1. O wy, którzy wierzycie! Nie wysuwajcie się naprzód przed Bogiem i Jego Posłańcem i bójcie się Boga! Zaprawdę, Bóg jest słyszący, widzący!

2. O wy, którzy wierzycie! Nie podnoście waszych głosów ponad głos Proroka! I nie zwracajcie się do niego głosem podniesionym - jak to czynicie między sobą - aby nie stały się daremne wasze uczynki, kiedy nie jesteście świadomi.

3. Zaprawdę, ci, którzy zniżają głos w obecności Posłańca Boga - to są ci, których serca doświadczył Bóg dla bogobojności. Dla nich będzie przebaczenie i nagroda ogromna.

4. Zaprawdę, ci, którzy ciebie wzywają z tyłu komnat, przeważnie tego nie rozumieją.

5. A jeśliby oni byli cierpliwi, aż ty do nich wyjdziesz, to byłoby lepiej dla nich. A Bóg jest przebaczający, litościwy!

6. O wy, którzy wierzycie! Jeśli przyjdzie do was jakiś zły człowiek z wieścią, to starajcie się rozeznać, żebyście nie urazili ludzi nieświadomie i abyście potem nie żałowali tego, co uczyniliście.

7. I wiedzcie, że Posłaniec Boga jest pośród was. Jeśliby on posłuchał was w wielu sprawach, to z pewnością ponieślibyście szkodę. Lecz Bóg dał wam pokochać wiarę i On ozdobił ją w waszych sercach, a uczynił dla was nienawistną niewiarę, zepsucie i nieposłuszeństwo. Tacy - oni idą drogą prawości.

8. To jest łaska Boga i dobrodziejstwo. Bóg jest wszechwiedzący, mądry!

9. Jeśli dwie partie spośród wiernych zwalczają się, to ustanówcie między nimi pokój. A jeśli jedna z nich będzie nadal występować przeciw drugiej, to zwalczajcie tę, która się buntuje, aż zwróci się ku rozkazowi Boga. A jeśli się podda, to ustanówcie między nimi pokój według sprawiedliwości i postępujcie bezstronnie! Zaprawdę, Bóg miłuje ludzi, którzy postępują według słuszności.

10. Wierni są przecież braćmi! Ustanawiajcie więc pokój między waszymi dwoma braćmi i bójcie się Boga! Być może, wy dostąpicie miłosierdzia.

11. O wy, którzy wierzycie! Niech jedni ludzie nie szydzą z drugich; być może, tamci są lepsi od nich. Ani też kobiety - z kobiet; być może, tamte są lepsze od nich. I nie zniesławiajcie siebie samych; i nie obrzucajcie się wyzwiskami. Jakże złe jest słowo "zepsucie" - po przyjęciu wiary! A ten, kto się nie nawróci - to ci - oni są niesprawiedliwi.

12. O wy, którzy wierzycie! Unikajcie wielce podejrzeń. Zaprawdę, niektóre podejrzenia są grzechem! Nie szpiegujcie się wzajemnie! Nie obmawiajcie jedni drugich w ich nieobecności! Czy chciałby któryś z was jeść ciało swego brata, kiedy on umarł? Przecież czulibyście wstręt do tego. Bójcie się Boga! Zaprawdę, Bóg jest przebaczający, litościwy!

13. O ludzie! Oto stworzyliśmy was z mężczyzny i kobiety i uczyniliśmy was ludami i plemionami, abyście się wzajemnie znali. Zaprawdę, najbardziej szlachetny spośród was, w obliczu Boga, to najbardziej bogobojny spośród was! Zaprawdę, Bóg jest wszechwiedzący, dobrze świadomy!

14. Powiedzieli Beduini: "My wierzymy!" Powiedz: "Wy nie wierzycie; lecz raczej powiedzcie: `My poddaliśmy się całkowicie!`, - bo wiara nie weszła jeszcze w wasze serca." A jeśli wy będziecie posłuszni Bogu i Jego Posłańcowi, to On w niczym nie umniejszy waszych uczynków. Zaprawdę, Bóg jest przebaczający, litościwy!

15. Wiernymi są tylko ci, którzy uwierzyli w Boga i Jego Posłańca - potem nie mieli wątpliwości - i walczyli swoimi majątkami i swoimi osobami na drodze Boga. Tacy - oni są prawdomówni!

16. Powiedz: "Czyż będziecie pouczać Boga o waszej religii, skoro Bóg wie, co jest w niebiosach i co jest na ziemi? I Bóg o każdej rzeczy jest wszechwiedzący?!"

17. Oni przedstawiają jako łaskawość dla ciebie to, iż przyjęli islam. Powiedz: "Nie przedstawiajcie waszego islamu jako łaskawości dla mnie. Przeciwnie, to Bóg obdarzył was łaską, że poprowadził was drogą prostą ku wierze - jeśli wy jesteście prawdomówni!"

18. Zaprawdę, Bóg zna to, co skryte w niebiosach i na ziemi! I Bóg widzi jasno to, co wy czynicie!