STAN NIEŚWIADOMOŚCI

Nieświadomość, krótko opisana we wstępie, jest kondycją tych osób, które są albo nieświadome istnienia Allaha i Życia Przyszłego, albo są świadome, lecz nie posiadają wymaganego poczucia odpowiedzialności. W rezultacie są nieświadome i lekkomyślne. Czasem, wierzący mogą tymczasowo popaść w stan nieświadomości na skutek zapominalstwa, czy też odwrócenia uwagi. W przypadku niewierzących, lub tych, którzy przypisują równych Allahowi, może to być kondycja trwająca przez całe życie, wpływająca na każdy aspekt ich życia.

Wiele osób, nie zastanawia się dlaczego zostały stworzone; w zamiast wypełniają pragnienia swojej duszy, wiodąc w ten sposób puste i bezcelowe życie. Podążając za logiką “żyć chwilą,” starają się osiągnąć to co najlepsze i cieszyć się tyloma przyjemnościami tego świata ile jest to tylko możliwe. Dla nich, liczy się wykorzystanie czasu w jak najlepszy sposób, wmawiając sobie, iż “żyje się tylko raz.” Tak więc, starają się wypełnić przydzielone im dni taką ilością przyjemności i zabawy, jak tylko jest to możliwe. Wiedzą, że kiedyś umrą, są jednak nieświadome nieśmiertelnej kary czekającej na nich w Piekle. A ponieważ nie są w stanie pojąć najwyższej władzy Allaha, niedoceniają tego, jak surowa będzie ta kara. (Po szczegóły, zobaczcie Harun Yahya “Śmierć,Zmartwychwstanie,Piekło”). Niektóre z wersów tak mówią:

Większość nieświadomych jednostek wie o istnieniu Allaha, ale nie posiada poprawnej wiedzy o Islamie. Dlatego też nie poddają się Mu. W rezultacie, brak absolutnego zaufania w Niego z ich strony, powoduje, że doświadczają głębokiego bólu i smutku kiedy znajdują się w trudnych i przykrych sytuacjach. Najmniejsza obawa wystarcza, aby zakłocić im życie, znane są ze swojego pesymizmu, nieszczęścia i przygnębienia.

Spędzają długie okresy czasu na bezsensownych, bezużytecznych czynnościach, które nazywają “byciem zajętym.” Jednak te “nieprzydatne zajęcia,” które sprawiają, że czują się tak ważni i niezbędni, są wyłącznie pustymi rozrywkami, które rozwiewają płomienie ich nieświadomości. W Koranie, Allah opisuje te próżne rozrywki:

Nieświadomość jest to podstępna choroba, która atakuje tych, którzy zapomnieli Allaha i Przyszłe Życie, która usypia mózg i osłania umysł. Ta senna nieświadomość powstrzymuje ich od zrozumienia realności, które na nich czekają, a potem atakują. Pomimo zdolności wzroku i słuchu, takie osoby nie są już w stanie prawidłowo interpretować i osądzać tego co słyszą i widzą. W rzeczywistości, zakrywa ona ich umysły do tego stopnia, że spędzają cały swój czas starając się zaspokoić nieskończone żądania swojego ego. Nie są w stanie myśleć o niczym inym, ponieważ już zamienili swoje pragnienia i pasje w bóstwa:

Jednym z dosyć ważnych aspektów nieświadomości, jest jej zdolność do separowania ludzi od rzeczywistości i powodowania, że żyją w świecie marzeń. Weźmy za przykład młodych ludzi, którzy zawsze myślą o przyszłości i czują się szczęśliwi myśląc o tym, że ich marzenia kiedyś się spełnią. W miarę jak się starzeją, ich marzenia ograniczają się, a oni próbują je ożywić poprzez pamiątki i inne pozostałości. Starsze osoby mogą łatwo przywołać wspomnienia, którymi mogą się podzielić z bliskimi, a które pozwolą im ponownie przeżyc podekscytowanie czy też smutek tamtych czasów.

Z umysłami przepełnionymi marzeniami i wspomnieniami, nie mają miejsca na sprawy, które zasługują na ich pełną uwagę: Życie Przyszłe, Raj i Piekło. Nie są połączeni z Allahem, ani w sposób jaki myślą czy czują i pojmują rzeczywistość jako niechcianą , niewyraźną, ciemną przestrzeń pomiędzy snami i wspomnieniami. Kiedy rzeczywistość w jakiś sposób znajdzie drogę do ich umysłu, natychmiast przestają o niej myśleć i powracają do marzeń.

Nieświadomość może być porównana do mgły, przez którą widzą ludzie ze słabym wzrokiem. Nie są oni w stanie wyraźnie widzieć dopóki nie założą swoich okularów. Tylko wtedy, mogą ocenić to jak mało widzieli bez okularów. Być może wcześniej nic nie widzieli.

Nieświadome osoby mają podobny (chociaż dużo poważniejszy) rodzaj braku koncepcji: nie są w stanie prawidłowo docenić istnienie, splendor i honor Allaha. Ale kiedy do Niego podchodzą z czystym sercem, modlą się do Niego, rozważają nad Nim i szanują granice jakie wyznaczył ludzkości, to On może usunąć ten brak, aby mogły one nabyć zdolność wyraźnego zrozumienia rzeczywistości.

NIEŚWIADOMOŚĆ PRZECZĄCYCH

Stan wewnętrzny tych, którzy zaprzeczają istnieniu Allaha i nie znoszą kiedy jest wymieniane czy przypominane Jego imię, jest uważany za końcowy etap nieświadomości. Tacy ludzie, którzy zagłębiają się w stan zaprzeczenia są niekochani i potępieni przez Allaha. W dodatku, posiadają oni wiele negatywnych i nieprzyjemnych cech.

Przeczący są buntowniczymi, aroganckimi, samolubnymi, drażliwymi, obłudnymi kłamcami, gotowymi do zaangażowania się w każdą niegodziwość. Kiedy zachodzi kwestia osiągnięcia przez nich przewagi, to stają się tak ogarnięci ziemskimi ambicjami, że nie rozpoznają własnych rodziców. Omijając wszelkie ograniczenia, stojące im na drodze do osiągnięcia tego czego pragną, uciekają się do fałszu, niemoralności i bezprawia w celu przezwyciężenia wszystkich przeszkód.

Ich sumienia są zakryte, a więc pozbawieni są litości, wspólczucia i zmiłowania. Nie posiadając wrażliwości wobec ludzi z otoczenia, żyją wyłącznie dla siebie, zaspokajając własne zachcianki i żądania swojego ‘ja’. Ich umysły są tak otoczone nieświadomością, że nigdy nawet nie myślą o Allahu i nie pamiętaja Jego imion:

Zaprzeczają istnieniu Życia Przyszłego i aby zaspokoić swoje sumienie i usprawiedliwić swoje zachowanie, dyskredytują religię i starają sią sprowadzić innych na swoją drogę. Nie są świadomi podłości jaką wyrządzają, ani wiecznej kary na nich czekającej:

Jak widzimy, ci zaprzeczający ignorują obiecaną im karę wieczną. Co więcej, są opisani w Koranie jako gorsi od zwierząt, ponieważ zostali całkowicie otoczeni nieświadomością. Innymi słowy, są szczęśliwi tylko wtedy, kiedy jedzą, piją i bawią się, bo ich uwaga skupiona jest wyłącznie na świecie obecnym i nie mają nic przeciwko pozostaniu w takim stanie, nieświadomi tego co jest naprawdę ważne:

Tacy ludzie myślą tylko o życiu doczesnym, mimo tego, że Allah wysłał zarówno proroków i posłańców jak i święte księgi i wierzących, w przeciągu wieków, aby ostrzec ich przed Dniem Sądu Ostatecznego, kiedy będą musieli za siebie odpowiedzieć. Będą im przypomniane ich grzechy i to, że w tym dniu nie zostaną one zapomniane. Usłyszeli co im się stanie, jeżeli nie będą przestrzegać nakazów i zakazów Allaha, jeśli będą ciągle ignorować Jego radę i nie odpokutują za nieuczciwe i niemoralne życie: będą nagrodzeni nieśmiertelną karą Piekła. Jedynym sposobem uniknięcia jej, jest wzięcie pod uwagę Jego ostrzeżeń i poprawienie swojego podejścia, życie w sposób, który zasługuje na Jego aprobatę, aby się nie zhańbili w Dniu Sądu Ostatecznego. Jednak tylko część z nich posłucha:

Nieświadomość tych którzy zboczyli z właściwej drogi

Niektóre osoby nie praktykują Islamu zgodnie z Koranem, ale zgodnie z tym, czego się nauczyły od swojego otoczenia i od starszych. Innymi słowy, odziedziczyły od swoich przodków błędne tradycje religijne i nazwały je “Islamem.” Z tego powodu, nawet kiedy czytają Koran, interpretują go błędnie. Są nieświadome prawdy zesłanej w Koranie i w powiedzeniach naszego Proroka (pzn) i dlatego nie mogą być uważane za prawdziwych wierzących.

Jest powiedziane w Koranie, że ci ludzie nie praktykują zakazów i nakazów Allaha zaleconych im w Koranie, lecz te wymyślone przez ich przodków. Jest z Koranu oczywiste, że są heretykami podążającymi za szatanem, który ich ciągnie w kierunku wiecznej kary Piekła. Przypisują Mu wspólników przez docenianie religii ich przodków bardziej niż prawdziwego Islamu, oraz własnych tradycji ponad tymi zawartymi w Koranie. W rezultacie, szatan użył ich niewiedzy, bogoterii, dumy i braku inteligencji do sprowadzenia ich z właściwej drogi. Inaczej mówiąc, ich własne podejście powoduje, że zbaczają z właściwej drogi i przyswajają zniekształconą religię przodków znaną im jako “Islam.”

Ta religia przodków różni się bardzo od Islamu opisanego w Koranie. Na przykład, modlą się kiedy coś ich trapi, albo kiedy czują, że wyczerpali wszystkie inne możliwości; czasami nawet modlą się o doczesne przysługi, aby zaspokoić swoje ego. Nawet jeżeli wiedzą co jest właściwie powiedziane w Koranie na temat modlitwy, wcale jej nie praktykują. W rzeczywistości, nie oddają właściwych podziękowań Allahowi, dziekują jedynie za to co jest im ważne. Nie posiadają właściwego poglądu na temat Koranu i w ten sposób ignorują niezliczone błogosławieństwa, którymi obdarzył ich Allah, a za które powinni Mu być wdzięczni.

I chociaż wiedzą, że Allah istnieje, ignorują takie wersy jak “Czcijcie Boga i nie dodawajcie współtowarzyszy!” (Rozdział al-Nisa’: 36) i popełniają grzech asocjacji. Są tak nieświadomi rzeczywistości, że sądzą iż w Dniu Sądu Ostatecznego, kiedy wszystko zostanie wyjawione, Allah zaakceptuje ich skargi, że nie popełnili tak ciężkiego grzechu:

Jak te wersy wyjawiają, fakt iż bez problemu akceptują perwersyjność bałwochwalców, którzy dzielą ich religię na sekty, pokazuje jak bardzo są nieświadomi. Chociaż rozpoznają swoje błędy i rozumieją co jest właściwe, odmawiają zaakceptowania prawdy z powodu silnej chęci kontynuowania bycia sterowanymi przez własne pasje i zachcianki.

Wysiłki Szatana do Wprowadzenia Wierzących w Stan Nieświadomości

Jednym z głównych celów szatana jest sprowadzenie ludzi z drogi Allaha i pokierowanie ich w stronę Piekła. Zajmuje ich umysły fałszywymi obawami, aby ich zdezorientować i powstrzymać rozsądne myślenie.

Wszyscy prawdziwi wierzący, mają otwarte umysły i dlatego są świadomi rzeczywistości i są w stanie rozważyć wszystkie detale niezbędne do podjęcia właściwej decyzji. Ich charakter moralny, który jest odzwierciedlany w ich zachowaniu, pochodzi z ich wiary, strachu i szacunku do Allaha. Czasem jednak szatan może wykorzystać chwile zapomnienia, nieuwagi czy braku wiedzy w celu wprowadzenia ich w stan nieświadomości.

Allah ostrzega wierzących o takim niebezpieczeństwie : “I niech was nie zwiedzie szatan on jest waszym wrogiem jawnym.” (Rozdział al-Zukhruf: 62) i “Ci, którzy wierzą, walczą na drodze Boga, a ci, którzy nie wierzą, walczą na drodze Saguta. Walczcie więc z poplecznikami szatana! Zaprawdę, podstęp szatana jest słaby!’ (Rozdział al-Nisa’: 76). On oznajmuje, że przebiegły plan szatana nie wpłynie na prawdziwych wierzących. Szatan to wie i kiedy przysięga, że będzie sprowadzał ludzi z właściwej drogi to nie obejmuje to oddanych sług Allaha:

Mimo tej wiedzy, szatan próbuje zmieszać ich umysły podczas trudnych chwil, choroby, czy innych kłopotów osobistych, chociaż na moment, aby powstrzymać ich przed otrzymaniem jeszcze większej nagrody i wspięciu się na wyższą pozycję w oczach Allaha. Na przykład, jeśli ktoś zamierza zrobić coś dobrego, szatan postara się narzucić myśli o przełożeniu tego uczynku, mając nadzieję, że ta osoba o nim w końcu zapomni. Albo, jak czytamy w Rozdziale al-Nisa’ wers 95: “Ci spośród wiernych, którzy siedzą spokojnie - oprócz tych, którzy doznali szkody - i ci, którzy z zapałem walczą na drodze Boga swoimi dobrami i swoim życiem - nie są wcale równi. Wywyższył Bóg gorliwie walczących swoimi dobrami i swoim życiem nad tych, którzy siedzą spokojnie, o jeden stopień. Wszystkim Bóg obiecał rzeczy piękne. Lecz Bóg wyróżnił walczących gorliwie ponad tych, którzy siedzą spokojnie, nagrodą ogromną”

Szatan chce powstrzymać wierzących od zmagania się na Jego drodze i od zwiększania poziomu godności w oczach Allaha. Szatan daje wiernym wskazówki w trudnych momentach choroby, albo w najważniejszych momentach walki, biorąc korzyść z tymczasowej słabości.

Oczywiście, Allah testuje osoby trudnymi okresami czasu, presją i strapieniami, aby ujawnić ich prawdziwą naturę. Takie testowanie jest bardzo ważne. Na przykład, w czasach naszego Proroka (pzn), niektóre osoby, które były zawsze przy jego boku, podczas bitwy stawały sie nieświadome tego, co robiły:

Allah oświadcza dobre wieści i mówi, że szczerze wierzący, którzy popadną w chwilową nieświadomość, będą wybaczeni jeśli odpokutują. Tak więc skrucha jest jednym z Jego największych darów. W istocie, Mówi nam w Koranie, jak Przebaczył trzem oddanym wiernym, którzy pożałowali decyzji odmowy walki:

Szatan może szeptać ludziom do momentu, kiedy pogrążą się w rozpaczy, myśląc, że wszystko jest stracone, a sytuacja jest bez wyjścia. Ale wierzący wiedzą, że takie myśli są niczym więcej niż szatańskim podstępem i je ignorują. Natychmiast zwracają się do Allaha, pokutują i szukają u Niego schronienia przed nieświadomością:

Biorąc schronienie w Allahu od pustych obaw, które mogą doprowadzić ich do stanu nieświadomości, są uważni tego, aby pamiętać o Allahu przez cały czas, czytają Koran i rozmyślają nad nim oraz zawsze się modlą. A więc, dzięki Jego woli, są oni ocaleni nawet przed momentem nieświadomości.

Ostrzezenie dla osób nieswiadomych

W przeciagu wieków, Allah wybrał proroków i posłańców, których obdarzył światłem i zrozumieniem, aby ostrzegli wszystkich tych, którzy z jakiegokolwiek powodu, odrzucili lub stracili wcześniej posiadaną świadomość prawdziwego Islamu. Allah wybrał naszego Proroka, Mohammeda (pzn), aby ostrzegł swoich ludzi, przekazał im prawdziwą religię, oraz wpoił im strach i szacunek należny Allahowi:

Ci posłańcy i prorokowie powiedzieli swoim ludziom o Allahu, Jego mocy i Życiu Przyszłym; pokazali im dowody na Jego istnienie na ziemi i w niebie; i w różne sposoby, wzywali ludzi do wiary w Allaha i okazywania Mu posłuszeństwa. Większość ludzi jednak, mimo nadzwyczajnego porządku jaki widzieli we wszystkim, nie docenili w pełni Jego mocy i kontynuowali ignorowanie Go:

Allah ostrzega ludzi w różny sposób. Ta książka, słowo wierzącego, własne sumienie danej osoby, czy nawet pouczajacy artykuł w prasie czy innym źródle informacji może posłużyć jako ostrzeżenie. Wszystko co widzi i słyszy dana osoba jest skutkiem wyboru Allaha i jeżeli rozważymy to pod kątem wiedzy, iż wszystko pochodzi od Niego, to może to zostać zrozumiane jako ostrzeżenie, aby do Niego powrócić. Allah zesłał nam wiele ostrzeżeń i upomnień, a w Koranie Nakazuje nam poprawienie zachowania i odnalezienie właściwej drogi.