1. Kiedy przychodzą do ciebie obłudnicy, mówią: "Zaświadczamy, że ty jesteś Posłańcem Boga!" Bóg wie, że ty jesteś Posłańcem Jego i Bóg świadczy, że obłudnicy są kłamcami.

2. Oni wzięli sobie swoje przysięgi jako puklerz i odsunęli się od drogi Boga. Zaprawdę, złe jest to, co oni uczynili!

3. Albowiem oni uwierzyli, a potem stali się niewiernymi. Pieczęć została nałożona na ich serca i oni nie pojmują.

4. Kiedy na nich patrzysz, podobają ci się ich postacie; a kiedy mówią, to słuchasz ich słów, a oni są jakby słupami podpartymi. Oni uważają, że każdy krzyk jest przeciw nim. Oni są nieprzyjaciółmi, przeto wystrzegaj się ich! Niech ich Bóg zwalczy! Jakże oni zostali oszukani!

5. A kiedy się im mówi: "Przychodźcie! Posłaniec Boga będzie prosił o przebaczenie dla was." - oni odwracają głowy i widzisz, jak się odsuwają, nadęci pychą.

6. Wszystko jedno, czy będziesz prosił dla nich o przebaczenie, czy też nie będziesz o nie prosił - nie przebaczy im Bóg. Bóg nie prowadzi drogą prostą ludzi szerzących zepsucie.

7. Oni są tymi, którzy mówią: "Nie rozdawajcie nic tym, którzy są przy Posłańcu Boga, aby oni od niego odeszli. " Do Boga należą skarby niebios i ziemi, lecz obłudnicy nic nie pojmują.

8. Oni mówią: "Jeśli powrócimy do Medyny, to z pewnością silniejszy wypędzi stamtąd słabszego!" Potęga należy do Boga, do Jego Posłańca i wiernych. Lecz obłudnicy tego nie wiedzą.

9. O wy, którzy wierzycie! Niech wasze majątki i wasze dzieci nie odrywają was od wspomnienia Boga! A ci, którzy to czynią, poniosą stratę.

10. Rozdawajcie z tego, w co was zaopatrzyliśmy, zanim przyjdzie śmierć do któregoś z was. Wtedy on powie: "Panie mój! Gdybyś mi dał trochę czasu, żebym mógł dawać jałmużnę i być sprawiedliwy!"

11. Ale Bóg nie da zwłoki żadnej duszy, kiedy nadejdzie jej termin. Bóg jest w pełni świadomy tego, co wy czynicie!