bërë shoshë nga korrupsioni, pavarësia e vitit 1960 vështirë që solli ndonjë lehtësim nga shtypja politike e shteteve imperialiste perëndimore. Joseph Mobutu, i mbështetur nga SHBA-të, mori pushtetin në vitin 1964 dhe i la të gjitha burimet natyrore të vendit të tij në dispozicion të Amerikës. Duke mos lënë asgjë që të kontribuojë në mirëqenjen e njerëzve të tij, gjatë viteve Mobutu vetëm akumuloi pasuri personale dhe e drejtoi atë ndaj masave despotike për të shtypur njerëzit e tij. Në kohën kur shkalla e inflacionit në vend tentonte vlerën kulmore prej 6000%, ndërmjet dy fiseve dominuese në rajon shpërthyen përplasje të mëdha. Kjo luftë fisnore rezultoi në gjenocid të madh që la pas vetes gati gjysmë milioni të vdekur. Mijëra emigrantë iu nënshtruan përvojave të tmerrshme nëpër pyje, dhe në fund shumica e humbën jetën nga uria dhe epidemitë. Njerëz të pafajshëm qenë masakruar. Vetëm pse ishin nga një fis tjetër, qenë vrarë madje edhe foshnja e fëmijtë shumë të vegjël.

Luftrat ndërmjet racave, do të thotë "inati fanatik" që përmendet në Kuran, shpesh mbaron me skena gjuetie të masakrave. Allahu, në Kuran na tërheq vërejtjen ndaj “inatit fanatik” të njerëzve injorantë siç vijon:

Kur ata që nuk besuan ndezën në zemrat e tyre euforinë, dhe atë kryelartësi injorante (pagane), po All-llahu dhuroi qetësimin e Vet dhe ndaj të dërguarit të vet dhe ndaj besimtarëve dhe për ata zgjodhi besimin e drejtë (fjalinë: la ilahe il lell llah), pse ata ishin më me meritë për të dhe më të zotët e saj, e All-llahu është i Gjithëdijshëm për çdo send. (Surja Fath: 26)

Këtë shprehje të errët të mosbesimit e kanë ekspozuar lëvizjet raciste, si në Afrikë si në vendet e tjera të botës. Për ta larguar atë plotësisht është e mundur vetëm duke jetuar sipas parimeve të religjionit të drejtë dhe duke I bërë të tjeërt që t’u binden atyre.

In Zaire, the dimensions of the corruption are beyond our imagination. Even aid provided to the hunger-stricken people was sold to buy weapons. The Hutu refugees, fleeing from the conflicts between Zairian government forces and Tutsis, a conflict that also spread to neighbouring countries, took refuge in other countries. This immigration was great human tragedy. In 1994, fighting between Tutsis, a tribe with strong links to British culture inherited from the colonial period, and Hutus cost some 500,000 lives of Tutsis. In 1996, Hutus fled to Rwanda from the repression of the despotic Zairian rulers and the massacres of Tutsis. Refugees in need of a slice of bread were unaware of the dangers awaiting them on their way to Rwanda.