Deze beproeving gaat verder tot de dood
Elke persoon wordt op de proef gesteld in deze wereld tot de dag dat hij of zij sterft. Met deze reden, moeten alle mensen elk in ogenblik van het leven in overeenstemming komen met de bevelen van Allah, Hem gedenken, naar Zijn goed genoegen streven, en de handelingen van verering uitvoeren.
Deze werkelijkheid neemt een andere belangrijke waarheid met zich mee: als de mensen op de een of andere manier van het rechte pad vergaan en op het moment van de dood ondankbaarheid tonen aan Allah, kunnen zij de test mislukken en hun geheel leven kan gelijk staan met niets. Zelfs als zij hun leven tot dat ogenblik hebben doorgebracht op een manier dat Zijn goed genoegen verdiende, kan één definitief ogenblik van opstand de elk van de vroegere inspanningen ongeldig en nietig kan maken.
Alle moslims moeten dit gevaar serieus nemen, omdat satan, de grootste vijand van het mensdom, geen inspanning zal sparen om hun zwakste punten en onbewaakte ogenblikken te exploiteren, zelfs tot het ogenblik van de dood, om hen ertoe te brengen om de ware weg te verlaten. Daarom is het ogenblik van de dood een zeer belangrijke tijd. Een persoon die zegt: “Goed, ik geloof in Allah. Ik heb dit allemaal gedaan om Zijn gunst te bereiken. Zeker heb ik nu zaligheid verdiend”, is onder een groot waanidee, aangezien in de Koran staat dat een persoon voor zaligheid “ vrezend en hopend” moet bidden tot het laatste moment van het leven (As Sadjdah,16). Elke moslim wordt verzocht om dit bevel te overwegen:
O jullie die geloven, vreest Allah voor ware godsvrees voor Hem, en sterft niet anders dan als moslims (Ali Imran, 102).
Zij die tot het geloof komen maar het daarna weigeren.
Het geloof is een van de grootste zegen van Allah, want het leidt tot het geluk en welzijn in deze wereld evenals tot de redding in het volgende. Daarom, zoals met elke zegen, moeten wij Allah bedanken voor het geloof, welke Hij verleent en onthoudt zoals Hij dat wil. Zij aan wie Allah geen geloof verleend zullen het nooit kunnen verwerven, zelfs als de hele wereld probeert hen ertoe te brengen om te geloven, zoals de Koran verklaart:
Ook al verlang jij (O Mohammed) er hevig naar hen te leiden: voorwaar, Allah leidt niet degene die Hij doet dwalen. En er zijn voor hen geen helpers (An Nahl, 37)
Dus, de gelovigen worden gered van ongeloof door Zijn genade. Daarom moet elke moslim dankbaarheid tonen door dit gebed te zeggen, welke tot de mensen van het Paradijs behoort:
Alle lof zij Allah, Die ons hierheen heeft geleid en wij zouden geen leiding hebben gevonden als Allah ons geen leiding had geschonken. Voorzeker, de gezanten van onze Heer zijn met de waarheid gekomen…(Al A’raf, 43).
Dankbaarheid tonen voor een zegen betekent om Allah mondeling te prijzen en op een manier te handelen die Zijn goed genoegen verdient. Aangezien het gebed een dankzegging voor het geloof is, moet elke moslim hun gebeden zeggen met grote zorg en aandacht als een dankbaarheid voor deze grote gift, doen alles wat ze kunnen Zijn goed genoegen te verdienen, en wijden zichzelf totaal aan hem.
Als zij dit niet doen, verkeerd denken dat hun huidige status als gelovigen betekent dat zij reeds op weg zijn naar het Paradijs, of als zij vergeten dat zij worden getest, dan kunnen deze zegeningen worden verwijderd. Zoals de Koran afkondigt, kunnen hun harten worden verhard, en tot slot kunnen zij Allah ontkennen. Op dat punt verliest alles wat zij hebben gedaan of geloofd zijn waarde, en alle beloningen worden geannuleerd. Allah openbaart deze werkelijkheid in verscheidene Koranverzen:
…..En wie van jullie afvallig is aan zijn godsdienst en dan sterft, terwijl hij een ongelovige is, diegenen zijn het wier daden vruchteloos zijn, op aarde en het Hiernamaals, en diegenen zijn de bewoners van de Hel. Zij zijn daarin eeuwig levenden (Al Baqara, 217).
En voorzeker, er is aan jou en aan degenen die voor jou geopenbaard: “Als jij deelgenoten toeken, dan zullen jouw werken vruchteloos worden en zal jij zeker tot de verliezers behoren.”(Az Zoemar, 65)
En degenen die geloven zeggen (tegen hun vijanden over de hypocrieten): “Zijn zij degenen die bij Allah zwoeren dat zij echt bij jullie zouden zij?” Hun werken zullen vruchteloos zijn en zij zullen verliezers worden. O jullie die geloven! Wie van jullie zijn godsdienst afvallig is: Allah zal een volk nemen waar Hij van houdt en dat van Hem houdt, dat zachtmoedig is tegenover de gelovigen en streng tegenover de ongelovigen, dat streeft op de weg van Allah en zij zijn niet bang voor degenen die verwijten maken. Dat is de gunst van Allah, die Hij geeft aan wie Hij wil en Allah is Allesomvattend, Alwetend (Al Ma’idah, 53-54)
In de Koran vertelt Allah ons dat sommige gelovigen hun geloof verwierpen en hoe ver zij van de ware weg afweken:
Voorwaar, degenen die geloven en dan ongelovig worden en dan geloven en dan (weer) ongelovig worden en dan het ongeloof vermeerderen: Allah vergeeft hen niet en Hij leidt hen niet op een (recht) pad (An Nisa, 137)
Voorwaar, degenen die ongelovig zijn geworden na te hebben geloofd en dan hun ongeloof laten toenemen: hun berouw zal nooit aanvaard worden. En zij zijn degenen die dwalenden zijn (Ali Imran, 90)
Hij beschrijft hun staat in het verdere leven:
…Op die Dag zullen er gezichten wit geworden zijn en zullen er gezichten zwart geworden zijn. En wat betreft degenen wiens gezichten zwart geworden zullen zijn, (hen zal gezegd worden) “Zijn jullie tot ongeloof vervallen nadat jullie gelovig geworden waren? Proeft dan de bestraffing wegens wat jullie plachten niet te geloven”(Ali Imran, 106).
Deze verzen tonen het gevaar van het verlaten van het geloof om de verkeerde weg te volgen. Dergelijke mensen besteden een deel van hun leven gelovend op Zijn aanwezigheid en leven volgens Zijn bevelen. Maar later, leidt hun zondige ego hen naar het afwijken van de goddienst van Allah en naar ontkenning. Dientengevolge, worden zij onreligieus, misschien zelfs meer onreligieus dan de anderen, omdat zij geleerd hebben wat juist en geaccepteerd is, en leefden volgens Allah’s religie, maar vervolgens het hadden verlaten. Om deze reden, worden elk van hun goede werken volledig geannuleerd. (Allah kent het best) Bijgevolg, zouden de mensen zelfs niet één moment moeten vergeten dat zij in deze wereld worden getest en dat satan zal proberen om hen van de juiste weg te verleiden door diverse suggesties en twijfels dat deze test nooit zal eindigen, moeten vergeten. Allah ontkennen na het geloven in Hem is de manier naar eindeloze ondraaglijke pijn.
Bovendien, lijden die mensen die het geloof verwerpen een miserabel leven. Zelfs als zij een bepaalde maat van materiele rijkdom en comfort hebben bereikt, lijden zij voor de rest van hun leven aan een geestelijke pijn. Aangezien zij de waarheid kennen, proberen zij altijd hun geweten te onderdrukken; nochtans, een gevoel van schuld brand altijd in hun zielen. Maar de pijn die zij in dit leven ervaren is niets in vergelijking met wat zij na de dood zullen lijden. De Koran openbaart:
Voorwaar, degenen die ongelovig zijnen sterven terwijl zij ongelovig zijn: van geen van hen zal een aarde vol goud ooit aanvaard worden, ook al zou hij zich daarmee willen vrijkopen. Zij zijn degenen voor wie er een pijnlijke bestraffing is en voor hen zullen er geen helpers zijn (Ali Imran, 91)
Aangezien een dergelijk gevaar bestaat, moeten de gelovigen ervan zich bewust tot het allerlaatste ogenblik van hun leven. Zij zouden nooit moeten wegvallen. Op het ogenblik waarin zij denken dat zij genoeg hebben gedaan om het eeuwige leven te bereiken, kunnen zij beginnen te handelen met overtreding. Zoals de Koran zegt: “Nee, voorwaar, de mens is zeker in overtreding. Omdat hij zichzelf als behoeftelood beschouwt”(Al Alaq, 6-7).
Dus, herinner altijd dit gevaar en handel op een dergelijke manier om het goede genoegen van Allah te bereiken. De beproevingen van deze wereld gaan verder tot het allerlaatste ogenblik van het leven.
Zij die in de strijd achterblijven en zij die het vermijden
De mensen met weinig of geen geloof kunnen onder de moslims leven alsof niets verkeerd was, blijkbaar het volgen van de regels van de godsdienst. Maar Allah heeft bepaalde beproevingen gecreëerd om hun echt karakter uit te brengen. Moslims die verdragen te worden getest door moeilijkheden, honger, behoefte, ziekte, of het verlies van bezit of de geliefden worden sterk; zij met een ziekte in hun hart komen dichter bij het ongeloof bij elk voorbijgaand moment.
Dus, nogmaals zien wij het belang van elk ogenblik. Sommige mensen kunnen het grotere deel van hun leven besteden aan het geloven in Allah., het bevorderen van de godsdienst, het doen van goede werken. Wanneer zij stoppen met het handelen volgens hun geweten, slap en hardvochtig worden, zullen zij niet het vereiste onderscheidingsvermogen kunnen tonen wanneer het noodzakelijk is. Wereldse zorgen en de zorgen voor dit leven kunnen hun gevoel van behoefte om naar het goede genoegen van Allah te streven overweldigen, een ontwikkeling die hen tot ongeloof zal leiden.
Vele verzen brengen de strijden van de Profeet (saas) met elkaar in verband om onschuldige mensen van de agressieve maatschappij te beschermen en om Allah’s religie te behoeden. In die dagen was deze strijde belangrijke handeling van verering. Onze Profeet (saas) hield zich bezig met een zeer taaie strijd tegen zijn ongelovige maatschappij. Elke strijd die op bevel van Allah en de Profeet (saas) wordt ondernomen is een godsdienstige verantwoordelijkheid. De Koran zegt dat zij die deze verantwoordelijkheid proberen te ontsnappen, hun hart vergrendeld zullen hebben, aangezien deze wens te ontsnappen aantoont dat zij volledig van het geloof zijn vertrokken.
Vandaag, wordt de strijd van de moslims tegen de ongelovigen verdragen in het rijk van ideeën. Deze strijd heeft tot doel om de argumenten van diegenen te weerleggen die wetenschap gebruiken om de het bestaan van Allah te ontkennen. Elke moslim heeft een grote verantwoordelijkheid, en geen van hen kan op de achtergrond blijven of betrokken. In de Koran, zegt Allah dat zij die verkiezen dit te doen hun harten vergrendeld hebben gehad:
En wanneer er een soera (een hoofdstuk) wordt neergezonden (waarin wordt gemaand) “Gelooft in Allah en strijdt met Zijn Boodachapper,” dan vragen de welgestelden onder hen jou om toestemming, zij zeggen: “Laat ons maar achter biij de thuisblijvers.” Het behaagt hen om bij de thuisblijvers te behoren en hun harten zijn vergrendeld, omdat zij (het) niet begrijpen (At Taubah, 86-87)
Een ander voorbeeld is zij die zich verontschuldigen wanneer zij geconfronteers worden met moeilijkheid en hun eigen geest doden in het proberen om aan hun verantwoordelijkheid te ontsnappen, zoals in de Koran staat:
Als er een nabije vergangelijke genieting en een gemakkelijke tocht zou zijn, dan zouden zij jou zeker volgen, maar de tocht lijkt hen zwaar. En zij zullen bij Allah zweren: “Als wij ertoe in staat geweest zouden zijn, dan zouden wij met jullie zijn weggegaan.” Zij vernietigen zichzelf, en Allah weet dat zij zeker leugenaars zijn (At Taubah, 42)
Deze voorbeelden vanuit de tijd van onze Profeet (saas) en de vroeger profeten tonen een zeer belangrijke werkelijkheid: Allah test voortdurend de mensen en heeft verschillende rijken gecreerd voor diegenen die de waarheid vertellen en diegenen die liegen. Terwijl de moslims sterkte en standvastigheid in moeilijkheid en frustratie tonen, openbaren zij die zwak zijn zichzelf en keren van de godsdienst af. Een voorbeeld van dit gebeurde in de tijd van onze Profeet (saas) toen er een oorlog tussen de moslims en de ongelovigen was. Volgens de Koran, toonden sommige moslims zwakheid op dat moment en werden zij overweldigd met bezorgde gedachten, het denken buiten de waarheid over Allah. In dit moment van moeilijkheid, probeerd satan deze moslims het rechte pad te verlaten:
Voorwaar, diegene van jullie, die omkeerde op de dag dat de twee legers elkaar troffen: voorwaar, het was slechts de satan hen deed falen vanwege wat zij (aan gehoorzaamheid) verricht hadden. En voorzeker, Allah heeft hen vergeven. Voorwaar, Allah is Vergevensgezind, Zachtmoedig (Ali Imran, 155)
Dit voorkomen bevat een belangrijke les voor de gelovigen: Allah heeft belooft dat de mensen moeten worden getest om het goed van het kwaad te scheiden, en de enige manier om deze moeilijke ogenblikken te verdragen is een sterk en oprecht geloof in Hem te hebben. Zeker, maakt Allah dingen voor de vrome dienaren gemakkelijker, verstevigd hun voeten, en plaats een gevoel van welzijn in hun harten in alle tijden van moeilijkheden. Maar wij moeten niet vergeten dat Zijn belofte om alle mensen in deze wereld te testen en om het goed van het kwaad t scheiden zeker is:
Of dachten jullie dat jullie onbeproefd gelaten zullen worden, terwijl nog niet heeft doen weten, wie van jullie strijden en geen vertrouwelingen nemen buiten Allah en Zijn Boodschapper en de gelovigen? En Allah is Alwetend over wat jullie doen (At Taubah, 16)
Dachten de mensen dat zij met rust gelaten worden, als zij zeggen: “ Wij geloven,” en dat zij niet op de proef gesteld worden? En voorzeker, Wij hebben degenen vóór hen op de proef gesteld. Allah kent zeker degenen die oprecht spreken en Hij kent zeker de leugenaars (Al Ankaboet, 29)
