HARUN YAHYA
1. Ha. Mim.
2. Na Księgę jasną!
3. Oto uczyniliśmy ją Koranem arabskim! Być może, zrozumiecie!
4. On jest w Matce Księgi u Nas, wzniosły, mądry!
5. Czyż My mamy oddalić od was napomnienie, ponieważ jesteście ludem zepsutym?
6. Iluż proroków posłaliśmy pomiędzy dawne pokolenia?
7. Lecz gdy tylko przyszedł do nich jakiś prorok, to ludzie się z niego wyśmiewali.
8. Przeto wytraciliśmy groźniejszych od nich i przykład pierwszych pokoleń już minął.
9. I jeśli ich zapytasz: "Kto stworzył niebiosa i ziemię?" - oni z pewnością odpowiedzą: "Stworzył je Potężny, Wszechwiedzący!"
10. - Ten, który uczynił ziemię kolebką dla was; On wyznaczył na niej wasze drogi. Być może, pójdziecie drogą prostą!
11. - Ten, który zesłał z nieba wodę według pewnej miary. I dzięki niej ożywiliśmy krainę umarłą. W ten sposób zostaniecie wyprowadzeni!
12. On stworzył wszelkie pary, dał wam statki, a także zwierzęta wierzchowe,
13. Tak abyście mogli wygodnie podróżować na ich grzbietach, a potem wspominali dobroć waszego Pana - kiedy się już na nich dobrze usadowicie - i mówili: "Chwała niech będzie Temu, który nam to podporządkował, albowiem my sami nie moglibyśmy tego osiągnąć.
14. I, zaprawdę, my powrócimy do naszego Pana!"
15. I oni uczynili z Jego sług Jego część. Zaprawdę, człowiek jest jawnym niewdzięcznikiem!
16. Czyż On wziąłby sobie córki, z tego, co stworzył, a was wyróżnił synami?
17. A kiedy któremuś z nich obwieszczą to, co przypisuje się Miłosiernemu, to twarz jego posępnieje i pełen udręki powstrzymuje gniew.
18. Czy ta istota, która jest wychowana wśród ozdób i która w sporze nie jest jasna?...
19. I uczynili aniołów, którzy są sługami Miłosiernego, istotami żeńskimi. Czyż oni byli świadkami ich stworzenia? Ich świadectwo zostanie zapisane i będą zapytani!
20. Oni mówią: "Jeśliby chciał Miłosierny, to nie czcilibyśmy ich." Nie mają o tym żadnej wiedzy, tylko snują przypuszczenia.
21. Czyż My daliśmy im przedtem jakąś Księgę, której się silnie trzymają?
22. Przeciwnie! Oni mówią: "Znaleźliśmy naszych ojców w pewnej społeczności religijnej i postępujemy ich śladami."
23. Podobnie nie wysłaliśmy przed tobą ostrzegającego do żadnego miasta, żeby nie powiedzieli jego mieszkańcy, żyjący tam w dobrobycie: "Zaprawdę, znaleźliśmy naszych ojców w pewnej społeczności religijnej i postępujemy ich śladami!"
24. Posłaniec powiedział: "A gdybym przyszedł do was z lepszym przewodnictwem niż to, które znaleźliście u waszych ojców?" Oni powiedzieli: "Zaprawdę, nie wierzymy w posłannictwo, z którym zostaliście posłani!"
25. Przeto zemściliśmy się na nich. I popatrz, jaki był ostateczny koniec tych, którzy zadali kłam prawdzie!
26. Oto powiedział Abraham do swojego ojca i do swojego ludu: "Zaprawdę, jestem niewinny tego, co wy czcicie,
27. Oprócz czci Tego, który mnie stworzył, ponieważ On prowadzi mnie drogą prostą."
28. I on uczynił to słowem, które przetrwało wśród jego potomstwa. Być może, oni powrócą!
29. Co więcej! Ja dałem im i ich ojcom używanie życia, aż przyszła do nich prawda i Posłaniec jasny.
30. A kiedy przyszła do nich prawda, oni powiedzieli: "To są czary i my w nie wierzymy!"
31. I powiedzieli: _ "Gdyby ten Koran został zesłany jakiemuś znacznemu człowiekowi z tych dwóch miast?!"
32. Czy oni rozdzielają miłosierdzie twego Pana? My rozdzieliliśmy wśród nich środki do życia na tym świecie i wynieśliśmy jednych z nich stopniami ponad innymi, tak aby jedni z nich brali innych w służbę. Lecz miłosierdzie twego Pana jest lepsze niż to, co oni gromadzą!
33. I gdyby nie to, że ludzie chcieliby być jednym narodem, to My uczynilibyśmy w domach ludzi nie wierzących w Miłosiernego dachy ze srebra i schody, po których będą wchodzili;
34. I drzwi, i łoża, na których by wypoczywali leżąc;
35. I ozdoby ze złota. Lecz to wszystko - to tylko używanie w życiu na tym świecie; a życie ostateczne u twego Pana jest dla bogobojnych.
36. A ktokolwiek uchyla się od wspominania Miłosiernego, to przypiszemy mu szatana jako towarzysza;
37. Oni, w istocie, odsuwają ich od drogi, a ci sądzą, że są prowadzeni drogą prostą
38. A kiedy w końcu człowiek przychodzi do Nas, mówi: "O, gdyby między mną i tobą była odległość dwóch wschodów!" Jakże zły ten towarzysz!
39. I nie przyniesie wam żadnej korzyści tego Dnia - skoro czyniliście niesprawiedliwość - to, że będziecie współuczestnikami w karze.
40. Czyż możesz spowodować, by słyszeli głusi, I albo czy poprowadzisz ślepego i tego, kto jest w zabłądzeniu oczywistym?
41. Albo My ciebie zabierzemy i zemścimy się na nich;
42. Albo pokażemy tobie to, co im obiecaliśmy, ponieważ, zaprawdę, jesteśmy nad nimi wszechwładni!
43. Przeto trzymaj się mocno tego, co ci zostało objawione. Zaprawdę, jesteś na drodze prostej!
44. To jest przypomnienie dla ciebie i dla twojego ludu; wy będziecie zapytywani.
45. Zapytaj tych spośród Naszych posłańców, których posłaliśmy przed tobą: "Czy My ustanowiliśmy jakichś bogów poza Miłosiernym, którym należałoby oddawać cześć?"
46. Posłaliśmy Mojżesza z Naszymi znakami do Faraona i jego starszyzny. A on powiedział: "Zaprawdę, jestem posłańcem Pana światów!"
47. Lecz kiedy on przyszedł do nich z Naszymi znakami, oni wyśmiewali się z nich.
48. A przecież nie pokazaliśmy im znaku, który by nie był większy od poprzedniego. I pochwyciliśmy ich karą - być może oni powrócą.
49. I powiedzieli: "O czarowniku! Módl się za nami do twego Pana w imię przymierza, które zawarł z tobą. My na pewno pójdziemy drogą prostą!"
50. A kiedy odwróciliśmy od nich karę, złamali przysięgę.
51. I Faraon ogłosił wśród swego ludu, mówiąc: "O ludu mój! Czy nie do mnie należy królestwo Egiptu, jak i te rzeki, które płyną u moich stóp? Czy nie widzicie?
52. Czy ja nie jestem lepszy niż ten, który jest biedakiem i zaledwie umie się jasno wyrazić?
53. Dlaczego nie włożono mu bransolet ze złota albo dlaczego nie przyszli z nim aniołowie jako jego współtowarzysze?
54. I Faraon uczynił swój lud lekkomyślnym, a oni go posłuchali. Zaprawdę, był to lud występny!
55. Przeto kiedy Nas rozgniewali, zemściliśmy się na nich i potopiliśmy ich wszystkich.
56. I uczyniliśmy ich rzeczą przeszłości i przykładem dla innych.
57. A kiedy był przedstawiony syn Marii jako przykład, oto twój lud odwrócił się od niego.
58. I powiedzieli: "Czy nasi bogowie nie są lepsi niż Jezus?" Oni przytoczyli ci ten przykład tylko dla sprzeczki. Oni są przecież ludem skłonnym do sporu.
59. On jest tylko sługą, którego obdarzyliśmy dobrocią i którego uczyniliśmy przykładem dla synów Izraela.
60. I jeślibyśmy chcieli, uczynilibyśmy z was aniołów, którzy by was zastąpili na ziemi.
61. On jest, zaprawdę, zwiastunem Godziny! Nie powątpiewajcie o niej i postępujcie za mną! To jest droga prosta.
62. I niech was nie zwiedzie szatan on jest waszym wrogiem jawnym.
63. A kiedy przyszedł Jezus z jawnymi dowodami, powiedział: "Przyszedłem do was z mądrością i wyjaśnię wam nieco z tego, w czym się różnicie. Bójcie się więc Boga i słuchajcie mnie!
64. Zaprawdę, Bóg jest moim Panem i waszym Panem! Przeto czcijcie Go! To jest droga prosta!"
65. Lecz różne partie spośród nich poróżniły się między sobą. Biada więc niesprawiedliwym z powodu kary Dnia bolesnego!
66. Czy, oni oczekują czegoś innego niż Godziny, która przyjdzie do nich nagle, kiedy nawet nie będą przeczuwali?
67. Tego Dnia przyjaciele będą dla siebie wrogami, z wyjątkiem ludzi bogobojnych.
68. "O słudzy moi! Nie obawiajcie się tego Dnia i nie bądźcie smutni!
69. Wy, którzyście uwierzyli w Nasze znaki i poddali się całkowicie!
70. Wejdźcie do Ogrodu, wy i wasze żony, będziecie uradowani!"
71. Wśród nich będą krążyć podawane im naczynia ze złota i puchary; będzie w nich to, czego dusze zapragną i czym rozkoszują się oczy. I będziecie przebywać tam na wieki.
72. Taki jest ten Ogród, który wam będzie dany w dziedzictwo za to, co czyniliście.
73. Będą tam obfite owoce, z których będziecie jedli.
74. Zaprawdę, grzesznicy w karze Gehenny będą przebywać na wieki!
75. Nie doznają w niej ulgi i pozostaną tam w rozpaczy.
76. I nie My byliśmy dla nich niesprawiedliwi, lecz oni sami czynili niesprawiedliwość.
77. I będą krzyczeć: "O Maliku! Niech twój Pan skończy z nami!" On powie: "Wy musicie pozostać!"
78. My przyszliśmy do was z prawdą, lecz, zaiste, większość z was odczuwa wstręt do prawdy.
79. Czy oni przygotowali jakąś chytrą sprawę? bo My przygotowujemy!
80. Czy sądzą, że My nie słyszymy ich tajemnych myśli i rozmów poufnych? Przeciwnie! Nasi posłańcy są przy nich, zapisują!
81. Powiedz: "Jeśli Miłosierny posiada syna, ja jestem pierwszy z czcicieli!"
82. Chwała niech będzie Panu niebios i ziemi, Panu Tronu, będącemu ponad to, co Jemu przypisują!
83. Pozostaw ich więc! Niech oni się pogrążają i niech się zabawiają, aż spotkają ten Dzień, który im został obiecany!
84. On jest Tym, który jest Bogiem w niebie i który jest Bogiem na ziemi. On jest Mądry, Wszechwiedzący!
85. Błogosławiony niech będzie Ten, do którego należy królestwo niebios i ziemi i to, co jest między nimi! On posiada wiedzę o Godzinie! Do Niego zostaniecie sprowadzeni!
86. Ci, których oni wzywają poza Nim, nie posiadają żadnej władzy wstawiennictwa, z wyjątkiem tych, którzy świadczą o prawdzie i posiadają wiedzę.
87. I jeśli ich zapytasz: "Kto was stworzył?", oni z pewnością powiedzą: "Bóg. Jakże oni są oszukani!
88. I jeszcze powiedział Posłaniec: "O Panie mój! Tamci - to są ludzie, którzy nie wierzą!"
89. Jednak przebacz im i powiedz: "Pokój!" Potem oni się dowiedzą!