Bepleit Nooit Onwetendheid
Over de Wonder- Baarlijke Kenmerken van Levende Wezens, die Je Omgeven

Laten we ook de dieren eens beschouwen; denk bijvoorbeeld aan de giraffen, antilopen, olifanten, kippen, alle soorten vis, vogels, pauwen, struisvogels, konijnen, vlinders, en verscheidene insecten. Denk aan de werking van hun lichamen, hun leefomgeving, en de manier waarop zij jagen of zich voortplanten.

Zelfs zo’n korte bespiegeling zou ons de grote verscheidenheid aan levende wezens op de aarde waarop wij leven doen realiseren.

Op aarde bestaan 200.000 soorten vlinders. Bovendien hebben natuurkenners gevonden, dat er een miljoen ondersoorten vlinders zijn, allen individueel in het bezit van buitengewoon ingewikkelde systemen, die verbazingwekkende camouflagetechnieken gebruiken. Sommigen imiteren bijvoorbeeld een blad om henzelf tegen hun vijanden te beschermen. Anderen hebben daarentegen oogvormige patronen op hun vleugels voor hetzelfde doel.

Zoals in de vorige paragraaf van dit boek uitvoerig aan de orde is gekomen, is het duidelijk dat het niet mogelijk is om te zeggen, dat zelfs een enkele cel toevallig is ontstaan. Laten we dan het volgende beschouwen: aangezien zelfs een enkele cel niet door het toeval tot stand is gekomen, is het dan mogelijk te zeggen dat een variatie aan levende wezens door het toeval tot stand is gekomen? Het antwoord is zeker “Nee.” Heb je ooit nagedacht over de verscheidenheid van levende wezens die je omgeven? Laten we eens denken aan alle planten, die we in boeken zien, of in documentaires op televisie, alle anjers, rozen, madeliefjes, waterlelies, reusachtige tropenplanten, ananassen en acaciabomen. Laten we eens denken aan hun individuele bladstructuren, smaken, kleuren, geuren, de methode van fotosynthese, die zij uitvoeren en alle andere details die hen toebehoren.

Beschouw de verscheidenheid van deze buitengewone ontwerpen, en BEPLEIT nooit ONWETENDHEID over het feit, dat miljoenen levende wezens, ieder uniek in zijn ontwerp, niet uit elkaar ontstaan kunnen zijn.

Een persoon, die een bewuste poging onderneemt om deze wonderbaarlijke eigenschappen van levende wezens te begrijpen, zou met alle gemak het antwoord op de vraag “hoe zijn deze wezens tot stand gekomen?” vinden. Allah rust alle levende wezens met bijzondere kenmerken uit en toont de mens de duidelijke tekenen van Zijn bestaan en macht.

BEPLEIT nooit ONWETENDHEID over dit duidelijk feit, dat zo makkelijk te begrijpen is.

Wonderbaarlijke Schepper der hemelen en der aarde. Hoe kan Hij een zoon hebben, wanneer Hij geen gemalin heeft? Hij heeft alles geschapen; en Hij is de Kenner van alle dingen. Zo is Allah, uw Heer. Er is geen God naast Hem, (Hij is) de Schepper aller dingen, aanbidt Hem Want Hij is de Voogd over alles. (Surat al-An'am: 101-102)

Behalve van deze verscheidenheid, zijn een aantal levende wezens uitgerust met verbazingwekkende systemen en ingewikkelde werkwijzen waarmee zij ingewikkelde taken uitvoeren. Dit zijn feitelijk taken, die zelfs door de mens niet uitgevoerd worden. De bijzondere ontwerpen, die in deze mechanismen heersen kunnen in geen geval uitgelegd worden als toeval, zoals de evolutietheorie dat beweert. Elk levend wezen is bijzonder ontworpen om het in staat te stellen te overleven in haar specifieke leefomgeving. Het is onwaarschijnlijk dat levende wezens deze systemen zelf zouden kunnen ontwerpen. Deze perfecte systemen zijn ingeworteld in hun creatie.

Het bijzondere ontwerp, dat opvallend is in de vleugels van een vlieg die zijn vleugels 500 keer per seconde flappert.

In deze paragraaf zullen we slechts een paar van deze wonderbaarlijke mechanismen, die men in planten en dieren tegenkomt de revue laten passeren.

Denk diep na terwijl je deze voorbeelden leest, en BEPLEIT nooit ONWETENDHEID over het feit, dat deze mechanismen zo perfect zijn, dat ze niet uit zichzelf tot stand zouden kunnen komen.

Wanneer we zeggen: "de perfecte bouw van dieren", zouden sommige mensen denken, dat we over de interessante eigenschappen praten van tot nu toe onbekende en ongewone levende wezens. Iedereen kent echter de eigenschappen waarover we het hebben. Er is een groots ontwerp in het lichaam van een insect of een kleine vogel. Dit ontwerp is zo ingewikkeld dat, tot nu toe, geen enkel mens er ooit in is geslaagd om zo’n ontwerp te evenaren. Een oplettend oog zou geen moeite moeten hebben in het herkennen dat dit ontwerp, wat duidelijk te zien is in de hele natuur, tastbaar bewijs levert voor de creatie.

Voor een vlieg bijvoorbeeld, kost het enorm veel energie om te vliegen. Dat is de reden waarom een vlieg een totaal ander ademhalingssysteem heeft. Speciale fijne luchtbusjes in hun lichamen vervoeren zuurstof uit de lucht naar de cellen, de zuurstof in staat stellend om snel te verbranden. Echter, dit is slechts één van de wonderbaarlijke eigenschappen van een vlieg. Allah vestigt onze aandacht op het verheven ontwerp dat zichtbaar is in de schepping van de vlieg:

O mensen, een gelijkenis wordt gegeven, luistert er naar. Voorzeker, degenen die gij in plaats van Allah aanbidt, kunnen zelfs geen vlieg scheppen, al zouden zij daar allen toe samenwerken. En indien een vlieg iets van hen zou wegnemen, zouden zij dat niet kunnen terugnemen. Zwak is zowel de zoeker als de gezochte. (Surat al-Hajj: 73)

Bijen werken om de warmte van een korf op een constante temperatuur te houden.

Laten we de bij eens beschouwen. Iedereen is bekend, met de sociale aard van bijen of de regelmatige zeshoekstructuur van een honingraat. Echter, de kenmerken van bijen zijn niet alleen tot deze beperkt. Zorgdragen voor de korf is een essentieel onderdeel van het leven van een bij. Werkbijen regelen de temperatuur, dragen zorg voor de veiligheid en de schoonmaak van de korf. Wat de temperatuur buiten ook is, honingbijen houden de temperatuur van de korf – voornamelijk de broedkamer – constant. In de koelte van de vroege ochtend, groeperen werkbijen zich over de korf, om de larven door middel van lichaamstemperatuur uit te broeden. Als de dag wat warmer wordt, ontbindt zich de stevig verstrengelde tros geleidelijk. Indien de temperatuur blijft stijgen, beginnen sommige werkbijen met hun vleugels te waaien, om zo een koele stroom van lucht door de korfingang en over de honingraten te dirigeren. Op een extreem warme dag, moeten bijen zelfs hun toevlucht nemen tot een heel drastische koelingmaatregel: ze plaatsen druppeltjes vloeibare honing bij de openingen van lege cellen, om zo de vloeistof te verdampen in de luchtstroom die zij door hun vleugels doen ontstaan. Dit koelsysteem reduceert de temperatuur in de korf aanzienlijk. Als er, hoe dan ook, niet voldoende verse ongeconcentreerde honing voorhanden is, gaan de werkbijen op zoek naar water.

Een perfect bewust ontwerp is onlosmakelijk verbonden aan de levende wezens, die ons omringen. De eigenschappen, die hier vermeld worden zijn zonder enige twijfel slechts een klein deel van hun buitengewone kenmerken. Dit zijn duidelijke tekenen voor mensen die Allah’s bestaan en Zijn macht begrijpen.

Desondanks denkt de meerderheid van de mensen nooit hieraan of zij negeren de wonderbaarlijke eigenschappen van levende wezens.

BEPLEIT NOOIT ONWETENDHEID over de verheven Schepping en de unieke kunst van Allah.

Vuurvliegjes overtreffen de moderne wetenschap met hun eigen systemen.

De verhevenheid en zeldzaamheid van Allah’s schepping openbaart zich ook in levende wezens die wij niet zien. Een indrukwekkend voorbeeld is de Siberische salamander. Deze levende wezens kunnen jarenlang in de diepten van bevroren grond verblijven en vervolgens terugkeren naar hun gewone manier van leven wanneer de weersomstandigheden verbeteren en het ijs smelt. Deze salamanders kunnen zelfs bij een temperatuur van -50° C overleven, dankzij een antivriesachtig materiaal dat in hun lichaam wordt aangemaakt en hen tegen de vrieskou beschermt. Dit antivries materiaal zet water in de bloedcellen om, en beschermt zo het weefsel tegen beschadiging die veroorzaakt wordt door ijskristallen.

Het licht dat vuurvliegjes uitzenden heeft een belangrijke eigenschap: dit licht heeft geen warmte, een toestand die “koud licht” genoemd wordt. Vandaag de dag, zou dit beschouwd kunnen worden als een grootse technologische doorbraak en wordt grotendeels onhaalbaar geacht. Een gewone gloeilamp zet slechts 3-4% van zijn elektrische energie om in licht. De rest wordt in warmte omgezet. Vuurvliegjes daarentegen, zetten 100% van hun energie in licht om, zonder iets ervan in de vorm van warmte te verspillen.

Het Weekdier (nautilus), een interessant zeedier

Een duikreservoir dat gevuld is met water, zorgt ervoor dat de onderzeeër zwaarder wordt dan water, het in staat stellend om naar de bodem van de oceaan te zinken. Indien water in het reservoir geleegd wordt door toevoer van lucht onder hoge druk, drijft de onderzeeër vervolgens weer. De nautilus (weekdier), een zeedier, gebruikt ook dezelfde methode. Een spiraalvormig orgaan dat als een slakkenhuis is gevormd en 19 cm als diameter heeft, geeft het weekdier 28 met elkaar verbonden “duikcellen”. Hoe vindt het weekdier dan de lucht die onder hoge druk staat en noodzakelijk is om het water te verdrijven? Moeilijk te geloven maar het weekdier produceert door een biochemisch proces een speciaal gas, dat door zijn bloedstroom naar de cellen wordt vervoerd. Dit gas verdrijft uiteindelijk het water in de cellen. De nautilus pompt hoeveelheden water uit die nodig zijn om te zinken dan wel te drijven en op deze manier voert hij belangrijke functies uit zoals het jagen of zichzelf tegen zijn vijanden beschermen. Een onderzeeër duikt tot 400 meter terwijl een weekdier dat tot 4.000 meter kan.

In feite is het niet de mens, die koelsystemen heeft uitgevonden. Elk warmbloedig levend wezen is in het bezit van verschillende mechanismen, die de temperatuur controleren. De antilope, een hardlopend Afrikaans dier, moet vaak een sprint trekken om zichzelf tegen zijn vijanden te beschermen. Zo’n inspanning verhoogt de lichaamstemperatuur. Echter, om te overleven is het van groot belang dat de antilope zijn hersenen koel houdt.

1. gekoeld slagaderlijk bloed 2. cgekoeld aderlijk bloed	3. evaporation 4. warm arterial blood
LINKS De schematische tekening van de skeletstructuur van een antilope.	RECHTS Een antilope klaar om aan zijn vijand te ontsnappen.

Voor dit doel beschikt de antilope over een eigen koelsysteem dat precies in het hoofd is gebouwd. Antilopen hebben honderden kleine aders die zich verdelen en een grote poel van bloedstromen wat naast de ademhalingspassage ligt. Lucht die door het dier ingeademd wordt, koelt deze poel af, die zich in de buurt van de neus bevindt, zodat het bloed dat door de kleine aders passeert, deze aders zelf ook afkoelt. Vervolgens komen de kleine aders samen in één enkel bloedvat dat het bloed naar de hersenen vervoert. In de afwezigheid van zo’n systeem, zou de antilope gewoonweg niet overleven.

Roofvogels hebben scherpe ogen, die hen in staat stellen om hun prooi te vinden en zichzelf tegen hen te beschermen. In dit opzicht is er geen roofvogel beter uitgerust dan de uil. Sommige soorten draaien hun kop honderd graden door, een zeer nuttige eigenschap om de gezichtshoek van de ogen van de uil te vergroten.

Een ongewoon kenmerk aan de uil is ongetwijfeld de grootte van zijn ogen. Deze grote ogen bedekken een aanzienlijk deel van zijn gezicht en zijn door slechts een dun bot gescheiden. De ogen rusten stevig in de oogkassen en laten nagenoeg geen ruimte voor spieren. Ze zijn niet in staat te bewegen en dwingen de uil om zijn flexibele nek te gebruiken en in verschillende richtingen te bewegen.

Als de uil eenmaal de plaats van zijn prooi heeft gevonden, is er geen tijd te verliezen om deze aan te vallen. De meeste vogels maakt echter geluid tijdens het vliegen. Het geluid van de vleugels van een arend bijvoorbeeld, kunnen kilometers verder gehoord worden, net zoals de vleugels van vele andere grote vogels. Luidruchtige vleugels werken ongetwijfeld in het nadeel van een nachtjager. Echter, de zachte veren van de uil met hun kwastachtige structuur aan de uiteinden, stellen de uil in staat om geruisloos te vliegen. Het oppervlak van de vleugels fluweelzachte veren absorberen geluid efficiënt.

Ratelslangen zijn in staat om warmbloedige dieren te lokaliseren – bijvoorbeeld een rat – zelfs als het pikdonker is. De ratelslang kan nog steeds een rat waarnemen, die zich 15 cm verder bevindt, hoewel de rat een marginale verandering in temperatuur veroorzaakt van slechts 0.005°C. Informatie met betrekking tot de prooi wordt naar de hersenen doorgespeeld, en door de slang beoordeelt en beantwoordt in minder dan een 1/20ste van een seconde. Als we beseffen, dat één seconde net zolang duurt als een knipoog, wordt de ongelooflijke snelheid van de slang beter begrepen. De ratelslang vindt foutloos de plaats van zijn prooi, valt aan en doodt het met zijn giftige tanden.

Rattlesnakes, with their eyes sensitive to heat, can see warm-blooded animals even in pitch darkness.	A sea otter, protecting itself against the freezing cold of the Pacific by a special method.

Zeeotters kammen hun vacht met hun poten, een methode die zij gebruiken om hun vacht te verzorgen en schoon te maken met de olie die in hun huid wordt aangemaakt. Deze daad is een unieke manier om de vacht te luchten daar het de kleine luchtbelletjes in staat stelt om door de onderste bontlaag vastgehouden te worden. In de vriezende kou van de Stille Oceaan, speelt de capaciteit om luchtbellen vast te houden van de vacht een essentiële rol in de aanpassing van de zeeotter aan de ongunstige weersomstandigheden. Deze belletjes beschermen de zeeotters eenvoudig tegen bevriezing. Het aan elkaar klitten van de haren van de zeeotter, voornamelijk veroorzaakt door afvalprodukten van brandstof (olie) betekent simpelweg de dood.

De Wedell-zeehond kan in vriezend water van het zuidpoolgebied (Antarctica) overleven, zelfs wanneer de temperatuur onder de –26°C zakt. Hij wordt niet beïnvloed door plotselinge en sterke veranderingen van druk wanneer hij naar de bodem van de oceaan duikt, omdat voor een diepe duik, de zeehond verschillende korte duikjes maakt. Door het openen en sluiten van zijn ribben en middenrif, laat hij de lucht in de longen vrij en sluit vervolgens de longen. Na een poosje, wanneer er geen lucht meer in de longen is, wordt de stiksof niet ontbonden en verliest alle mogelijkheden om de bloedbaan binnen te komen. Dit is een proces, dat het dier in staat stelt te overleven. In tegenstelling tot de meerderheid van alle zoogdieren, hebben zeehonden een platte ovaalachtige luchtpijp, in plaats van een ronde, die zich veel makkelijker onder hoge druk sluit. Zo’n bouw geeft de zeehond de perfecte aanpassing aan zijn leefomgeving.

Een kolibrie.

Gedurende de dag klopt het hart van een kolibrie tussen de 500 en 1200 keer per seconde. In de avond vertraagt de hartslag zodanig dat zijn hartklopping bijna niet waar te nemen is. Ook lijkt de vogel niet te ademen. In feite doet de kolibrie datgene wat de egel doet wanneer de winter nadert. Hij houdt een winterslaap. Echter, de kolibrie houdt 365 keer per jaar een winterslaap.

Dit zijn slechts enkele voorbeelden van de verschillende levende wezens. Deze voorbeelden zijn echter voldoende om het ontwerp, dat onlosmakelijk aan hen is verbonden te onthullen. Het is onwaarschijnlijk, dat deze volmaakte systemen door het toeval tot stand zijn gekomen. Toevalligheden hebben geen bewustzijn, zij kunnen geen plannen bedenken. Al deze levende wezens zijn zeker het product van een bewust plan. Dit perfecte plan is slechts één van de tekenen, die aantonen dat alle levende wezens geschapen zijn. Allah de Onderhouder van alle werelden, heeft hen deze eigenschappen gegeven. Een scherpe kunstzinnigheid en wijsheid zijn in Zijn Schepping tentoongesteld.

BEPLEIT dus NOOIT ONWETENDHEID over het feit, dat deze wonderbaarlijke systemen enkel het product zijn van de verheven schepping van Allah.

Neem een plant en bekijk zijn bladeren eens aandachtig. Bestudeer de rangschikking van zijn bladeren, kleuren en helderheid. Beschouw alleen eens hoe de bladeren aan de top van een boom, honderden meters boven de zeespiegel, gedurende het hele jaar door groen blijven. Richt vervolgens je blik op vliegende vogels in de lucht. Neem een veer en bekijk deze eens onder een microscoop. Zo’n analyse onthult, dat vogelveren uit duizenden kleine hechtranken bestaan, die aan elkaar door middel van haakjes vastzitten.

Zelfs het unieke ontwerp van de veer is een teken van schepping

Een analyse van verscheidene andere levende wezens brengt ons tot dezelfde conclusie: in alle levende wezens is een gedetailleerd ontwerp zichtbaar. Hoe zijn deze veren ontstaan? Is het mogelijk dat deze ingewikkelde ontwerpen toegeschreven kunnen worden aan de blinde kans en toevalligheden?

Laten we deze vragen beantwoorden door andere vragen te stellen. Is het mogelijk, dat een vliegtuig ontworpen wordt zonder een bewuste tussenkomst? Komt, in een ander geval, door het toevallig rangschikken van dakpannen een fabriek tot stand? Het antwoord is voor de hand liggend. Technologische producten zijn, ondersteunt door zeer ingewikkelde structuren, ontworpen en vervaardigd door intelligente mensen. Op dezelfde manier is het perfecte ontwerp zichtbaar in de natuur het eindproduct van een nobel Schepper. Dit is een DUIDELIJK feit.

Pierre Grasse, een prominent Franse zooloog en voormalig hoofd van de “French Sciences Academy” , zegt het volgende:

Eén plant, één dier, zou duizenden en duizenden gelukbrengende en geschikte gebeurtenissen nodig hebben. Zo zouden wonderen regel worden: gebeurtenissen met een oneindig kleine kans zouden moeten blijven voorkomen. Er bestaat geen wet tegen dagdromen, maar de wetenschap mag daar niet aan toegeven.

De gedachte, dat levende organismen door het toeval kunnen ontstaan, is enkel een uiting van de verbeelding.

LEVENDE WEZENS ZIJN NIET DOOR TOEVAL ONTSTAAN. Allah, de Onderhouder van de werelden creëert hen allen. BEPLEIT dus NOOIT ONWETENDHEID over dit voor de hand liggende feit, dat vandaag de dag voor een ieder begrijpelijk moet zijn.

De enige planeet die leven mogelijk maakt, is de Aarde. Een deel van de planeet Mars (boven). Een vergelijking tussen andere planeten en de aarde zou de mens het verbazingwekkende ontwerp doen voelen dat eigen is aan deze planeet.

De wijsheid, het ontwerp en de ordening die we in de natuur waarnemen, heersen door heel de kosmos. Van de wereld waarin wij leven tot in de hemellichamen (zon, sterren), heerst een perfecte planning.

Onze wereld is perfect geordend. Miljarden ontelbare systemen functioneren steeds gelijktijdig in totale harmonie. Er is een ongelooflijk evenwicht binnen dit gigantische netwerk van systemen, wat onthult dat het leven op aarde, wat op een verfijnd systeem rust van evenwichten, speciaal is ontworpen. Een vergelijking tussen andere planeten in het zonnestelsel en de aarde zou dit effect beter laten zien. De aarde is de enige planeet in het zonnestelsel, die leven ondersteunt.

De fijne balansen, die eigen zijn aan de planeet maken dit mogelijk.

De snelheid waarmee de aarde om zijn eigen as roteert, is daar één van. Deze keurige balansen maken van de aarde een bewoonbare plaats. De atmosfeer op aarde bestaat bijvoorbeeld uit gassen in ideale verhoudingen om zowel de mens als andere levende wezens in staat te stellen te overleven (77% stikstof, 21% zuurstof and 1% koolstofdioxide en andere gassen). Laten we één van deze gassen, zuurstof bijvoorbeeld onder de loupe nemen. Indien de verhouding van zuurstof ten opzichte van de andere gassen een beetje hoger dan 21% zou bedragen, zouden de cellen van levende wezens ernstig beschadigd raken. Bovendien zouden de koolwaterstofmoleculen, en zo dus planten, ook geen kans op bestaan hebben.

Indien de verhouding van zuurstof ten opzichte van andere gassen een stukje minder was, dan zou ademhalen een marteling geweest zijn. Bovendien zou de omzetting van voedingsstoffen in energie onmogelijk worden. Als de verhouding van koolzuur in de lucht groter was, zou het voor de mensheid een bedreiging vormen aangezien de atmosfeer meer warmte vasthoudt, en zo een wereldwijde stijging in temperatuur veroorzaakt. Een geringe afname in de hoeveelheid van koolstofdioxide, zou anderzijds grote temperatuurverschillen veroorzaken tussen dag en nacht met ‘s nachts een temperatuur onder het vriespunt. De verhouding van stikstof in de lucht is zo nauwkeurig dat zuurstof, een brandbaar gas, van levensbelang is voor levende wezens.

De constante aard van atmosferische gassen is een andere belangrijke factor voor het leven op aarde. Planten produceren ongeveer 200 miljard ton zuurstof per jaar door koolstofdioxide in de lucht om te zetten in zuurstof.

Ook de massa van de aarde is ideaal en voorkomt het wegzweven van de dampkring in de ruimte.

1. Magnetisch veld 2. Mantel 3. Aardkorst	4. Buitenste kern 5. Binnenste kern
Leven op aarde bestaat op de “korst” van de aarde (aardkorst), een deel bestaande uit 7 lagen met een afstand van 670 km. De korst, 6.370 km diep, vormt slechts 1% van de diepte van dit deel. Wetenschappers, die een vergelijking maken tussen een appel en de aarde, verklaren dat het buitenste deel van een appel te vergelijken is met de aardkorst waarop leven bestaat, terwijl het binnenste deel van de appel te vergelijken is met het inwendige van de planeet. Een interne kern van gesmolten elementen. Alleen al de gedachte dat 12 km onder de aarde de temperatuur ongeveer 600C is, toont aan dat de wereld alles is behalve kalm en stil. Bezittingen, kinderen, carrière en bezittingen van mensen behoren allen tot een leven dat boven deze kern geleid wordt.

Wat betreft deze evenwichten in de atmosfeer, is het van groot belang dat de oppervlaktetemperatuur van de aarde relatief constant zou moeten blijven. Deze constante is nauw verbonden aan de regelmaat van de baan die de aarde rondom de zon maakt, de grootte van de zon, de snelheid waarmee de aarde ronddraait en de scheefstand van de as van de aarde.

Er bestaan verschillende andere evenwichten die de aarde in staat stellen om het leven te ondersteunen.

De heersende sterkte van de zwaartekracht oefent een nauwkeurig evenwicht uit. Een geringe toename in de zwaartekracht, zou meer ammoniak en methaangas in de atmosfeer betekenen. In de tegenovergestelde situatie zal de atmosfeer er niet in slagen om water vast te houden. Hierdoor wordt de wereld een onbewoonbare plek.

De dikte van de aardkorst en de ozonlaag, de water- en stikstofkringloop op aarde, het bestaan van bergen en de beschermende aard van de lagen in de atmosfeer zijn van groot belang voor de voortzetting van leven op aarde.

Echter, het merendeel van de mensen leidt een leven terwijl zij geen flauw benul hebben van de nauwkeurige evenwichten in de samenstelling van de gassen in de atmosfeer, de afstand van de aarde tot de zon, of de bewegingen van de planeten. Het vitale belang van zulke evenwichten betekent niet veel voor hen. Echter, zelfs een subtiele verandering in één van de evenwichten zou een grote bedreiging vormen voor het voortbestaan van leven. Bovendien zijn de hierboven genoemde voorbeelden slechts een paar te midden van

miljarden nauwkeurige evenwichten die op aarde bestaan. Het is hoe dan ook een DUIDELIJK feit, dat zelfs deze voldoende zijn om te tonen dat zij allemaal het werk zijn van een verheven wijsheid.

BEPLEIT dus NOOIT ONWETENDHEID over het feit, dat zulke nauwkeurige evenwichten niet toevallig tot stand hadden kunnen komen en dat enkele Allah de Almachtige de macht heeft om zo’n ordening op te richten.