Wat we tot nu toe besproken hebben, bewijst ons het bestaan van Allah, met behulp van de door de moderne wetenschap ontdekte eigenschappen van het heelal. Wetenschap leidt ons naar de conclusie dat het heelal een Schepper heeft. Deze Schepper is Almachtige Allah, volmaakt in macht, wijsheid en kennis. Het is de religie die ons naar de weg leidt die ons Allah doet leren kennen zoals het hoort. We kunnen daarom zeggen dat wetenschap een methode is om de feiten en werkelijkheden die door de religie behandeld worden, beter te zien, te begrijpen en beter te onderzoeken. Niettemin nemen vandaag de dag sommige wetenschappers een geheel ander standpunt in. Hun mening is dat wetenschappelijke ontdekkingen de schepping van Allah niet impliceren. Integendeel, zij hebben aan de wetenschap een atheïstische interpretatie gegeven door te zeggen dat je Allah niet kunt bereiken door wetenschappelijke gegevens. Zij verdedigen de verkeerde opvatting dat wetenschap en religie twee tegenstrijdige begrippen zijn.
Het is een feit dat deze atheïstische interpretatie zeer recent is. Tot een paar eeuwen geleden waren wetenschap en religie onlosmakelijk met elkaar verbonden en dacht men niet dat deze twee begrippen met elkaar in conflict konden komen. Wetenschap werd geaccepteerd als een methode om het bestaan van Allah te bewijzen. De zogenaamde atheïstische interpretatie van wetenschap floreerde slechts nadat de materialisten en de positivistische filosofie door de wetenschappelijke wereld van de 18de en de 19de eeuw raasden.
In het bijzonder nadat Charles Darwin de evolutietheorie naar voor schoof in 1859. Bepaalde groepen mensen met een materialistische kijk op het leven begonnen deze theorie uit ideologische overwegingen te verdedigen, welke zij zagen als een alternatief voor religie. De evolutietheorie pleitte dat het universum niet gecreëerd was door een Schepper, maar dat alles ontstaan is per toeval. Met als resultaat dat men beweerde dat religie in conflict was met wetenschap. De Engelse onderzoekers Michael Baigent, Richard Leigh en Henry Lincoln zeiden over deze kwestie:
... een anderhalve eeuw voor Darwin, was wetenschap niet gescheiden van religie, het was in feite een onderdeel van religie, met als ultieme doel de religie te dienen… Maar de wetenschap van de tijd van Darwin scheidde zich van de context waarin zij eerder had bestaan en vestigde zichzelf als een ware rivaal, een alternatieve bergruimte voor zin. Als resultaat, … werd de mensheid meer en meer gedwongen om een keuze te maken tussen de twee.23
Zoals we hierboven verklaard hebben, was de zogenaamde splitsing van wetenschap en religie totaal ideologisch. Sommige wetenschappers die serieus geloofden in materialisme, weidden hun leven aan het bewijzen dat het universum geen Schepper heeft en zij kwamen met verschillende theorieën in deze context. De evolutietheorie was de bekendste en de belangrijkste van deze theorieën. Ook op het gebied van astronomie werden enkele theorieën ontwikkeld zoals de steady-statetheorie en de chaostheorie. Maar al deze theorieën die de schepping ontkenden, werden door de wetenschap zelf vernietigd zoals we in de voorgaande hoofdstukken duidelijk hebben kunnen zien.
De wetenschappers die zich vandaag nog steeds vastklampen aan deze theorieën en volhardend alle religieuze onderwerpen ontkennen, zijn dogmatische en onverdraagzame mensen, die geconditioneerd zijn om niet te geloven in Allah. De beroemde Engels zoöloog en evolutionist D.M.S. Watson bekent dit dogmatisme en legt uit waarom hij en zijn collega's de evolutietheorie te aanvaarden:
Als dat zo is, zal het een gelijklopendheid vertonen met de evolutietheorie zelf, een theorie die algemeen aanvaard is, niet omdat de juistheid ervan aangetoond kan worden met logisch samenhangend bewijsmateriaal, maar omdat het enige alternatief, speciale Schepping, duidelijk niet te geloven is.24
Wat Watson bedoelt men "speciale schepping" is de schepping van Allah. Zoals erkend, vindt deze wetenschapper dit "onaanvaardbaar" in zijn eigen ogen. Maar waarom? Is het de wetenschap dat zegt? Eigenlijk niet. De wetenschap bewijst de waarheid van de Schepping. De enige reden waarom Watson dit feit als onaanvaardbaar beschouwt, is omdat hij zich heeft geconditioneerd om het bestaan van Allah te ontkennen. Alle andere evolutionisten nemen hetzelfde standpunt.
Evolutionisten steunen niet op de wetenschap, maar op de materialistische filosofie en zij verdraaien de wetenschap om het te laten kloppen met deze filosofie. Een geneticus en een onmiskenbare evolutionist van Harvard University, Richard Lewontin, geeft deze waarheid toe:
Duitse natuurkundige Max Planck | Sir Isaac Newton |
Het is niet dat de methoden en wetenschappelijke instituten ons op de een of andere manier dwingen een materiële uitleg van de fenomenale wereld te accepteren, maar, in tegendeel, dat wij worden gedwongen door onze prioritaire aanhankelijkheid van materiële oorzaken om onderzoeksapparaten en een reeks van ideeën te creëren waardoor er materiële verklaringen ontstaan, om het even hoe tegenstrijdig, het maakt niet uit hoe verwarrend het is voor de leek. Bovendien is materialisme absoluut, dus we kunnen een ‘goddelijke voet’ in de deur niet toestaan.25
Aan de andere kant zijn er vandaag de dag ook, net als in de geschiedenis, wetenschappers die tegenover de dogmatische materialistische groep staan en die het bestaan van Allah bevestigen. Zij beschouwen wetenschap als een manier om Allah te kennen. Sommige trends ontwikkelen zich in de USA, zoals “Creationisme” of “Intelligent Ontwerp”, die met behulp van wetenschappelijke feiten bewijzen dat alle levende wezens zijn gecreëerd door Allah.
Dit laat ons zien dat wetenschap en religie geen strijdige bronnen van informatie zijn, maar dat het tegengestelde waar is en dat wetenschap een methode is die de absolute waarheden verifieert die door religie voorzien zijn. Bovendien is de Islam dé religie die voorstander is van wetenschappelijk onderzoek en aankondigt dat onderzoek van het universum een methode is om de creatie van Allah te ontdekken. Het volgende vers van de Qor-aan zegt over dit onderwerp;
Kijken zij dan niet naar de hemel boven hen, hoe Wij die gebouwd hebben en hoe Wij die versierd hebben en hoe die geen enkele scheur heeft? En hoe Wij de aarde uitgespreid hebben en Wij daarop stevige bergen geplaatst hebben en Wij daarop allerlei mooie gewassen deden groeien? (Soera Qaaf, 6-7)
En Wij hebben uit de hemel gezegend water neer doen dalen, waarna Wij daarmee tuinen deden groeien en graan van oogstbare gewassen. En rijzige dadelpalmen met boven elkaar gevoegde kolven. (Soera Qaaf, 9-10)
Zoals uit o.a. bovenstaande verzen blijkt, spoort de Qoer’aan de mensen altijd aan om te denken, te redeneren en alles in de wereld waarin zij leven te onderzoeken. Dit is omdat wetenschap de religie ondersteunt, het individu beschermt tegen onwetendheid en tot gevolg heeft dat hij bewuster gaat nadenken; het opent zijn gedachtewereld zeer ver en helpt hem de tekenen van Allah te begrijpen. De vooraanstaande Duitse natuurkundige Max Planck zei: “Iedereen die, ongeacht zijn specialiteit, serieus de wetenschap bestudeert, is in staat de volgende uitdrukking boven de deur van de tempel van de wetenschap te lezen: ‘heb geloof’.” Volgens hem is geloof een essentiële eigenschap van een wetenschapper.26
Alle kwesties die we tot nu toe hebben behandeld, zeggen ons dat het bestaan van het universum en alle levende wezens niet als toevalligheden kunnen worden uitgelegd. Vele wetenschappers die hun stempel gedrukt hebben op de wereld van de wetenschap, hebben deze geweldige realiteit bevestigd en blijven het bevestigen. Hoe meer de mensen leren over het universum, des te meer bewondering krijgt men voor de vlekkeloze orde. Elk nieuw ontdekt detail steunt de Schepping op een onbetwistbare manier.
Nu we de 21ste eeuw zijn binnengestapt, accepteert de grote meerderheid van de moderne natuurkundigen het feit van de Schepping. David Darling, sterrenkundige en auteur, zei:
Er was hier niets te zien. Geen sterrenstelsels, geen sterren. Slechts een hartslag geleden ontstond het universum zelf met de meest gigantische ontploffing, een ontploffing waarbij alle materie en energie die er ooit zal zijn, spontaan verscheen en snel bevestigd werd op de uitgestrekte structuur van de ruimte. Het universum was een second oud, en het was uitsluitend gevuld met het dampende, vruchtbare brouwsel van de schepping.27
Bovendien is het al bekend dat bijna alle grondleggers van de diverse wetenschappelijke disciplines geloven in Allah en Zijn goddelijke boeken. De grootste natuurkundigen in de geschiedenis, Newton, Faraday, Kelvin en Maxwell zijn een paar voorbeelden van zulke wetenschappers.
In de tijd van Isaac Newton, de grote natuurkundige, geloofden wetenschappers dat de bewegingen van de hemellichamen en planeten uitgelegd konden worden door verschillende wetten. Niettemin, geloofde Newton dat de Schepper van de aarde en de ruimte Dezelfde was en dat deze bewegingen daarom beschreven kunnen worden door dezelfde wetten. Hij schreef:
Dit buitengewoon prachtige stelsel van zon, planeten en kometen kon alleen maar voortkomen uit het raadsbesluit en de soevereine heerschappij van een intelligent en machtig wezen.28
Klaarblijkelijk zijn duizenden wetenschappers, die onderzoek hebben verricht op het terrein van natuurkunde, wiskunde en astronomie sinds de middeleeuwen, het met elkaar eens over het idee dat het universum gecreëerd is door één enkele Schepper en zij concentreren zich op datzelfde punt. De grondlegger van de natuurkundige astronomie, Johannes Kepler, verklaarde zijn sterk geloof in Allah in één van zijn boeken, waarin hij schreef:
Aangezien wij astronomen priesters zijn van … God …, past het ons om attent te zijn, niet over de glorie van onze geest, maar eerder, boven al het andere, over de glorie van God.29
De grote natuurkundige, William Thompson (Lord Kelvin), grondlegger van de wetenschap thermodynamica, geloofde ook in Allah. Hij had zich sterk verzet tegen de evolutietheorie van Darwin en verwierp deze theorie totaal. Hij verklaarde kort voor zijn dood dat "met betrekking tot de oorsprong van het leven, wetenschap… het bestaan van de scheppende kracht bevestigt."30
Eén van de professoren van natuurkunde van de Oxford Universiteit, Robert Mattheus, verklaarde hetzelfde feit in zijn in 1992 gepubliceerde boek, waarin hij uitlegt dat DNA-moleculen zijn gecreëerd door Allah:
Het hele proces vindt doorgaans plaats in perfecte harmonie, het brengt eerst een foetus voort, vervolgens een levende baby, een kind en ten slotte een volwassene. Net als zoveel in de biologie, is het hele proces schijnbaar wonderbaarlijk. Hoe kan een dergelijke prachtige complexiteit verkregen worden vanuit een dergelijke eenvoudige begin? Hoe, kortom, brengt een enkele cel, veel kleiner dan de stip op deze letter "i", een levend wezen voort? Veel van de betrokken processen blijven mysterieus, en vormen een van de meest fascinerende van alle opmerkelijke mysteries.31
Enkele andere wetenschappers die toegeven dat het universum is geschapen door Allah en die bekend zijn om hun bijdragen zijn:
◉ Robert Boyle (de vader van de moderne chemie)
◉ Iona William Petty (bekend vanwege zijn studies over statistiek en moderne economie)
◉ Michael Faraday (een van de grootste fysici aller tijden)
◉ Gregory Mendel (de vader van de genetica, hij ontkrachtte het darwinisme met zijn ontdekkingen op gebied van de wetenschap van de genetica)
◉ Louis Pasteur (de grootste naam in de bacteriologie, hij verklaarde de oorlog aan het darwinisme)
◉ John Dalton (de vader van de atoomtheorie)
◉ Blaise Pascal (een van de belangrijkste wiskundigen)
◉ John Ray (de belangrijkste naam in de Britse natuurgeschiedenis)
◉ Nicolaus Steno (een beroemde aardrijkskundige die onderzoek deed naar aardlagen)
◉ Carolus Linnaeus (de vader van de biologische classificatie)
◉ Georges Cuvier (de grondlegger van de vergelijkende anatomie)
◉ Matthew Maury (de grondlegger van de oceanografie)
◉ Thomas Anderson (een van de pioniers op het gebied van organische chemie)
◉ Sir Charles Bell (pionier in de studie van de menselijke hersenen en het zenuwstelsel)
◉ Jean-Henri Fabre (de grondlegger van de moderne entomologie)
◉ John Ambrose Fleming (de vader van de moderne elektronica)
◉ James Clerk Maxwell (de natuurkundige die de elektromagnetische theorie formuleerde door elektromagnetisme met licht te koppelen)
13. Bilim ve Teknik magazine (Science and Technology Magazine), vol. 203, p. 25
14. Prof. Dr. Ahmet Noyan, Physiology in Life and In the Field of Medicine, Meteksan Publishing, Ankara, 1998, Edition 10, p. 40)
15. Michael Denton, A Theory in Crisis, Adler & Adler Publishers Inc., 1986, p. 330)
16. Larousse Dictionary and Encyclopedia, Vol. II, p. 5734
17. Maurice Burton, C.B.P.C. Publishing Limited, Encyclopedia of Animals, Reptiles, p. 120
18. Ibid, p. 120
19. Michael J. Behe, Darwin’s Black Box, New York: Free Press, 1996, p. 232-233
20. Grzimeks Tierleben Vögel 3, Deutscher Taschen Buch Verlag, Oktober 1993, p. 92
21. Ibid, p. 89
22. Ibid, p. 87-88
23. David Attenborough, The Private Life of Plants, Princeton University Press, 1995, p. 291
24. Nature, 12 November, 1981
25. Michael Baigent, Richard Leigh, Henry Lincoln, The Messianic Legacy, Gorgi Books, London: 1991, p. 177-178.
26. D.M.S. Watson, "Adaptation", Nature, no. 124, p. 233
27. Richard Lewontin, “Billions and Billions of Demons", New York Review of Books , January 9, 1997, p. 28
28. Max Planck, Where Is Science Going?, Allen & Unwin, 1933, p.214.
29. David Darling, Deep Time, Bantam Press, 1989,
30. Newton, Principia, 2nd edition; J. De Vries, Essentials of Physical Science, B. Eerdmans Pub.Co., Grand Rapids, SD, 1958, p.15
31. Henry M. Morris, Men of Science Men of God, Master Books, 1992, p.13
32. Henry M. Morris, Men of Science Men of God, Master Books, 1992, p.66
33. Robert Matthews, Unraveling The Mind of God, p.8