Introductie

In 2001, werden de straalvliegtuigen verpletterd in het World Trade Center en het Pentagon. Duizenden mensen werden verwond en gedood. In de dagen na deze aanval, die op een onverwacht moment en methode werd gericht op de enige wereld van supermacht, begon de wereld het begrip terrorisme te debatteren dat achter hen lag.

Een sfeer van vrees en paniek groeide, vooral in de Verenigde Staten. Maar dat duurde niet lang meer: Spoedig begon de wereld benieuwd te zijn naar hoe het terrorisme het beste te bestrijden. Geen land kon zich afzijdig houden en het volgende verklaren: “Die aanvallen werden niet op ons gericht”. De burgers van elke natie realiseerden dat het duistere gezicht van het terrorisme hen kon confronteren op elk ogenblik: tijdens het slapen in hun bedden, tijdens het televisie kijken, tijdens het brengen van hun kinderen naar het park, of op werk in de kantoor.

1 september resulteerde in sterfgevallen van duizenden mensen, en veel meer verwondingen

Het doel van het terrorisme, realiseerden zij, was de maatschappij te verlammen, de burgers tegenstrevend te maken zich op straat te wagen, het openbaar vervoer veel minder te gebruiken, of snel inkopen te doen, om een permanent klimaat van vrees te creëren. Zodra Amerika zich herstelde van de schok, werkte het met een groot aantal andere landen om een wereldwijde oorlog te voeren tegen het terrorisme. Vanaf het begin, nochtans, verklaarden de ambtenaren van deze krachtige coalitie openlijk dat het niet genoeg voor hen zou zijn om alleen op het militaire gebied te bestrijden.

Hoe zou de strijd tegen het terrorisme anders moeten worden nagestreefd? Om die vraag te beantwoorden, moeten wij de wortels van het terrorisme identificeren. Om dit te doen, moeten wij de gang van de afgelopen eeuw onderzoeken, toen het terrorisme eerst als belangrijke bedreiging tevoorschijn kwam.

De twee Wereld Oorlogen van de 20ste eeuw, met vele regionale conflicten en diverse handelingen van lokaal geweld, hebben het de bloedigste eeuw ooit gemaakt. Naast dat, tegen het eind van het millennium, hebben de constante technologische vooruitgangen slechts de terroristen geholpen om hun bereik te verwijden. Nu, kan één aanraking van een knop honderden onschuldige mensen doden. Hightech terrorisme zou biljoenen dollars schade kunnen toebrengen aan elke economie van de natie en zou de wereldpolitiek kunnen aanpassen, zonder ooit te voorschijn te komen aan het daglicht. Duidelijk, na de aanvallen op New York en Washington D.C. in de Verenigde Staten – Werelds grootste technologische macht – kan geen ander land zich veilig beschouwen tegen het terrorisme of zijn dodelijke greep. Slechter nog, als de noodzakelijke tegenmaatregelen niet worden genomen, zal het terrorisme van de 21ste eeuw krachtiger groeien, tot één enkel chemische, biologisch product, of zelfs de kernaanval tientallen duizenden kan vermoorden.

De Ware Defenitie Van Het Terrorisme

Met het terrorisme dat de agenda van de wereld overheerst, veronderstellen de definities terreur, terrorist, en terrorisme een geheel nieuw belang. Vele landen definiëren het terrorisme, stellen terroristenprofielen op, en publiceren lijsten van terroristenorganisaties in het licht van hun eigen nationale belangen. De “organisaties van het terrorisme” zijn voor sommige landen vrijheidsvechters voor anderen. Wat één land als “terroristennaties” ziet, verwelkomen anderen als “loyale bondgenoten”. Bijgevolg, wie definieert het terrorisme? Wie beslissen – en hoe beslissen zij – wat een terrorist is? Om een criterium te bepalen, kan men op twee verschillende kenmerken van het terrorisme wijzen:

Time, 05.08.96 Time, 17.08.98 Time, 21.08.2000	Time, 29.04.96 Newsweek, 04.02.2002
Het terrorisme kost momenteel levens in vele landen over de hele wereld. In de bestrijding tegen het terrorisme moeten de ideologische stichtingen van het terrorisme afgebroken worden. Daartoe moet iedereen die in vrede gelooft zich verenigen.

1) Het richten op de burgers: elk bezet land heeft het recht zich tegen een leger te verzetten dat zijn grondgebied bezet, maar als die weerstand aanvallen op burgerlijke doelstellingen bevat, is er sprake van onrechtvaardigheid, en het terrorisme zal beginnen. Zoals wij later in het boek zullen zien, is deze definitie volledig in overeenstemming met de islamitische regels betreffende de oorlog. De profeet Mohammed (vrede en zegeningen zijn met hem) beval zijn aanhangers om te strijden tegen diegenen die oorlog op hen verklaarden. Maar ook gaf hij als opdracht om burgers nooit als doelstellingen te beschouwen. In tegendeel, elke moslim werd bevolen, en nog verplicht, om de veiligheid van niet-strijders te verzekeren.

2) Het vernietigen van vrede: Ials er geen staat van oorlog bestaat, dan kan het terrorisme ook aanvallen op militaire of officiële doelstellingen omvatten. Aanvallen met de intentie vreedzame relaties van landen of gemeenschappen op te splitsen zijn handelingen van terrorisme, zelfs wanneer er gericht wordt op militaire doelstellingen.

Alle aanvallen die vrede bedreigen, of die worden gericht op burgerlijke doelstellingen, zelfs in een staat van oorlog, zijn terrorisme. Er kan geen kwestie zijn om dergelijke aanvallen te verdedigen, goed te keuren of te rechtvaardigen. Nochtans, dergelijk geweld is zeer verspreid in de moderne wereld. Dat is waarom elke oorlog op het terrorisme breed opgezet moet worden. Zijn elke stadium zou zorgvuldig moeten worden gepland, met als definitief doel: de totale uitroeiing van het volledige concept. Dat vereist, beurtelings, individuen in elke natie zichzelf op een afstand te houden van het terrorisme. Elke vorm van terrorisme moet duidelijk veroordeeld worden, welke de doelstellingen of oorzaken ook moge zijn, waar het zich voordoet, of hoe het wordt uitgevoerd. Op dezelfde manier, zou iedereen die oprecht tegengesteld is aan het terrorisme, zelfde empathie voor duizenden onschuldige slachtoffers moeten tonen die vermoord zijn, niet alleen op het World Trade Center, maar ook op aanvallen in Japan en Spanje, in Oost-Turkije en Indonesië, in de moordpartij van meer dan een half miljoen Hutu’s in Rwanda, in de moord van weerloze mensen in Palestina, Israël en alles over de hele wereld.

Zodra elke vorm van het terrorisme hevig wordt veroordeeld, dan zullen de daders van geen enkel land steun ontvangen, of door geen enkel land worden toegestaan schuilplaats te zoeken binnen zijn grenzen. Vrij letterlijk, zullen de terroristen zich nergens kunnen verbergen.

De Ideologische Stichting Van Het Terrorisme

Voordat de oorlog tegen het terrorisme aan welk conclusie dan ook kan komen, moet zijn onderliggende filosofie eerst worden geïdentificeerd, samen met de middelen die moeten worden gebruikt. Dit boek behandelt daarom het fundamentele uitgangspunt van het terrorisme, evenals de rampen waartoe het leidt. Zijn uitgangspunt is de veronderstelling dat het geweld een deugd op zichzelf is en een krachtig middel is om sociale politieke problemen op te lossen. Terwijl onschuldige mensen worden gedood, openbare orde wordt beschadigd, en vrede word onderbroken, handelt elke terrorist onder de invloed van ideeën die zijn opgelegd aan hem, welke hem overhalen te geloven dat hij in een gerechtvaardigde strijd is gewikkeld. Het terrorisme kan slechts worden geheeld wanneer dergelijke mensen het verkeerde, onlogische van elk ideologie begrijpen die het terrorisme inspireert en wanneer zij realiseren dat het samen gaan met hen hem nergens naartoe kan brengen. Totdat de fouten en tegenspraken van die ideologieën worden geopenbaard, kunnen alle maatregelen die tegen het terrorisme worden getroffen slechts op een korte termijn worden genomen. Spoedig zal het terrorisme weer tevoorschijn komen, in verschillende plaatsen en in verschillende omstandigheden.

Wij kunnen een eind maken aan het terrorisme door slechts zijn ideologische infrastructuur te vernietigen. In recentere hoofdstukken zult u zien dat de ideologische stichtingen van het moderne terrorisme teruggaan naar het sociale Darwinisme en de materialistische tendensen die daaruit worden afgeleid. De mensen die aan deze indoctrinatie worden blootgesteld geloven dat het leven een gebied van strijd is en dat slechts de sterken zullen overleven. De zwakken worden veroordeeld door geëlimineerd te worden. De mens en, in feite, het heelal zijn beide producten van toeval. Daarom is niemand verantwoordelijk voor zijn daden of handelingen ten opzichte van anderen. Deze en gelijkaardige ideeën overhalen onvermijdelijk de mensen in het leiden naar een dierlijke vorm van leven, waar meedogenloosheid, agressie en geweld aanvaardbaar worden beschouwd of zelfs positief.

Iedereen wie het terrorisme tot zijn toevlucht neemt, handhavend dat geweld de enige manier is om zijn doelstellingen te bereiken, is eigenlijk onder de invloed van het Sociale Darwinisme en het materialistische gedachte, het maakt niet uit wat zijn goddienst of ras is, of tot welke groep hij behoort. De moderne terroristengroepen die in naam van goddienst eisen te handelen zijn ook onder de invloed van het darwinisme en het materialisme, hoewel zij eisen om hun terroristische handelingen in naam van goddienst uit te voeren. Dit is omdat voor iedereen die volgens de ethiek van een goddienst leven die door God is geopenbaard, het onmogelijk is elk soort geweld goed te keuren en een “hoger” doel te bereiken door anderen te vermoorden. Zij die tot dergelijke methodes hun toevlucht nemen, streven daarom het exacte tegengestelde van de morele waarden na die door de goddienst worden bevestigd, en voeren hun acties uit onder de invloed van de materialistische ideologieën.

In het boek: De Islam Veroordeelt het Terrorisme, werd duidelijk gemaakt dat islam hevig alle vormen van terrorisme verwerpt, het maakt niet uit waartegen het geleid kan worden. In het licht van de Koranverzen werd verklaard hoe de ethiek van de goddienst aan de mensen vrede, tolerantie en gemak afkondigt. Ook werd de oneerlijkheid van het vooroordelen van slechts die terroristische handelingen die tegen zijn eigen kant worden geleidt beklemtoond: een dergelijke houding verzwakt slechts de bestrijding van het terrorisme; en iedereen die volgens de Islamitische ethiek leeft, moeten terreur in al zijn vormen bestrijden. De stichting van die intellectuele strijd is gebaseerd op het openbaren van de ware ethiek van de godsdienst.

De politici van vandaag, de politieke commentators en academici keuren het alleen goed, dat militaire kracht niet genoeg is om het terrorisme uit te roeien. Dit legt de nadruk op de enige manier waardoor het uitgeroeid kan worden, namelijk door middel van vrede, tolerantie en liefde. Alle goddelijke-geïnspireerde goddiensten die God verzond door middel van Zijn boodschappers, zijn nuttige gidsen. Dit boek biedt voorbeelden aan van de Koran evenals van de Bijbel (alhoewel het laatstgenoemde boek gedeeltelijk is vermomd) om aan te tonen hoe elk van de drie goddelijke goddiensten het gebruik van onrechtvaardig geweld verbieden. Het geeft ook voorbeelden om aan te tonen dat de enige manier om het terrorisme te bestrijden het helen van de wortel is, welke veroorzaakt kan worden door liefde, affectie, medeleven, nederigheid, vergiffenis, tolerantie en concepten van rechtvaardigheid die de ethiek van de goddienst in mensen bijbrengen – degenen die het Koranvers volgen: “Allah roept naar het Huis van de Vrede…” Dergelijke gelukzaligheden zal hun uiterste best doen om een wereld te bouwen vol vrede en liefde.