Azerbaycan Edalet Gazetesi, 5 Kasım 2008 ADNAN OKTAR: Mesela, Azerbaycan’la bizim ayrılmamız, Konya ile İstanbul’un ayrılması gibi. Yani dilimiz aynı, dinimiz aynı, geleneklerimiz aynı, soyumuz aynı, aynı atanın çocuklarıyız fakat bizi bir odaya koymuşlar, karşı tarafı bir odaya koymuşlar, aramıza bir duvar koymuşlar. Allah’a çok şükür şimdi Azerbaycan gençliği uyanmış durumda, Türk gençliği de uyanmış durumda. Şimdi Türkiye’de, Türkiye’nin Azerbaycan’ın birleşmesini istemeyen ben bir kişiye rastlamadım, yani herkes bunu istiyor. Şimdi bu altyapı olduktan sonra, artık ondan sonrası çok kolay. Bundan sonrası sadece resmi birkaç görüşme, resmi birkaç karardır. Tabanın buna karar vermesi çok önemli, taban buna karar verdi, Allah’a çok şükür bunu sağladık, Allah vesile etti. Kazakistan, Tacikistan, Türkmenistan hepsi sırada Allah’ın izniyle sırada. Bunların bir araya gelmesi demek; Türk milletinin, bir millet olarak birleşmesi demek, makul olan bu... Azerbaycan’la Türkiye’nin iç içe geçmesi ruhu sadece şahlandırır, kalbi sadece şahlandırır, hiç böyle bir sorun yok. Azerbaycan son derece kültürlü, aydınlı insanlardan oluşuyor, velev olmasa biz onları aydınlatırız, velev fakir olsunlar, biz onları zengin ederiz Allah’ın izniyle, öyle bir konu olmaz. Çünkü baba ile oğlu ayırmışlar, şimdi oğul çok cahil olsa, babası da çok alim olsa, çok zengin olsa, çocuğu da çok fakir olsa, ne fark eder? Baba ile oğul karşılaştı mı, babanın malı zaten onun, babanın bilgisi zaten çocuğunun, hemen aktarır bilgisini, hemen malını, mülkünü verir. Yani biz Azerbaycan’ı canımızın bir parçası olarak görüyoruz. Ne fark eder yani, istediği kadar farklılık olsun, anında ihya ederiz, anında o sevgiyle ve muhabbetle hallolur. Ayrıca Azerbaycan her yönden madenleriyle, petrolüyle zengin bir ülke zaten, yani böyle bir şeye ihtiyacı yok. Ama Türkiye’nin tabi teknik bilgisi, tecrübesi, iş gücü Azerbaycan’ı şahlandırır tabi. Ama biz aç bile kalsak, önce bir kardeş olmak istiyoruz, yani oturup beraber sofrada yemek yiyeceğiz önce, belki peynir, ekmek yiyeceğiz yani, biz ona razıyız. İlla ki bir kardeşliğimizi bir yaşayalım, biz manevi yönün üstünde duruyoruz, yani Azerbaycan bize ne getirir, ne götürür bunun derdinde değiliz. Babanın oğluna kavuşma olayı var burada. Biz bunun peşindeyiz. Ne fark eder yani? Bir an önce sofrada beraber yemek yiyeceğiz. |
