Het grootste verlies wat onnadenkendheid veroorzaakt is zonder twijfel het verwijderen van mensen van de religie van Allah. Mensen die zich verder afwenden van het geloof raken ook verder verwijderd van de Hemel en laten zich meeslepen naar een leven van de oneindige Hel. de onnadenkendheid van deze mensen laat hun de goede dingen als iets slechts zien en de slechte dingen als iets goeds. Hierdoor denk en zij dat het werkelijke leven het leven is dat zij in deze wereld leiden en zij beschouwen het werkelijke leven in het Hiernamaals als iets dat ver weg is. Zolang zij in deze wereld zijn, proberen ze niet de goedkeuring van Allah en Zijn Hemel te verdienen en houden ze er geen rekening mee dat de kwellingen van de Hel hen zullen aantasten. Wanneer ze geconfronteerd worden met de werkelijkheden in het Hiernamaals, spreken ze hun spijt uit door te zeggen: "Waren we maar wijs geweest" en zij geven het enorme verlies dat onnadenkendheid veroorzaakt heeft toe. de Qur'an zinspeelt hier als volgt op:
"En als jij (hen) kon zien wanneer zij bij de Hel geplaatst worden en zij dan zeggen: 'Werden wij maar teruggebracht, dan zouden wij de Tekenen van onze Heer niet loochenen en zouden wij tot de gelovigen behoren.'" (Soera al An'am: 27)
"Zij zeiden: 'Als wij (het) konden horen of begrijpen, dan zouden wij niet tot de bewoners van de Sa'ir (de Hel) behoren!'" (Soera al Moelk: 10)
De conclusie die hieruit getrokken zou moeten worden, is dat onnadenkendheid een groot ongeluk is die een persoon naar de Hel leidt. en de Hel is een plaats van kwellingen waar het niet eens mogelijk is om te sterven of om te vluchten. Deze werkelijkheid is duidelijk genoeg en zo ondraaglijk dat niemand zou zeggen: "Mij zal niets gebeuren." de Qur'an noemt in detail de ongelovigen in de Hel - waar zwaar gezucht en gekreund wordt - waarvan de huid elke keer wanneer het verbrandt vernieuwd wordt en die niets anders kunnen vinden dan kokend water en hete pus wanneer zij dorst hebben.
Verder zou iemand die zijn verstand niet gebruikt ook moeten gaan nadenken over de zegeningen van de Hemel die hem onthouden worden. Voordat de onverstandige mensen de Hel onder ogen komen, zullen zij zich bewust zijn van de schoonheid van de Hemel en zien ze de vreugde die de gelovigen ervaren wanneer hen het goede nieuws van de Hemel verteld wordt. de wetenschap dat de gelovigen zichzelf vermaken op sofa's in grote verblijven terwijl rivieren onder hen stromen, zal een diep en pijnlijk teken van spijt achterlaten op de harten van de onnadenkende mensen.
Dit zijn de verliezen die onnadenkendheid in het Hiernamaals brengt. Mensen die van de religie verwijderd raken door hun onnadenkendheid, proberen van de wereldse zegeningen te genieten door het Hiernamaals op te geven. Maar zij kunnen ook hier niet bereiken wat zij willen. Zij lijden materiële en spirituele verliezen in hun leven. Ten eerste wantrouwen zij Allah, wat veroorzaakt wordt door het niet overgeven aan Allah en Zijn gebod, met als gevolg dat zij in een staat van ongemak leven. Zij leiden een leven van constante bezorgdheid over de toekomst, angstig om te verliezen wat zij hebben, zich zorgen makend over de mogelijkheid om behoeftig te worden en verdrietig wanneer zij gescheiden worden van geliefden.
Omdat zij niet volgens de leringen van de Qur'an leven, kunnen ze nooit werkelijk goed bevriend zijn met iemand; ze kunnen de schoonheid van echte liefde, respect, loyaliteit en vele andere zedelijke deugden niet begrijpen. Aangezien zij niet volgens de Qur'an leven, ervaren ze de moeilijkheden van een onontwikkeld systeem. Spijt overheerst hun leven; ze klagen altijd over wat ze de vorige dag of zelfs een uur geleden gedaan hebben en blijven hun spijt uiten.
Omdat zij hun verstand niet gebruiken kunnen zij niet goed of verstandig spreken. Ze praten urenlang maar kunnen de dingen niet op een rijtje zetten, geen snelle voorzorgsmaatregelen treffen of rationele oplossingen bedenken. Doordat zij niet in staat zijn de schoonheid en elegantie van anderen te zien, kunnen ze geen uiting geven aan hun waardering voor hen. Noch kunnen zij van de subtiliteiten van kunst en schoonheid genieten, noch kunnen ze praktische uitvindingen ontwikkelen. Ze kunnen hun traditionele manier van leven en hun gewoontes niet opgeven; ze kunnen zichzelf niet vernieuwen of ontwikkelen.
De staat van de onnadenkende mensen wordt als volgt in de Qur'an beschreven:
"En Allah maakt een vergelijking met twee mannen: één van de twee is stom en hij heeft geen enkele macht en hij is een last voor zijn meester; waar hij hem ook heen stuurt: hij brengt niets goeds voort. Is hij gelijk aan degene die het oprechte gebiedt en op het Rechte Pad is?" (Soera an Nahl: 76)
Dit voorbeeld geeft zonder twijfel de staat aan waarin een onnadenkend persoon zich bevindt. Aangezien een onnadenkend persoon iemand is die geen macht over iets heeft, zoals wordt verklaard in het bovenstaande vers, brengt hij geen voordeel voor zichzelf en is hij een last tot degenen om hem heen. Hierdoor moet de persoon in kwestie zijn leven in een staat van onthouding leiden. Allah informeert ons over de staat van onnadenkende mensen in het volgende vers:
"En geen ziel kan geloven, behalve met het verlof van Allah. en Hij legt een bestraffing op aan degenen die hun verstand niet gebruiken." (Soera Yoenoes: 100)
Bovendien vormen onnadenkende mensen onnadenkende gemeenschappen. Als resultaat van het ver verwijderd zijn van de religie, worden onnadenkende gemeenschappen vernield door verwarring, onderdrukking, onrecht, vijandigheid, geweld en intolerantie; eigenlijk wordt er een omgeving gecreëerd waar elke vorm van negativiteit aanwezig is. Ten gevolge van hun onnadenkendheid, kunnen de mensen de Macht van Allah niet waarderen en vrezen Hem daarom ook niet. in een maatschappij waarin Allah niet wordt gevreesd, kan elke soort overtreding worden begaan. Mensen kunnen gemakkelijk anderen doden, hun rechten misbruiken, of zich tot diefstal en fraude keren. Omdat medelijden en vriendelijkheid op een laag peil staan, geven ze zichzelf over aan elke soort van overtreding.
Dit is een samenvatting van enkele vormen van schade die onnadenkendheid in deze wereld kan veroorzaken. Daarom is onnadenkendheid geen staat die elk individu zomaar moet accepteren. Elk mens zou moeten nadenken over de obstakels die wijsheid blokkeren en zou elke mogelijke inspanning moeten leveren om deze te verwijderen, zodat hij het prachtige bestaan kan leiden in deze wereld en de volgende, wat mogelijk gemaakt wordt door wijsheid.