De moslim van moeilijke tijden

De kwaliteit van het morele karakter en het geloof van de moslims wordt geopenbaard in moeilijke tijden. In dergelijke omstandigheden zien wij hun superieure ethiek, moed, geduld vertrouwen, standvastigheid, tolerantie, bereidheid te vergeven, zelfopoffering, genade, menslievendheid, besef, geweten, en bedaardheid.

De “moslim van moeilijke tijden” wijst op een individu dat elke moeilijkheid, frustratie en ontbering verdraagt, terwijl het de hierboven vermelde kwaliteiten toont. Dergelijke mensen compromitteren nooit hun moreel karakter, ontmoeten elke mogelijke gebeurtenis met grote rijpheid, en vertrouwen in Allah, zien de reden voor alles dat gebeurt en het goed daarin, manen anderen aan dezelfde superieure ethiek uit te oefenen. Zoals de Koran zegt: “ Toen zij tot jullie kwamen, van boven jullie en van onder jullie en toen de ogen zich afwendden en de harten in de kelen schoten....” (Al Ahzab, 33), zijn deze moeilijke tijden er wanneer de gelovigen ernstige testen ondergaan en door frustratie in het nauw worden gedreven.

Wanneer wij van moeilijke tijden spreken, komen sommige voorbeelden in gedachten van mensen die geen Allah kennen: een natuurramp, het verliezen van een baan, faillissement, en gelijkaardige gebeurtenissen. Maar voor degenen met geloof, verwijzen de moeilijke tijden naar ernstigere situaties: een tijd wanneer een persoon van zijn of haar meeste basisbehoeften wordt ontnomen, en wanneer de frustraties veel ernstiger zijn dan de ervaringen ervoor in het dagelijkse leven. De Koran definieert dergelijke tijden wanneer “de harten in de kelen schoten” als periodes wanneer elk denkbaar soort moeilijkheid, ziekte en ramp een persoon aantreft, zoals wanneer zij uit hun huis worden geworpen, door hun land worden gedreven, geconfronteerd worden met vallen die enkel voor hen zijn geplaatst, evenals hun families en mensen en zij onderhevig zijn aan geestelijke onderdrukking. De koran voorziet van voorbeelden van de moeilijkheden die door de profeten en de godsvruchtige gelovigen worden ervaren. Zoals wij eerder zeiden, doorbrachten en verdroegen de godsvruchtige gelovigen vele ernstige proeven:

Denken jullie dat jullie het Paradijs zullen binnengaan, terwijl het gelijke dat tot degenen kwam die voor jullie zijn heengegaan, nog niet tot jullie is gekomen? Rampen en tegenspoed troffen hen en zij werden zo geschokt dat de boodschappers en degenen die met hem geloofden, zeiden: “Wanneer komt de hulp van Allah?” Weet: voorwaar, de hulp van Allah is nabij.

In dit vers, kondigt Allah aan dat mensen moeilijkheden zullen ondergaan en geeft Hij het goede nieuws dat zij die geduldig zijn goede dingen voor eeuwigheid zullen hebben. In deze tijden zal het verschil tussen “de moslims in noodsituaties” en “de moslims in gunstige omstandigheden” duidelijk worden. De leden van de eerste groep antwoorden aan hun moeilijkheden en frustraties op deze wijze:

Degenen die wanneer een ramp hen treft, zeggen: “Voorwaar aan Allah behoren Wij, en voorwaar, tot Hem zullen wij terugkeren.” (Al Baqara, 156)

De stem van het geweten en de stem van het zondige ego in moeilijke tijden.

Gedurende de levensloop, wordt de mens getest op zijn reacties ten aanzien van gebeurtenissen, die hij tegenkomt en op zijn innerlijke gedachten. Gedurende deze beproevingen komen wij twee alternatieven tegen: of we luisteren naar de stem van onze Goddelijke leidraad, ons geweten, of we gehoorzamen de laagste vorm van onze ego dat in beginsel altijd tot het verkeerde leidt. Allah vestigt in de volgende verzen de aandacht op deze twee stemmen:

En bij de ziel en haar volmaaktheid, Hij openbaarde haar wat slecht en wat goed (voor haar) is. (As-Shams, 7-8)

De zondige ik, wat de laagste vorm is van het menselijke ego (nafs) wendt zich naar het in opstand komen, kwaad en ongehoorzaamheid aan Allah’s geboden. Feitelijk gehoorzaamt het, het kwaad, moedigt de mens aan om het verkrijgen van Allah’s genoegen te negeren en toegewijd te zijn aan zijn eigen verlangens. Het kwaad doet dit onopvallend. Indien de mens niet naar de stem van zijn geweten luistert, zal hij eenvoudig door de kwade influisteringen van zijn ego verleidt worden. Echter, in iedere omstandigheid blijft het geweten nooit stil totdat iemand zijn laatste adem uitblaast. Ondanks de sluikse inprenting van het kwaad, draagt het geweten ons op om goede en gezegende daden te verrichten. Dit is beslist een weergaloos systeem en een grote gunst van Allah die Hij de mens heeft gegeven. Het doet er niet toe welk gebeurtenis de mens in zijn leven tegenkomt, het doet er niet toe waar hij naartoe gaat of wat zijn oorsprong is, hij is in bezit van een leidraad tot de waarheid. Onthoud altijd, dat je in bezit bent van een leidraad tot de waarheid. Doe nooit alsof je deze inwendige stem niet begrijpt. Bovendien is het geweten niet een ingeving, dat alleen de gelovigen toebehoort. Het bestaat in ieder individu, inclusief ongelovigen. Echter dat de gelovigen altijd de stem van hun geweten gehoorzamen, maakt hen anders. Ongelovigen aan de andere kant, bevredigen hun verlangens ondanks wat hun geweten hen vertelt. Net als ieder ander mens, heb je een geweten en het kwaad dat je misleidt. Ook jij hoort de stemmen van je geweten en je kwaad. Indien je het genoegen en waarheidlievendheid van Allah wilt verkrijgen, doe dan niet alsof je de stem van je geweten niet hoort.

Een persoon zou wel eens bezorgd kunnen zijn, dat hij niet in staat is om deze twee stemmen van elkaar te onderscheiden. Onthoud echter dat het geweten geen moment faalt de waarheid te zien; het vertelt ogenblikkelijk de waarheid. Als iemand echter deze stem hoort, probeert het kwaad het ego direct te misleiden. Het ego maakt verscheidene excuses. Het kwaad voorkomt iemand te doen, wat zijn geweten hem influistert. Anders gezegd, wat men als eerste hoort indien zich een gebeurtenis voordoet, is de stem van zijn geweten. Alle excuses, die we maken om deze stem niet te volgen, zijn afkomstig van de stem van het zondige ego. Op het moment dat je deze stem van het geweten hoort, doe dan niet alsof je niet begrijpt dat deze stem, die je tot het genoegen van Allah uitnodigt, jouw stem is. Indien iemand de stem van zijn geweten negeert, wordt men haast, als de tijd rijp is, een slaaf van het ego en wordt men gevoelig voor ieder soort kwaadaardigheid. Aangezien zo’n houding alleen maar een uitdrukking is van iemands eigen voorkeur, faalt men voor deze test en verliest men de eeuwige en gezegende verlossing, waarvan het verlies een eeuwig gemis is. Men draagt de enige verantwoordelijkheid om een dienaar van Allah te zijn, wat alleen bereikt kan worden door volgens de Koran te handelen en het volgen van het eigen geweten. Allah noemt in het volgende vers het einde van diegenen, die net doen alsof zij dit feit niet bevatten “een mislukking”:

En voorzeker hij gaat ten gronde (mislukt) die haar te gronde richt. (As-Shams, 10)

Zeker, haast iedereen heeft de innerlijke pijn ervaren, die spijt met zich meebrengt. De voornaamste oorzaak van dit gevoel is het niet volgen van de geboden van het bewustzijn, die voor de mens ook een Goddelijke waarschuwing is. In sommige gevallen, wordt deze pijn niet verlicht totdat de persoon zijn misdaden verbetert of zijn gebrekkige voorkeur verandert; het wordt eenvoudigweg een geestelijke marteling. Doe dus niet alsof je niet begrijpt wanneer je overladen bent met spijt. Dat is zeker een teken van een zonde die je hebt begaan; je geweten heeft je reeds verteld wat je fout hebt gedaan en waar je die zonde begaan hebt. Grijp deze kans om je zonden in deze wereld te compenseren, nu er nog een kans is. In het hiernamaals zal de spijt, die je zult voelen ondraaglijk zijn, en die zal tot in de eeuwigheid bij je blijven, tenzij de vergiffenis van Allah en Zijn genade anders beslist. Alhoewel je ego denkt dat het een moeilijke taak is, of hij weigert het geweten te volgen, doe niet alsof je niet begrijpt dat het geweten je naar de waarheid leidt. Wees ervan overtuigd dat Allah een oneindig geweten heeft; indien je volhardt in het opvolgen van de Koran, en waakzaam bent over dat, wat je geweten je beveelt, dan zal Allah je voor al je daden overvloedig belonen, zelfs voor die daden die voor jou onbelangrijk lijken. Ondertussen zullen in de aanwezigheid van Allah degenen, die achteloos over de Koran blijven en over hun geweten zeker niet op dezelfde manier behandeld worden.

Om aan mensen te beschrijven wat zij, die naar het grote verlies luisteren en de vriendschap van satan aantrekken, door deze overeenkomst te maken zullen verliezen, is het noodzakelijk om te weten hoe satan zijn invloed over hen verwierf. De Koran geeft gedetailleerde informatie over dit en waarschuwt mensen over zijn valstrik.

Toen Allah profeet Adam (as) creëerde, beval Hij de engelen en de satan om voor hem te buigen. De engelen deden dit, maar door zijn arrogante trots weigerde satan dit te doen en werd daarom verdreven van het paradijs om deze opstand. Hij vroeg toen aan Allah om hem toe te staan om mensen tot de dag der Opstanding te beïnvloeden. Allah willigde dit verzoek in, maar heeft Hij gezegd dat Hij geen invloed over zijn gelovende dienaren zou hebben. De satan deed de gelofte dat hij de mensen zou bedriegen met diverse beloften, teleurstellingen, en valstrikken en hen zou wegtrekken vanaf de ware weg. De Koran brengt zijn eed met elkaar in verband, als volgt:

Hij (satan) zei: “Omdat U mij hebt doen dwalen, zal ik hen belemmeren op Uw recht pad. Daarna zal ik zeker tot hen komen, van voor hen en achter hen en van hun rechterzijde en van hun linkerzijde, en U zult de meeste van hen niet als dankbaren aantreffen.” Hij (Allah) zei: “ Ga er uit weg, veracht en verstoten. Wie van jou dan volgt: voorwaar, Ik zal de hel vullen met jullie allen.” (Al A’raf)

Hij (satan) zei: “Ziet U? Dat is degene die U boven mij geëerd hebt. Indien U mij uitstel geeft tot de Dag der Opstanding zal ik zeker zijn nageslacht doen dwalen, op weinigen na.” Hij (Allah) zei: “ Ga heen, wie van hen jou volgt: voorwaar: De Hel zal jullie beloning zijn, als een volledige beloning! En rui van heen op wie jij kunt met jouw stem, en val hen aan met paarden en je voetvolk, en deel rijkdommen en kinderen met hen en doe hen beloften.” En de satan belooft hen niets dan bedrog. (Al Isra, 62-64)

Zoals in het vers staat, zal satan van alles proberen om mensen af te leiden van de ware weg en hen te verhinderen dankbaar te zijn aan Allah en een goed moreel leven te leiden. Dientengevolge, zal hij de meerderheid van de mensen aan zijn kant brengen door de stem van het zondige ego te gebruiken. Om deze reden, wanneer de mensen harde tijden ondergaan, zal satan hen altijd egoïstisch laten denken en hen voorstellen hoe hun eigen voordelen te verschaffen door zelfopoffering, medeleven, en genade als negatieve opties:

O mensen, eet van wat op aarde is het goede toegestane, en volgt niet in de voetstappen van de satan. Voorwaar, hij is voor jullie een duidelijke vijand. Voorwaar, hij roept jullie op tot het kwade en zedeloosheid en (wil) dat jullie over Allah zeggen wat jullie niet weten. (Al Baqara, 168-169)

Om elk van deze redenen, moeten de moslims die moeilijkheden, frustraties, of rampen onder ogen zien volgens hun geweten handelen zodat zij zich niet bij satan zullen aansluiten. Door de satan te volgen, geven slechte kwaliteiten zoals: egoïsme, opportunisme, verslaving aan genoegens, schijnheiligheid de kans om de ethiek van de Koran te bederven. De oprechte moslims luisteren naar hun geweten en volgen altijd de manier van goedheid. Zoals de Koran zegt, is het belangrijk dat de goede moraliteit wordt getoond wanneer “de zaak wordt opgelost”:

Gehoorzaamheid en een juist woord (zouden beter zijn). Wanneer dan de zaak is opgelost, (dan hebben zij er een afkeer van). Maar als zij oprecht zouden zijn tegenover Allah, dan zou dat beter voor hen zijn. (Moehammad, 21)

De meerderheid van de mensen weten dat de trouw die in de beproevingen worden getoond op superieure ethiek wijst en zweren dat zij in dergelijke tijden gelovig en sterk zullen zijn. Maar wanneer de beproevingen komen, dan past hun gedrag hun eerdere beloften niet aan en reageren zij negatief wanneer zij door de minste frustratie worden geraakt. Zij worden plotseling boos en, in plaats van liefde en medeleven, vertonen zij tegen-beschuldigingen. In een ogenblik, kunnen zij verdacht, oproerig en eisend worden. In dergelijke instanties, zullen de sterken van de zwakken worden onderscheiden en de vervalste moraliteit zal zichzelf tonen; diegenen waarvan het geloof zwak is zullen zich door ondergedompeld te worden in bezorgdheid openbaren. Deze moslims zijn slechts één stap verwijderd van het aansluiten bij de ongelovigen en hun anti-moslimactiviteiten. De gelegenheden zoals deze versterken verscheidene keren de waarde van een moslim wiens geloof oprecht en sterk is.

De elk van de moeilijkheden en frustraties die in het dagelijkse leven worden ondervonden zijn zowel een test als een middel voor een geluk dat met het paradijs kan worden vergeleken die de moslims in het verdere leven hopen te bereiken. En, voor de oprechte moslims, brengt elk van de dergelijke moeilijkheden een verhoging van liefde, eerbied en waardering van andere moslims, en is een zegen die hun geloof verdiept. Het is een goddelijke zegen met overvloedige voordelen en schoonheden dat maakt de gelovigen die persoon als voorbeeld te nemen. Bovendien heeft het een positieve invloed op het geloof van diegenen rond hen (door de gunst van Allah) en het maakt hen van de bewondering van de ongelovigen waardig, hetzij geheim of open.

Iemand die denkt dat een bepaalde gebeurtenis buiten het plan van het lot is, is onder de sterke invloed van satan, welke vaak de oorzaak van dergelijke twijfels is. Satan neemt groot genoegen in het zien dat mensen in deze situaties uitlopen. Soms, onder zijn invloed, kunnen de mensen in de ziekte vallen van het overwegen van een blijkbaar onbelangrijke kwestie als zijnde buiten het gebied van het lot en voorbij de genade, kennis en bedoeling van Allah. De gelovigen moeten zich er bewust van zijn en deze ziekte vermijden, en het kunnen genezen als zij op de een of andere manier aan het bezwijken.

Bijvoorbeeld, er is goed in elke gebeurtenis in dergelijke blijkbaar minder belangrijke dingen zoals een bepaald televisieprogramma missen of het vergeten eten te bestellen. Bijvoorbeeld het missen van een televisieprogramma zou hen extra tijd kunnen geven om een goede daad te verrichten, goede gedachten te denken, of bij een idee kunnen aankomen dat hun capaciteit zal verhogen om Allah zelfs meer te dienen. Of, tijdens die tijdspanne kunnen zij Allah herinneren en begrijpen zij veel meer dan zij van het televisieprogramma gekregen zouden hebben. Het vergeten om eten te bestellen kan als een dieet zijn dat een ziekte geneest. De mensen kunnen vinden dat zij aan normaal terugkeren als zij vergeten één dag kaas te eten. Door overgave in Allah, bereiken zij verdiensten in Zijn gezicht, en winnen Zijn goedkeuring door ernaar te streven goede akten te doen. Bovendien, is het altijd vertrouwen in Allah een middel voor de gelovigen om liefde en tevredenheid te bereiken.

Gezien vele gelijkaardige voorbeelden van het dagelijkse leven kunnen worden verzameld, is het zeer belangrijk om deze kwestie te begrijpen en onze verstand niet te laten verslappen. Wat de mensen ook tegenkomen, belangrijk of onbelangrijk, is inbegrepen in het lot. De satan stelt voor dat deze gebeurtenissen noodzakelijke componenten van het dagelijkse leven zijn en niets te maken hebben met het lot. Nochtans moeten de gelovigen zich altijd van deze suggesties waakzaam en bewust zijn, door dit te kunnen begrijpen en het in hun hoofd te houden, door de reden en het goede in elke gebeurtenis te zien, en door te realiseren dat alles wat binnen het goede plan van Allah is een grote zegen is in deze wereld en de komende wereld. Dit is een waarheid die wijsheid, comfort en tevredenheid geeft aan alle gelovigen.

De scheiding van goed en kwaad

Allah creëerde goed en kwaad, hulp en schade, schoonheid en lelijkheid gelijktijdig en maakte voor hen de beproevingen aangaande de weg naar het paradijs of de hel. De periode van de beproeving scheidt duidelijk: het goed van het kwaad, degenen die geduldig zijn van degenen die bang zijn om moeilijkheden onder ogen te zien, degenen die zich verzetten op een ongelovige manier te denken van degenen die zitten en niets doen, en degenen die hun zondige ego volgen van degenen die naar de stem van hun geweten luisteren.

Er is een zeer goede reden waarom het goede en het kwaad zo dicht worden verbonden aan elkaar. Één reden is dat de waarde van het goed en het kwaad slechts binnen deze tegenstrijdigheid kan worden begrepen. Als kwaad, ontbering of de ramp niet bestond, konden de mensen niet de waarde van het goed begrijpen. Bijvoorbeeld, wanneer u een diamant tussen gewone stenen plaatst, worden zijn schoonheid en fascinatie duidelijker.

Een ander reden wordt gevonden in het geheim van de beproeving in deze voorbijgaande wereld. Hier worden de mensen getest met het goed en het kwaad. Bij het testen, zal het verschil in graad tussen deze twee duidelijker worden, en de welwillendheid wordt gescheiden aan één kant, en het kwade aan de andere. Terwijl de Engel van de Dood de zielen van de kwade mensen met grote ruwheid zal nemen, zullen de goede mensen worden verzocht om de schoonheid en het genoegen van het Paradijs in te gaan. De koran zegt dat deze beproevingen de manier is waardoor de gelovigen van diegenen met een ziekte in hun harten worden onderscheiden:

En wat jullie trof op de dag dat de twee legers elkaar ontmoeten, was met het verlof van Allah, opdat Hij de gelovigen toetst. En opdat Hij degenen die huichelen gekend deed worden, en er werd hun gezegd: “Kom en vecht op de weg van Allah, of verdedig (jullie zelf tenminste).” Zei zeiden: “Wanneer wij geweten hadden dat er een gevecht zou zijn, zouden wij zeker jullie gevolgd hebben.” Zij waren op die dag dichter bij hun ongeloof dan bij geloof. Zij zeiden met hun lippen wat niet in hun harten was. En Allah weet beter wat zij verbergen. (Al Imran, 166-167)

Zoals deze verzen aantonen was het gedrag dat door de tijdgenoten van de Profeet (saas) in aanwezigheid van moeilijkheid werd getoond, de manier waardoor de godsvruchtige gelovigen van de hypocrieten werden onderscheiden.

Bediuzzaman bespreekt diepgaand hoe de moeilijkheden en de rampen het goed van het kwaad scheiden, en geeft een zeer goed en wijs advies betreffende deze kwestie. Bij de vraag wat het doel van satan en verdorvenheid is, concludeert hij dat sommige zeer belangrijke redenen achter elke frustratie, ontbering en verdorvenheid liggen. Het belangrijkst hiervan is de scheiding tussen een “steenkoolachtige” aard en een “diamantachtige” aard. Hij gebruikt dit voorbeeld om aan te tonen dat elk soort moeilijkheid en frustratie het beste in een persoon uitbrengt. De beproevingen van deze wereld brengt tot het verduidelijken van de slechte aspecten van elke persoon en bied hen de mogelijkheid om hen te verbeteren. Bijvoorbeeld, een ernstige ziekte kan de geestelijke zwakheid of bedeesdheid van een persoon openbaren. Aldus, wanneer een vrouw van haar zwakheid bewust wordt verhelpt zij het onmiddellijk. Dus, de ziekte stond haar toe om haar fouten te zien en hen te verbeteren binnen dit korte leven. Na dit ongeluk, zal één meer onzuiverheid worden afgeschaft, en haar moreel karakter zal worden verbeterd. Neem dan het voorbeeld van een man met een levenslange reputatie om eerbaar te zijn, maar gaat failliet en neemt tot onwettige middelen zijn toevlucht om geld te krijgen. Dit toont hoe ongelukken de slechte aspecten van een persoon kan openbaren. Maar als deze persoon geen zonde begaat en zijn eer ondanks zijn behoefte aan geld compromitteert, dan zal zijn ontbering aantonen dat hij werkelijk zuiver en godsvruchtig is.

In zijn brieven, geeft Bediuzzaman voorbeelden van de wijsheid van het tonen van geduld in situaties die later voor het goede zullen blijken. Hij schrijft: De verwezenlijking in de wereld van verdorvenheid, kwetsbaarheid, beproevingen, het kwaad en het lijden is niet iets slechts of lelijk; deze dingen zijn gecreëerd voor een zeer belangrijk doel. ….in de wereld van menselijke wezensvooruitgang en daling zijn eindeloos. Er is een grote afstand tussen de Nimrods en Farao’s op één hand en de vromen en de profeten op andere. Om zo onderscheid te maken tussen de “steenkool-achtige” onedele zielen en de “diamantachtige” verheven zielen, opende de verwezenlijking van satan een arena van strijd, wedstrijd en beproevingen waarnaar de Profeten werden gestuurd en waarin het geheim van verantwoordelijkheid werd geopenbaard. Als er geen strijd en wedstrijd waren, dan zouden de kwaliteiten in steenkool en diamanten niet te onderscheiden zijn in het menselijke erts. De verheven ziel van Abu Bakr as-Siddiq en de onedele ziel van Abu Jahl zouden op dezelfde niveau blijven. Dit betekent dat de verwezenlijking van het kwaad en verdorvenheid niet slecht en lelijk is, omdat het tot belangrijke resultaten leidt. .7

Een andere kwestie die hier wordt beklemtoond, is de waarde van de beproevingen van deze wereld. Als er geen kwaad of frustratie zou zijn, dan zouden de goede kwaliteiten van het menselijke karakter niet duidelijk naar voren komen, dan zouden de hoge morele kwaliteiten van de godsvruchtige personen niet getoond worden, en dan zou er geen vooruitgang zijn in zijn niveau van geestelijkheid. Dit is waarom elke eventualiteit die in feite negatief schijnt te zijn, een onbeperkte horizon van kans opent, om zijn moreel karakter te rijpen, te versterken en te verdiepen in zijn geestelijkheid, en zijn rang en positie in het paradijs opheft.

Bediuzzamna schrijft verder dat:

de godsdienst een onderzoek en een test is, voorgesteld door Allah zodat in de arena van de concurrentie de opgeheven geesten en de onedele geesten van elkaar kunnen worden onderscheiden. Net zoals de materialen in brand worden geworpen zodat diamanten en steenkool, goud en aarde, van elkaar worden gescheiden, zo ook is de godsdienst een beproeving betreffende de verplichtingen die aan de mens door Allah worden opgelegd en betreffende de concurrentie, waaruit deze wereld bestaat. Op deze wijze worden de opgeheven juwelen in de bron van de capaciteit van een persoon afgescheiden van het afval. De Koran werd in deze wereld voor de mens geopenbaard die door de beproevingen in de arena van concurrentie moet worden geperfectioneerd.8

Volgens deze vergelijking, moeten de goede diamantachtige kwaliteiten van de slechte steenkoolachtige kwaliteiten worden onderscheiden. Maar als dit kan worden gedaan slechts door brand te gebruiken, moeten de mensen door ernstige testende periode gaan die moeilijkheden, ongelukken en diverse frustraties impliceert om hun slechte kwaliteiten te verwijderen zodat hun goede kwaliteiten in het licht van de dag kunnen glanzen.

Bediuzzaman geeft een ander voorbeeld: de scheiding van zilver en koper van het erts wanneer het tegen een toetssteen wordt geslagen. Twee waardevolle materialen worden gescheiden van elkaar door het erts tegen die steen te slaan en het waardeloze kopererts wordt geëlimineerd. In dit proces van scheiding, moet het erts hevig tegen de steen worden geslagen en dan door een fijne zeef worden overgegaan. Dit proces openbaart het zilver binnen het erts en reinigt het van het kopererts, welke zijn waarde vermindert. Wat Bediuzzaman bedoelt met het worden “geslagen tegen de steen” is dat het ondergaan van moeilijkheden, ongelukken en frustraties zullen veroorzaken dat de interne schoonheid van een persoon wordt geopenbaard. De strengheid van de moeilijkheden en de frustraties openbaren de sterkte van het geloof van een persoon, evenals de superioriteit van zijn of haar karakter, onderscheidingsvermogen, trouw en loyaliteit. Voorts gaat deze test achter een rijpheid van karakter met groot geloof en geestelijke diepte weg. Zo zuivert dit proces de superieure karakter, van de gelovigen, van alle kwaliteiten die het verzwakken, tot het als zilver verschijnt. Bediuzzaman schrijft:

Dan werd vanochtend mij het volgende bijgebracht: voor ons om in deze strenge beproeving te worden geplaatst, en om talrijke tijden op de toetssteen te worden geslagen om duidelijk te zien of wij messing of goud zijn, en om in elke opzicht oneerlijk te worden gezuiverd, en om door steeds fijnere zeven drie of vier keer over te gaan om te zien of onze kwaad beveelt zielen een deel uitmaken of om het even welke trucs spelen, welke uiterst noodzakelijk is voor onze dienst welke zuiver en alleen in naam van de waarheid zou moeten zijn, zodat het Goddelijke besluit het veroorlooft. Wegens het worden tentoongesteld in dit gebied van de beproevingen en de examen die geconfronteerd wordt met halsstarrigheid, onrechtvaardige vijanden en hun voorwendsels, heeft iedereen begrepen dat er geen bedrog, geen zelfzucht, geen kwaadaardigheid, geen wereldse of persoonlijke belangen is, noch diegenen die naar het Hiernamaals uitkijken, vermengd met onze dienst, en dat het volledig oprecht is en uit waarheid en werkelijkheid ontstaat. Als het verborgen was gebleven, dan zou het talrijke betekenissen kunnen hebben. De massa gelovigen zou geen vertrouwen daarin hebben gehad. Zij zouden gezegd hebben: “misschien bedriegen zij ons” en de elite zou ook hun verdenkingen hebben gehad. Denkend dat “misschien zij hetzelfde handelen als sommigen van hen die zichzelf verkopen om geestelijke rang voor zichzelf te verwerven en vertrouwen te winnen” zij zouden daarvan niet volledig zeker voelen. Nu, na de beproevingen, wordt zelfs de koppigste en de onvermurwbare persoon gedwongen om te onderwerpen. Als jouw ontbering één is, zijn jouw winsten duizendvoudig. Als Allah het wil.9

In deze voorbeelden, vestigt Bediuzzaman ook de aandacht op andere redenen van frustratie en ongelukken. Andere mensen zullen zien en geïnspireerd worden door het superieure morele karakter van die personen die zich ontdoen van hun negatieve kwaliteiten terwijl zij strenge beproevingen meemaken. De trouw van moslims, hun superieure en positieve handelingen aan de kant van oprechtheid, zullen verschijnen wanneer zij deze ernstige beproevingen onder ogen zullen zien en de mensen zullen zien dat zij geen menselijke beloning voor de dienst verwachten die zij hebben uitgevoerd. Zelfs zij die grote twijfels over moslims koesteren, zullen toegeven dat elke inspanningen die zij maken alleen omwille van het verdienen van het goede genoegen van Allah zullen zijn, en iedereen zal getuigen van de zuiverheid van hun intenties. Andere mensen zullen de moslims herkennen aan de moeilijkheden en ongelukken die zij ondergaan, welke bevestigen dat zij op de juiste weg zijn.

Het tentoonstellen van goede morele kwaliteiten op momenten van moeilijkheid en frustratie.

Iedereen ervaart vele dingen tijdens de dag: gevoel van moeheid, honger, zwakheid enz. Dit is zeer natuurlijk. Nochtans, zegt Allah dat moslims kunnen worden verkozen om beproevingen te ondergaan die veel harder zijn dan deze als en test. Het morele karakter dat door de gelovigen en ongelovigen in deze situatie wordt geopenbaard is vrij verschillend. Bijvoorbeeld:

Dergelijke informaties brengt de ongelovigen ertoe om te rebelleren, te worden geïntimideerd, agressief te worden, en hoop en integriteit te verliezen. Aangezien zij niet in het verdere leven geloven, denken zij dat alles die zij doen slechts voor deze wereld relevant is, zoals in Koran staat:

En zij zeiden: “er is niets dan ons wereldse leven, wij sterven en wij leven, en niets vernietigt ons dan de tijd. ” Maar zij hebben daarover geen kennis, zij vermoeden slechts. (Al Djatsijah, 24)

Volgens dit vers zal alles beëindigen wanneer deze wereld zal beëindigen. Daarom willen zij dingen ervaren zoals: comfort, gemoedsrust, loon voor hun werk, en alle andere goede dingen in deze wereld. Deze wens maakt moeilijkheid en frustratie zeer pijnlijk voor hen. Zij zijn noch geduldig noch vertrouwelijk, kunnen niet vergeven of van zichzelf geven, kunnen anderen niet menselijk behandelen, of hebben geen ene gevoel van medeleven of genade. Gelovend dat er geen beloning of winst in dergelijke dingen zijn, vallen zij in wanhoop van het denken dat de moeilijkheden slechts verlies brengen.

Maar dergelijke ideeën zijn totaal verkeert, omdat het echte en eeuwige leven van een persoon slechts na de dood begint. Op de Dag der Opstanding zal iedereen totaal rekenschap geven voor wat zij hebben gedaan en zullen hun verdiende beloning ontvangen. Zij die goede morele kwaliteiten hebben tentoongesteld zullen aan geen verlies leiden; integendeel, hun aanwinst zal groot zijn. In feite, zullen de beloningen ontvangen worden voor elke goed woord dat zij hebben gesproken, elke vrome akte die zij hebben gedaan, en elke instantie van zelfopoffering, trouw, loyaliteit, menslievendheid die zij hebben getoond. De gelovigen herinneren onze Profeet’s (saas) hadith: “het slechte gedrag vernietigt de aanbidding net zoals specerij honing vernietigt”10 en overangstvalligheid vermijdt slecht gedrag. Maar mensen die veel uit de godsdienst zijn verwijderd, zijn zich niet bewust van deze werkelijkheid. Zij worden geïntimideerd in aanwezigheid van moeilijke situaties, omdat zij ontkennen dat alles die zij ervaren een test is. Hier is een punt waarvan wij zorgvuldige nota moeten nemen: “Wanneer jullie pijn lijden dan, voorwaar, zij lijden pijn zoals jullie pijn lijden. En jullie hopen op (dat) van Allah waarop zij niet hopen.” (An-nisa, 104). Zoals dit vers zegt, worden zowel de gelovigen als de ongelovigen onder de indruk gemaakt door moeilijkheden en frustraties. Maar omdat de ongelovigen geen geloof in Allah hebben en van mening zijn dat niet elke gebeurtenis door hem is gecreëerd, verwachten zij niet van Allah te ontvangen wat de gelovigen hopen te ontvangen. Zo is het basisverschil dat zij van de ware betekenis van het leven vergeetachtig blijven. Het geloof in Allah van de gelovigen scheidt hen totaal van de ongelovigen in het verdere leven.

Bijvoorbeeld, vertelt Allah ons dat de mensen door honger en armoede zullen worden beproefd. Terwijl de honger een belangrijke moeilijkheid en frustratie voor de ongelovigen is, is het voor de moslims een beproeving waarin zij de kwaliteit van hun moreel karakter kunnen tonen en een goede kans die zij niet zouden moeten missen. In dergelijke tijden verkrijgt, onderwerping, vertrouwen geduld in Allah, een groot belang, en het feit dat zij geen hoop verliezen maar eerder het goed zien in elke gebeurtenis zijn aanwijzingen dat zij de test overgaan.

De ongelovigen houden eerst rekening met hun eigen voordeel en comfort; nochtans, geeft de morele kwaliteit van gelovigen altijd voorrang aan een ander persoon. De gelovigen geven royaal de beste zitplaats, het beste voedsel, en de beste kleding aan andere gelovigen. Wanneer het koud is, zullen de oprechte moslims zorgen voor hun medemoslims door hen dekens en hete dranken aan te bieden, zelf wanneer zij het zelf koud hebben. Zij vergen vreugde in het verzekeren van de gezondheid, veiligheid, en geluk van hun vriend, want zij weten dat het genoegen dat uit deze handelingen van zelfopoffering wordt afgeleid niet kan worden vergeleken met het genoegen van het zelf drinken van de hete drank.

De mensen kunnen fijne morele kwaliteiten tentoonstellen als alles goed gaat ten midden van een overvloed van zegen of als hun gezondheid goed is en aan hun behoefte word voldaan. Maar bijvoorbeeld het tonen van morele kwaliteit in moeilijkheid, of het tonen van goede behandeling naar anderen terwijl er wordt gemeden, belasterd of zwart gemaakt door ruwe woorden, is aan kwaad door goed te beantwoorden. Een ander teken van goed moreel karakter is wanneer een persoon die niet hongerig is voedsel aan anderen geeft en een persoon die warm is aangekleed, kleding geeft aan een persoon die het koud heeft. Beide mensen zijn zeer waardevol in het gezicht van Allah, maat het tonen van morele voortreffelijkheid in aanwezigheid van moeilijkheden en slechte behandelingen is zeer belangrijk en waardevol, vanwege de sterkte en de oprechtheid van het geloof, vroomheid en superieure deugd.

Bovendien, zij die een deugdzaam leven lijden, luisterend naar hun geweten kunnen constant hun zondige ego horen aansporen naar het kwaad, voorstellend dat zij het moeilijk vinden om goed te zijn, en alles proberen te vernietigen van hen om zo te zijn. Deze stem maakt mensen bang dat zij koud zullen zijn als zij een trui weggeven of dat zij hongerig zullen zijn als zij hun eten weggeven. Dit is één van de tactiek van Satan, namelijk de vrees voor armoede te gebruiken in de poging om de gelovigen te verhinderen de armen te helpen, zoals concreet in de Koran staat:

O jullie die geloven: geeft van de goede dingen die jullie verworven hebben en voor wat Wij voor jullie op de aarde hebben voortgebracht en kiest niet van het slechte ervan om te geven, waarvan jullie slechts met gesloten ogen zouden nemen. En weet dat Allah behoefteloos, Prijzenswaardig is. De satan dreigt jullie met armoede en beveelt jullie gierigheid en Allah belooft jullie vergeving van hem en gunst. En Allah is alomvattend, Alwetend. (Al Baqara, 167-168)

Deze passage gaat om het feit dat Allah deze truc van Satan verijdelt en kondigt aan de mensen het goede nieuws van zijn goed genoegen. In ruil voor hun moreel karakter, staat Allah hen toe om een geestelijke verrukking te ervaren die met om het even welk aardse genoegen niet kan worden vergeleken. Er is geen grens aan de vreugde die uit zelfopoffering, geduld, trouw, grootmoedigheid, menslievendheid en loyaliteit komt. In een vers prijst Allah het superieure karakter van die gelovigen die met enthousiasme en gelukkig hun huizen openenden voor andere moslims die naar hun land migreerden en voor alles zorgden die waaraan zij behoefte hadden, ondanks het feit dat zij zelf behoeftig zijn:

En degenen die vóór hen in de stad (Medina) woonden en geloofden (de Ansar), zij houden van degenen die (vanuit Mekka) naar hen zijn uitgeweken, zij vinden in hun hart geen jaloezie op wat (aan hen) gegeven is. En zij geven aan (hen) voorrang boven zichzelf, ook al is er behoefte onder hen. En wie zich hoedt voor zijn eigen gierigheid: dat zijn degenen die zullen welslagen. ( Al Hasjr, 9)

Allah beschrijft ook de beloningen die de beproevingen van dorst, moeheid en honger worden verleend aan hen die op Zijn manier werken:

Het past de bewoners van Medina niet, noch hen die in de omgeving verblijven van de bedoeïenen, dat zij achterblijven bij de boodschapper van Allah, noch dat zij hun eigen leven verkiezen boven zijn (Mohammad’s) leven. Dat is omdat noch dorst, noch vermoeienis, noch honger hen treft op de Weg van Allah. En zij betreden geen plaats waarmee zij de woede van de ongelovigen opwekken, noch nemen zij iets af van een vijand of wordt voor hen daarmee een goede daad opgeschreven. Voorwaar, Allah doet de beloning van de weldoeners niet verloren gaan. (At Taubah, 120)

Zoals dit vers zegt, is elke frustratie die een moslim op de manier van Allah ervaart, in feite, een goede akte. Gezien alle mensen werden gecreëerd om Allah te dienen en goede akte te doen, zullen zij de beloning voor hun geduld en morele karakter ontvangen en zullen zij aan geen onrechtvaardigheid lijden.

Hetzelfde beschikt over de waarheid wanneer het gaat om ziekte, en andere frustraties. De gelovigen weten dat slechts Allah hen zal belonen en dat deze wereld slechts tijdelijk is. Daarom zijn zij altijd scherpzinnig, beslissend, en standvastig omdat zij in Koran hebben gelezen dat Allah geestelijke sterkte en steun aan die gelovigen zal geven die voor Hem werken. Het kennen van het geheim van de beproevingen van deze wereld veroorzaakt een groot gevoel van gemak in aanwezigheid van moeilijkheid. De mensen die weten dat wat er ook gebeurt een test is kunnen noch gefrustreerd of gedeprimeerd worden, noch hoop verliezen en door vrees en bezorgdheid overweldigd worden.

De sterkte die de gelovigen steunt

De enthousiaste en blije sterkte van het karakter dat de gelovigen tonen wanneer zij moeilijkheden en frustratie ondervinden is iets dat zij, die geen geloof hebben in de opperste macht van Allah, niet kunnen begrijpen. De ongelovigen zijn verdacht en benieuwd naar welke macht die mensen steunt, en aangezien zij geen geloof in Allah hebben, blijven zij totaal onbewust van de waarheid dat slechts Allah deze steunende macht kan verzenden. Volgens die ongelovigen zijn de mensen sterk wegens hun materiele middelen en vrienden. Aldus, zien zij altijd uit naar een soort intentie en verschillende materiele bronnen waarvan zij denken dat het de oorzaak is van de sterkte van de gelovigen. Nochtans, komt deze sterkte uit het geloof van de gelovigen in het lot en het hiernamaals, evenals hun vertrouwen en voorlegging in Allah. Het leven van de profeten en andere vrome gelovigen bevat vele fijne voorbeelden van de macht die uit dit vertrouwen komt.

Een belangrijk voorbeeld is de groep van Farao’s tovenarij, die de sterkte van hun karakter toonden toen Farao hen met de dood bedreigde. De Koran vertelt ons dat Farao hen probeerde om met marteling en dood te intimideren, en hen hield van het volgen van de ware weg die profeet Mozes (as) aan hen had gebracht. Nochtans, hun antwoord op hem toonde aan dat zij slechts Allah vreesden en zich tot Hem wenden in elke moeilijkheid die hen overkwam. Ondanks alle bedreigingen van Farao, vertelden de tovenaars dat zij zich standvastig zouden houden aan de voorlegging en vertrouwen in Allah die hun geloof hen had gegeven:

Hij (Farao) zei: “Geloven jullie hem voordat ik jullie toestemming gegeven heb? Voorwaar, hij is zeker jullie meester die jullie tovenarij onderwezen heeft. Ik zal zeker jullie handen en voeten aan tegenovergestelde kanten afhakken en ik zal jullie zeker kruisigen aan de stammen van palmbomen! En jullie zullen zeker weten wie van ons strenger en blijvender is wat betreft bestraffing.” Zij zeiden: “Wij zullen jullie nooit verkiezen boven wat van de duidelijke Tekenen tot ons is gekomen en Degenen Die ons geschapen heeft. Besluit daarom wat je besluit is: voorwaar, wat jij ook besluit, dat is van het wereldse leven. Voorwaar wij geloven in onze Heer, opdat Hij onze zonden zal vergeven en (ook) de tovenarij, waartoe jij ons gedwongen hebt. En Allah is beter (in het belonen) en blijvender (in de bestraffing).” (Tha-Ha, 71-73)

En ander voorbeeld betreft de jonge mensen die in Profeet Mozes (as) geloofden. Bedreigingen van Farao verhinderden sommige van zijn mensen het hebben van geloof in Allah, en zo leden zij aan een groot verlies. Maar de vrome gelovigen die slechts de macht van Allah vreesden, in Hem geloofden en die manier volgden die de Profeet Mozes (as) aan hen toonden. De onderdrukking en de aanvallen van Farao en zijn bedrijf schrokken hen niet af:

Toen geloofde niemand Mozes, behalve (enkele) jongelingen van zijn volk, ondanks zij vreesden dat Farao en zijn vooraanstaanden hen zouden vervolgen. En voorwaar, Farao was zeker een onderdrukker in het land: en voorwaar, hij behoorde zeker tot de buitensporigen. (Yoenoes, 83)

Net zoals deze vrome jonge mensen die in profeet Mozes (as) geloofden, toonden alle gelovigen hetzelfde vertrouwen en moed wanneer zij geconfronteerd werden met vijandigheden van de maatschappij of ernstige moeilijkheden, frustratie of behoefte. De Koran vertelt ons:

En toen de gelovigen de bondgenoten zagen, zeiden zij: “Dit is Allah en Zijn boodschapper ons hebben beloofd, en Allah en Zijn Boodschapper hebben gelijk.” En het doet hun slechts toenemen in geloof en onderwerping. (Al Ahzab, 22)

Uiterst nauwgezette Gehoorzaamheid in Allah in tijden van moeilijkheid

Een van de opmerkelijkste dingen die godsvruchtige moslims van anderen onderscheiden is hun aandacht aan de bevelen en aanbevelingen van Allah. Geen moeilijkheid, frustratie of beperking zal hun besluit verminderen om hen uit te voeren of hen ertoe te brengen om hun moreel karakter te compromitteren. Geen kwestie in hoeveel problemen of behoeften zij zich bevinden, zij zullen nooit in aanmerking nemen iets te doen wat verboden is door Allah. In een situatie heersend van ziekten, behoefte, mislukking of onderdrukking, zullen zij hun eerlijkheid en oprechtheid niet compromitteren.

Zoals wij eerder zeiden, wil satan de mensen afleiden van de ware weg en hen ertoe brengen om naar de negatieve stem van hun zondige ego te luisteren. Zo spoort hij hen aan om dingen te doen die Allah heeft verboden en belemmert hen te doen wat Allah heeft goedgekeurd. Deze negatieve binnenstem ijvert altijd voor dit doel, voordurend slechte dingen voorstellen in hun gedachte. Bijvoorbeeld, deze negatieve stem wil mensen verhinderen op te staan om hun gebeden uit te voeren; het maakt hen slaperig, slap en uit hun humeur; en het probeert constant hen te vergeten waarom zij dit zouden moeten doen. Satan inspireert hen om te vragen: “wat maakt het uit als ik niet enkel voor vandaag opsta?”

Maar de gelovigen luisteren niet naar deze negatieve stem. Zij staan elke ochtend op met enthousiast besluit om hun gebeden uit te voeren, herinnerend dat dit de manier is aan de ware schoonheid en zaligheid. Deze negatieve stem vindt elke verontschuldigingen om het vasten moeilijk te laten blijken, alhoewel Allah heeft bevolen dit soort verering uit te voeren. Het probeert te laten blijken dat de honger en de dorst moeilijk zijn te verdragen. Als zij vasten, laat deze stem hen betwijfelen om het te doen. Maar de vrome moslims vasten met enthousiaste vastberadenheid, ondanks de vasthoudende onderdrukking van hun zondige ego. Zij hopen voor beloning van onze Heer voor de honger, dorst, en moeheid die zij hebben verdragen om Zijn gunst te bereiken. En dit, terwijl zij groot genoegen nemen.

Op dezelfde manier, laat in sommige situaties waar het illegaal maken van geld als wettig wordt beschouwd, deze binnenstem deze misdaad gemakkelijk lijken en stelt voor dat iedereen het doet. Alhoewel zij in een grote behoeftige omstandigheid verkeren en wanneer de binnenstem hen het meest onder druk zet, zouden de moslims zich nooit verlagen om dergelijke dingen te doen, betreffende dergelijke morele beperkingen zoals berisping. Zij zouden nooit geld dat illegaal werd verkregen aanraken, en zouden nooit aan tafel zitten en voedsel eten dat met verboden geld wordt gekocht, geen kwestie hoe hongerig zij waren. Ook al zouden zij in zo’n situatie verkeren, het zou hen zeer ongemakkelijk maken. Zij zouden nooit beweren dat het verkeren in behoeftige omstandigheden een rechtvaardiging is voor slecht gedrag, aangezien zij weten dat het een belangrijke zaak is dat zij zorgvuldig datgene moeten vermijden wat Allah verboden heeft. Zij praktiseren dit voorschrift met een binnengevoel van welzijn en enthousiaste oprechtheid.

De Koran noemt die moslims die enthousiast zijn om zich op die manier te gedragen om Allah’s genoegen te verdienen, “ diegenen die elk ander naar het goede stimuleert”. Terwijl ernaar gestreefd wordt om Allah’s beloofde Paradijs te bereiken, ervaren de moslimse vrede en welzijn in het geven van wat en wanneer zij ook kunnen geven en in het geduldig zijn in elke moeilijkheid. Bijvoorbeeld, kunnen zij moslimvrienden hebben die in een ernstige behoeftige omstandigheid verkeren. Dus, staan zij op in een slapeloze ochtend en proberen hun vrienden te plezieren door te leveren wat zij ook nodig hebben. Vaak weten de ontvangers van dergelijke goede akten niet wie het deed, en de daders, die tevreden zijn met hun eigen moreel gedrag, zouden het nooit laten weten, als het hen om het even welke moeilijkheid veroorzaakt.

Allah zegt dat de moslims een diep gevoel van genoegen hebben in het leven volgens de ethiek van de Koran en vinden het tegenovergestelde soort gedrag berispelijk:

Maar Allah heeft jullie doen houden van het geloof en Hij heeft het mooi gemaakt in jullie harten en Hij heeft jullie een afkeer doen hebben van ongeloof, zware zonden en opstandigheid. Zij zijn degenen die het rechte Pad volgen. Als een gunst van Allah en een genieting. En Allah is Alwetend, Alwijs. (Al Hoedjoerat, 7-8)

Maar ondanks alles, probeert satan te laten blijken dat alle onwettige activiteiten wettig zijn. Om dit te doen, toont satan aan dat zij die kwade dingen doen in de meerderheid zijn. Een groot aantal mensen neemt verboden geld, besteedt geen aandacht in wat toegestaan is en wat niet, en overtreedt de principes van de Koran. Aldus geeft satan altijd het onlogische idee dat de meerderheid op de juist manier bezig is, en datgene wat het doet verstandig is. Maar de Koran zegt dat zij die kwade akten doen niet op juiste weg zijn, alhoewel zij in de meerderheid zijn:

En als jij de meesten van hen die op aarde zijn volgt, dan zullen zij jou doen afdwalen van de Weg van Allah. Zij volgen slechts een vermoeden en zij vertellen slechts verzinsels. (Al An’am, 6) Maar integendeel, Allah zegt dat slechts een klein gemeenschap van mensen geloof heeft en dat de meerderheid op de verkeerde weg is. Om deze reden, kan satan de gelovigen niet in de maling nemen, maar kan die slechts diegenen beïnvloeden waarvan het geloof zwak is, wiens gedachte open is voor twijfelachtigheid en bezorgdheid, en die openlijk Allah verwerpen.

De oplettendheid van de van godsvruchtige moslims komt uit hun geloof in Allah en de standvastige onbetwistbaarheid die dit geloof met zich meebrengt, evenals van hun superieure moreel karakter. Moslims weten dat hun goede gedrag uit handelingen samengesteld is die de stem van het zondige ego tarten. Bijvoorbeeld, wanneer grootmoedigheid, loyaliteit, geduld, trouw en andere dergelijke hoge morele karakter worden uitgeoefend, is het zondige ego weerzinwekkend. Maar het resultaat zal geestelijk en materieel goed zijn. Het leven leiden in deze wereld en in de komende wereld in een staat van tevredenheid met de beloningen van morele zuiverheid is veel beter dan het verwerven van alle dingen die in deze wereld behoren en je voldoen aan het zondige ego. Bijvoorbeeld, mensen die weigeren te luisteren naar de overtuigende stemmen van hun zondige ego om deel uit te maken van een onwettige betrekking, maar die liever wachten op hun beloning in het hiernamaals, en zullen genieten van eer en oprechtheid in deze wereld. Op dezelfde manier, diegenen die honger lijden om of zonder slaap de behoefte van een geliefde moslimvriend leveren, en die de volgende moeilijkheden negeren, zullen vreugdevol zijn in de hoop om het goede genoegen van Allah te winnen.

Moslims die deze fijne morele kwaliteiten hebben, welke Allah in de Koran prijst, verdienen ook de liefde en eerbied van de gelovigen. Als zij hard voor het proces van Allah werken en graag elke hindernis confronteren, als zij handelen met onvermoeide toewijding aan een juist proces zonder vrees voor confrontatie, en als zij bereid zijn om elk soort opoffering te maken, dan zullen de liefde en respect die anderen voor hen voelen meervoudig verhogen. In de Koran, verwijst Allah naar diegenen die volgens Zijn superieure ethiek leven: “degenen aan wie het goede van Ons voorafgegaan is: zij zijn degenen die daar ver van gehouden worden (hel)” (Al Anbiya, 101) en brengt met ons hun fijne fysieke en morele kwaliteiten in verband.

Moslims zijn ware vrienden in behoeftige omstandigheden

Er is een gemeenschappelijk gezegde onder niet godsdienstige mensen: Iemand die op harde tijden is gevallen is geen vrienden. Dit is een goede uitdrukking van het gemeenschappelijke idee dat je een echte vriend niet kunt vinden wanneer je er een nodig hebt. Nochtans, is vriendschap, loyaliteit, en trouw zeer belangrijk in het leven van een persoon, voor hen die in financiële moeilijkheden verkeren of ziek zijn, of behoefte hebben aan geestelijke steun, willen een echte trouwe vriend aan hun kant, een vriend die gelovig is, om hen te helpen. Maar aangezien alle verhoudingen in de niet godsdienstige maatschappijen op opportunisme gebaseerd zijn, kunnen de ongelovigen een ware vriend nooit vinden. Slechts wanneer zij in problemen of behoeftige omstandigheden verkeren, zien de mensen het echte gezicht van diegenen van wie zij altijd hadden overwogen hun vrienden te zijn. Hun vermeende vrienden geven zelfs problemen aan hen in moeilijke tijden. Bijvoorbeeld, de mensen die door behoeftige omstandigheden gaan klagen dat geen verwant een bezoek aflegt, dat zij alleen worden verlaten, en dat niemand hen om het even welke steun geeft.

Bijvoorbeeld een rijke persoon die op een dure auto rijdt, en in een gastronomisch restaurant eet heeft over het algemeen een brede cirkel van vrienden, inclusief vele verwante personen. Maar als hij zijn baan verliest en in een bezoldigde positie in zijn eigen fabriek begint te werken, hoe zou zijn verhouding zich dan bevinden? Zal zijn cirkel van vrienden hem dezelfde liefde en respect tonen als toen hij nog rijk was? Zal hij behandeld worden met dezelfde interesse, eerbied en affectie als toen hij dure kleren droeg en in een luxe auto reed? Hoe zal hij behandeld worden als hij zich bescheiden kleed en zijn geld niet rond werpt zoals gewoonlijk en zijn vrienden niet trakteert op diners? Duidelijk, zal hij niet van dezelfde aandacht genieten. Elk, van diegene van wie hij dacht dat het zijn vrienden waren zullen hem in de steek laten. Wanneer zij hem ontmoeten, zullen zij beweren om hem niet te zien of kunnen hem bespotten. Eigenlijk is de geest van deze persoon niet veranderd; slechts is zijn externe uiterlijk veranderd. Maar omdat zijn vroegere vrienden zich op uitwendige materiele verschijningen baseren, verlaten zij hem in een ogenblik, verlaten hem helemaal alleen.

Neem een ander voorbeeld, dat van een gehuwd paar. Toen zij gehuwd werden, beloofden zij om samen te blijven zowel in goede als slechte tijden. Maar wat gebeurt er wanneer de vrouw verlamd wordt onder de taille vanwege een ongeluk en daarom niet kan lopen of zichzelf niets kan doen? Wat zal haar echtgenoot doen? Misschien zal hij voor een tijdje bij haar blijven en helpen. Maar wanneer hij realiseert dat dit een permanente situatie is en waarvan hij nooit zal profiteren, zal alles plotseling veranderen. Dit voorbeeld toont duidelijk aan hoe de ongelovigen loyaliteit, trouw en vriendschap beschouwen; wanneer het profijt verdwijnt, eindigt de relatie. De meeste van hen die hun echtgenoot in een dergelijke situatie niet verlaten, blijven omdat zij bang zijn van wat hun vrienden kunnen denken, en niet uit liefde of medeleven voor hun geliefde echtgenoot. Op het eerste gezicht, lijken zij bezield en royaal, maar zij voelen nooit echt medeleven en empathie voor hun echtgenoot wanneer hij of zij het meeste behoefte eraan heeft.

Een andere vaak ontmoette situatie die in het ongeloof van de maatschappijen wordt gezien die verre van de ethiek van de Koran zijn verwijderd zijn hoe de jonge mensen zich ten opzichte van hun bejaarde ouders gedragen. Jarenlang voldeden hun families aan hun behoefte; maar wanneer hun ouders oud worden en hun ledematen hen niet meer steunen, tonen de jonge mensen niet meer dezelfde loyaliteit aan aandacht. Zij voelen zich belemmert door hun bejaarde ouders en zetten hen gewoonlijk in het bejaardentehuis.

Nochtans, zoals in al het andere, tonen de moslims dezelfde loyaliteit in hoe zij hun familieleden behandelen. Zij voeden hun ouders, maar kunnen zelf niet eten en zullen een grote zorg nemen om aan elk van hun behoeften te voldoen. Allah beschrijft hoe moslims zich ten opzichte van hun ouders moeten gedragen:

En jullie Heer heeft bepaald dat jullie niets dan Hem alleen aanbidden, en goedheid betrachten tegenover de ouders. Als een van de twee of beiden de ouderdom bereiken in jouw aanwezigheid, zeg dan nooit “foei” tegen hen, snauw hen niet af en spreek tot hen een vriendelijk woord. (Al Isra, 23)

Met andere woorden zullen de moslims niet over de gelovigen klagen die in behoeftige omstandigheden verkeren; eerder, zullen zij op wat voor manier dan ook helpen zover zij kunnen, menselijk en uit een goed geweten. De enige plaats waar je echte vriendschap, oprechte loyaliteit, en trouw kunt vinden, is onder de godsvruchtige moslims. Moslims zijn vrienden, verdedigers en helpers aan elkaar. Verplicht door hun moreel karakter om het goed en het welzijn van hun vrienden te overwegen, zelfs wanneer zij vervallen tot nauwe wanhoop, doen zij altijd hun best om te voldoen aan de behoeften van hun vrienden vóór hun eigen behoeften en nemen het genoegen in hun handelingen van zelfopoffering. Wanneer hun vrienden ziek zijn of in financiële nood verkeren, vinden zij het niet erg hun problemen op te lossen zelfs alvorens zij erom worden gevraagd dit te doen. Zelfs als zij slaaploze momenten meemaken en hongerig zijn, zullen zij hun moslims niet willen zien in behoeftige omstandigheden of onrechtvaardig te worden behandeld. In de Koran vertelt als ons over de ware vrienden van de gelovigen:

Voorwaar, jullie helpers zijn Allah en Zijn Boodschapper en degenen die geloven, die de salat (het gebed) verrichten en de zakat (armenbelasting) geven, zij buigen zich nederig. (Al Ma’idah, 55)

Voorwaar, degenen die geloven en die zijn uitgeweken (naar Medinah) en die hebben gestreden met hun bezittingen en hun levens op de weg van Allah, en degenen die onderdak boden en hulp verleenden: zij zijn het die elkaars bondgenoten zijn. En degenen die geloven, maar die nog niet zijn uitgeweken : jullie hebben geen enkele verbondenheid met hen, totdat zij zijn uitgeweken.en wanneer zij jullie hulp vragen bij de godsdienst, dan is het jullie plicht om hen te helpen, behalve tegen een volk waarmee jullie een verbond hebben. En Allah is Alziende over wat jullie doen. (Al Anfal, 72)

Bij elke moeilijkheid is er wat gemak

Vanaf het begin hebben wij over de diverse moeilijkheden en frustraties gesproken die Allah gebruikt om de gelovigen te testen en het superieure karakter te openbaren dat zij in dergelijke situaties tonen. Wij hebben ook over het welzijn, enthousiasme, gevoel van liefde en eerbied gesproken dat zij ervaren terwijl zij hun morele kwaliteiten opvolgen. Nochtans, zouden wij niet moeten veronachtzamen om dat met elke test te benadrukken, Allah verzendt ook goed en hulp naar zijn gelovende dienaren. In de Koran vermeldt Allah deze belofte:

Voorwaar, zo komt met de moeilijkheid de verlichting. Voorwaar, met de moeilijkheid komt de verlichting. (As Sjarh, 5-6)

…..Allah wenst voor jullie het gemakkelijke…..(Al Baqara, 185)

En wij zullen het gemakkelijke voor jou gemakkelijk maken.(Al A’la, 8)

…..En wie Allah vreest, voor hem zal Hij zijn zaak makkelijk maken. Dat is het bevel van Allah, dat Hij aan jullie neerzendt. En wie Allah vreest, voor hem zal Hij zijn zonden uitwissen en hem een geweldige beloning geven. (At Thalaq, 4-5)

Laat de welvarende besteden volgens zijn welvaart; en degenen wiens voorzieningen beperkt zijn, laat hem besteden van wat Allah hem heeft gegeven. Allah belast geen ziel dan volgens wat Hij haar heeft gegeven. Allah zal na moeilijkheden gemak schenken. (At Thalaq, 7)

Wat betreft degene die geeft en (Allah) vreest. En in de goede beloning (het Paradijs) gelooft. Wij zullen voor hem het gemakkelijke vergemakkelijken. En wat betreft degene die gierig is en zich behoefteloos waant. En die goede beloning loochent. Wij zullen voor hem het moeilijke vergemakkelijken. En zijn bezit zal hem niet baten wanneer hij (in de Hel) valt. (Al Lail, 5-11)

Zoals deze verzen aantonen, geeft Allah hulp aan die gelovigen die in moeilijkheid en frustratie werken en verzendt hen hulp van zijn aanwezigheid. De Koran vertelt dat Allah hulp naar de gelovigen verzendt door engelen, en dat Hij dit doet slechts om hen met goed nieuws te bemoedigen:

En voorzeker, Allah heeft jullie toch op (het slagveld van) Badr geholpen terwijl jullie zwakker waren, vreest daarom Allah, hopelijk zullen jullie dankbaar zijn. (gedenk) toen jij (Mohammed) de gelovigen zei: “Is het niet voldoende voor jullie dat jullie Heer jullie helpt met drieduizend neer gezonden Engelen?” Jawel, als jullie geduldig zijn en (Allah) vrezen en zij komen op jullie afstand afgestormd, dan zal jullie Heer jullie meteen helpen met vijfduizend welonderscheiden Engelen. En Allah heeft jullie hiermee alleen maar een verheugende boodschap willen geven en jullie harten daarmee gerust willen stellen, en er is geen hulp dan die van Allah, de Almachtige, de Alwijze. (dat is) om een gedeelte van degenen die ongelovig waren te vernietigen, hen te vernederen, zodat zij onverrichterzake terugkeren. (Al Imran, 123-127)

Naast deze steun van engelen, verdedigt Allah ook de gelovigen door een onzichtbaar leger en verleent op hen een gevoel van veiligheid en welzijn. Bijvoorbeeld, beschrijft de Koran de steun die Allah aan onze Profeet (saas) verstrekte tijdens een moeilijke periode van zijn gezantschap:
Als jullie hem (de Profeet) niet helpen: waarlijk, Allah heeft hem reeds eerder geholpen, toen degenen die ongelovig waren hen (uit Mekka) hadden verdreven, (en) hij de tweede van twee was toen zij zich in de grot bevonden, (en) toen hij tot zijn mergezel (Aboe Bakr) zei: “Treur niet, voorwaar Allah is met ons.” Waarna Allah Zijn rust op hem deed neerdalen en Hij hem bijstand gaf met een leger dat jullie niet zagen. En Hij maakte het woord van degenen die ongelovig waren tot het laagste. En het Woord van Allah is het hoogste. En Allah is Almachtig, Alwijs. (At Taubah, 40)

Zoals wij in het bovengenoemde vers zien, volgt een intens gevoel van hulp elke periode van moeilijkheid. Eigenlijk, het feit dat moslims als eenheid handelen, hun kennis dat elk gebeurtenis een test inhoudt en hun bewustzijn van de noodzaak zich voor te bereiden op het eeuwige leven, geeft hen een groot gevoel van hulp tijdens hun beproevingen. Naast dit, kondigt Allah regelmatig blijde tijdingen aan, aan alle gelovigen. Zoals wij in het leven van de Profeet (saas) en de moslims hebben gezien, nadat de moeilijkheden zijn over zijn, geeft Allah de gelovigen een bepaalde overwinning. Het leven van de Profeet Yoesoef (as) licht deze tijding toe.

Toen Yoesoef (as) heel jong was, wierpen zijn broers hem in de put en verlieten hem daar om te sterven. Degene die hem heeft gevonden, verkocht hem als een slaaf aan een Egyptische vizier. Later werd Yoesoef (as) verkeerd beschuldigd door de viziers vrouw, gearresteerd en besteed verscheidene jaren in de gevangenis waar hij aan vele moeilijkheden leed zonder zijn moreel karakter ooit te compromitteren. Wanneer hem ook iets gebeurde, zocht hij in Allah een toevluchtsoord en veranderde zo zijn tijd in de gevangenis in een positieve ervaring. Hij werd een voorbeeld voor alle gelovigen met zijn vertrouwen, loyaliteit en voorlegging in Allah in elk van zijn ongelukken. Als beloning verwijderde Allah hem uit de gevangenis in de tijd van Zijn keuze en gaf hem macht en rijkdom in Egypte.

Om deze reden is zijn leven een goed voorbeeld voor de gelovigen. Allah belooft Zijn dienaren die vertrouwen en geduld in moeilijkheid tonen dat het goede daaruit zal halen en hen zekere hulp zal geven. Zoals duidelijk in de Koran staat:

….En wie Allah vreest, die zal Hij een oplossing geven. En Hij voorziet hem van waar hij het niet verwacht, en (wie) op Allah vertrouwt, is Hij voldoende. Voorwaar Allah voert Zijn taak uit. Waarlijk Allah heeft voor alle zaken een maatgeving bepaald. (At Thalaq, 2-3)

Dit voorbeeld openbaart dat Allah van tijd tot tijd zijn dienaren met moeilijkheid en frustratie test. Maar de gelovigen die weten dat zij getest worden en met hart en ziel blijven onderwerpen aan Allah, hebben iets belangrijks bereikt: Zij weten dat zij hun beloning veelvuldig in de volgende wereld zullen ontvangen, voor de dingen waaraan zij in dit leven hebben geleden, voor de hoge morele normen die zij in alle soorten van moeilijke situaties hebben getoond, en voor hun zelfopoffering, geduld en voorlegging. Misschien brengen de enkele minuten van moeilijkheid die zij hier hebben verdragen, hen miljoenen jaren van beloningen in het Paradijs mee. Zeker zij die zich bewust zijn van deze grote belofte brengen hun geheel leven door met enthousiaste verwachting en blije hoop van het leven in het Paradijs dat met eindeloze goede dingen wordt gevuld. Allah beschrijft de staat van deze mensen in de volgende Koranverzen:

Degenen die geen valse getuigenis afleggen. En wanneer zij voorbijkomen aan onzinnig gepraat, gaan zij daar waardig aan voorbij. En (ook) degenen die, wanneer zij met de Verzen van hun Heer vermaand worden, daarbij niet doof en blind neervallen. En degenen die zeggen: “Onze Heer, maak voor ons onze echtgenotes en onze nakomelingen een verkoeling voor de ogen en maak ons leiders voor degenen die vrees (en respect) hebben voor Allah. Zij zijn degenen die beloond zullen worden met een ereplaats (in het Paradijs) en zij zullen daarin ontvangen worden met een begroeting en vrede. Zij leven daarin eeuwig, een goede vestiging en verblijfplaats. (Al Foerqan, 72-76)

Mannen die niet door handel en niet door verkoop worden afgeleid van de gedachtenis van Allah en (ook niet van) het onderhouden van de shalat (het gebed) en het geven de zakat (armenbelasting) en die bang zijn voor de Dag waarop de harten en de ogen sidderen. Opdat Allah hen beloont volgens het beste van wat zij deden. En Hij vermeerdert voor hen Zijn gunst. En Allah voorziet wie Hij wil zonder rekening. (An Noer, 37-38)

Noten

7. Bediuzzaman Said Nursi, Risale-i Nur Collection, Maktubat.

8. Bediuzzaman Said Nursi, Risale-i Nur Collection, The Words, The Second Station of the Twentieth Word.

9. Bediuzzaman Said Nursi, The Risale-i Nur Collection, The Rays, The Fourteenth Ray, Letters

WERKEN

CATEGORIEËN