Conclusie

Degenen die in het Hiernamaals spijt hebben omdat ze in deze wereld hun verstand niet gebruikten zoals ze hadden gemoeten, worden in de Qur'an genoemd:

"Zij zeiden: 'Als wij (het) konden horen of begrijpen, dan zouden wij niet tot de bewoners van Sa'ir (de Hel) behoren!' " (Soera Moelk: 10)

Als een persoon denkt dat zulke gevolgen ook mogelijk zijn in zijn eigen situatie, zal dit hem zonder twijfel in staat stellen om te vrezen en om vele dingen te begrijpen nu er nog tijd is. Als een persoon in deze situatie eindigt in de Hel, zal hij zeer waarschijnlijk met spijt bedenken dat zelfs terwijl zijn bewustzijn hem de dingen in de wereld duidelijk liet zien, mogelijk na enkele herinneringen, en ondanks de obstakels op zijn pad, hij zich toch afkeerde van de weg van de intelligentie.

◉ Tegen die tijd bevindt hij zich echter in het Hellevuur, waar het onmogelijk voor hem is om terug te gaan en zijn situatie goed te maken......

◉ Toen hij nog in de wereld was, werd hij herinnerd aan de bestraffing van Allah, maar door zijn arrogantie luisterde hij niet naar deze waarschuwingen.

◉ Door te zeggen 'ik heb nog een heel leven voor me, ik kan het in de toekomst nog goedmaken', stelde hij altijd uit om het goede te doen.

◉ De rijkdom, schoonheid of kennis die hij in de wereld bezat gaf hem een gevoel van grootsheid en zorgde ervoor dat hij Allah niet gehoorzaamde....

◉ Maar op dat moment kan hij niets meer doen om zichzelf van het vuur en de bestraffing te redden, hij bevindt zich in een staat van hulpeloosheid....

◉ En wat hij nu ook doet, hij kan de spijt die hij diep van binnen voelt niet kwijtraken en hij zal constant zijn eigen onnadenkendheid beklagen...

Wanneer een persoon in deze wereld denkt dat hij zo'n situatie onder ogen moet komen, zal hij daar en dan een diepe spijt voelen. Om dit soort woorden niet in de Hel te hoeven zeggen, zal hij besluiten om vanaf dan zijn geweten te volgen. Wanneer hij zijn geweten raadpleegt, zal hij kleine en grote dingen tegenkomen die eenieder uitstelt, of negeert, of niet belangrijk vindt, of niet doet, zelfs wanneer ze weten dat het goed is om te doen. en het is voor iedereen mogelijk om al deze dingen goed te maken.

Als je iemand vraagt 'Is het wijzer om deze zoektocht van de ziel te beginnen wanneer je vol spijt in de Hel bent, of nu, nu er nog een mogelijkheid is om het goed te maken', elk oprecht persoon zou zeker zeggen; 'nu natuurlijk, nu direct zelfs.' Dan zal hij zijn verstand gebruiken om alle oneerlijke dingen die hij gedaan heeft te compenseren, zonder verder uitstel.

Dit is zelfs de wijste handeling die genomen kan geworden. Zichzelf in het Hellevuur wanend, zelfs een secondelang, is genoeg voor eenieder om dit oprechte besluit te bereiken en naar zijn geweten te handelen. Het is heel gemakkelijk voor een persoon die gelooft in en rekent op Allah om zijn onnadenkend en oneerlijk gedrag tot op dat moment goed te maken. in het volgende vers informeert Allah de mensen over de eenvoud hiervan:

"Zeg : 'O mijn dienaren die buitensporig zijn tegenover zichzelf, wanhoopt niet aan de Genade van Allah. Voorwaar, Allah vergeeft alle zonden. Voorwaar, Hij is de Vergevingsgezinde, de Meest Barmhartige.'" (Soera az Zoemar: 53)

Een persoon moet echter wel haast maken in dit soort zaken en niet op moeilijkheden of de dood wachten, voordat hij zijn verstand gebruikt. Allah herinnert de mensen in dit vers eraan dat zij moeten handelen zonder enige tijd te verspillen:

"En keert terug tot jullie Heer, en geeft jullie over aan Hem voordat de bestraffing tot jullie komt waarna jullie niet geholpen worden. en volgt op de beste wijze wat aan jullie is neergezonden van jullie Heer, voordat de bestraffing onverwacht tot jullie komt, terwijl jullie het niet beseffen." (Soera az Zoemar: 54-55)

Het moet niet vergeten worden dat iemand die de waarheid ziet door zijn geweten te raadplegen, de situatie waar hij zich in bevindt weer goed kan maken. Maar een ieder die er op staat zijn geweten niet te gebruiken zal zeker goddelijke toorn onder ogen moeten komen, omdat hij zich naar spijtige handelingen heeft laten leiden die hij niet meer goed kan maken. in het volgende vers, wordt beschreven hoe deze mensen in het Hellevuur uitdrukking geven aan hun spijtgevoelens:

"Zodat er voor geen ziel aanleiding zal zijn om te zeggen: 'O wat heb ik een spijt omdat ik nalatig ben geweest (in mijn plicht) jegens Allah, hoewel ik tot de spotters behoorde.'" (Soera az Zoemar: 56)

Dit was dus de bedoeling van dit boek: om mensen aan te moedigen om nu het nog kan te doen wat ze kunnen om niet een dergelijk verlies onder ogen te hoeven komen. met dit doel in gedachten, zijn wijsheid en onnadenkendheid direct vanaf het begin van het boek met elkaar vergeleken en werden de lezers geïnformeerd over de relatieve winsten en verliezen. en aan het einde van het boek is nogmaals verteld dat onnadenkendheid de mensen van het geloof verwijdert en het hen daarom naar de toorn van de Hel leidt. Wijsheid aan de andere kant, brengt mensen naar de zegeningen van de Hemel. Om niet met het schuldgevoel van onnadenkendheid en een gebrek aan bewustzijn te hoeven leven, wordt iedereen nog een keer uitgenodigd om zijn verstand te gebruiken en het rechte pad te vinden.