De wereld is de plaats van de beproeving

Zoals met alle levende dingen, heeft God de mensen gecreëerd voor een doel en verklaart Hij dat doel in de koran, welke Hij neer zond om alle mensen te begeleiden:

“Veronderstelde jij dat Wij je voor vermaak creëerden en dat je niet aan ons zou terugkeren?” “En ik heb de Djinn’s en de mens slechts geschapen om Mij te dienen.” (Ad dzarijat, 56). Met andere woorden, alle mensen werden gecreëerd om God te dienen. 

De mensen hebben een levensduur van ruwweg 60 tot 70 jaar. Maar als een zandloper, loopt de tijd constant uit. Iedereen zal in deze wereld voor een tijdsduur dat slecht aan Allah gekend is blijven, want het volgt het lot dat Allah heeft bepaald en dat geen persoon of ding kan veranderen.

Alles in deze wereld zal wanneer zijn tijd komt beëindigen, “terwijl het wereldse leven in vergelijking met het hiernamaals slechts een vergankelijke genieting is.” ( Ar ra’d, 26). Alles hier groeit oud en vermindert aangezien het roekeloos naar ondergang meesleept. De tijd vernietigt iedereen en alles, en zij die zich aan dit voorbijgaande leven vasthouden staan alles te verliezen. Dat is waarom onze Profeet (de vrede en zegeningen zijn met hem) de mensen adviseerde aan de dood te denken en zei: “degenen die zich het meest bewust zijn van de dood en daarop voorbereiden. Zij zijn de wijste van de mensen.” 1

In zijn werken, herinnerde een grote islamitische geleerde Bediuzzaman Said Nursi constant zijn lezers eraan dat dit wereldse leven voorbijgaand is en dat iedereen hard moet werken om het leven van het hiernamaals te bereiken:

“De wereld is een gasthuis , en wat betreft de mens, hij blijft daar slechts een korte tijd. Hij is een gast met vele plichten en in een kort leven wordt belast met het voorbereiden van alle noodzaak op het eeuwige leven.” 2

Bediuzzaman beschrijft de kortheid van het menselijke leven als een tijdelijk bezoek, en in een ander voorbeeld, zegt hij dat “mensen, als dieren, hun bestaan zijn gegeven om hun leven in de wereld te bestendigen.” Hij voegt dan toe:

“O mijn ziel en mijn vriend! Wees verstandig! Besteed niet het kapitaal en het potentiële vermogen van uw leven aan genoegens van het vlees en dit vluchtige leven zoals een dier of zelfs lager. Anders, hoewel u vijftig keer beter bent dan een dier met betrekking tot aanzienlijkheid, zult u vijftig keer lager vallen dan de laagste.”3

Zoals hij zegt, heeft Allah de mensen dergelijke superieure kwaliteiten geschonken zoals intelligentie, geweten en gezond verstand. Aldus, het doel van hun verwezenlijking is duidelijk niet de tijdelijke genoegens van dit korte en hoogst ontoereikende wereldse leven te achtervolgen, maar om de schoonheid van eeuwigheid te bereiken door hun superieure kwaliteiten te gebruiken om de test in deze wereld te behalen. 

De mensen worden getest door hun reactie op dergelijke situaties die zij tegenkomen, evenals hoe zij hun morele karakters en bedoelingen uitoefenen. Het is absoluut niet genoeg voor hen te zeggen “ik geloof”, eerder, moeten zij hun geloof door hun acties en woorden aantonen. Op de dag des oordeels zal alles wat zij hebben gedaan, zowel openlijk als privé, worden geopenbaard en zullen zij een gedetailleerde rekening moeten geven. Terwijl dit gebeurt, zullen zij geen enkel vorm van onrechtvaardigheid tegenkomen. In de Koran staat in dit geval duidelijk:

Zij waarvan de goede daden zwaarder wegen zullen in de eeuwige schoonheden van het paradijs worden ontvangen, terwijl zij die de weg van kwaad en onderdrukking kozen hun beloning in de eeuwige kwelling van de hel zullen vinden. Allah creëerde dit korte leven als een testende plaats. In de Koran staat:

Het ruilen van het eeuwige leven voor het van deze wereld.

Een van de grootste fouten van niet godsdienstige mensen is het idee dat het leven van deze wereld permanent is. Onbewust van het feit dat zij getest worden, misleiden de mooie dingen van deze wereld hen in het denken dat wat zij verwerven als resultaat van hun eigen inspanning gebeurt en dat zij daarom zelfgenoegzaam of zelfstandig zijn. De mensen die in ongelovige maatschappijen leven vergeten over het leven in het hiernamaals en zijn zo bezig met henzelf te proberen om die dingen te bereiken die zij denken zo mooi en waardevol te zijn. In de Koran, vertelt Allah ons over de wens voor deze snuisterij die mensen aan deze wereld binden:

Zoals dit vers duidelijk maakt, hebben de mensen vele wensen. Maar het verkrijgen van slechts deze gewenste voorwerpen is van geen voordeel aan hen, voor hen is het echte leven het Hiernamaals, waar zij voor eeuwigheid zullen blijven. De Koran verklaart deze waarheid in de volgende verzen:

Zoals in deze passage staat, zijn al deze wereldse rijken, rijkdommen, echtgenoten, juwelen, huizen, vermaardheden, carrières, en alle andere waarden niets anders dan een korte en tijdelijke beuzelarij, want zij zullen in een bepaalde tijd eindigen. 

Maar een groot aantal mensen realiseert niet dat deze dingen voorbijgaand zijn, en onderdompelen henzelf zo in het verzamelen van meer materiele goederen, het bereiken van meer eerbied, het vinden van de aantrekkelijkste echtgenoot, of het bekend staan als de meest succesvolle persoon in hun respectieve beroepen. Zij zijn zo hartstochtelijk gehecht aan deze dingen dat zij volledig het eeuwige leven vergeten. Scherpziend van de dood als vernietiging, maken zij geen voorbereidingen voor het verdere leven. 

In ieder geval, zoals Bediuzzaman zei, is de dood noch een scheiding, noch een vernietiging; eerder is het, het einde van de beproevingen van deze wereld en de plaats waar de mensen de beloning ontvangen voor wat zij hebben gedaan:

De dood is niet angstaanjagend aangezien het oppervlakkig schijnt te zijn. Door het licht dat door de Al-Wijze Koran wordt veroorloofd, hebben wij in vele delen van de Koran op volledige bepaalde en ontwijfelbare manier bewezen dat voor de gelovigen de dood van de zware plichten van het leven wordt gelost. En voor hen is het een rust van verering, welke de instructie en oefening is in de arena van de beproevingen in deze wereld. Het is ook een middel van hun weer verenigende vrienden en relaties, van wie 99 uit honderd reeds voor de volgende wereld zijn vertrokken. Het is een middel om hun waar geboorteland en eeuwige verblijfplaats van geluk in te gaan. Het is ook een uitnodiging voor de tuinen van het paradijs van de kerker van deze wereld. En het is de tijd om hun loon van milddadigheid van de Schepper te ontvangen in ruil voor de dienst die aan Hem werd overgegeven. Aangezien dit de werkelijkheid van de dood is, zou het niet moeten worden beschouwd als angstaanjagend, maar integendeel, als inleiding van het genade en het geluk.4

Met andere woorden is het een grote fout om te denken dat deze wereld ons waar geboorteplek is. Vergeleken met de eeuwigheid, duurt dit leven zelfs geen minuut. In een andere plaats, geeft Bediuzzaman een voorbeeld van hoe onverstandig het is om deze wereld te verkiezen in plaats van het hiernamaals.

Ook spreekt hij echter over een toekomst waarin de toekomst in deze wereld in vergelijking daarvan als uiterst kleine luchtspiegeling is. En vertelt hij over een geluk waarin al het wereldse geluk in vergelijking daarvan slechts een snelle flits van een bliksem met betrekking van een eeuwige zon is.5

Zo, in tegenstelling tot hen die veel uit de ethiek van de Koran zijn verwijderd, komen de moslims niet in opstand wanneer zij worden geconfronteerd met de dood; eerder, accepteren zij het met enthousiaste verwachtingen, hopen zij om in het verdere leven de beloningen te ontvangen voor het goed dat zij in deze wereld hebben gedaan. Zij leven in de blije hoop op het ingaan van het paradijs, welke met fijne en mooie dingen wordt vervuld. 

Het volgende vers openbaart de staat van hen die zich slechts op het voorbijgaande leven van deze wereld concentreert:

Deze mensen zijn in de grote fout gevallen. Wij kunnen een ander voorbeeld geven om aan te tonen hoeveel deze mensen hebben verloren:

Denk aan twee individuen, elk wordt heel wat geld gegeven om te besteden. Één van hen besteedt zorgeloos dit geld en heeft spoedig niets meer over, terwijl de andere persoon het zodanig besteedt dat het permanente voordelen oplevert voor zichzelf en het gehele mensdom. Wanneer de eerste persoon om rekening wordt gevraagd, wat zal hij voelen, anders dan groot verdriet?

Dus, elk bezit, eigendom, cultuur, vermaardheid, eerbied, schoonheid, en alle andere zegeningen gegeven aan de mensen in deze wereld zijn gelegenheden voor een persoon om voor het verdere leven voor te bereiden. Terwijl zij dit realiseren, nemen de gelovigen volledig voordeel van deze gelegenheden.

De ongelovigen zijn als die mensen die hun geld voor niets besteden. Zij brengen zorgeloos hun korte levensduur door en lijden dan aan een groot verlies in het eeuwige verdere leven. De Koran beschrijft hun staat als volgt:

Zij die niet door dit leven worden vervuld en zich ervan bewust zijn dat slechts het komende leven eeuwig is en weten dat de genoegens van deze wereld voorbijgaand zijn en daarom ernaar streven om de schoonheden van het paradijs te bereiken, bereiken veel in de handel of verruiling die zij met Allah hebben gemaakt. Zoals in de Koran staat:

Allah beproeft de mensen met goed en kwaad

Zoals wij eerder vermeldden, worden alle mensen op diverse manieren in hun leven getest. De Koran vertelt ons dat deze beproevingen door middel van goed en kwaad kunnen zijn:

De mensen kunnen door alle soorten dingen worden getest. Bijvoorbeeld, wanneer zij genieten van de zegeningen van overvloedige rijkdom, moeten zij, zorgvuldig zijn om moreel te gedragen dat de genoegens van Allah verdient, Hem aanbidden in elke bedoelingen en acties, Zijn bevelen uitvoeren en Zijn raad volgen. De rijkdom kan hen de werkelijkheid laten vergeten. Maar de gelovigen, het maakt niet uit van hoeveel zegeningen zij kunnen genieten, tonen altijd dankmbaarheid aan Allah.

De mensen kunnen ook getest worden door ziekte, ramp, druk van de ongelovigen, schadelijke woorden, laster, en wrede bespottingen. Maar de moslims realiseren dat elk van deze dingen een deel uitmaken van hun beproeving. En houden zich vast op het geduld dat hen uiteindelijk tot goed leidt. 

Zoals wij eerder vermeldden, hebben deze individuen een goede handel gemaakt in het ruilen van het leven van deze wereld voor het leven van het hiernamaals. Volgens de Koran: “En weet dat jullie bezittingen en jullie kinderen slechts een beproeving is en dat er bij Allah een geweldige beloning is.” (Al Anfal, 28) zijn zij zich ervan bewust dat hun leven en bezittingen allen tot Allah behoren, en zo om het even welk aanwinst of verlies nooit een slechte beïnvloeding hebben op hun moreel karakter, hun wereldbeeld, of hun trouw aan onze God. Vele verzen beschrijven deze eigenschap, onder hen het volgende:

Wij zien in deze verzen dat voor moslims, deze wereld een plaats is waar zij moeten streven op de manier van Allah om Zijn welbehagen te verdienen. Bediuzzaman vertelt ons dat deze wereld slechts een plaats is van de dienst, die de mensen met moeilijkheden en genoegens zullen meemaken en dat de beloning voor degenen die geduldig frustratie en ramp verdragen groot zal zijn.

Dit wereldse rijk is het gebied van het testen, de woonplaats van de dienst. Het is niet de plaats van genoegen, beloning en vergoeding. In aanmerking genomen, dan is dat de woonplaats van de dienst en de plaats van verering, ziekte en rampspoeden. Zolang zij geen beïnvloedingen hebben op het geloof en geduldig verdragen worden, dan zijn ze volledig met de dienst en de verering in overeenstemming, en versterken het zelfs. Aangezien zij de verering van elk uur gelijkwaardig maken aan dat van de dag, zou men dank moeten aanbieden in plaats van het klagen. De verering bestaat in feite uit twee soorten, positief en negatief. Wat met het positief wordt bedoeld is duidelijk. Wat betreft de negatieve verering, is dit wanneer één getroffen wordt met rampspoed en ziekte, zijn eigen zwakheid en hulploosheid waarneemt, en zijn toevlucht neemt tot zijn Medelevende Ondersteuner (Allah), mediteert over Hem, Hem smeekt of verzoekt, en zo een zuivere vorm van verering biedt tot waar geen schijnheiligheid kan doordringen. Als hij geduldig verdraagt, aan de beloning denkt verbonden aan de rampspoed, en dankbaarheid toont, dan zal elke uur dat hij meemaakt geteld worden als een hele dag dat hij aan verering heeft doorgebracht. Zijn kort leven wordt zeer lang. Er zijn zelfs gevallen waar één enkele minuut gelijk wordt geteld aan de verering van een hele dag.6

Het is zeer belangrijk om over deze wijze woorden na te denken. Zoals wij eerder vermeldden, zijn de mensen verantwoordelijk voor het dienen van Allah, het zich onderwerpen aan Hem en het blijven verbinden aan Hem in alle omstandigheden. Één manier om deze gehechtheid te tonen is in alle moeilijkheden en frustraties in deze wereld geduldig te zijn. Bovendien kunnen dergelijke tijden zich voordoen wanneer het minste wordt verwacht. Bijvoorbeeld, een rijke persoon kan arm worden, een succesvolle persoon kan plotselinge mislukking ontmoeten, en een ander persoon kan zijn geliefde verliezen, wordt ziek of gehandicapt. Maar ongeacht de test, belooft Allah eindeloze dingen aan Zijn dienaren die hen goed verdragen.

Om deze reden, moeten de mensen het beste gebruikmaken van elk ogenblik van de tijd dat hen in deze wereld wordt toegewezen. Alvorens elke daad die men verricht of elk woord die men zegt, moeten zij zichzelf afvragen of dat wat zij op het punt staan te doen de beste manier is om de genoegens van Allah te verdienen. Het allerbelangrijkst, moeten zij vermijden geheel in beslag te worden genomen door deze wereld en te vergeten dat er een verder leven is en moeten zij de eeuwigheid niet uitwisselen omwille van het voorbijgaande plezier. De manier om eindeloze goede dingen te bereiken is, overgave aan Allah: