1. قيامت.

2. ڇا آھي (اھا) قيامت.

3. ۽ ڪھڙي شيءِ توکي ڄاڻايو ته قيامت ڇا آھي؟

4. ثمود ۽ عاد (قوم) قيامت کي ڪُوڙ ڄاتو.

5. پوءِ ثمود (قوم) سي ته ھڪڙي رڙ سان ناس ڪيا ويا.

6. ۽ عاد سي ھڪ بيحد سخت واءُ سان ناس ڪيا ويا.

7. (الله) اُن (واءُ) کي ست راتيون ۽ اٺ ڏينھن لڳولڳ مٿن کڙو ڪيو پوءِ قوم کي اُن (زمين) ۾ ڪريل ڏسين ھا ڄڻ ته اُھي ڀتي کجيءَ جا ٿُڙ آھن.

8. پوءِ انھن کي ڪجھ بچيل ڏسين ٿو ڇا؟

9. ۽ فرعون ۽ جيڪي اُن کان اڳ ھوا ۽ ناس ڪيل شھرن وارا (به) گناھ (جا ڪم) ڪري آيا.

10. ۽ پنھنجي پالڻھار جي رسول جي نافرماني ڪيائون تنھنڪري (الله) وڏي پڪڙ سان کين پڪڙيو.

11. بيشڪ جڏھن پاڻي حد کان لنگھي ويو (تڏھن) اسان اوھان کي ھلندڙ ٻيڙيءَ ۾ چاڙهيو.

12. ھن ڪري ته اُن (ڳالھ) کي اوھان لاءِ يادگيري ڪريون ۽ ان کي ڪو ياد رکڻ وارو ڪَنُّ ياد رکي.

13. پوءِ جڏھن صُور ۾ ھڪڙي ڦوڪ ڦوڪبي.

14. ۽ زمين ۽ جبل کنيا ويندا پوءِ ھڪ ڀيرو انھن کي ڪٽيو ويندو.

15. پوءِ اُن ڏينھن قيامت قائم ٿيندي.

16. ۽ آسمان ڦاٽندو پوءِ اُھو اُن ڏينھن ڍلو ٿيل ھوندو.

17. ۽ ملائڪ آسمان جي ڪنارن تي ھوندا، ۽ تنھنجي پالڻھار جو تخت اُن ڏينھن اٺ ملائڪ پنھنجي مٿان کڻندا.

18. اُن ڏينھن اوھان کي (الله جي) آڏو ڪيو ويندو اوھان جي ڪا ڳالھ ڳجھي لڪي نه رھندي.

19. پوءِ جنھن کي سندس اعمالنامون سندس سڄي ھٿ ۾ ڏنو ويو سو چوندو ته وٺو منھنجو اعمالنامو پڙھو.

20. بيشڪ مون يقين رکيو ھو ته آءٌ پنھنجي حساب کي پھچندس.

21. اُھو چڱي گذران ۾ ھوندو.

22. مٿاھين بھشت ۾.

23. جنھن جا ميوا ويجھا ھوندا.

24. (چئبن ته) وڻنديءَ تي کائو ۽ پيئو انھيءَ ڪري جو گذريل ڏينھن ۾ اڳي موڪليو ھيؤ.

25. ۽ جنھن کي سندس اعمالنامون سندس کٻي ھٿ ۾ ڏنو ويو، سو چوندو ھاءِ ارمان جيڪر منھنجو اعمالنامون مون کي نه ملي ھا.

26. نه ڄاڻان ھا ته منھنجو حساب ڇا آھي؟

27. ھاءِ ارمان جيڪر موت نبيريندڙ ھجي ھا.

28. منھنجي مال مون کي (ڪو) فائدو نه ڏنو.

29. مون کان منھنجي بادشاھت چٽ ٿي.

30. (ملائڪن کي چئبو ته) پڪڙيوس پوءِ ڳچيءَ ۾ ڳٽ ٻڌوس.

31. وري دوزخ ۾ وجھوس.

32. وري اھڙي زنجير ۾ قابو ڪريوس جنھن جي ڊيگھ ستر گز ھجي.

33. ڇو ته اُھو (ماڻھو) الله وڏي کي نه مڃيندو ھو.

34. ۽ نڪي (ٻـين کي) مسڪينن جي کارائڻ تي تاڪيد ڪندو ھو.

35. تنھنڪري اُن جو اڄ ھت ڪو دوست ڪونھي.

36. ۽ نڪي اُن جو ڦٽن جي روڳ کانسواءِ ٻيو ڪو کاڌو آھي.

37. (جو) ڏوھارين کانسواءِ (ٻيو) ڪو ان کي نه کارائيندو.

38. پوءِ جيڪي ڏسو ٿا اُن جو قسم کڻان ٿو.

39. ۽ جيڪي نه ٿا ڏسو تنھن جو (به).

40. ته بيشڪ ھي (قرآن) ھڪ سڳوري قاصد جو سنيھو آھي.

41. ۽ اُھو ڪنھن شاعر جو ڪلام نه آھي، اوھين ٿورڙو يقين رکو ٿا.

42. ۽ نڪي ڪنھن ڳجھ بڪندڙ جو ڪلام آھي، ٿوري نصيحت وٺو ٿا.

43. (ھيءُ) جھانن جي پالڻھار کان نازل ٿيل آھي.

44. ۽ جيڪڏھن (پيغمبر) اسان تي ڪي ڳالھيون (پاڻون) ٺاھي ھا.

45. ته ضرور سڄي ھٿ کان کيس پڪڙيون ھا.

46. وري سندس دل جي رڳ وڍي ڇڏيون ھا.

47. پوءِ اوھان مان ڪو ھڪڙو (اسان جي عذاب کي) کانئس جھلڻ وارو نه آھي.

48. ۽ بيشڪ ھي (قرآن) پرھيزگارن لاءِ نصيحت آھي.

49. ۽ بيشڪ اسين ڄاڻون ٿا ته ڪي اوھان مان ڪوڙ ڀانئيندڙ آھن.

50. ۽ بيشڪ ھي (قرآن) ڪافرن لاءِ ارمان (جو سبب) آھي.

51. ۽ بيشڪ ھي (قرآن) پورو سَچو آھي.

52. تنھنڪري تون پنھنجي وڏي پالڻھار جي نالي کي پاڪائيءَ سان ياد ڪر.