Bepleit Nooit Onwetendheid
Over het Feit, Dat Dood Onvermijdelijk Is

De dood is een onvermijdelijk eind. Net zoals alle andere mensen die geleefd hebben, zullen degenen, die in de toekomst leven ook sterven. Niemand, zonder uitzondering, kan het ontvluchten. Dit is waarom het één van de onderwerpen is waarover mensen vermijden te denken en te praten. Sommige mensen vermijden voortdurend de gedachte dat zij op een dag alles zullen verliezen waar zij met liefde aan gehecht zijn, en dat zij voor Allah zullen staan om verantwoording af te leggen voor hun daden van deze wereld.

Aangezien er, tot nu toe, geen enkele ziel aan de dood heeft weten te ontsnappen, hoe kunnen deze mensen zich dan zo achteloos gedragen? Hoe kunnen zij hun leven leiden alsof zij de dood nooit op een dag onder ogen zullen zien?

Mensen verzinnen vaak scenario’s in hun gedachten. Ze willen bijvoorbeeld geloven, dat zij in de latere jaren van hun leven zullen sterven en dat zij nog daarom jaren voor de boeg hebben. Echter, in tegenstelling tot datgene wat zij geloven, horen zij bijna dagelijks nieuws over jonge mensen die het leven laten. Lijkwagens, die zij op televisie zien, of die zij op straat tegenkomen, of de begraafplaatsen, die zij dagelijks voorbijgaan, herinneren hen aan de dood. Toch doen zij alsof ze de dood als vaststaand feit niet begrijpen.

De dood ligt echter voor de mens altijd op de loer. Het is mogelijk, dat een ieder zijn laatste adem in een oogwenk kan uitblazen. Elk moment kan hij de engelen onder ogen zien, die aangewezen zijn om hem zijn ziel te ontnemen. Vanaf dat moment verliest hij al zijn kansen om zichzelf te redden van een zware eeuwigdurende straf. Zeker, niets vergoedt een leven, dat in achteloosheid is doorgebracht.

Geef je zelf niet over aan deze onvoorzichtigheid, die vele mensen overmant, en bepleit nooit onwetendheid over het feit, dat de dood maar een tijdelijke overgang is en dat hij vlakbij elke ziel is.

Mensen nemen aan, dat zij maatregelen kunnen treffen tegen de dood. Dit is echter een dwaze overtuiging. Het doet er niet toe waar de persoon ook is, door wat hij omringd is, of onder welke omstandigheden hij zijn leven leidt, het is onwaarschijnlijk dat hij de dood kan ontwijken. In de volgende verzen vestigt Allah onze aandacht op dit feit:

Zeg: "De dood waarvoor gij vlucht zal u zeker treffen. Dan zult gij tot de Kenner van het onzichtbare en zichtbare teruggebracht worden, en Hij zal u inlichten over hetgeen gij placht te doen." (Surat al-Jumu'ah: 8)

Waar gij ook zijt, de dood zal u achterhalen, zelfs al waart gij in sterk gebouwde torens. En als hen iets goeds overkomt zeggen zij: "Dit komt van Allah" en als hen iets kwaads overkomt zeggen zij: "Dit komt van u" (van de profeet). Zeg: "Alles komt van Allah". Wat scheelt deze mensen, dat zij het woord niet willen begrijpen? (Surat an-Nisa: 78)

Iedere ziel zal de dood ondergaan en Wij beproeven u met kwaad en goed en tot Ons zult gij terugkeren. (Surat al-Anbiya: 35)

Dagelijks horen we over de dood van iemand of we verliezen één van onze familieleden. Deze gebeurtenissen zijn DUIDELIJK bewijs dat niemand de dood kan ontwijken. Of je nu jong of oud bent, rijk of arm, een ieder zal de dood op een voorbestemde dag onder ogen zien. Dit zorgt ervoor, dat men zich realiseert dat hij zich niet aan deze wereld moet hechten en dat hij zich dient voor te bereiden op het leven na de dood.

Bepleit nooit onwetendheid over het feit, dat een persoon enkel en alleen zichzelf voor de gek houdt, door aan te nemen dat de dood ver van zijn bed is. Aangezien je bewust bent van dit feit, breng dan je leven door in het verdienen van het genoegen van Allah.

Gedurende het verloop van zijn leven, komt een persoon regelmatig zulke scènes in kranten en op televisie tegen. Hij denkt echter nooit, dat op een dag zijn lichaam in die kist geplaatst zal worden en door zijn familieleden naar de begraafplaats gedragen zal worden. Vergeet nooit dat ooit op een dag zij ook jou op dezelfde manier in je kist zullen dragen. Je zult voor korte duur in deze wereld verblijven en naar je Heer terugkeren.

Door te vermijden aan de dood te denken, zal het feit, dat men op een dag dood zal gaan niet veranderen. Een plotseling verkeersongeluk of een bloedstolsel in de hersenen kan wel eens het onverwachte einde betekent van een jong en gezond persoon. Niemand kan beweren, dat hij niet dood zal gaan tijdens het traplopen of onderweg naar een zakenbijeenkomst. In dit geval is het ook niet rationeel, dat men denkt de dood te kunnen vergeten door er niet aan te denken. Niemand weet waar en onder welke omstandigheden hij zal sterven. Allah kan elk moment de ziel van een ieder ontnemen.

In de onstuimige drukte van de dag, ontwaak je elke dag voor een nieuwe dag. Dat er vele dingen zijn die nog volbracht moeten worden, geven je misschien het gevoel, dat het nog te vroeg is om te sterven. Dit is echter enkel het vermijden van de dood en dit zijn slechts vergeefse pogingen om het te ontvluchten. Dood is een realiteit, die je elk moment kunt tegenkomen, en tijd vervliegt in het aftellen naar een ieders eigen dood.

Bepleit nooit onwetendheid over dit DUIDELIJKE feit en laat jezelf niet door de dood in een toestand van achteloosheid gegrepen worden.

Ongelovigen dragen vaak vreemde overtuigingen over de dood met zich mee. Dit feit is in de Qoer-aan als volgt uiteengezet:

En zij plachten te zeggen: "Als wij dood zijn en stof en beenderen zijn geworden, zullen wij inderdaad herrijzen? En ook onze voorvaderen?" Zeg: "Ja, de vroegeren en de lateren zullen tezamen worden verzameld op de vastgestelde tijd van een bepaalde dag. (Surat al-Waqi'ah: 47-50)

Zoals in bovenstaand vers is uiteengezet, is de dood niet het begin van een eeuwige slaap in iemands graf. De dood is de poort waardoor men naar zijn eeuwige verblijfplaats gaat nadat een ieder verantwoording heeft afgelegd voor zijn daden in deze wereld. De dood wat alleen maar het moment is waarbij men het lichaam verlaat en de verbondenheid met dit leven, is in geen geval het einde van alles. Integendeel, het is het begin van een echt leven.

Bezittingen van de mens in deze wereld doen de mens niets wanneer hij tot een hoopje botten in zijn graf verandert.

Allah, Die de mensheid op het rechte pad leidt, herinnert ons in de Qoer-aan herhaaldelijk aan de tijdelijke aard van deze wereld, aan de dood, het bestaan van een leven in het hiernamaals en de noodzaak om jezelf daarvoor voor te bereiden, ons oproepend voor zuiverheid van geest en bewustzijn. Precies zoals alle boodschappers van Allah hun mensen tot de religie van de waarheid uit hebben genodigd, en enkel van hen verlangden, dat zij hun harten en daden omwille van Allah herzien. Het moment van de dood is het begin van een dag wanneer de daden van alle mensen afgerekend zullen worden.

Bepleit dus nooit onwetendheid over het feit, dat de dood de sleutel is tot de poort van een eeuwige verblijfplaats. Breng je leven door zonder het feit van de dood te vergeten. Zo’n gedachte leidt de mens zeker naar een juiste manier van handelen in het leven die hem zal redden van de eeuwige straf.

Alle bezittingen waarvoor men zich in dit leven inspant om ze te verkrijgen – geld, respect en macht – zijn slechts waarden van deze wereld. Ondanks dat mensen weten, dat al deze waarden op een dag hun uit de handen zullen glippen, kunnen zij niets anders dan daarmee een diepe verbondenheid creëren. Hoewel het duidelijk is, dat ze in ieder geval ooit op een dag, deze bezittingen in deze wereld achter zullen laten, doen zij nog steeds alsof ze dit niet begrijpen en ze spannen zich in om het feit van de dood te vergeten.

In zo’n gemoedstoestand, ontwikkelen mensen een eerzuchtige verbondenheid met deze wereld. Gedurende de geschiedenis, beweerden alle fir’auns (farao’s) en de meeste van de invloedrijke mensen in verschillende maatschappijen, dat hun bezittingen hen immuun zouden maken voor de dood. Bovendien werden sommige beroemde koninginnen samen met ontelbare schatten begraven, maar dat voorkwam niet dat hun lichamen in skeletten veranderden.

Een persoon, die echter over de dood nadenkt, zal zich de nietigheid van toewijding aan deze wereld realiseren en beginnen te leven voor een echte verblijfplaats, het hiernamaals. Bepleit nooit onwetendheid over het feit, dat de bezittingen van deze wereld hier zullen achterblijven. Vermijd de diepe spijt, die mensen in het hiernamaals zullen voelen.

Denk aan een mens, die gedurende zijn hele leven niet aan de dood denkt, die de gebeurtenissen niet in acht neemt, die Allah hem doet ervaren, die de roep van de boodschappers van Allah niet beantwoordt en vervolgens zijn leven doorbrengt zonder in Allah te geloven. Een persoon, die zijn zinloze lusten achtervolgt zal zeker plotseling door de dood beetgenomen worden. Vol spijt zal hij om een andere kans vragen om naar het leven terug te keren. Er zal echter geen terugkeer zijn.

Bepleit nooit onwetendheid over het feit, dat degenen, die de gedachten over de dood vermijden een vreselijk einde tegemoet zullen treden. Reorganiseer al je dagen vóórdat die dag zijn intrede doet, onthoudend dat niemand je een eeuwig leven hier op aarde garandeert, daar het een dag is waarbij spijt een mens niet zal redden van eeuwig verdriet.

En besteedt uit datgene waarvan Wij u voorzien hebben voordat de dood één uwer overvalt en deze zegt: "Mijn Heer! Waarom hebt Gij mij niet voor een wijle uitstel verleend, opdat ik aalmoezen zou kunnen geven en tot de rechtvaardigen behoren?" En Allah geeft niemand uitstel wanneer zijn tijd is gekomen; en Allah is volkomen op de hoogte van hetgeen gij doet. (Surat al-Munafiqun: 10-11)

Wanneer de dood tot een hunner komt, zegt deze smekend: "Mijn Heer, zend mij terug. Opdat ik recht doe in hetgeen ik heb achtergelaten." (Dan wordt er gezegd): "In geen geval; het is slechts een woord dat hij uit." En achter hen is een hindernis tot de Dag waarop zij gewekt zullen worden. (Surat al-Muminun: 99-100)

Er is geen (aanvaarding van) berouw voor degene, die kwaad doet, totdat de dood hem in het gezicht staart en hij zegt: 'Ik heb berouw'; noch voor degenen die als ongelovigen sterven. Dezen zijn het, voor wie Wij een pijnlijke straf hebben bereid. (Surat an-Nisa: 18)