IV. Rishikimi I Materializmit

Në kapitullin e parë të këtij libri, pamë regjimin e faraonit në Egjiptin e vjetër dhe arritëm deri tek disa përfundime të rëndësishme për pikëmbështetjen e filozofisë së tij. Vetia më interesante e mendimit në Egjiptin i vjetër, siç thamë, ka qenë mendim materialist, që është shprehur me mendimin se materia është e përjetshme dhe e pakrijuar. Në librin e tyre “Çelësi i Hiramit” (The Hiram Key), nga Christopher Knight dhe Robert Lomas hasen gjëra të rëndësishme që ka në lidhje me këtë çështje që vlen të përmendet përsëri:

Egjiptasit besonin se materia ekzistonte gjithmonë dhe për ta ishte jashtë logjikës që të marrin me mend se Zoti mund të bëjë diçka nga hiçgjëja absolute. Pikëpamja e tyre ishte se bota fillon kur fillon rregulli të ndahet nga kaosi, dhe që nga atëherë ekziston beteja në mes të forcave të rregullit dhe kaosit...... Kjo gjendje kaotike quhej Nun, dhe sikur në përshkrimet sumeriane..., çdo gjë ishte e errët, humnerë e mugët e lëngshme me një forcë krijuese brenda saj që urdhëroi rregulli të fillojë. Kjo fuqi latente (e fshehtë) që ishte brenda substancës së kaosit që nuk dinte se ekzistonte; ishte një probabilitet (gjasë), një potencial që ishte ndërthurur brenda rastit të çrregullsisë. .59

Është ngjajshmëri e habitshme mes miteve të Egjiptit të vjetër dhe mendimit modern materialist. Arsye e fshehtë për këtë fakt interesant është se, ekziston një organizatë bashkëkohore që ka adoptuar këto besime të Egjiptit të vjetër dhe qëllimin që t’i vendosë nëpër tërë botën. E kjo organizatë është Masoneria.

Masonët Dhe Egjipti I Vjetër

The Ancient Egyptians believed in the myth that matter was eternal, and that the order of the universe arose due to a mythical "self-organizational" power of matter.

Filozofia materialiste e Egjiptit të vjetër vazhdoi së ekzistuari edhe pas zhdukjes së këtij civilizimi. Ishte adoptuar nga disa çifutë dhe e mbajtën të gjallë brenda në doktrinën kabaliste. Nga ana tjetër, një numër i mendimtarëve grekë kishin adoptuar filozofinë e njejtë dhe e ri-interpretuan dhe e përjetësuan në formë të shkollës së mendimit të njohur si “Hermeticizëm”.

Fjala hermeticizëm rrjedh nga emri i Hermesit, zotit grek që ishte homolog i zotit të Egjiptit të vjetër me emrin “Thot”. Me fjalë tjera, hermeticizmi është një verzion i filozofisë së Egjiptit të vjetër në Greqinë antike.

Isindag spjegon origjinën e kësaj filozofie dhe vendin e saj në masonerinë moderne:

Në Egjiptin e vjetër ekzistonte një shoqëri fetare që la si trashëgim një sistem të besimit dhe të menduarit në hermeticizëm. Edhe Masoneria kishte diçka të ngjajshme.P.sh., ata që kishin arritur deri në një nivel të caktuar përcillnin ceremonitë e shoqërisë, zbuluan mendimet dhe ndjenjat e tyre shpirtërore dhe i pasonin tek ata që ishin në nivele më të ulta. Pitagora ishte njëri ndër hermeticistët që shkollohej. "Frankmasoneria është organizatë shoqërore dhe rituale që i ka fillet në Egjiptin e vjetër." 60

Isindag është shumë i qartë në lidhje me ndikimin e Egjiptit të vjetër në origjinën e Masonerisë kur deklaron: Freemasonry is a social and ritual organization whose beginnings go back to Ancient Egypt."61

Shumë autoritete tjera masonike thonë se origjina e Masonerisë është në shoqëritë sekrete të kulturave të lashta pagane, siç janë ato nga Egjipti i vjetër dhe Greqia antike. Një mason i vjetër turk, Celil Layiketez, një një artikull në revistën “Mimar Sinan”, në artikullin me titull “Fshehtësia masonike: Çfarë është sekrete e çfarë jo?” shkruan:

Në civilizimet e vjetra greke, egjiptase dhe romake ekzistonin shkolla mistike që ndeshen në kontekst të një shkence të caktuar apo njohuri sekrete. Antarët e kësaj shkolle mistike ishin pranuar vetëm pas një periudhe të gjatë të studimeve dhe të riteve të pranimit. Në mesin e këtyre shkollave, i pari që mendohet të jetë ishte Shkolla e "Ozirisit" bazuar në ngjarjet e lindjes së këtij zoti, rinisë, luftës kundër errësirës, vdekjes dhe ringjalljes. Këto çështje ishin dramatizuar ritualisht në ceremonitë e performuara nga kleri dhe në këtë mënyrë ritet dhe simbolet që prezentoheshin ishin më shumë efektive për shkak të pjesëmarrjes aktuale...

Vite më vonë, këto rite themelojnë qarkun e parë të rendit të vëllazërisë që vazhdon me emrin e Masonerisë. Vëllazëritë e tilla çdoherë vendosin ideale të njejta dhe kur janë në presion janë në gjendje që të jetojnë në mënyrë sekrete. Ata ishin në gjendje që të mbijetojnë deri më sot pasi they continually changed their names and their forms. ata vazhdimisht ndërronin emrat dhe format e tyre. Por ata mbetën besnik simbolizmit të lashtë dhe karakterit të tyre të veçantë dhe kalon dorë me dorë si trashëgimi. Ashtuqë të zbusin mundësinë që idetë e tyra t'a kërcnojnë establishmentin, ata vendosën ligje të fshehta në mesin e tyre. Në atë mënyrë që t'a mbrojnë vetveten nga tërbimi i injorantëve, kërkuan strehim në Masonerinë Operative që përmbante rregulla diskrete të tregëtisë së tyre. Ata i mbjellnin këtë nëpërmes ideve të tyre që më vonë ndikuan në formimin e Masonerisë Moderne Teorike, që edhe sot njihet. 62

Në citatin e mësipërm, Layiktez lavdëron shoqëritë që ishin origjinë e Masonerisë dhe pohon se ata mbahen fshehtë që të mbrohen nga “injorantët”. Nëse e lemi anash këtë pohim për një çast do të kuptojmë nga citati i mësipërm se Masoneria është përfaqësim i sotëm i shoqërive që janë themeluar nga qytetërimet e lashta pagane të Egjiptit të vjetër, Greqisë antike dhe Romës. Nga këto tri civilizime, më e vjetra është ajo e Egjiptit të vjetër. (Pamë më lart lidhjen kryesore mes traditave pagane dhe masonëve modern janë Tamplierët.)

Është e domosdoshme që të përkujtojmë që të përkujtojmë se Egjipti i vjetër ishte njëri ndër shembujt më të shpeshtë që janë marrësi sistem ateist sikurse tregohet nga Zoti në Kur’an. Është shembull i vërtetë i një sistemi fatkeq, shumë ajete tregojnë për faraonët që kanë qeverisur në Egjipt dhe për shoqërinë e tyre të ngushtë, egërsinë, padrejtësinë, ligësinë dhe ekstremizmin e tyre. Bile bile, egjiptasit ishin të mbrapshtë dhe të çoroditur e perverzë, që në heshtje e pranonin sistemin e faraonve të tyre, dhe besonin në zotëra të shpikur.

Përveç kësaj, masonët thonë se origjina e tyre rrjedh nga Egjipti i vjetër, dhe e lartësojnë këtë civilizim. Në një artikull të botuar në Mimar Sinan, lavdërohen tempujt e Egjiptit të vjetër si “burim i mjeshtërisë masonike”:

... Egjiptasit themeluan HELIOPOLISIN (qytetin e diellit) dhe Memfisin dhe sipas mitit masonik, këto dy qytete ishin burime të diturisë dhe shkencës, apo siç theksojnë masonët "Drita e shkëlqyer". Pitagora, që vizitonte Heliopolisin, kishte çfarë të thoshte për tempullin. Tempulli i Memfisit ku ai ishte ushtruar ka rëndësi historike. Edhe në qytetin e Tebës kishte shkolla të avansuara. Pitagora, Platoni dhe Ciceroni ishin pranuar si masonë në këto qytete.64

Shkrimet masonike nuk e lëvdërojnë Egjiptin e vjetër vetëm në pikëpamjet e përgjithshme; ata shprehin lavdatë dhe simpati për faraonët që sundonin atë sistem mizor. Në një artikull tjetër në revistën Mimar Sinan thuhet:

Detyra themelore e faraonit ishte gjetja e Dritës. . Ndërrimi i Dritës së Fshehur në mënyrën më aktive dhe më të fuqishme... Pasiqë ne masonët përpiqemi që të ndërtojmë Tempullin e Solomonit, në të njejtën mënyrë edhe egjiptasit e vjetër përpiqeshin që të ndërtojnë Ehramin, apo Shtëpinë e Dritës. . Ritet e performuara në tempujt e Egjiptit të vjetër ishin ndarë në disa shkallë. Këto shkallë ishin dy, e vogla dhe e madhja. Shkalla e vogël ishte e ndarë në një, dy dhe tre; e pas kësaj fillojnë shkallët e mëdha64

Mund të shihet nga kjo se “drita” të cilën faraonët e Egjiptit të vjetër dhe masonët e kërkojnë është e njejta. Kjo gjithashtu mund të interpretohet si aluzion që Masoneria është përfaqësuese moderne e filozofisë së faraonëve të Egjiptit të vjetër. Natyra e kësaj filozofie demaskohet nga Zoti në Kur’an, ku faraoni dhe njerëzit e tij vlerësohen si: “...njerëz devijues” Kur’an (27: 12) Në disa ajete tjera kuranore sistemi ateist i Egjiptit të vjetër përshkruhet në këtë mënyrë:

Ndërsa, faraoni thirri popullin e vet e tha: "O popull imi, a nuk është imi pushteti i Egjiptit (i Misirit) dhe i këtyre lumenjve që rrjedhin nën pallatin tim, a nuk po shihni?" Pra, unë jam më i mirë se ky qyqar që mëzi flet! Përse nuk i janë vënë atij bylyzykë nga ari, ose të kenë ardhur bashkë me të engjëjt shoqërues? Dhe ashtu ai e frikësoi popullin e vet, e ata e respektuan, por ata ishin vërtet popull i shkatërruar. Kur'an (43: 51-54)

Simbolet E Egjiptit Të Vjetër Në Llozhat Masonike

Njëra ndër çështjet më të rëndësishme që vërtetojnë lidhjen mes Egjiptit të vjetër dhe masonëve është simbolet e tyre.

Simbolet janë shumë të rëndësishme në Masoneri. Masonët zbulojnë kuptimin e vërtetë të filozofisë së tyre antarëve të vet me alegori. Një mason, që avansohet etapë pas etape përgjatë 33 shkallëve të kierarkisë masonike, mëson kuptimet e reja për çdo simbol në çdo etapë. Në këtë mënyrë, antarët zhyten gradualisht në thellësitë e filozofisë masonike.

Në një artikull në Mimar Sinan përshkruhen funksionet e simboleve të tyre:

Të gjithë e dimë se Masoneria shpreh idetë dhe idealet e veta përmes simboleve dhe rrëfimeve të tyre, gjegj., alegorive. Këto rrëfime kthehen në fillimet e para të historisë. Bile mund të themi se ato shtrihen deri tek legjendat parahistorike. Në këtë mënyrë, Masoneria ka treguar lashtësinë e idealeve të veta dhe ka fituar burim të pasur të simboleve. 65

Pharaoh in The Lodge

Modern Masonry preserved Ancient Egyptian philosophy and uses symbols to give it expression. In the above photograph of a lodge, the Pharaoh's image on the front of the altar is an example of this symbolism.

At the entrance of the Grand Masonic Lodge in Washington D. C. there are two Ancient Egyptian sphinxes. Left and below: Representations of Masonic temples

A depiction of the Ancient Egyptian city of Memphis. The Masons regard this city, with its numerous pagan temples, as the "source of light."

Konceptet e egjiptasëve të vjetër janë më të dalluarat në këto simbole, dhe legjendat, që shtrihen deri tek historia e hershme. Çdo vend në llozhat masonike dhe mjaft shpesh në publikimet e tyre mund të gjenden, vizatime të piramidave, sfingave dhe hieroglife. Në një artikull në revistën Mimar Sinan, për burimet e lashta të Masonerisë thuhet:

Nëse zgjedhim Egjiptin e vjetër si " më të vjetrin" nuk besoj se gabohet. Përveç kësaj, fakti se ceremonitë, shkallët dhe filozofia e gjetur në Egjiptin e Vjetër janë shumë ngjajshëm me vizatimet masonerike është gjë që n'a tërhjekë më së pari vëmendjen66

Prapë, në një artikull tjetër në Mimar Sinan, i titulluar “Origjinat shoqërore dhe qëllimet e Frankmasonerisë” thuhet:

Në kohërat e lashta në Egjip, ceremonitë e pranimit në Tempullin e Memfisit zgjaste shumë, performuar me vëmendjen dhe madhështinë më të madhe, gjë që tregon shumë ngjajshmëri me ceremonitë masonike. 67

Tani të shqyrtojmë disa shembuj të lidhmrisë mes Egjiptit të vjetër dhe Masonerisë.

Piramida Nën Syrin

Simboli më i njohur masonik gjendet edhe në vulën e SHBA-ve, si dhe në banknotën një dollarëshe. Në këtë vulë gjendet një gjysëm-piramidë mbi të cilën qëndron një sy brenda në një trekëndësh. Ky sy brenda trekëndëshit është simbol që çdoherë gjendej në llozhat masonike dhe në të gjitha publikimet masonike. Një numër i madh i shkrimeve që shqyrtojnë këtë çështje masonike e theksojnë këtë fakt.

Piramida nën syrin mbrenda në trekëndësh tërheq relativisht pak vëmendjen. Sidoqoftë, kjo piramidë është skajshmërisht domethënëse dhe sqaruese ashtuqë të kuptohet filozofia masonike. Autori amerikan, Robert Hieronimus, ka përgaditur tezën e doktoraturës mbi vulën e SHBA-ve në të cilën ai solli disa informata shumë të rëndësishme. Titulli i tezës ishte “Analiza historike e anës së prapme të banknotës të vulës së madhe amerikane dhe lidhshmëria me ideologjinë e psikologjisë humaniste”. Teza e tij tregon se themeluesit e Amerikës, që fillimisht adoptuan vulën, ishin masonët, dhe në këtë mënyrë ata përqafuan filozofinë humaniste. Lidhshmëria e kësaj me Egjiptin e vjetër simbolizohet me piramidën e vendosur në qendër të vulës. Kjo piramidë është një prezentim i piramidës së Keopsit, varrezës më të madhe të faraonëve.

The Eye and The Pyramid

Among the most important Masonic symbols taken from Ancient Egypt is the pyramid with an eye within a triangle. The pyramid on the Great Seal of the USA (left) is the great pyramid of Cheops. The eye is a frequent symbol on Ancient Egyptian engravings. (bottom)

Kuptimi Masonik I Yllit Gjashtëcepësh

One of Masonry's most important symbols is the six-pointed star.

Simbol tjetër shumë i njohur është ylli gjashtëcepësh, i formuar nga bashkimi i dy trekëndshave. Ky është gjithashtu edhe simbol tradicional i çifutëve, që edhe sot gjendet në flamurin e Izraelit. Është e njohur se profeti Solomon e ka përdorur këtë simbol si vulë për herë të parë. Në këtë mënyrë ylli gjashtëcepësh është vulë e profetit, pra një simbol hyjnor.

Por masonët për këtë kanë koncept tjetër. Ata nuk e pranojnë yllin gjashtëcepësh si simbol i profetit Solomon, por si një simbol paganizmi të Egjiptit të vjetër. Artikulli me titull “Alegoria dhe simbolet në ritualet tona”, botuar në Mimar Sinan, tregon për një varg faktesh interesante në lidhje me këtë çështje:

Një trekëndësh barabrinjës me tre cepa i baraslarguar nga një tjetër tregon se këto vlera janë të barasvlershme. Ky simboli adoptuar nga masonët është i njohur si Ylli i Davudit; është një gjashtëkëndësh i formuar nga bashkimi i dy trekëndshave. Sot është i njohur si simbol i çifutëve dhe gjendet në flamurin e Izraelit. Por në të vërtetë, origjina e këtij simboli është në Egjiptin e vjetër... Kjo amblemë së pari është përdorur nga Kalorësit Tamplierë që filluan t'a përdorin si simbolizim mbi muret nëpër kishat e tyre, për shkak se ata ishin të parët që zbuluan në Jerusalem disa fakte të rëndësishme të krishterimit. Pasi Tamplierët heqin dorë nga kjo amblemë, filloi të përdorej në sinagoga. Por në Masoneri, padyshim këtë simbol e përdorin në pikëpamje universale që kishte në Egjiptin e vjetërNë këtë aspekt, ne kemi kombinuar dy forca të rëndësishme. Nëse fshihen bazat e poshtme dhe të epërme të dy trekëndshave barabrinjës, do të zbuloni këtë simbol të rrallë që njihet shumë mirë69

Në të vërtetë, në këtë mënyrë duhet i interpretuar të gjitha simbolet masonike në lidhje me Tempullin e Solomonit. Siç sqarohet në Kur’an, Solomoni ishte një profet të cilin dikush dëshironte t’a përgojonte dhe përpiqej që t’a paraqiste si të pafé. Në një ajet kuranor, Zoti thotë: “E ndoqën atë që i thonin djajt në kohën e sundimit të Sulejmanit (Solomonit). Por Sulejmani nuk ishte, por djajtë ishin të pafé,... (Kur’an 2:102)

The six-pointed star is the seal of a Prophet and a Divine symbol. However, Masons interpret it according to the pagan beliefs of Ancient Egypt.

Masonët kanë adoptuar këtë ide të gabuar që gabimisht i mveshet profetit Solomon, duke e cilësuar atë si njeri me besim pagan të Egjiptit të vjetër. Për këtë shkak, ata i japin atij një vend të rëndësishëm në doktrinën e tyre. Në librine tij "Komplotin okult", nga historiani amerikan Michael Howard, thotë se, që nga mesjeta, Solomoni (larg qoftë) është konsideruar si magjistar dhese ai ka paraqitur disa ide pagane judaizmit. 70 Howard shpjegon se masonët e konsiderojnë tempullin e Solomonit si "tempull pagan", dhe për këtë shkak është i një rëndësie të veçantë. 71

Ky pasqyrim i rremë i trilluar kundër profetit Solomon, që ishte një shërbëtor i devotshëm dhe i bindur i Zotit, tregon origjinën e vërtetë të Masonerisë.

Shtylla E Dyfishtë

Pjesë e domosdoshme e dekorit të llozhës masonike është edhe Shtylla e dyfishtë. Termet “Jachin” dhe “Boaz” janë shkruar në ta, imitim i dy shtyllave në hyrjen e tempullit të Solomonit. Por në të vërtetë masonët nuk e kanë bërë këtë gjë si përkujtim ndaj Solomonit, por janë një shprehje e atyre botëkuptime të gabuara kundër Solomonit. Origjina e këtyre shtyllave n’a dërgojnë prapa në Egjiptin e vjetër. Në artikullin me titull “Alegoria dhe simbolet në ritualet tona” në Mimar Sinan, qëndron kështu:

P.sh., në Egjipt, Horusi dhe Seti ishin dy arkitektë dhe shtylla të qiellit. Bile edhe Bakusi në Tebë gjithashtu. Dy shtyllat në llozhat tona kanë origjinën prej Egjiptit të vjetër. Njëra nga shtyllat ishte në jug të Egjiptit, në Tebë; ndërsa tjetra ishte në veri, në Heliopolis. Në hyrjen e tempullit Amenta dedikuar Ptahut, zotit kryeson në Egjip, ishin dy shtylla sikurse në tempullin e Solomonit. Miti më i vjetër që ka të bëjë me diellin, përmenden dy shtyllat, të quajtur intelegjenca dhe fuqia, të ngritura përballë portës hyrëse për në amshueshmëri. 72

Various Masonic symbols: The double column, the eye, and the compass and the square.

Terminologjia Egjiptiane E Llozhave

Në librin e tyre “Çelësi i Hiramit”, autorët britanikë, Christopher Knight dhe Robert Lomas, tërhjekin vëmendjen sa i përket rrënjëve të Masonerisë në Egjiptin e vjetër. Një çështje interesante që ata zbuluan ishte se fjalët që përdoreshin në ceremonitë kur masoni kalon në shkallën e master masonit:

Ma'at-neb-men-aa, Ma'at-ba-aa. 73

Knight dhe Lomas shpjegojnë se këto fjalë përdoren në shumicën e kohës pa ndonjë kuptim, por janë fjalë nga Egjipti i vjetër që dmth:

"I madh është Master Masoni, i madh është shpirti i Frankmasonerisë."74

Autorët theksojnë se fjala “ma’at” dmth. Mjeshtria në ndërtimin e murit, dhe përkthimi më i afërt është “Masoneria” (Muratori).

Kjo dmth, se masonët modernë, mijëra vjet më vonë, ende ruajnë gjuhën e Egjiptit të vjetër në llozhat e tyre.

Wolfgang Amadeus Mozart

"Fyelli magjik" nga Mocartit

Njëri ndër produktet më interesante të Masonerisë është “Fyelli magjik”, operë e mirënjohur e kompozitorit, W.A.Mocart. Mocarti ishte mason, dhe është fakt i njohur se shumë pjesë të operës përmbajnë porosi masonike. Çështje interesante është se në këto porosi është prezentohet për së afërmi paganizmi i Egjiptit të vjetër. Mimar Sinan e shpjegon këtë çështje kështu:

Është e ditur se ka lidhshmëri të qartë në mes të Egjiptit të vjetër dhe ritualeve masonike. Pa marrë parasysh përpjekjen e atyre që tentuan që të interpretojnë "Fyellin magjik" si një rrëfim për Lindjen e largët, në themelet e saj gjenden ritualet egjiptiane. Janë zotërat e tempujve egjiptianë që kanë pasur influencënë krijimin e karaktereve të "Fyellit magjik". 75

Obeliskët

An obelisk covered with Masonic symbols in New York's Central Park.

Diçka që dikur ishte një element i rëndësishëm në arkitekturën e Egjiptit të vjetër e që tani është simbol i rëndësishëm i Masonerisë janë - obeliskët. Obelisku është një shtyllë e gjatë, vertikale me majë në formëtë piramidës: në obelisk ishin gdhendur hieroglife të Egjiptit të vjetër dhe ishin nën tokë me shekuj derisa nuk u zbuluan në shek. e 19-të dhe u çvendosën në qytete perëndimore si New York, Londër dhe Paris. Obelisku më i madh u dërgua në SHBA. Eksporti i organizuar nga masonët, për shkak se obeliskët si dhe figurat e gdhendura në ta, siç pohonin masonët, ishin simbolet e tyre. Mimar Sinan thekson këtë gjë për obeliskun 21-metërsh në New York:

Shembulli më habitës i përdorimit simbolik të arkitekturës është monumenti i quajtur "Gjilpëra e Kleopatrës", dhuruar SHBA-ve më 1878 nga guvernatori egjiptas Ismail. Tani ky monument gjendet në Central Park. Sipërfaqja e tij është e mbuluar me simbole masonike. Ky monument së pari është ngritur në shek. e 16-të p.e.s., në hyrje të tempullit të zotit Diell, në qendrën e pranimit në Heliopolis. 76

Legjenda E Izisit- Vejushës

Ide simbolike të rëndësishme në Masoneri është ideja e vejushës. Masonët e quajnë veten fëmijët e vejushës dhe vizatimet e vejushës duken shpesh nëpër publikimet tyre. Ku është origjina e kësaj ideje? Kush ëshë vejusha?

Kurt’i shqyrtojmë burimet masonike, shohim se simboli i vejushës rrjedh nga një legjendë egjiptase. Kjo është njëra ndër legjendat më të rëndësishme të Egjiptit të vjetër- rrëfimi i Ozirisit dhe Izisit. Ozirisi ishte zot i plleshmërisë dhe Izisi ishte gruaja e tij. Sipas legjendës, Ozirisi ishte viktimë e një krimi ku Izisi mbetet e vejë. Në këtë mënyrë, vejusha masonike identifikohet me Izisin. Në një artikull në Mimar Sinan shpjegohet në këtë mënyrë:

Legjenda e Ozirisit- Izisit është temë e shumë artikujve dhe predikimeve dhe është legjenda më e afërt në Masoneri nga Egjipti i vjetër. Testi për t'u bërë prift në tempullin e Izisit është pranimi në Masoneri. Do të ishte e mërzitshme të përsëritej. Aty, drita ishte njëra nga elementet më të rëndësishme; ashtuqë të varrosej në errësirën e Lindjes, dielli i mëngjesit fillon të bie poshtë pas mesditës dhe merr detyrën nga Ozirisi çdo ditë, sikurse Horisi që e zen vendin e babait të tij të vrarë. Prandaj, "vejusha" fëmijët e së cilës jemi ne nuk është askush tjetër përpos gruas së Ozirisit, vejushës Izis. 77

Shohim se Masoneria, që e përshkruan veten se është themeluar mbi bazat e arsyes dhe shkencës, në të vërtetë është një doktrinë mitologjike përplot me bestytni.

Remains from Ancient Egypt: Monuments of pharaohs with an obelisk rising in front of them in the Valley of the Kings.

An Ancient Egyptian depiction of Isis.

Kompasi Dhe Trekëndëshi

Nga simbolet më të njohura të Masonerisë është kompasi i vendosur mbi trekëndësh. Nëse pyetën masonët, ata thonë se ky simbol paraqet konceptin e shkencës, rregullin gjeometrik dhe mendimin racional. Sidoqoftë, kompasi dhe trekëndëshi në të vërtetë ka krejtësisht kuptim tjetër.

Mund të mësojmë për këtë gjë nga libri i shkruar i njërit ndër masonët më të mëdhenj të të gjitha kohërave, Albert Pike. Në librin e tij “Moralet dhe dogma”, Albert Pike shpjegon për kompasin dhe trekëndëshin, me sa vijon:

Trekëndëshi... është simbol natyral dhe me vend i tokës... Figura hermafrodite është simbol i natyrës së lashtë të dyfishta që u janë dhënë hyjnive, si gjenerator dhe prodhues, si Brahma dhe Maja në mesin e arianëve, Ozirisin dhe Izisinnë mesine e egjiptasëve. Pasi Dielli ishte mashkull, Hëna ishte femër. 78

Kjo dmth. se kompasi dhe trekëndëshi, si simbole më të njohura të Masonerisë, janë simbole të paganizmit arian dhe daton që nga Egjipti i vjetër apo para paraqitjes së krishterizmit. Hëna dhe dielli, në pasusin e cituar nga Pike, janë simbole të rëndësishme në llozhat masonike, dhe nuk është asgjë tjetër përpos reflektim i besimeve të kota të shoqërive të lashta pagane që adhuronin hënën dhe diellin.

Filozofia Pagane E Masonerisë

The compass and square depicted with the eagle, one of Ancient Egypt's most important symbols.

Deri më tani, kemi mësuar se origjina e Masonerisë qëndron në doktrinën pagane që shtrihet që nga Egjipti i vjetër, dhe se kuptimi i vërtetë i koncepteve dhe simboleve të saja janë të fshehura. Për këtë qëllim, Masoneria gjendet në konflikt me fetë monoteiste. Ajo është humaniste, materialiste dhe evolucioniste. Historiani amerikan, Michael Howard shpjegon këtë fshehtësi që u është zbuluar tërësisht vetëm masonëve të shkallës më të lartë:

Pse të krishterët janë aq kritikë ndaj Frankmasonerisë?... Përgjegja e kësaj pyetje qëndron në "fshehtësitë" e Frankmasonerisë. Nëse publiku do të kishte çasje në këto fshehtësi atëherë do të vihej e tëra në dyshim, pasiqë do të kuptohej nga ata që nuk kanë njohuri në doktrinat e okultizmit dhe religjionit të lashtë. Në fakt dyshohet se shumë nga antarët e zakonshëm të llozhave kuptojnë se çfarë do të thonë sektretet e tyre. Në qarqet e brendshme të Masonerisë, në mesin e atyre që kanë arritur në shkallët e larta, janë masonë që kuptojnë se janë trashëgimtarë të një tradite të lashtë para-kristiane të transmetuar që nga kohërat e paganizmit. 79

Nëse shikojmë në shkrimet masonike turke, vërejmë se masonët e shkallës më të lartë kanë dijeni që e mbajnë fshehur nga vëllezërit tjerë. Master masoni Nexhdet Egeran shpjegon se çfarë mendojnë për këtë çështje masonët e shkallës më të lartë:

Bile, disa masonë e kuptojnë Masonerinë vetëm si një lloj gjysëm religjioni dhe gjysëm institucioni vëllazëror i mirëbërjes ku ata mund të vendosin relacione të mira shoqërore dhe trajtim të drejtë. Të tjerët mendojnë se qëllimi i Masonerisë është vetëm bëmirësia ndaj njerëzëve. Ndrsa tjerët mendojnë se Masoneria është vend ku ndërtohet karakteri. Shkurtimisht, ata nuk dijnë të lexojnë apo të shkruajnë gjuhën e shenjtë të Masonerisë, të kuptojnë domethënien e simboleve dhe alegorive në këtë apo në ndonjë mënyrë tjetër të ngjajshme. Por për pak masonë që kanë mundur që të futen thellë në të, Masoneria dhe qëllimet e saja janë mjaft të ndryshme. Masoneria, do të thotë, një dituri e zbuluar, një nismë dhe një fillim. Dmth., lënien anash të mënyrës së vjetër të jetës dhe hyrjen në një jetë të re dhe të qetë fisnike... Përtej simbolizmit elementar dhe bazik të Masonerisë ekziston një sërë shpalljesh që n'a ndihmojnë që të hyjmë në një jetë të brendshme më të ngritur dhe të mësohen fshehtësitë e ekzistencës sonë. Kështuqë, në këtë jetë të brendshme dhe hyrja në të është e mundur arritja e Iluminizmit (Ndriqimit të mendjes) të Masonerisë. Vetëm atëherë bëhet e mundur që të mësohet natyra dhe kushtet e përparimit dhe evolucionit. 80

Ky paragraf thekson, se edhepse disa masonë të shkallëve më të ulta mendojnë se Masoneria është organizat sociale dhe bëmirse, në të vërtetë ka të bëjë me fshehtësitë e ekzistencës së njeriut. Pra, kjo është pamja e jashtme e Masonerisë si organizatë sociale dhe bëmirëse, që të vërtetë fsheh filozofinë e organizatës. Në realitet, Masoneria është organizatë që synon të imponojë sistematikisht një filozofi specifike antarëve të vet si dhe pjesës tjetër të shoqërisë.

Siç thamë në fillim, element bazë i kësaj filozofie, në të cilën është bazuar Masoneria nga kulturat pagane, posaçërisht nga Egjipti i vjetër, është materializmi.

Albert Pike and a Masonic medallion produced in his memory.

Materializmi Në Burimet Masonike

I. Besimi Në Materien Absolute

Masonët e sotëm, sikurse edhe faraonët, priftërinjtë dhe klasat tjera të Egjiptit të vjetër, besonin në amshueshmërinë dhe në jo-krijueshmërinë e materies, dhe nga kjo materie të pajetë u krijuan qeniet e gjalla vetvetiu. Në shkrimet masonike mund të lexojmë të dhënat detale të këtyre elementeve bazë të filozofisë materialiste.

Në librin e tij “Frymëzimet nga Frankmasoneria”, master masoni Selami Isindag, shkruan për filozofinë e pastër materialiste të Masonerisë:

Gjithësia, atmosfera, yjet, natyra, të gjitha qeniet e gjalla dhe jo të gjalla përbëhen nga atomet. Njerëzit nuk janë asgjë tjetër përpos një koleksion i atomeve që ndeshen spontanisht. Ekuilibri në përqimin e elektricitetit në mes të atomeve e siguron ekzistencën e qenieve të gjalla. Kur ekuilibri shkatërrohet (nuk ekziston më elektricitet mes atomeve), ne vdesim, i kthehemi tokës dhe transformohemi në atome. Dmth., kemi ardhur nga materia dhe energjia dhe prapë do të kthehemi në materie dhe energji. Bimët përdorin atomet tona, dhe të gjitha qeniet e gjalla duke përfshirë edhe neve, përdorim bimët. Çdo gjë është bërë nga substanca e njejtë. Për shkak se truri ynë është zhvilluar më së shumti nga të gjitha kafsht, lajmërohet vetëdija. Nëse shikojmë në rezultatet e psikologjisë eksperimentale, shohim se përjetimet tona psikike të trefishta të emocioneve-mendjes-vullnetit është rezultat i funksionit të ekulibruar të qelizave në hormone dhe korën e trurit...

Shkenca ekzakte pranon se asgjë nuk mund të krijohet nga hiçgjëja, kështuqë asgjë nuk mund të shkatërrohet. Si rezultat, mund të vihet në përfundim se njerëzit nuk duhet të jenë falenderues apo të obliguar ndaj asnjë fuqie. Gjithësia është një tërësi e energjisë pa fillim dhe pa mbarim. Çdo gjë lind nga kjo tërësi e energjisë, që evulon dhe vdes, por nuk zhduket kurrë. Si rezultat, mund të vihet në përfundim se njerëzit nuk duhet të jenë falenderues apo të obliguar ndaj asnjë fuqie. Gjithësia është një tërësi e energjisë pa fillim dhe pa mbarim. Çdo gjë lind nga kjo tërësi e energjisë, që evulon dhe vdes, por nuk zhduket kurrë. Gjërat ndërrohen dhe transformohen. Nuk ka gjëra si vdekje apo humbje; ekziston vetëm ndryshim, transformim dhe formim i vazhdueshëm. Por nuk është e mundur këtë çështje të madhe dhe fshehtësitë e gjithësisë të shpjegohen me anën e ligjeve shkencore. Por shpjegimet jashtë shkencore janë shpjegime imagjinare, dogma dhe besime të kota Sipas shkencës ekzakte dhe arsyes, shpirti nuk ekziston pavarësisht trupit. 81

Do të gjesh pikëpamje identike si këto në librat e mendimtarëve materialisë si K. Marx, F. Engels, V.I. Lenin, G. Politzer, C. Sagan dhe J. Monod. Të gjithë këta kanë pranuar mitin themelor materialist se gjithësia ka ekzistuar gjithmonë, se materia është gjëja e vetme absolute që ekziston, njerëzit janë të përbërë nga materia dhe nuk kanë shpirt, materia evuluon jashtë dhe brenda vetvetes dhe se jeta ka lindur nga rastësia. Është e drejtë të përdoret shprehja mit sepse, përkundër pohimit të Isindagut se “këto procese janë si rezultat i shkencës ekzakte dhe arsyes”, dhe të gjitha këto pikëpamje janë hedhur poshtë nga zbulimet shkencore në pjesën e dytë të shek. të 20-të. P.sh. teoria e Big Bengut, e pranuar në qarqet shkencore si e vërtetuar, tregon në mënyrë shkencorese gjithësia ishte krijuar nga hiçgjëja para miliona vjetësh. Ligjet e Termodinamikës tregojnë se materia nuk ka aftësi të vetorganizohet dhe se ekuilibri dhe rregulli në univers është si rezultat i një krijimi të vetdijshëm. Me paraqitjen e modelimit të jashtëzakonshëm në qeniet e gjalla, biologjia vërteton se Krijuesi është Ai i Cili ka krijuar gjithçka. (Për informata më të hollësishme, shih librat nga Harun Yahya “Krijimi i universit”, “Gjunjëzimi i evolucionit”, dhe “Përgënjeshtrimi i evolucionit”)

Siç po e shohim, njëri ndër principet themelore të filozofisë masonike është se gjërat lindin nga materia dhe kthehen në materie. Një aspekt interesant i kësaj pikëpamje është se masonët nuk e përfillin këtë filozofi vetëm për vetvete; por ata dëshirojnë që t’i përhapin këto ide në tërë shoqërinë. Ndërsa Isindag vazhdon:

Dëshiroj shkurtimisht t'i prek disa parime, mendime të adoptuara nga masonët: Sipas Masonerisë, jeta fillon nga një qelizë e vetme, që ndryshohet, transformohet dhe evolvohet në një qenie njerëzore. Natyra, shkaku apo qëllimi apo kushtet e këtij fillimi nuk janë të njohura. Jeta lind nga kombinimi i materies dhe i energjisë dhe kthehet në të. Nëse pranojmë "Arkitektin e Madh të Universit" si parim sublim, një horizont të pakufishëm të mirësisë dhe bukurisë, kulmi i evolucionit, etapa më e lartë dhe ideali për të cilën njeriu përpiqet, nëse nuk i personalizojnë, ndoshta mund të ikim nga dogmatizmi. 82

The materialist theories in Masonic literature are no different from those found in the writings of materialist ideologues such as Marx, Engels and Lenin.

As we see, one of the most basic principles of Masonic philosophy is that gjërat lindin nga materia dhe kthehen në materie. An interesting aspect of this view is that Masons do not regard this philosophy as particular to just themselves; they want to disseminate these ideas to the whole of society. Isindag continues:

Siç po e shohim, njëri ndër principet themelore të filozofisë masonike është se gjërat lindin nga materia dhe kthehen në materie. Një aspekt interesant i kësaj pikëpamje është se Një aspekt interesant i kësaj pikëpamje është se masonët nuk e përfillin këtë filozofi vetëm për vetvete; por ata dëshirojnë që t'i përhapin këto ide në tërë shoqërinë. Ndërsa Isindag vazhdon: Masoni i përgaditur me këto parime dhe doktrina pranon detyrënpër t'i arsimuar njerëzit... dhe t'i mësojnë ata me parimet e arsyes dhe shkencës ekzakte.Në këtë mënyrë, Masoneria iu drejtohet njerëzve. Ajo punon në emër të njerëzve megjithë njerëzit. 83

Këto fjalë shprehin dy aspekte të rolit dallues të Masonerisë në shoqëri:

1. 1. Nën vellon e shkencës ekzakte dhe arsyes, Masoneria tenton të imponojë në pjesën tjetër të shoqërisë filozofinë materialiste në të cilën filozofia materialiste beson (dmth. mitin nga Egjipti i vjetër)
2. 2. Ata tentojnë t' bëjnë këtë pavarsisht nga njerëzit. Dmth.,edhe nëse shoqëria beson në Zot dhe nuk dëshiron t'a pranojë filozofinë materialiste, Masoneria do tp jetp e paepur në përpjekjet e saj që t'i ndryshojë pikëpamjet e njerëzve për këtë botë pa pëlqimin e tyre.

Aty është një çështje e rëndësishme që duhet vërejtur këtu: terminologjinë që masonët përdorin është mashtruese. Në shkrimet e tyre, posaçërisht në ato që iu drejtohen pjesës tjetër të shoqërisë, ata përdorin një gjuhë të dizajnuar ashtuqë të prezentojnë filozofinë e tyre si të padëmshme, intelegjente dhe tolerante. Si shembull mund të shihet në citimin e lartë në nocionin “duke udhëzuar njerëzit dhe duke ia u mësuar njerëzve parimet e arsyes dhe shkencës ekzakte”. Në të vërtetë filozofia masonike nuk ka të bëjë fare me “shkencën dhe arsyen”, ajo ka të bëjë me një mit të dalur mode që qëndron jashtë aspektit shkencor. Nuk është qëllimi i Masonerisë që të udhëzojë njerëzit; ata me qëllim tentojnë të imponojnë njerëzve filozofinë e tyre. Kur ata mbahen se janë të përcaktuar që të bëjnë këtë pavarsisht nga njerëzit, shohim se ata nuk janë tolerantë, por përpiqen që të kenë pikëpamje totalitare.

II. Mohimi I Ekzistimit Të Shpirtit He Botës Së Ardhshme

Masons believe in materialism and reject the idea of life after death. Sometimes the concept of life after death appears in Masonic texts, but, as in the myth of Hiram depicted here (left), what is meant by it is the continuation of the memory of a person's name in this world.

Si pjesë e besimit materialsit, masonët nuk pranojnë ekzistimin e shpirtit të njeriut dhe tërësisht mohojnë idenë e botës së mëpastajshme. Pavarsisht nga kjo, në shkrimet masonike ndonjëherë thuhet se për të vdekurit se kanë “kaluar në amshim” apo shprehje tjera të ngjajshme shpirtërore. Kjo mund të duket kontradiktore, por nuk është, pasi në të vërtetë të gjitha referimet masonike ndaj pavdekshmërisë së shpirtit janë simbolike. Mimar Sinan shtjellon këtë çështje në artikullin me titull, “Pas vdekjes në Frankmasoneri”:

Në mitin e Master Hiramit, masonët pranojnë ringjalljen pas vdekjes në mënyrë simbolike. Kjo ringjallje tregon se e vërteta gjithmonë triumfon ndaj vdekjes dhe errësirës. Masoneria nuk i jep ndonjë rëndësi ekzistimit të shpirtit pavarsisht nga trupi. Në Masoneri, ringjallja pas vdekjes është lënia e disa aktiviteteve shpirtërore apo materiale si një traditë ndaj njerëzve. Kjo e bën njeriun e pavdekshëm. Ata që kanë qenë të aftë që t'a bëjnë emrin e tyre të pavdekshëm në këtë jetë të shkurtër mashtruese të njeriut janë njerëzit e suksesshëm. Mendojmë se ata që i kanë emrat e tyre të pavdekshëm si persona që kanë mbaruar të gjitha orvatjes, nga bashkëkohësit apo për ato gjenerata që i kanë pasuar, të bëjnë njerëzit e lumtur dhe të sigurojnë për ta një botë më humane. Synimi i tyre është që t'a lavdërojnë vrullin njerëzor që ndikon në jetërat e njerëzve... Njerëzit që kanë parë pavdekshmërinë gjatë shekujve mund të arrihet përmes punës së tyre, shërbimet që ata kryejnë dhe idetë që ata japin, dhe kjo i jep një domethënie jetës së tyre. Siç shpjegonte Tolstoi, "Parajsa do të vendosej në tokë dhe njerëzit do të marrin të mirat më të mundshme".84

Për temën e njejtë, Isindag shkruan:

SUBSTANCA E ÇDO GJËJE: Masoneria e kupton këtë si energji dhe materie. Ata thonë se çdo gjë ndryshon etapë pas etape dhe do të kthehet prapë në materie. Shkencërisht, kjo definohet si vdekje. Misticizmi në këtë çështje, besimi që nga këto dy forca njeriu përbëhet- shpirti dhe trupi- trupi do të vdes ndërsa shpirti jo; se shpirtërat do të kalojë në botën e shpirtërave, vazhdojnë të ekzistojnë atje dhe kthehen në një trup tjetër kur Zoti urdhëron, nuk i përshtatet ideve të ndryshimit- transformimit të pranuara në Masoneri. Idetë e Masonerisë me këtë çështje mund të shprehen në këtë mënyrë: Pas vdekjes sate, e vetmja gjë që mbesin dhe nuk vdesin, janë kujtimet e moshës së pjekurisë dhe asaj se çfarë ke bërë." Ky mendim është një lloj mënyre filozofike e të menduarit bazuar në principet e shkencës ekzakte dhe arsyes. Besimi fetar në pavdekshmërinë e shpirtit dhe ringjalljes pas vdekjes nuk është në pajtueshmëri me principet pozitiviste. Masoneria ka marrë principet e të menduarit nga sistemet pozitiviste dhe racionale. Kështuqë, për këtë çëshjte filozofike, ajo lidhet në të menduarit dhe të shpjeguarit ndryshe nga feja. 85

Refuzimi i idesë së ringjalljes pas vdekjes dhe kërkimi për pavdekshmërin në trashëgiminë kulturore botërore... Zatën edhe masonët e prezentojnë këtë ide duke qenë në pajtim me shkencën moderne, është, në të vërtetë, një mit që i kanë besuar njerëzit që nuk kanë besuar në zot që nga etapat e para të njerëzimit. Në Kur'an thuhet se njerëzit që nuk kanë besuar në Zot "kanë ndërtuar ndërtesa të shkëlqyeshme duke shpresuar se do të jetojnë përgjithmonë." Hudi (paqja qoftë mbi të), njëri ndër profetët, i ka paralajmruar popullin e Adit kundër kësaj mënyre të injorancës, siç shkruan më poshtë:

Gabimin që këta njerëz të pafé e kanë bërë nuk është ndërtimi i godinave të bukura. Gjithashtu edhe muslimanët i japin rëndësi artit; duke i ndërtuar ato, ata mundohen që t’a zbukurojnë botën. Ndryshimi qëndron në qëllim. Muslimani është i interesuar në art deri në atë shkallë ashtuqë të shpreh bukurinë dhe nocionet estetike që Zoti iu ka dhënë qenieve njerëzore. Njerëzit e pafé bëjnë gabim duke e shfrytëzuar artin si shprehje e pavdekshmërisë.

Mospajtimi Shkencor I Mohimit Të Ekzistimit Të Shpirtit

Prof. Penrose maintains that materialism can never account for the human mind.

Mohimi masonik i ekzistencës së shpirtit, dhe pohimi i tyre se vetëdija e njeriut përbëhet nga materia, nuk është në pajtueshmëri me shkencën. Në të kundërtën, zbulimet e shkencës bashkëkohore demostrojnë se vetëdija njerëzore nuk mund të reduktohet në materie, dhe se vetëdija nuk mund të shpjegohet në kushtet e funksionimit të trurit.

Një shikim në literaturën relevante tregon se shkenctarët nuk kanë ndonjë përfundim pas përpjekjeve të tyre, bazuar në besimin materialist, që të reduktojnë vetëdijën deri në nivelin e trurit, dhe shumë prej tyre kanë hequr dorë përfundimisht. Sot, shumë hulumtues kanë opinionin se vetëdija njerëzore vjen nga një burim i panjohur përtej neuroneve në tru dhe molekulave që i formojnë ato.

Pas shumë vitesh të studimit, njëri nga këta hulumtues, Wilder Penfield, arriti në përfundim se ekzistimi i shpirtit është një fakt i pamohueshëm:

Pas shumë vitesh të përpjekjeve për shpjegimin e mendjes në vetëm në bazë të funksionimit të trurit, kam ardhur në përfundim që është shumë më e thjeshtë (bile shumë mirë me thënë logjike) nëse dikush adopton hipotezën se qenia jonë përbëhet nga dy elemente bazë [truri dhe mendja (apo shpirti)] ...Pasiqë duket se është e sigurtë se do të jetë e pamundur që të shpjegohet vetëdija në bazë të funksionimit të neutroneve brenda në tru... jam i detyruar që të zgjedh sygjerimin se qenia jonë shpjegohet në bazë të dy elementeve bazike. "(truri dhe mendja, apo trupi dhe shpirti) 86

Çfarë i drejton shkenctarët në këtë përfundim është fakti se vetëdija kurrë nuk mund të përshkruhet vetëm në bazë të faktorëve material. Truri i njeriut është sikurse një kompjutor i jashtëzakonshëm, në të cilin informatat nga pesë shqisat tona përmbledhen dhe procesohen. Por, ky kompjutor nuk ka ndjesi të “vetvetes”; nuk mund të mendojë, ndjej apo të konceptojë ndjenjat që i pranon. Fizikanti prominent anglez, Roger Penrose, në librin e tij “Mendja e re e perandorit”, shkruan:

Çfarë i jep identitet personal personit të caktuar? Kjo është në një mënyrë atomet që përbëjnë trupin e tij?A varet identiteti i tij nga zgjedhja e caktuar e atomeve, protoneve dhe grimacave tjera nga të cilat përbëhen atomet? Ekzistojnë dy arsye pse kjo nuk është e vërtetë. Së pari, aty ekziston një qarkullim i vazhdueshëm i materies në trupin e çdo qenie të gjallë. Kjo posaçërisht zbatohet në qelizat e trurit të njeriut, pavarsisht nga fakti se qelizat e reja të trurit prodhohen edhe pas lindjes së njeriut. Shumica e atomeve në çdo qelizë të gjallë (përshirë çdo qelizë të trurit)- dhe në të vërtetë, pothuajse e gjithë materia e trupit tonë- është ndërruar disa herë gjatë jetës. Arsyeja e dytë vjen nga fizika kuantike ...Nëse një elektron në trurin e një personi do të ndërrohet me një elektron tjetër, atëherë edhe gjendja e sistemit do të ishte në gjendje krejtësisht të njejtë siç ishte më parë, pothuajse e pandryshueme! E njejta vlen edhe protonet dhe grimcat tjera, si dhe për atomet, molekulat etj. Nëse materia e tërësishme e një personi do të ndërrohej me grimcat përkatëse në ndërtimin e shtëpisë së tij atëherë, në një kuptim të plotë, nuk do të ndodhë kurrëfarë ndryshimi. 87

Penrose qartë thotë se thotë se, edhepse atomet e njeriut do të shëndrroheshin në atome të tullave, cilësitë që e karakterizojnë qenien njerëzore do të mbetet krejtësisht e njejtë. apo mund të mendojmë të kundërtën. Nëse shëndërrohen grimcat e atomit të trurit në atome të tullave, tullat nuk do të mundeshin të jenë të vetëdijshme.

Shkurtimisht, çfarë qenien njerzore e bën njeri nuk ka karakteristika materiale; por është karakteristikë shpirtërore, dhe është e qartë se burimi i vet është një entitet i pavarur nga materia. Në konkluzionin e librit të tij, Penrose vazhdon:

Vetëdija më duket se është një fenomen i rëndësishëm që thjesht nuk mund t'a besoj se është diçka që ngjallet vetëm "rastësisht" nga një llogaritje e komplikuar. Është një fenomen me të cilin bëhet e njohur edhe ekzistenca e universit. 88

Cila është pikëpamja e materialistëve, atëherë, nën dritën e këtyre zbulimeve? Si mund të pohojnë materialistët se qenia njerëzore përbëhet vetëm nga materia, dhe se qenia njerëzore me intelegjencë, ndjenja, mendime, memorje dhe shqisa, mund të bëhej rastësisht nga atomet e pajetë dhe të pavetëdijshme? Si mund të mendojnë që një proces i tillë është i mundshëm?

Këto pyetje janë brengë e të gjithë materialistëve. Por, në lidhje me këto tema, shkrimet masonike pëmbajnë ide edhe më kurioze sesa që mund të gjenden në shkrimet e materialistëve. Kur hedhim sy në këto shkrime, qartë mund të shihet se pas filozofisë materialiste qëndron “adhurimi i materies”.

Materializmi Masonik: Hyjnizimi I Materies

Materialism believes in the creative ability of lifeless and unconscious matter. In other words, it turns matter into an idol. Masons believe that atoms have spirit and openly admit to their belief in such a superstition.

Është e domosdoshme që të kuptohet qartë se çfarë është filozofia materialiste: Ata që e përqafojnë këtë filozofi besojnë se rregulli madhështor dhe baraspesha e universit, dhe i miliona llojeve të qenieve të gjalla në botë, përfshirë këtu edhe qeniet njerëzore, u lajmëruan vetëm nga aktiviteti i atomeve që e përbëjnë materien. Me fjalë tjera, ata besojnë se atomet e pajetë dhe të pavetëdijshme janë krijuese.

Pa marrë parasysh se sa moderne mund të duket kjo ide, në të vërtetë është një rishfaqje e një besimi që ka ekzistuar që nga etapat e parë të historisë: idhujtarisë. Ata që kanë adhuruar idhujt besojnë se statujat apo totemët që ata adhuronin kishin shpirt dhe fuqi. Me fjalë tjera, ata ia atribojnë vetëdijën dhe fuqinë e madhe materies së pajetë dhe të pavetëdijshme. natyrisht, kjo është me të vërtetë e pakuptimtë. Në Kur’an, Zoti i referohet iracionalizmit të paganizmit. Në tregimet për profetët, natyra false e besimeve pagane theksohet në veçanti. Për shembull, Ibrahimi pyet babain e tij, "O babai im, pse adhuron atë që as nuk dëgjon, as nuk sheh, e as nuk ke kurrfarë dobie prej tij?” (Kur’an, 19:42). Është e qartë se, t’i atribohet materies së pajetë, e cila as nuk mund të shoh e as nuk mund të dëgjoj, “e që janë kretësisht të papërdorshëm”, dhe që nuk ka kurrëfarë fuqie, është çmenduri.

Materialistët janë shembuj modern të idhujtarisë. Ata nuk adhurojnë statujat apo totemët të punuar nga guri apo druri, por besojnë në idenë se materia është pjesë përbërëse e të gjitha trupave, dhe mendojnë se kjo materie ka fuqi, intelegjencë dhe njohuri të paskajshme. Shkrimet masonike kanë disa gjëra interesante që të tregojnë në lidhje me këtë, pasi masonët sheshazi pranojnë këtë besim pagan, çka është edhe esenca e materializmit. Në revistën Mimar Sinan në një artikull shkruan:

Ashtuqë për një objekt material të bëhet, atomet bashkohen në një rend të caktuar. Forca që shkakton këtë organizmi është shpirti që përmban çdo atom. Pasi çdo shpirt ka vetëdije, çdo send i krijuar është vetëdije intelegjente. Dhe çdo gjësend i krijuar është intelegjente në shkallë të njejtë. Një njeri, një kafshë, një bakterie dhe një molekulë janë në të njejtën shkallë të intelegjencës.89

Nga këtu vërejmë se nga pohimet këtu se çdo atom ka intelegjencë dhe vetëdije. Shkrimtari masonik bën që ky pohim propozon që çdo gjë ka vetëdije pasiqë atë e posedojnë atomet dhe për shkak se ai mohon ekzistimin e shpirtit të njeriut, ai e konsideron njeriun si një masë atomesh, njësoj si një kafshë apo një molekulë të pajetë.

Sidoqoftë, fakti është kështu: materia e pajetë (atomet) nuk kanë shpirt, vetëdije apo intelegjencë. Ky fakt është dëshmuar si me vrojtim ashtu edhe me eksperiment. Vetëm qeniet e gjalla kanë vetëdije, që është si rezultat i “shpirtit” që Zoti iu ka dhuruar. Prej të gjitha qenieve të gjalla, njerëzve u është dhuruar shkalla më e lartë e vetëdijës pasi ata posedojnë një shpirt të posaçëm që Zoti u ka dhuruar.

Me fjalët e tjera, vetëdija nuk është zbuluar në materien e pajetë, ashtu siç besojnë masonët, por në qeniet që kanë shpirt. Por, ashtuqë mos t’a pranojnë ekzistimin e Zotit, Masonët u mbështetën në besimin qesharak ashtuqë i’a mveshën si veti atomeve, “shpirtin“.

Besimi materialist i përqafuar nga masonët është një shprehje e re e besimit pagan e quajtuar “animizëm” që supozon se çdo gjë materiale në natyrë (shkëmbjtë, malet, era, uji, etj.) ka shpirtin dhe vetëdijën e vet. Filozofi grek Aristoteli këtë besim e ka kombinuar me materializëm (besimin se materia është absolute dhe nuk është e krijuar) e bile edhe sot, atrubuimi i vetëdijës gjërave të pajetë-duke qenë thelbi i materializmit- është bërë në një lloj paganizmi bashkëkohor.

Shkrimet masonike janë plot me tregime interesante në lidhje me këtë besim. Në një artikull në Mimar Sinan të titulluar “Rruga e së vërtetës” përmban këtë:

Nëse pranojmë kierarkinë animiste dmth se shpirti ekziston në atome, se molekula dirigjon shpirtin në një atom, se qeliza dirigjon shpirtin në një molekulë, se organi dirigjon shpirtin në një qelizë, a nuk është shpirti kryesor që drejton tërë trupin zot i të gjithë këtyre shprtërave të vegjel? 90

Kjo doktrinë primitive dhe falso bën që masonët të besojnë se baraspesha dhe rregulli në univers shkaktohet nga materja e pajetë. Prapë, në Mimar Sinan, një artikull ishte botuar në lidhje me zhvillimet globale gjeologjike. Aty shkruan:

Dëmtimi sipërfaqësor ndodh në mënyrë aq delikate saqë mund të themi se gjendja e tanishme ka qenë e formuar si rezultar i kësaj intelegjence të fshehur në magmë. Nëse nuk do të ishte kështu, uji nuk do të mblidhej nëpër zbraztira dhe toka do të ishte e mbuluar krejtësisht nga uji 91

Një artikull tjetër në revistën Mimar Sinan thuhet se qelizat e para të gjalla dhe ato që më vonë janë shumuar nga ato, kanë bërë një plan dhe e kanë implementuar:

Pagans of bygone ages worshipped idols made of stone. Today's pagans idolize matter.

Fillimi i jetës në tokë ka ndodhur kur është lindur qeliza e parë. Kjo qelizë menjëherë ka filluar që të lëvizë, dhe me një shtytje të gjallërishme dhe vërtetë këmbëngulëse, ndahet në dysh dhe vazhdon përgjatë rrugës së ndarjes së vazhdueshme. Por këto qeliza të ndara nuk kanë ndonjë qëllim të caktua të kësaj bredhje dhe, sikurse të frikoheshin nga kjo bredhje dhe nga një instinkt i fuqishëm për vetë-ruajtje , këto qeliza të ndara filluan që të bashkëpunojnë në mes veti, bashkohen dhe funksionojnë në një harmoni dhe vetë-flijim të plotë në krijimin e atyre organeve vendimtare për jetë. 92

Por, përkundrazi prej asaj që thuhet në këtë citim, nuk ka vetëdije në qelizën e gjallë. Për të besuar këtë është vetëm një bestytni. Prapë, siç shihet në citimin e mëlartë, ashtuqë të mohohet ekzistenca dhe vepra krijuese e Zotit, ata i atribuojnë veti absurde atomeve, molekulave dhe qelizave, siç janë intelegjenca, aftësia për planifikim, vetë-flijimin e bile edhe “harmoninë demokratike”. Kjo është sikur të thuheshin gjepura për krijimin e një pikture në vaj se” ngjyrat u organizuan vetvetiu mes veti sipas një plani, dhe vazhduan së funksionuari në mënyrë demokratike dhe në harmoni,” prandaj pohimi i masonëve mbi origjinën e jetës është një gjë e pakuptimtë.

Një shprehje tjetër e zakonshme të parimeve betyte të Masonerisë është termi” Nëna natyrë”. Në e hasim këtë shprehje në filma dokumentarë, libra e bile edhe në reklama; që shërben që të shprehet besimi se materia e pajetë që e përbën natyrën (azoti, oksigjeni, hidrogjeni, karboni, et.,) ka një fuqi të vetëdijshme, e ajo ka krijuar njerëzit dhe të gjitha qeniet e gjalla. Kjo legjendë nuk është e bazuar në eksperimente apo arsye logjike, por ka për qëllim që të përfitojë njerëzit përmes të një indoktrinimi në popull. Qëllimi që të harrohet Zoti, Krijuesi i vërtetë, duke i kthyer në paganizëm, në të cilin “natyra” konsiderohet si krijuese.

Masoneria përpiqet që t’i jap formë kësaj kredoje, t’a forcojnë dhe t’a përhapin, dhe i përkrahin të gjitha forcat shoqërore që bëhen aleatë të tyre. Në një artikull në Mimar Sinan të titulluar “Idetë për konceptin dhe evolucionin e solidaritetit nga pikëpamja shkencore”, flet për “harmoninë misterioze që nëna natyrë ka rregulluar” dhe thekson se kjo është baza e filozofisë humaniste të Masonerisë. Aty më tutje thuhet se masoneria do t’i përkrah ato lëvizje që e përqafojnë këtë filozofi:

Kur ajo merret në konsiderim nga pikëpamja materiale të dhënies dhe marrjes në botën e qenieve të gjalla, se mikrobet benificuese që jetojnë në tokë dhe brenda neve, të gjitha bimët, kafshët dhe qeniet njerëzore ekzistojnë në një harmoni misterioze të rregulluara nga nëna natyrë, dhe se ato janë të angazhuara në një solidaritet organik. Dëshiroj që të konfirmoj edhe njëherë se Masoneria do të përkrah çdo lloj lëvizje psiko-sociale dedikuar mirëqenies, paqës, sigurisë dhe lumturisë, shkurtimisht, çdo lëvizje që është në rrugën e humanizmit dhe bashkimit universal të humanitetit, si mjete dhe vepra që avansojnë deri tek idealet e veta. 93

“Mjetet dhe veprat” më të rëndësishme “që avansojnë idealet e Masonerisë” janë të bazuar në teorinë e evolucionit, përkrahje moderne e materializmit dhe humanizmit.

Kapitulli i ardhshëm do të shikojë më për së afërmi në teorinë e evolucionit që nga koha e Darwinit e deri tek propaganda moderne evolucioniste, dhe do të zbulojmë mardhënjet e fshehta të Masonerisë me këtë gabim më të madh shkencor të të gjitha kohërave.

A relief from the pagan civilization of Mesopotamia