Het Leven van de Profeet Ibrahim

De profeet Ibrahim (Abraham) wordt in de Qoer-aan vaak aangehaald, en wordt door Allah onderscheiden als een voorbeeld voor de mensen. Hij gaf de boodschap van Allah door aan zijn volk dat afgoden aanbad en waarschuwde hen, zodat zij Allah zouden kunnen vrezen. Zijn volk luisterde niet naar zijn waarschuwingen en integendeel, zij verzetten zich tegen hem. Toen de onderdrukking van zijn volk toenam, moest Ibrahim met zijn vrouw, de profeet Loet en waarschijnlijk een aantal andere mensen naar een andere plaats verhuizen. Ibrahim was een afstammeling van Noeh. De Qoer-aan verklaart ook dat hij de Weg van Noeh volgde.

Vrede zij met jou Noeh onder de wereldwezens!” Waarlijk, dus belonen Wij de weldoeners. Waarlijk, hij is één van Onze gelovende slaven.Toen verdronken Wij de anderen. En waarlijk onder degenen die zijn weg volgden was Ibrahim (Qoer-aan Soerah as-Saaffat: 79-83)

In de tijd van de profeet Ibrahim, aanbaden vele mensen die op de Mesopotamische vlakten en in Midden en Oost-Anatolië leefden, de hemelen en de sterren. Hun belangrijkste god was “Sin”, de maan- god. Hij werd verpersoonlijkt als een mens met een lange baard en een jurk met een maan in de vorm van een halve cirkel dragend. Daarnaast maakten deze mensen reliëftekeningen en beelden van deze goden en aanbaden hen. Er was een behoorlijk wijdverspreid geloof dat een passende voedingsbodem voor zichzelf vond in het Nabije Oosten en zichzelf zo voor een lange periode in stand hield. De mensen in die regio bleven deze goden tot ongeveer 600 na Christus aanbidden. Als een gevolg van dit geloof, werden enkele constructies die bekend staan als “ziggoerats” welke zowel als sterrenwacht en als tempel gebruikt werden, gebouwd in het gebied dat zich uitstrekte van Mesopotamië tot het binnenland van Anatolië. Hier werden enkele goden, voornamelijk de maan-god ‘Sin” aanbeden.12

Bovenste foto: In de tijd van de profeet Ibrahim, waren polytheïstische religies heersend in de Mesopotamische regio. De maan-god “Sin” was één van de belangrijkste afgoden. Mensen maakten beelden van deze goden en aanbaden die. Links ziet men beelden van Sin. Het halve maan teken is duidelijk zichtbaar op de borst van het beeld.

Deze wijze van geloof, vandaag de dag alleen nog terug te vinden bij archeologische opgravingen, kan men in de Qoer-aan vermeld vinden. Zoals vermeldt in de Qoer-aan, verwierp Ibrahim het aanbidden van deze afgoden en keerde zich alleen naar Allah, de enige Ware God. In de Qoer-aan, wordt het gedrag van Ibrahim als volgt naverteld:

En (gedenk) toen Ibrahim tegen zijn vader Azhar zei: “Neem je afgodsbeelden tot goden? Waarlijk, ik zie dat jij en je volk een grote fout maken.” Dus hebben Wij Ibrahim het koninkrijk der hemelen en van de aarde laten zien, zodat hij één van degenen is die met zekerheid geloofd heeft. Toen de nacht hem met duisternis bedekte, zag hij een ster. Hij zei: “Dit is mijn Heer.” Maar toen het onderging, zei hij: “Ik houd niet van wat ondergaat.” Toen hij de maan op zag komen, zei hij: “Dit is mijn Heer.” Maar toen het onderging zei hij: “Tenzij mijn Heer mij leidt, zal ik zeker onder het dwalende volk verkeren.” Toen hij de zon op zag komen, zei hij: “Dit is mijn Heer. Deze is groter.” Maar toen het onderging, zei hij: “O, mijn mensen! Ik ben waarlijk vrij van alles wat jullie als deelgenoten aan Allah toevoegen.” Waarlijk, ik heb mijn gezicht tot Hem Die de hemelen en de aarde heeft geschapen, toegekeerd ‘hanifan' en ik behoor niet tot degenen die anderen naast Allah aanbidden.” (Qoer-aan Soerah al-Anaam: 74-79)

In de Qoer-aan worden de geboorteplaats van Ibrahim en de plaats waar hij leefde niet in detail verteld. Maar door het feit dat de engelen die naar Loet en zijn volk werden gestuurd, naar Ibrahim kwamen en aan zijn vrouw het goede nieuws van een kind vertelde, voordat zij naar Loet gingen, geeft aan dat zij dicht bij elkaar woonden en tijdgenoten waren.

Een belangrijke kwestie rondom Ibrahim uit de Qoer-aan die niet in het Oude Testament wordt genoemd, is de bouw van de Kaa’bah. In de Qoer-aan wordt ons verteld dat de Kaa’bah door Ibrahim en zijn zoon Isma’il gebouwd werd. Vandaag de dag is het enige dat historici over het verleden van de Kaa’bah weten, is dat het al sinds zeer oude tijden geaccepteerd is als heilige plaats. Het plaatsen van afgoden in de Kaa’bah in de Tijd van Onwetendheid voorafgaand aan de Profeet Mohammed, is het gevolg van de ontaarding en vervorming van de goddelijke religie die eens aan Ibrahim geopenbaard is.

The ziggurats, which were used both as temples and astronomical observatories, were constructions made with the most advanced techniques of the age. The stars, the moon and the sun were the primary objects of worship, and therefore, the sky had great importance. Left and below are the important ziggurats of Mesopotamia.

Het Oude Testament is waarschijnlijk de meest gedetailleerde bron over Ibrahim, hoewel veel van wat het verteld onbetrouwbaar zou kunnen zijn. Volgens dit verslag is Ibrahim rond 1900 voor Christus geboren in de stad Oer, één van de belangrijkste plaatsen van die tijd, wat in het zuidoosten van de Mesopotamische vlakten lag. Toen hij net geboren was, werd Ibrahim niet “Abraham” genoemd, maar “Abram”. Zijn naam werd naderhand door God (YHWH) veranderd.

Volgens het Oude Testament, vroeg God Abram op een dag op reis te gaan, zijn land en zijn volk verlatend, om naar een onbepaald land te gaan en daar een nieuwe gemeenschap te stichten. Op de leeftijd van 75 jaar, luisterde Abram hiernaar en ging op weg met zijn onvruchtbare vrouw Sarai – die later als “Sarah” wat prinses betekent, bekend zou worden, en de zoon van zijn broer, Loet. Op weg naar het Uitverkoren Land, bleven zij een poosje in Harran en gingen toen verder met hun reis. Toen zij in het land van Kanaan arriveerden, dat hen door God beloofd was, werd hen verteld dat deze plek speciaal voor hen gekozen was en aan hen toegewezen was. Toen Abram negenennegentig jaar oud werd, sloot hij een overeenkomst met God en zijn naam werd veranderd in Abraham. Hij stierf toen hij honderdzevenenvijftig jaar oud was en werd in de grot van Machpelah dicht bij de stad Hebron (el-Khalil) in de West-Bank begraven, wat vandaag de dag onder de bezetting van Israël is. Dit land dat door Ibrahim voor een bepaald som geld gekocht werd, was het eerste bezit van hem en zijn familie in het Beloofde Land.

De Geboorteplaats Van Ibrahim Volgens Het Oude Testament.

Het is altijd een onderwerp van discussie geweest waar Ibrahim geboren is. Terwijl de christenen en de joden zeggen dat Ibrahim in Zuid-Mesopotamië is geboren, is de heersende gedachte in de islamitische wereld dat zijn geboorteplaats in de buurt van Oerfa-Harran ligt. Sommige nieuwe vondsten tonen aan dat de joodse en christelijke dissertatie de waarheid niet volledig weerspiegelt.

De joden en de christenen vertrouwen op het Oude Testament voor hun bewering, omdat hierin gezegd wordt dat, Ibrahim geboren is in de plaats Oer in Zuid-Mesopotamië. Nadat Ibrahim geboren en grootgebracht was in die stad, is hij naar men zegt op reis naar Egypte gegaan en heeft Egypte bereikt na een lange reis waarbij hij door de Harran regio in Turkije kwam.

Een recent gevonden manuscript van het Oude Testament, wekte echter serieuze twijfel op over de geldigheid van deze informatie. In dit Griekse document uit de derde eeuw voor Christus, wat geaccepteerd is als de oudste kopie van het Oude Testament dat tot nu toe gevonden is, wordt “Oer” nooit genoemd. Tegenwoordig zeggen vele onderzoekers van het Oude Testament dat het woord “Oer” onjuist is of een latere aanvulling. Dit geeft aan dat Ibrahim niet in de stad Oer geboren is en misschien in zijn hele leven nooit in de Mesopotamische regio is geweest.

Daarnaast veranderen de namen van sommige plaatsen en de gebieden die zij aanduiden, van tijd tot tijd. Tegenwoordig, wordt met de Mesopotamische vlakten over het algemeen de zuidelijke oevers van het Irakese land tussen de rivieren de Eufraat en de Tigris, aangeduid. Maar twee millennia geleden echter, werd met Mesopotamië een gebied dat noordelijker ligt bedoeld, dat zelfs zover als Harran reikt en zich uitstrekt tot ver in de hedendaagse Turkse gebieden. Zelfs als we daarom accepteren dat de uitdrukking “Mesopotamische vlakten” in het Oude Testament juist is, zou het misleidend zijn te denken dat het Mesopotamië van twee millennia geleden en het Mesopotamië van vandaag de dag precies dezelfde plaatsen zijn.

Zelfs als er gerede twijfel en onenigheid is over of de plaats Oer de geboorteplaats van Ibrahim is, is er overeenstemming over het feit dat het gebied Harran en omstreken, de plek is waar Ibrahim leefde. Een kleine naspeuring in het Oude Testament zelf, verschafte verder nog enige informatie, die ondersteuning geeft aan het standpunt, dat Harran de geboorteplaats van Ibrahim geweest is.

In het Oude Testament wordt bijvoorbeeld regio van Harran aangeduid als de “Aram regio” (Genesis: 11: 31 en 28: 10). Er wordt verklaard dat zij die afstammen van de familie van Ibrahim de “zoons van an Arami” zijn (Deuteronomium: 26: 5). Het identificeren van Ibrahim als een Arami toont aan dat hij zijn leven in die regio leidde.

In de islamitische bronnen is er sterk bewijs dat de geboorteplaats van Ibrahim Harran en Oerfa is. In Oerfa, wat de “stad van de Profeten” genoemd wordt, zijn er vele verhalen en legenden over Ibrahim.

Waarom Werd Het Oude Testament Gewijzigd?

Het Oude Testament en de Qoer-aan lijken haast twee verschillende profeten, Abraham en Ibrahim genaamd te beschrijven. In de Qoer-aan wordt Ibrahim gestuurd als een boodschapper aan een afgoden aanbiddend volk. Zijn volk aanbidt de hemelen, de sterren, de maan en verschillende afgoden. Hij strijdt tegen zijn volk, probeert hen van hun bijgelovige overtuigingen af te keren en wekt onvermijdelijk de vijandigheid van zijn gehele gemeenschap, inclusief zijn eigen vader, op.

Niets van dit wordt in feite in het Oude Testament genoemd. Het gooien van Ibrahim in het vuur en het door hem breken van de afgoden van zijn gemeenschap worden niet in het Oude Testament vermeld. In het algemeen wordt Ibrahim in het Oude Testament afgeschilderd als de voorouder van de joden. Het is duidelijk dat dit uitgangspunt in het Oude Testament genomen werd door de leiders van de joodse gemeenschap, die trachtten het begrip “ras” op de voorgrond te krijgen. De joden geloven dat zij een volk zijn, die eeuwig door God uitverkoren zijn en voelen zich de meerderen. Zij veranderden hun goddelijke boek willens en wetens en vulden aan en verwijderden in overeenstemming met dit geloof. Dit is waarom Ibrahim in het Oude Testament als niet meer dan de voorouder van de joden wordt afgeschilderd.

christenen die in het Oude Testament geloven, denken dat Ibrahim de voorouder van de joden is, maar met een verschil, volgens de christenen is Ibrahim geen jood maar een christen. De christenen, die het begrip ras niet zoveel aandacht gaven als de joden, namen dit standpunt in en het is één van de oorzaken van onenigheid en strijd tussen de twee religies. Allah geeft de volgende uitleg van deze argumenten in de Qoer-aan:

O, mensen van het boek, waarom redetwisten jullie over Ibrahim, want de Thora en de Indjiel werden pas na hem geopenbaard. Hebben jullie geen verstand? Waarlijk, jullie zijn degenen die redetwistten over datgene waarover jullie kennis hebben. Waarom redetwistten jullie niet over datgene, waarover jullie geen kennis hebben. Allah weet het en jullie weten het niet. Ibrahim was geen jood, noch een christen, maar hij was een ware moslim (Hanifan) – en verenigde niemand in de aanbidding van Allah. Waarlijk, onder de mensheid zijn degenen die de grootste claim op Ibrahim legden degenen die hem volgden en deze profeet. En Allah is de beschermer van de gelovigen. (Qoer-aan Soerah Ali-Imran: 65-68)

In de Qoer-aan is Ibrahim, anders dan wat in het Oude Testament geschreven wordt, iemand die zijn volk waarschuwde zodat zij Allah zouden kunnen vrezen en die om deze reden tegen hen streed. Beginnend in zijn jeugd, waarschuwde hij zijn volk, dat afgoden aanbad, om deze praktijken op te geven. Zijn volk reageerde op Ibrahim met een poging hem te doden. Ontsnapt zijnde aan de goddeloosheid van zijn volk, emigreerde Ibrahim uiteindelijk.

Say: “What do you think? If Allah’s punishment were to come upon you suddenly by night or openly by day, would any but the wrongdoing people be destroyed?” (Surat al-An'am: 47)

Eindnoten

Everett C. Blake, Anna G. Edmonds: Biblical Sites in Turkey, Istanbul: Redhouse Press, 1977: p. 13