Kur'ani Prin Rrugen Drejt Shkences

Feja është burimi parësor i informimit më të detajuar të njeriut rreth krijimit të universit dhe të jetës. Kur ne themi “fè”, sidoqoftë, ne i referohemi “Kur’anit” dhe praktikës së Profetit tonë, paqja qoftë mbi të, si burimi i vërtetë i informacionit. Librat e shenjtë e feve të tjera kanë pësuar ndryshime me kalimin e kohës dhe nuk mund të konsiderohen më si Libra Hyjnorë.

Kur’ani, nga ana tjetër, është padyshim fjala e Zotit dhe nuk përmban kundërshtime. Zoti ia ka zbritur shërbyesve të Tij si udhërrëfyes. Në shumë vargje Zoti pohon se Kur’ani është zbulesa e fundit dhe se është nën mbrojtjen e Tij. Në një varg të Sures el-Hixhr lexojmë:

Ne me madhërinë tonë e shpallëm Kur’anin dhe Ne gjithsesi jemi mbrojtës të tij. (Sure el-Hixhr: 9)

Si rrjedhim, shkenca do përparojë më shpejt vetëm nëse udhëhiqet nga Kur’ani duke adoptuar zbulesat e tij, pasi vetëm atëherë shkenca mund t’i bashkangjitet rrugës së Zotit. Kur adoptohet një rrugë e ndryshme nga feja, shkencëtarët harxhojnë si kohën ashtu dhe burimet dhe pengojnë përparimin e shkencës.

Si në të gjitha fushat e tjera kërkimore, rruga që duhet të ndiqet në fushën shkencore është përsëri “rruga” e komanduar nga Zoti në Kuran. Nga shpallja e Zotit kemi, “Ky Kur’an udhëzon në atë rrugë që është më se e vërteta...” (Sure El-Israë: 9)