A jesli ktos popelni niesprawiedliwosc, a potem zmieni zlo na dobro, to zaprawde, Ja jestem Przebaczajacy, Litosciwy. (Al- Naml, 11)
W ten sposob Objawilismy tobie Ducha pochodzacego od Naszego rozkazu. Ty nie wiedziales co to jest Ksiega i wiara. Lecz my uczynilismy ja swiatlem, dzieki ktoremu prowadzimy droga prosta, kogo chcemy z Naszych slug. I ty z pewnoscia poprowadzisz ludzi. (Al-Shura, 52)
Oni tam beda prowadzeni ku przyjemnemu slowu i ku drodze pelnej chwaly. (Al-Hajj, 24)
Kazda osoba, w ciagu swojego zycia posiada szanse pozbycia sie tego co spoleczenstwo w nia wpoilo i zwrocenia sie ku Allahowi. Zgodnie z droga Allaha, nikt nie odejdzie z tego swiata zanim nie zostanie zaproszony do religii Allaha. Kazda osoba odpowiedzialna za swoje czyny, bedzie zaproszona do Islamu i bedzie poproszona o dokonanie wolnego wyboru.
“Ten kto idzie droga prosta, idzie nia dla siebie samego, a ten kto bladzi, bladzi na szkode sobie samemu. Zadna dusza niosaca ciezar nie poniesie ciezaru innej. My nie karalismy nigdy, zanim nie Wyslalismy poslanca.” (Al-isra, 15)
Ci, ktorzy otrzymuja zaproszenie, daja rozne odpowiedzi. Koran szczegolowo wyjasnia ich reakcje. Najlepsza reakcja to reakcja prawdziwych wierzacych, kiedy wyrazaja swoja akceptacje, mowiac, “Sluchamy i jestesmy posluszni.”
“Przeciez mowa wierzacych-kiedy oni sa wzywani do Boga i Jego Poslanca, aby rozsadzil miedzy nimi-jest taka: `Uslyszelismy i jestesmy posluszni` Tacy jak oni sa szczesliwi.” (Al-Nur, 51)
Jednak nie wszystkich reakcja jest tak idealna. Koran rowniez odnosi sie do tych, ktorzy zaprzeczaja swojej religii z duma, a nawet traktuja Muzulmanow jako wrogow, kiedy sa zapraszani do zaakceptowania objawienia Allaha.
“Biada kazdemu klamcy, grzesznikowi! On slucha znakow Boga, ktore mu sa recytowane, a potem trwa w uporze, wbijajac sie w dume, jak gdyby ich wcale nie slyszal. Obwiesc mu wiec kare bolesna. A kiedy on pozna niektore nasze Znaki, to bierze je sobie za przedmiot szyderstwa. Dla takich bedzie kara ponizajaca.” (Al-Jathiya, 7-9)
Inni zas, sa bardziej dwuznaczni w swojej reakcji. Dusza takich osob, podpowiada im co jest wlasciwe a co nie, ale inny glos wewnetrzny wpaja w nie determinacje do pozostania przy niereligijnym spoleczenstwie. Probuja usprawiedliwic swoje zachowanie przez mechanizmy obronne. Probuja na kilka sposobow uciec od rzeczywistosci. Odkad nie moga powiedziec, “Wierzacy mowia nam prawde, ale my jej nie akceptujemy i nie praktykujemy tego co nam mowia z powodu naszej dumy i slabosci,” probuja znalezc wady w religii i w wierzacych, dodajac sobie w ten sposob otuchy.
Kiedy osoby takie spotykaja prawdziwego wyznawce, ktory jest szczery wobec Allaha, podchodza do niego z podejrzeniem i uprzedzeniem. Kiedy widza, ze ten wierzacy nie jest typem “tradycjonalnym”, twierdza, iz jest osoba, ktora “interpretuje religie zgodnie z wlasnymi zachciankami i uzywa jej dla wlasnej korzysci.” Interesujace jest to, ze te same oskarzenia byly kierowane przeciw prorokom;
“I starszyzna – ci z jego ludu, ktorzy nie uwierzyli, powiedziala: ‘To jest tylko czlowiek jak wy; on chce sie wywyzszyc nad wami. A gdyby zechcial Bog, to z pewnoscia zeslalby aniolow. My nie slyszelismy, zeby cos podobnego zdarzylo sie u naszych dawnych przodkow.” (Al- Mumenoon, 24)
“Czy chcesz nam zabronic, abysmy czcili to, co czcili nasi ojcowie? Zaprawde jestesmy w powaznym zwatpieniu wobec tego, do czego ty nas wzywasz!” (Hud, 62)
Nagle, staja sie wielkimi, dobrowolnymi obroncami znieksztalconego pojecia religii ignorancji. Sprzeciwiaja sie sposobowi, w jaki zyja wierzacy, odkad porzucili oni znieksztalcenia religii, pochodzace od blednych praktyk ich przodkow, i zyja zgodnie z religia opisana w Koranie. Pytaja one prawdziwych Muzulmanow: “Co wy twierdzicie? Ze wszyscy postepuja zle, a tylko wy dobrze,?” Czy jestescie jedynymi, ktorzy zdali sobie sprawe z prawdziwego znaczenia religii?” “Twierdzicie, ze jestescie madrzejsi od wiekszosci wierzacych na ziemi i odnalezliscie wlasciwa droge?” Jednak, zgodnie z Koranem, prawda nie jest mierzona w liczbie ludzi jej sledzacych. Przeciwnie, Koran ostrzega nas, ze wiekszosc ludzi nie bedzie stapac na drodze prawdy:
“....To sa znaki Ksiegi. To co ci zostale zeslane od twego Pana, jest prawda lecz wiekszosc ludzi nie wierzy.” (Al-Rad,1)
Podczas gdy niektorzy prorocy posiadali duza liczbe zwolennikow (jak Prorok Mozesz, Prorok Salomon, Prorok Mohammed), inny mieli tylko kilku, inni zas zadnych, co zostalo wspomniane w Koranie. Jednak, liczba wierzacych nie zmienila rzeczywistosci I wszyscy prorocy dostarczyli swoim ludziom przeslanie Allaha. Wypelnili oni swoje obowiazki i zostali wynagrodzeni najwyzszymi ogrodami w zyciu przyszlym, niezaleznie od liczby wierzacych po ich stronie.
Koran wyjasnia pozycje ludzi, ktorzy przesluchuja wierzacych, wyciagajac bledne wnioski;
“Czyz nie widziales tych, ktorzy zaprzyjaznili sie z ludem, na ktorego zagniewal sie Bog? Oni nie sa ani z was, ani z nich; oni przysiegaja klamliwie, a przeciez wiedza.” (Al- Mujadila, 14)
“Oni wahaja sie, nie sklaniaja sie ani ku tym, ani ku tamtym. A kogo sprowadzi z drogi Bog, to nie znajdziesz dla niego drogi.” (An-Nisa, 143)
Ten typ osob, stara sie znalezc braki w wyjasnieniach prawdziwej religii opartej na Koranie. Chociaz nie wiedza wiele na temat Koranu, wchodza w dyskusje i przytaczaja przyklady do obrony swojej blednej logiki. (Te przyklady sa nazywane przez Koran “porownaniami”). W rzeczywistosci, ich twierdzenia sa calkowicie bezpodstawne, pozbawione konsystencji i uzywane jako sposobu na ucieczke.
“Popatrz jak oni podaja ci przyklady, tak ze zabladzili i nie moga znalezc drogi.” (Al-Furqan, 9)
Najlepiej znane przyklady nie przekraczaja czterech czy pieciu. Na przyklad, “Dlaczego spozywanie miesa swini jest zabronione przez religie?” jest jednym z najczesciej zadawanych pytan. Osoba, ktora zadaje to pytanie, jest w pelni swiadoma faktu, iz swinie zywia sie wlasnymi odchodami, powoduja choroby pasozytnicze, a przez to sa szkodliwe dla zdrowia ludzkiego. Niemniej jednak jest oburzona, kiedy fakty te sa wspomniane. Jej prawdziwym celem nie jest otrzymanie rozsadnej odpowiedzi, ale zmieszanie umyslow. Los takich osob jest opisany w Koranie:
“A ci, ktorzy staraja sie zniweczyc nasze znaki, beda mieszkancami ognia piekielnego.” (Al-Hajj, 51)
“Na tych, ktorzy odwracaja sie od drogi Boga, poszukujac na niej krzywizny i ktorzy nie wierza w zycie ostateczne!” (Hud, 19)
Nawet jezeli te porownania zostana udowodnione jako nonsens, natychmiast wymyslane sa dalsze porownania, odkad prawdziwym zamiarem nie jest zdobycie informacji czy pozbycie sie podejrzen, lecz znalezienie brakow. Jesli rozwazy otrzymane odpowiedzi ze szczerym sercem, zostanie przekonana i musi zaakceptowac ich racjonalnosc. Jednak unika tego, poniewaz nie chce zmieniac swoich planow i sposobu zycia w celu dostosowania sie do nowego zbioru kryteriow. W rezultacie, zatyka sobie uszy palcami, aby nie slyszec prawdy, co zostalo wyjasnione w Koranie;
“Zaprawde, za kazdym razem, kiedy ich wzywalem, abys Ty im przebaczyl, oni wkladali palce do uszu, okrywali sie szatami i trwali w uporze i okazywali niezmienna dume.” (Nooh, 7)
Ci, ktorzy odmawiaja zaakceptowania rady sa porownywani do oslow:
“Coz im sie stalo, ze odwracaja sie od napomnienia, jak gdyby byli wystraszonymi oslami, ktore uciekaja przed lwem!” (Al-Muddaththir, 49-51)
Ponownie, jestesmy informowani przez Koran, ze ci ludzie, ktorzy odwracaja sie od Islamu, chowaja za prymitywnymi odruchami, wymowkami i wykretami opisani sa jako czyniacy zlo i niesprawiedliwi:
“A kto jest bardziej niesprawiedliwy anizeli ten, kto mowi klamstwo przeciw Bogu, kiedy jest wzywany do islamu? Bog nie prowadzi droga prosta ludzi niesprawiedliwych.” (As-Saff ,7)
Jesli jest bystra, przyjmuje zaproszenie jako wyzwanie i probuje udowodnic swoja “czujnosc” i “przenikliwosc”. W koncu nikt nie bedzie w stanie go “oszukac”. Podchodzi ona do Muzulmanow w paranoiczny i wrogi sposob. Odkad sadzi, ze ludzie pilnie troszcza sie wylacznie o wlasne interesy, tak jak ona, nie jest w stanie zrozumiec szczerych wysilkow i samoposwiecenia w sprawie Allaha. Probuje wyjasnic jednosc i solidarnosc wierzacych poprzez wyrazanie niewyksztalconego punktu widzenia. “Cos za tym wszystkim stoi,” mowi i mysli, ze przez bycie podejrzliwa okazuje swoja madrosc.
“A kiedy spotykaja tych, ktorzy wierza mowia: ‘My wierzymy’ A kiedy sa sami ze swoimi szatanami, to mowia: ‘My przeciez jestesmy z wami. My sobie tylko zartujemy.’ Allah zazartuje z nich i przedluzy ich trwanie w buncie, w ktorym wedruja na oslep.” (Baqara, 14-15)
W rzeczywistosci, jej nieszczere, uprzedzone zachowanie w stosunku do Muzulmanow, nie jest jedyna zaburzona postawa jej przypisana. W dziejach historii, wszyscy niewyksztalceni ludzie, uzywali tych samych taktyk i zachowywali sie w ten sam sposob. Poprzez wieki, mentalnosc, metody i porownania nie ulegly zmianie.
“Przeciwnie, oni mowia podobnie jak mowili praojcowie.” (Al-Mumenoon, 81)
Albo odrzucali objawienia, albo tez probowali zmienic ich znaczenie tak, aby sluzyly ich interesom. Sugerowali oni kryteria inne od tych zawartych w Koranie.
“Coz z wami! jak sadzicie!
Czy nie macie Ksiegi, w ktorej znajdujecie pouczenie?
Zaprawde, w niej jest dla was to, co z pewnoscia wybierzecie? I czy nie macie Naszej przysiegi siegajacej az do Dnia Zmartwychwstania? Zaprawde wasze bedzie to, co wy sami osadzicie!” (Al-Qalam, 36-39)
Kiedy znajduje sie w gronie `ciemnoty`, prawie wcale nie pamieta, ze jest Muzulmaninem. Nigdy nie rozpatrza swojego zachowania, postawy, sposobu zycia, czy tez zwiazku z innymi pod katem ich zgodnosci z kryteriami znajdujacymi sie w Koranie. Jednak kiedy spotyka szczerych Muzulmanow, nagle przypomina sobie ze jest jedna z nich. Co wiecej, ze jest “bardzo” religijna. Zaczyna wypowiadac banaly majace na celu udowodnienie jej religijnosci. “Jestem Muzulmaninem, alhamdulillah”. “Nigdy nie opuszczam modlitw w swieta Eid” “Nigdy nie uzywam alkoholu podczas postu w miesiacu Ramadan”. Stwierdzenia tego rodzaju, sa w rzeczywistosci odbiciem jej stanu psychologicznego, podczas gdy usiluje ukryc swoja prawdziwa osobowosc.
Niektore “przebiegliwe” osoby, posuwaja sie jeszcze dalej i zachowuja sie jak jedne z najbardziej religijnych. Porownuja sie do tych angazujacych w znieksztalcone formy religii i oswiadczaja, “Nasze serce jest czyste, Jestesmy bardziej religijni niz wiekszosc religijnie wygladajacych ludzi.” Mowia, “Allah wie kto jest na wlasciwej drodze” i sprzeciwiaja sie innym wyrazajacym opinie na temat ich niereligijnego sposobowi zycia, niezaleznie od tego jak otwarcie sa zaangazowane w zakazane akty, takie jak “lichwiarstwo” i “cudzolostwo”. Z pewnoscia Allah wie kto jest na wlasciwej drodze, a kto nie, jednak On kieruje nas na wlasciwa droge poprzez oznajmianie w Koranie, ze bycie prawdziwym wierzacym jest mozliwe jedynie wtedy, gdy posiadamy cechy wierzacych wyjasnione w Koranie. Kryteria Koranu wyraznie objasniaja, ze ten kto twierdzi wyzszosc nad innymi bez posiadania wiedzy o Koranie, hanbi sie.
Jednym z najwiekszych bledow takich ludzi, to zakladanie z gory, ze moga oszukac innych. Jednak prawdziwi wierzacy sa w stanie latwo rozpoznac takie osoby, dzieki rozumowi i zdolnosci danej im przez Allaha, oraz wiedzy zawartej w Koranie. Poza tym, Allah, Ktory “zna wszystkie sekrety serca” (Al Imran, 119) obserwuje i zna ich lepiej niz oni znaja samych siebie. Tacy ludzie wierza, ze moga oszukac Allaha tak samo jak innych ludzi. W dniu Sadu Ostatecznego, Allah nie zaakceptuje od nich zadnych wymowek.
