1. Alif. Lam. Mi. Ra. To są znaki Księgi. To, co ci zostało zesłane od twego Pana, jest prawdą, lecz większość ludzi nie wierzy.

2. Bóg jest Tym, który wzniósł niebiosa bez dających się ujrzeć filarów; następnie umocnił się na tronie. On podporządkował słońce i księżyc, tak iż wszystko płynie do oznaczonego kresu. On zarządza każdą sprawą, On przedstawia jasno znaki. Być może, wy będziecie pewni, że spotkacie się z waszym Panem!

3. On jest Tym, który rozpostarł ziemię i umieścił na niej solidnie stojące i rzeki; a ze wszystkich owoców umieścił na niej pary, po dwoje. On okrywa nocą dzień. Zaprawdę, w tym są znaki dla ludzi, którzy się zastanawiają!

4. I są na ziemi działki sąsiadujące ze sobą, ogrody winnej latorośli i pola zasiane, i palmy rosnące w kępach lub osobno. Są one skrapiane tą samą wodą, lecz My dajemy wyższość jednym nad innymi, jeśli chodzi o owoce do jedzenia. Zaprawdę, w tym są znaki dla ludzi, którzy są rozumni!

5. Jeśli potrafisz się dziwić, to zadziwiające jest ich powiedzenie: "Czy kiedy staniemy się prochem, to czy pojawimy się na pewno w nowym stworzeniu?" Tamci - to tacy, którzy nie uwierzyli w swojego Pana; tamci - to tacy, którzy będą mieli łańcuchy na szyjach: oni będą mieszkańcami ognia, w którym będą przebywać na wieki.

6. Oni domagają się od ciebie, abyś przyśpieszył zło przed dobrem; a przecież już przed nimi miały miejsce kary przykładne. Zaprawdę, twój Pan jest władcą przebaczenia dla ludzi, mimo ich niesprawiedliwości! Zaprawdę, twój Pan jest straszny w karaniu!

7. I mówią ci, którzy nie uwierzyli: "Gdyby jemu został zesłany jakiś znak od jego Pana!" Ty jesteś tylko ostrzegającym, a każdy lud ma swojego przewodnika.

8. Bóg wie, co nosi każda żeńska istota i o ile kurczą się łona, i o ile się powiększają. Każda rzecz posiada u Niego pewną miarę.

9. On zna to, co jest ukryte, i to, co jest jawne. On jest Wielki, Wyniosły!

10. Równi są wobec Niego: ten spośród was, kto trzyma słowa w tajemnicy, i ten, kto je głosi jawnie; ten, kto kryje się nocą, i ten, kto chodzi swobodnie w dzień.

11. Człowiek ma idących bezpośrednio i przed sobą, i za sobą, którzy go ochraniają na rozkaz Boga. Zaprawdę, Bóg nie zmienia tego, co jest w ludziach, dopóki oni sami nie zmienią tego, co jest w nich! A kiedy Bóg chce jakiegoś zła dla ludzi, to nie ma możliwości odwrócenia tego i nie ma dla nich opiekuna poza Nim.

12. On jest Tym, który ukazuje wam błyskawicę dla strachu i nadziei On powoduje, iż powstają ciężkie chmury.

13. I grzmot głosi Jego chwałę, i aniołowie - z obawy przed Nim. On posyła pioruny i razi nimi, kogo chce, podczas gdy oni dyskutują o Bogu. A On jest straszny w swojej mocy.

14. Do Niego należy wezwanie prawdziwe. A ci, których ludzie wzywają poza Nim, nie dadzą im żadnej odpowiedzi. Podobnie czyni ten, który wyciąga swoje ręce ku wodzie, aby ona doszła do jego ust; lecz ona nie dochodzi do nich. Modlitwa niewiernych jest na błędnej drodze.

15. Bogu wybijają pokłony ci, którzy są w niebiosach i na ziemi, posłusznie lub wbrew woli; i nawet ich cienie, rano i wieczorem.

16. Powiedz: "Kto jest Panem niebios i ziemi?" Powiedz: "To jest Bóg!" Powiedz: "Czy wy sobie weźmiecie, poza Nim, opiekunów, którzy nawet dla siebie samych nie władają ani korzyścią, ani szkodą?" Powiedz: "Czy są jednakowi - niewidomy i widzący jasno? Albo czy ciemności i światło są jednakowe? Albo czy oni przypisali Bogu współtowarzyszy, którzy by stwarzali, jak On stworzył, tak aby ich stworzenie było podobne do Jego stworzenia?" Powiedz: "Bóg jest Stwórcą wszelkiej rzeczy! On jest Jeden, Wszechpotężny!"

17. On spuścił z nieba wodę i popłynęły doliny potokami podług ich wielkości; i poniósł potok wzdymającą się pianę. Podobna piana powstaje z tego, co ludzie wypalają w ogniu przy wyrobie ozdób albo wyposażenia. W ten sposób Bóg przedstawia w przypowieści prawdę i fałsz. A co się tyczy tej piany, to ona uchodzi jako szumowina; a to, co jest pożyteczne dla ludzi, pozostaje na ziemi. W ten sposób Bóg przytacza przypowieści.

18. Ci, którzy odpowiedzieli swemu Panu, będą mieli piękną nagrodę, a ci, którzy Jemu nie odpowiedzieli, - to choćby posiadali to wszystko, co jest na ziemi, i jeszcze raz tyle i chcieli się wykupić - oto ci otrzymają zły rachunek! Ich miejscem schronienia będzie Gehenna. A jakże to nieszczęsne miejsce odpoczynku!

19. Czy ten, który wie, że to, co tobie zostało zesłane, jest prawdą, podobny jest do niewidomego? Lecz zastanawiają się tylko obdarzeni rozumem.

20. Ci, którzy wiernie wypełniają przymierze Boga i nie naruszają układu;

21. Ci, którzy łączą to, co Bóg nakazał łączyć; ci, którzy się boją swego Pana i obawiają się złego rachunku;

22. Ci, którzy są cierpliwi, poszukując oblicza swego Pana; ci, którzy odprawiają modlitwę; ci, którzy rozdają z tego, czym ich obdarzyliśmy jako zaopatrzeniem - potajemnie i jawnie; ci, którzy odsuwają zło przez dobro - tych wszystkich czekają jako ostateczna siedziba:

23. Ogrody Edenu, do których wejdą oni oraz ci spośród ich ojców, którzy byli sprawiedliwi, jak też ich żony i ich potomstwo. A aniołowie będą wchodzili do nich przez wszystkie bramy:

24. "Pokój wam! za to, iż byliście sprawiedliwi!" A jakże wspaniała ta ostateczna siedziba!

25. A tych, którzy naruszają przymierze Boga po zawarciu paktu wierności; i tych, którzy rozcinają węzły, jakie nakazał utrzymać Bóg; i tych, którzy szerzą zgorszenie na ziemi - spotka przekleństwo i czeka ich nieszczęsna siedziba!

26. Bóg rozdziela hojnie zaopatrzenie i wymierza, komu chce. Oni używają życia tego świata, ale życie tego świata w porównaniu z życiem ostatecznym - to tylko czasowe używanie.

27. Mówią ci, którzy nie wierzą: "Gdyby jemu został zesłany jakiś znak od jego Pana!" Powiedz: "Zaprawdę, Bóg sprowadza z drogi, kogo chce, i prowadzi drogą prostą do Siebie tego, kto się nawrócił."

28. Ci, którzy uwierzyli i których serca się uspokajają przez wspominanie Boga - o tak! przez wspominanie Boga uspokajają się ich serca! -

29. I ci, którzy uwierzyli i czynili dobre dzieła - tych wszystkich czeka szczęśliwość i piękne miejsce powrotu!

30. Tak posłaliśmy ciebie do narodu, który poprzedziły już inne narody, abyś im głosił to, co objawiliśmy tobie; lecz oni nie wierzą w Miłosiernego. Powiedz: "On jest moim Panem! Nie ma Boga, jak tylko On! Jemu zaufałem i do Niego ja powrócę!"

31. Jeśliby nawet istniał taki Koran, przez który poruszyłyby się góry albo popękałaby ziemia, albo przemówiliby umarli... Ależ nie! Do Boga należy wszelka władza! Czyż ci, którzy uwierzyli; nie wiedzą, że jeśliby zechciał Bóg, to poprowadziłby drogą prostą wszystkich ludzi razem?! I nieszczęście zawsze dosięgnie niewiernych za to, co oni uczynili; albo też osiądzie w pobliżu ich domostwa, dopóki nie nadejdzie obietnica Boga. Zaprawdę, Bóg nie łamie Swojej obietnicy!

32. Wyśmiewano już posłańców, którzy byli przed tobą; lecz Ja dałem pewną zwłokę tym, którzy nie uwierzyli. Potem pochwyciłem ich. A jakaż była Moja kara?!

33. Czyż Ten, który czuwa nad każdą duszą, nad tym, co ona zyskała?... A przecież oni przypisują Bogu współtowarzyszy. Powiedz: "Nazwijcie ich! Czy potraficie obwieścić Jemu coś, czego On nie znałby na ziemi? Czy jest to tylko sposób mówienia?" Ależ nie! Upiększony został podstęp tym, którzy nie uwierzyli; oni zostali odsunięci od drogi. A kogo Bóg sprowadzi z drogi, ten nie będzie miał żadnego przewodnika.

34. Spotka ich kara w życiu na tym świecie; a z pewnością kara życia ostatecznego jest bardziej bolesna! I nie będą oni mieli przed Bogiem opiekuna!

35. Podobieństwo Ogrodu, który został obiecany bogobojnym: będą tam w dole płynąć strumyki; zawsze będzie dostarczał owoców, podobnie jak i cienia. Oto ostateczna nagroda tych, którzy byli bogobojni! A ostateczna nagroda dla niewiernych - ogień!

36. Ci, którym daliśmy Księgę, cieszą się z danego tobie objawienia. Lecz są takie grupy, które je częściowo odrzucają. Powiedz: "Mnie tylko rozkazano, abym czcił Boga i abym Mu nie dodawał współtowarzyszy. Do Niego zwracam się z modlitwą i do Niego ja powrócę."

37. W ten sposób zesłaliśmy go jako rozstrzygnięcie w języku arabskim. Jeśli pójdziesz za namiętnościami, choć przedtem otrzymałeś wiedzę, to nie będziesz miał przed Bogiem ani opiekuna, ani obrońcy.

38. Posyłaliśmy już posłańców przed tobą i daliśmy im żony i potomstwo. I nie było dane żadnemu posłańcowi, aby przychodził ze znakiem bez zezwolenia Boga. Każdy kres ma swoją Księgę.

39. Bóg ściera to, co chce, i utwierdza. U Niego znajduje się Matka Księgi.

40. Albo My pokażemy tobie część tego, co im obiecujemy, albo też ciebie wezwiemy. Do ciebie należy tylko obwieszczenie, a do Nas należy rachunek.

41. Czyż oni nie widzą, że My przychodzimy na ziemię, zmniejszając ją po jej krańcach? Bóg sądzi. I nikt nie może powstrzymać Jego sądu. On jest szybki w rachunku!

42. Knuli już podstępy ci, którzy byli przed nimi, lecz do Boga należy wszelka chytrość. On wie, co zyskała sobie każda dusza, i niebawem niewierni się dowiedzą, do kogo należy ostateczna siedziba!

43. Ci, którzy nie uwierzyli, mówią: "Ty nie jesteś posłańcem!" Powiedz: "Bóg wystarczy jako świadek między mną a wami, a także każdy, kto posiada wiedzę Księgi!"