Bepleit Nooit Onwetendheid
Over het Feit, Dat Je Niet Lang in Deze Wereld Zult Blijven

Alles wat mooi en aantrekkelijk oogt in deze wereld, bederft of veroudert op een dag. Hetzelfde geldt voor de mensheid, en er is geen ontkomen aan. Vanaf de geboorte doorloopt de mens een gelijkmatig verouderingsproces, wat uiteindelijk met de dood eindigt. Iedereen kent dit voor de hand liggende feit maar de mensen kunnen er niets aan doen dat zij zich met de dagelijkse stroom van gebeurtenissen laten meevoeren. Zij hechten meer waarde aan wereldse zaken dan die eigenlijk verdienen.

Echter, één gegeven maakt de verbondenheid eraan nutteloos: dat het leven in deze wereld een einde heeft. Het is het leven in het hiernamaals, dat geen einde kent. Het achternazitten van voordelen die op een dag hun waarde zullen verliezen is absoluut niet verstandig. Onwetendheid bepleiten over dit feit en alle aandacht vestigen op wereldse doelen, zal de mensheid tot een onherstelbare spijt leiden. Vermijd dus deze eeuwige spijt.

Bepleit nooit onwetendheid over het VOOR DE HAND LIGGENDE feit dat jouw leven ooit op een dag zal eindigen.

Mensen, die zich intens bezighouden met wereldse zaken en de dood vergeten, negeren het hoogst belangrijke feit dat het leven in deze wereld van tamelijk korte duur is. Bekijk de dingen die je bezit en waar je grote waarde aan hecht in deze wereld; ze zullen spoedig vergaan en uiteindelijk verdwijnen. Mensen die je liefhebt, zullen één voor één sterven. Meubels zullen kapot gaan, gebouwen zullen instorten, kleding zal verslijten… en al hetgeen je bezit zal snel vergaan.

Wanneer je terugdenkt aan de voorbije dagen, realiseer je je verrassend dat niets je tevreden heeft gesteld, omdat de tijd snel is verlopen. Tot op dit moment, zou het wel eens kunnen zijn dat je niet bewust was van deze werkelijkheid, nu je het begrepen hebt, dien je je redenatie meer te baseren op realistische gronden, al je daden te herzien en het gedrag in je leven. Het is beter te proberen om het genoegen van Allah te verkrijgen, de Schenker van alle gunsten in deze wereld en het hiernamaals. Daar degenen, die hun leven op een onverantwoordelijke wijze slijten, in het hiernamaals versteld zullen zijn. Wanneer zij uit de dood zullen herrijzen en voor Allah staan, zullen zij zich realiseren, dat zij slechts voor eventjes in deze wereld verbleven. Dit feit is in de volgende vers van de Qoer-aan uitgelegd:

Hij (Allah) zal vragen: "Hoeveel jaren zijt gij op de aarde gebleven?" Zij zullen antwoorden: "Wij bleven een dag of een deel van een dag. Vraag dus degenen die rekening houden." Hij (Allah) zal zeggen: "Gij bleeft een korte tijd, had gij het maar geweten." (Surat al-Muminun: 112-114)

Dat is waarom je nooit onwetendheid moet bepleiten over het feit, dat dit leven van korte duur is en je moet jezelf nooit aan zulke kortdurende waarden hechten. Onthoud dat alles aan de mens gegeven is om hem te doen verlangen naar het paradijs en hem voor het hiernamaals, de ware verblijfplaats van de mens te doen voorbereiden.

Weet, dat het wereldse leven, alleen spel, vermaak, praalvertoon, pocherij onder elkander, wedijver in vermeerdering van rijkdom en kinderen is, is als de regen waardoor het plantenleven de kwekers verblijdt. Dan droogt het op, gij ziet het geel worden en vergaan. En in het hiernamaals is er een strenge straf en Allah's vergiffenis en welbehagen. En het leven dezer wereld is niets anders dan een zaak van begoocheling. (Surat al-hadied 57:20)

Allah heeft de mens in de meest complete staat geschapen en heeft hem voorzien van verheven karaktereigenschappen. Ondanks alle verheven eigenschappen, heeft de mens een tamelijk gevoelig lichaam, dat altijd gevoelig is voor zowel inwendige als uitwendige gevaren. Deze creatie dient zeker voor een doel; om hem zijn zwakte te doen begrijpen tegenover zijn Schepper en om te voorkomen dat hij zich te hecht aan het leven bindt.

Of iemand nu rijk of arm is, jong of oud, elk mens wordt ieder moment omgeven door dezelfde zwakheden en onvolmaaktheden. Ieder mens voelt zich dorstig, hongerig en vermoeid. Bovendien heeft hij voortdurend lichaamsverzorging nodig om zichzelf schoon en fris te houden. Alleen de nooit aflatende behoefte van het lichaam om schoon te blijven, is voldoende om de mens aan zijn zwakheden te herinneren. Denk bijvoorbeeld aan een roos. Hij stinkt nooit ondanks dat hij in de grond groeit, door mest gevoed wordt en in een natuurlijke omgeving van stof en vuil verblijft. Onder alle omstandigheden heeft hij een fijne geur. We hoeven nauwelijks te vermelden, dat de roos geen lichaamsverzorging nodig heeft. Dit is echter niet zo in het geval van de mens. Alle pogingen die ondernomen worden om iemands lichaam voor altijd schoon en fris te houden, bewijzen een zinloze inspanning te zijn.

Alles op aarde is voorbestemd te vergaan. Alles in de natuur bederft en wordt met de tijd onbelangrijk. De prachtigste plaatsen veranderen in ruines. Denk over deze feiten na en bepleit nooit onwetendheid, dat deze beelden met een doel door Allah gecreëerd zijn. Om je te verhinderen een diep gevoel van hechting aan dit leven te ontwikkelen en zo het hiernamaals te vergeten.

Ziekte herinnert de mens ook hoe gevoelig hij is voor zwakte.Virussen, niet zichtbaar voor het blote oog, tasten het lichaam, dat anders goed beschermd is tegen alle vormen van uitwendige gevaren serieus aan. Medische tussenkomst, die gebaseerd is op het gebruik van geavanceerde technologie en medicijnen kunnen nog steeds niet altijd hun bijdrage aan het welzijn van de mens leveren. Bacteriën, die door een kleine snee op de huid het lichaam binnendringen, kunnen schadelijke gevolgen en tenslotte zelfs de dood veroorzaken. In een ander geval kan een opstandige cel in het lichaam plotseling kanker veroorzaken. Als men ontdekt, dat men aan kanker lijdt, kan het te laat zijn om deze dodelijke ziekte te behandelen.

Ook ongelukken vormen voor de mens een ernstige bedreiging. Er zijn duizenden factoren, die ons omringen en die plotseling een totaal andere wending aan ons leven kunnen geven. Men kan bijvoorbeeld zijn evenwicht verliezen en midden op straat vallen. Een hersenbloeding of een beenbreuk kan misschien wel het gevolg zijn van zo’n gewoon ongeluk. Of men kan zich tijdens het avondeten verslikken in een visgraat. Iemand, die over deze feiten nadenkt, toont waarachtig een nietszeggende toewijding voor deze wereld.

Daarom bepleit je, als man van begrip, nooit de onwetendheid dat je lichaam inherent zwak is geschapen, om je eraan te herinneren dat deze wereld tijdelijk is. Trek lering uit deze gebeurtenissen en situaties, die als waarschuwing en berisping dienen en span je in om een eeuwig leven van gelukzaligheid en rust niet te verliezen.

Dagelijks nemen ongelukken een aanzienlijk deel in van het nieuws van zowel radio als televisie. Onthoud dat er geen enkele reden is om niet aan te nemen dat, of jouw of iemands naam uit je directe familiekring, ooit in dit nieuws verschijnt.

Ouderdom is één van de onderwerpen, die mensen vermijden om over na te denken. Voor elk persoon is het echter het onvermijdelijke einde. De vernietigende uitwerkingen op het lichaam gedurende de loop der jaren zijn onherstelbaar. Of men nu rijk of arm is, knap of lelijk, men veroudert in korte tijd…. De uitwerkingen der jaren zijn eerst op het gezicht zichtbaar. De eerste plooien rondom de ogen en mond verschijnen en de kleur van de huid wordt dof. De toestand van de huid op de handen en nek maken de oude leeftijd zichtbaar. Botten worden zwakker en de mens begint te lijden aan een zwak geheugen. Dit zijn de onvermijdelijke consequenties van ouder worden en de mens kan dit proces nooit stoppen, ondanks dat hij vermijdt er aan te denken:

En Allah schept u, dan doet Hij u sterven, en er zijn sommigen onder u die een hoge ouderdom bereiken, waardoor zij na kennis te hebben vergaard, niets meer weten. Voorzeker, Allah is Alwetend, Almachtig. (Surat an-Nahl: 70)

	Begleit nooit onwetendheid over het feit, dat je vroeg of laat ouder zult worden. Dan zul je je fysieke kracht verliezen net zoals deze mensen hier op de foto’s te zien zijn.

Als men ouder wordt, worden lichamelijke en geestelijke eigenschappen, die tot de kinderjaren behoren steeds duidelijker. Oudere mensen slagen er niet in om vele taken te verrichten, die fysieke kracht vereisen. Het is mogelijk, dat de mens jong blijft totdat hij sterft. Vooralsnog herinnert Allah de mens aan de tijdelijke aard van deze wereld door op zekere momenten in zijn leven de kwaliteit daarvan te laten ‘verslechteren’. Door deze feiten te begrijpen, vermijdt de mens een innige verbondenheid over dit leven tentoon te stellen.

Je moet ook nooit de onwetendheid bepleiten over het feit, dat je op een dag ook oud zult worden en veel van je fysieke en geestelijke vaardigheden zult verliezen. Dus, begin jezelf alvast voor te bereiden op het hiernamaals nu je nog begiftigd bent met deze vaardigheden.

De wereld is alles behalve kalm en stil. We zijn allemaal kwetsbaar voor natuurlijke bedreigingen, zowel inwendig als uitwendig. Vallende meteoren, asteroïden zijn slechts een paar van deze factoren die, vanuit het heelal, een gevaar vormen voor de wereld. Wat de massieve aarde betreft, heeft de binnenkant van de planeet een kern van gesmolten elementen. Het zou zeker geen overdrijving zijn door dit deel van de aarde, welk onzichtbaar blijft voor onze ogen, “een gloeiende kern” te noemen. Er bestaat ook een dampkring om de aarde die als een “schild” fungeert tegen uitwendige dreigingen. Desondanks is geen enkel deel van de aarde bestand tegen de effecten van atmosferische krachten zoals onweersbuien, stormen of orkanen.

Natuurrampen kunnen elk moment toeslaan. Zij veroorzaken, hoewel ze niet veel voorkomen, aanzienlijke verliezen van levens en schade aan eigendommen. Algemeen verwijzend naar “natuurrampen”, hebben aardbevingen, bliksems, overstromingen, wereldwijde branden, zure regen en vloedgolven verschillende sterktes en uitwerkingen. Wat al deze rampen gemeenschappelijk hebben is het feit, dat in een moment van tijd een stad, met al haar inwoners in een ruïne kan veranderen. Wat nog belangrijker is, is dat geen enkel mens de kracht heeft om deze gevaren te bestrijden of te voorkomen.

Ondanks dat men zich van dit feit bewust is en regelmatig zulke gebeurtenissen tegenkomt, doet de meerderheid van de mensen alsof zij deze zaken niet begrijpt. Elke ramp is een herinnering aan het feit, dat het ontwikkelen van een binding met dit leven een zinloze poging is. Dit zijn zeker waarschuwingen voor degenen, die over de betekenis van zulke gebeurtenissen kunnen nadenken en er een lering uit kunnen trekken:

Zien zij niet, dat zij elk jaar één- of tweemaal op de proef worden gesteld? Toch tonen zij geen berouw noch trekken zij er lering uit. (Surat at-Tawbah: 126)

Onthoud, dat elke ramp een waarschuwing is voor de mens, dat de wereld alles behalve rustig en kalm is. Bepleit dus nooit onwetendheid dat, door deze rampen, jouw Schepper je waarschuwt.

In de Qoer-aan informeert Allah ons, dat Hij alle mensen over de hele wereld het juiste pad heeft getoond gedurende de wereldgeschiedenis en waarschuwde hen door middel van Zijn boodschappers voor de dag des oordeels en de hel. Deze boodschappers werden de leiders van het geloof in hun afzonderlijke maatschappijen en maakten de bepalingen en grenzen bekend, die de mens in acht dient te nemen om het genoegen van Allah te verdienen.

Echter, een meerderheid van deze mensen keurden de boodschappers af, die naar hen gezonden waren en toonden vijandschap jegens hen. Het vers dat hierop betrekking heeft zet als volgt uiteen:

Hoe vele steden kwamen niet in opstand tegen het gebod van hun Heer en van Zijn boodschappers! Wij riepen ze dan tot een strenge verantwoording en kastijdden haar met strenge kastijding. Zo ondervonden zij het kwade gevolg van hun gedrag en het einde (hiervan) was de ondergang. (Surat at-Talaq: 8-9)

Rampen zijn constante aanmaningen over het feit, dat de wereld vol is van inwendige en uitwendige dreigingen. Men veronderstelt nooit dat hij op een dag ook door zulke rampen getroffen zou kunnen worden. Allah heeft de macht om hem op elk onverwacht moment te confronteren met zo’n afschuwelijke gebeurtenis.

Zoals de Qoer-aan vermeldt, maakten de gemeenschappen, die het afkeurden om zich te onderwerpen aan de roep van de boodschappers verschillende rampen mee. Deze rampen overkwamen hen in feite abrupt, op een moment, dat zij nooit verwachtten. We dienen echter één belangrijk feit in overweging te nemen: de gemeenschappen, die ongehoorzaam aan Allah’s geboden waren, leden niet aan Allah’s woede zonder waarschuwingen. Allah stuurde hen boodschappers om hen te waarschuwen in de hoop dat zij spijt zouden betuigen over hun gedrag en zich aan Hem zouden onderwerpen. Dankzij hun arrogantie en verwaandheid brachten zij de woede van Allah over zich heen en werden plotseling van de aardbodem weggevaagd. De Qoer-aan brengt verslag uit van de verhalen van sommige gemeenschappen:

En tot Midian, (zonden Wij) hun broeder Shoaib, die zeide: "O mijn volk, dien Allah en vrees de laatste dag en wandel niet op aarde onheil stichtende." Maar zij verloochenden hem. Daarom overviel hen een hevige aardbeving en zij lagen in hun huizen plat tegen de grond. (Surat al-'Ankabut: 36-37)

En Wij straften het volk van Farao door droogte en met schaarste van vruchten, opdat zij er lering uit mochten trekken. (Surat al-A'raf: 130)

Maar toen Wij de straf van hen verwijderden voor een bepaalde termijn, die zij moesten voleindigen, ziet, toen braken zij (hun beloften.) Wij straften hen derhalve en verdronken hen in zee, omdat zij Onze tekenen verloochenden en er geen acht op sloegen. (Surat al-A'raf: 135-136)

Hoe menige stad hebben Wij verdelgd, terwijl deze vol ongerechtigheid was, zodat de daken er van zijn ingestort en hoe menige bron en opgetrokken paleis werd verlaten. Hebben zij dan niet in het land gereisd zodat zij hart moesten hebben waarmee zij konden begrijpen en oren om er mee te horen? Voorzeker, het zijn niet de ogen, die blind zijn doch het hart in (hun) borst is blind. (Surat al-Hajj: 45-46)

Zwelgend in overvloed, verdienden sommige maatschappijen, die een buitensporig leven leidden de woede van Allah. Deze maatschappijen bereidden in feite het bittere einde dat zij onder ogen zagen met hun eigen handen voor. Ondanks alle misdaden die zij tegen de Wil van Allah in pleegden, veronderstelden zij nog steeds dat de naderende ramp goed voor hen was.

Toen zij een wolk naar hun valleien zagen komen, zeiden zij: "Dit is een wolk, die ons regen zal geven." Neen, dat is hetgeen gij zocht te verhaasten, een wind, die een smartelijke straf bevat. Deze zal alles door het gebod van zijn Heer vernietigen. En het kwam met hen zóver dat slechts hun lege woningen waren te zien. Zo straffen Wij het schuldige volk. (Surat al-Ahqaf: 24-25)

Herhaal de fout van deze mensen niet. Bepleit nooit onwetendheid over het feit, dat je lering zou moeten trekken uit de ervaringen van voorgaande generaties, die geen acht sloegen op Allah’s waarschuwing. Zoals in de vers is verklaard: “En wat de Samoed betreft, Wij gaven leiding, maar zij verkozen blindheid boven het rechte pad” (Surat Fussilat: 17), geef niet de voorkeur aan onwetendheid en veronachtzaming over het feit, dat je lering zou moeten trekken van alle gebeurtenissen, die jouw Heer je mee laat maken:

Hoe menige stad hebben Wij verdelgd, terwijl deze vol ongerechtigheid was, zodat de daken er van zijn ingestort en hoe menige bron en opgetrokken paleis werd verlaten. (Surat al-Hajj: 45)

Hebben zij dan niet in het land gereisd zodat zij een hart moesten hebben waarmee zij konden begrijpen en oren om er mee te horen? Voorzeker, het zijn niet de ogen die blind zijn doch het hart in (hun) borst is blind. (Surat al-Hajj: 46)