11- Бөлүм Дарвинизмдин ДНК Жөнүндөгү Жаңылыштыктарынын Кээ Бирлери

Кээ бир илимпоздор илимдин өнүгүшүнө салым кошуунун ордуна эмгек менен убактысынын көбүн эволюция теориясын сактап калуу максатында коротушууда. Дарвинизмди эң башынан бир догма катары кабыл алганы үчүн, жасаган илимий изилдөөлөрүндө да туура эмес жыйынтыктарга багытталышууда. Молекулярдык биология тармагында эволюция теориясына калп далилдерди түзүү үчүн, эч кандай илимий мааниси жок ар кандай түшүнүк, гипотезаларды чыгарышууда. Болгондо да, бул гипотеза же түшүнүктөр, эч кандай илимий мааниси болбосо да, дарвинисттик медиадан колдоо көрүп, калкка чындык сыяктуу сунулууда. Бирок өнүккөн илим менен технология бул пикирлердин акылга сыйбастыгын көз алдыга тартууда. Материалист дүйнө көз-карашын сактап калуу аракетинен келип чыккан бир жактуу жоромолдор, бурмалоолор, бир жактуу кабарлардын Улуу Аллахтын бүт тарапты ороп курчаган илимин, чеберчилигин, акылын жашырууга күчү жетпөөдө. Куранда көп аяттарда акыйкаттын жалгандан жогорулугу билдирилет. Булардын кээ бирлери төмөнкүлөр:

Бул бөлүмдө эволюция теориясына колдоо болот деген кыял менен чыгарылган натыйжасыз пикирлердин бир канчасына үстүртөн токтолобуз:

Эволюциондук Сабатсыздыктын Бир Мисалы: Калдык ДНК Жаңылыштыгы

Адам геному долбоору менен бирге ушул күнгө чейин ДНКдагы код тизмеги гана аныктала алды. Бирок бул коддордун адам денесинде кайсы функцияларды аныктаары, бир канча генден тышкары, дагы эле белгисиз. ДНК тизмегинде протеин коддогон, б.а. активдүү иштээри аныкталган болжол менен 30 миң ген бар. Бирок бул адам ДНКсынын 3%ын гана түзөт. Калган узун ДНК тизмегинин болсо эмне иш аткараары али белгисиз.

Мына ушул жерде эволюционисттердин бул белгисиз тарап жөнүндөгү бир жактуу жоромолдору аралашууда. Дарвинист илимпоздор бул гендердин эч кандай максаты жок, алар «туш келди» же «акыр-чикир, калдык» тизмектер гана дешет. Миллиондогон жылдык ойдон чыгарылган эволюция процессинде бул аймактар эми функцияларын жоготкон гендер дешет. Бирок алдын-ала өкүм кылынып айтылган бул көз-караш учурда жаңы илимий ачылыштар тарабынан кыйратылды. «Калдык ДНК» түшүнүгү 5-6 жыл мурдага чейин илимпоздор функцияларын билбеген чоң ДНК жыйындыларына берген ат эле. Ген деп айта албаган бул узун тизмектерди ошол кезде «junk DNA» (калдык/акыр-чикир/бош ДНК) дешчү. Бирок тескерисинче, ишке жарабайт деген бөлүмдөрдүн негизи өтө маанилүү функцияларды башкараары, иштеген бөлүктөрдү оңдоодо өтө чоң мааниге ээ экени аныкталды.145 Болгондо да, генетика илими ДНКнын функцияларын аныктоодо али жаңы гана эмгектеп жатат.

2002-жыл 13-майдагы Nature Genetics журналында жарык көргөн бир макалада др. Жон В. Моран менен командасы калдык ДНКнын кыймылдуу бөлүктөрүнүн геном үчүн оңдоо кызматын көрсөткөн ДНК бөлүктөрү экенин айтышты.146 Булар геном айланасында кыймылдай алат жана сөз операциясы учурунда копияла койго (copy paste) окшогон бир ишти жасап өз копияларын чыгарышат. Бул өзгөчөлүк ДНКнын жуп спиралы бөлүнүп баштаганда абдан пайдалуу. Жуп спираль клеткага химикаттар аралашканда же кандайдыр бир басым болгондо жарылып, клетка өлүмүнө себеп болушу мүмкүн. Калдык ДНК деп айтылган бөлүмдүн бул бөлүктөрү геном ичинде кыдырып жүрүшөт жана мындай бөлүнүүлөрдү аныкташат; мындай бир нерсени көргөндө өздөрүн ортого салышат жана бул аймакты кайрадан бириктиришет.147

Эволюционист булактарда жандыктардагы кээ бир органдар эч ишке жарабайт деген пикирлер көп айтылат жана булар ал жандыктардын аталарынан мураска калган, бирок колдонулбаган органдар дешет. Мисалы адамдагы аппендицит (appendiks) же куймулчак көп жылдар бою «керексиз (сокур) орган» деп саналып келген. Бирок акыркы илимий изилдөөлөр бүт бул органдардын маанилүү функциялары бар экенин көрсөттү. Эволюционисттер 20-кылымдын башында чыгарган «керексиз органдар тизмеси» учурда толугу менен кыйратылды. Эволюционист Scadding айткандай, «биология илими өнүккөн сайын, керексиз органдар тизмеси да барган сайын азайган» жана аягында жок болгон.148 (терең маалымат үчүн караңыз: Harun Yahya, Hayatın Gerçek Kökeni (Жашоонун чыныгы тамыры), Araştırma Yayıncılık). Ошол сыяктуу, эволюционисттер айткан «калдык ДНК» түшүнүгү, б.а. ДНКнын көп бөлүгү ишке жарабайт деген пикир да жаңы ачылыштар тарабынан кыйратылды.

Адам геному долбоору жана башка генетикалык изилдөөлөр натыйжасында гендердин протеин өндүрүшү учурунда бир-бири менен дайыма таасирлешүүдө болоору аныкталды. Бул өндүрүш учурунда бир гендин башка ДНК бөлүмдөрүнөн көз-карандысыз иштебеши аныкталды. Учурда илимдин жеткен чеги бир гендин иштеши учурунда, өзгөчө протеин коддоону баштоо баскычында, гендерди түзбөгөн ДНК бөлүмдөрүнүн ал генди жөнгө салаарын көрсөттү. Ошондуктан, изилдөө жыйынтыктарын жакшы билген эч бир илимпоз «калдык ДНК» түшүнүгүнө учурда маани бербейт.

Негизи ДНКнын калдык деп айтылган бөлүктөрүнүн дайыма иш-аракет абалында экени жана али белгисиз ар кандай функцияларга ээ экени, эволюционисттер жактырбаса да, көптөн бери айтылып келген бир чындык эле. Science журналында 1994-жылы жарык көргөн «Калдык ДНК өз тилинде сүйлөп жатабы?» аттуу кабарда149 Гарвард медицина факультетиндеги молекулярдык биологдор жана Бостон университетинин физиктери муну ачыкка чыгарышкан. Ар кайсы жандыктардан алынган 50.000 база жубун камтыган 37 ДНК тизмегине жасаган изилдөөлөрү натыйжасында адам ДНКсында 90% орун ээлеген «калдык» ДНКнын чынында өзгөчө бир тилде жазылганын айтышкан. Жасаган тесттери бул бөлүктөрдө бир тилге окшош өзгөчөлүктөр бар экенин ортого койгон. Алынган жыйынтыктар негизинде «калдык» деп аталган ДНКнын эч бош эмес экенин айтышкан. «Калдык ДНКдагы тилдин ишараттары» аттуу макалада болсо Бостон университетинен Евгений Стэнли (Eugene Stanley) жасаган изилдөөлөрү менен ДНК тизмектеринде адам тилине окшош сыпатта маалыматтарды камтыган өзгөчөлүктөр бар экени далилденди.150

ДНК тизмектеринин мурда, 97%ынын калдык жана ишке жарабас деп аталышынын себептеринин бири – албетте сабатсыздык эле. Кливленд университетинен эволюционист илимпоз Эван Эйхлер (Evan Eichler) муну мындайча моюнга алат:

Калдык ДНК сөзү биздин сабатсыздыгыбыздын гана натыйжасы.151

Өзү да бир эволюционист Эрнст Майр (Ernst Mayr) болсо гендер жөнүндөгү маалыматтарынын аз экенине мындайча токтолот:

Илимди чектеген олуттуу бир жагдай – бул абдан комплекстүү системалардын иштешин түшүндүрүүдөгү кыйынчылык... Бул көз-караш абдан комплекстүү жана али түшүнүлө элек генетикалык маалыматтын жөнгө салуучу механизмдерине да тиешелүү.152

Scientific American журналынын 2003-ж. ноябрындагы санында жарык көргөн «Көрүнбөгөн геном: калдыктын арасындагы кооздуктар» аттуу макалада болсо Австралия Квинсленд (Queensland) университетинде молекулярдык биобилим институтунун башчысы Жон С. Мэттиктин (John S. Mattick) төмөнкү сөздөрү орун алган:

«Түшүнүлбөгөндүктөн калдык деп аталгандар [гендер] чынында адамдын комплекстүүлүгүнүн негизи болуп калышы мүмкүн.»153

Молекуляр биолог проф. Мэттик «интрон» деп аталган жана протеин синтезине түздөн-түз катышпаган бул тизмектердин мааниси жөнүндөгү туура эмес жоромолдорго мындайча токтолот:

Мунун [калдык ДНКнын] бүт маанисин түшүнбөө... молекулярдык биология тарыхындагы эң чоң каталардын бири болушу мүмкүн.154

New Scientist журналынын 2005-ж. 19-ноябрьдагы бир кабарында болсо «калдык ДНКнын» маанисинин болжонгондон бир топ жогору болушу мүмкүн экени айтылат:

... кереметтүү абалда калдык ДНКнын гендердей –болбосо андан да жогору- мааниге ээ экени аныкталышы ыктымал... Калдык ДНКнын коюлган текчелерден кайра алынышына жол ачкан, өзгөчө нерсе эмне? Геномдорду салыштыруудан бир далил ортого чыгууда... Илимпоздор али чечмелей албаган өтө маанилүү маалыматты коддогон болушу мүмкүн. Бул болсо көбүрөөк ДНК, көбүрөөк маалымат сактоо жана комплекстүү организмдерди өндүрүү кубаттуулугу дегенди билдирет. Бир нерсе анык белгилүү. Гендерибиздин картасын чыгардык, демек эми калдыкты ачып баштоонун учуру келди.155

Адам геному долбоорунун башында турган др. Фрэнсис Коллинс болсо «калдык» ДНК деп аталган бөлүктөрдүн адамдар ойлогондой калдык эмес экенин айтат:

Көп убактан бери маалыматтын 95%ын калдык деп санап, көңүлгө албаганыбыз үчүн көңүлүм тынч эмес эле, себеби али эмне функциясы бар экенин билчү эмеспиз. Мунун калдык деп аталышынын себеби – кандай функциясы бар экенин али түшүнө элек болушубуз эле. Бирок бүт генетикалык маалымат алдыңызга тартылганда, биз «калдык» деп атаган материалдын негизи чындап ишке жарай турган бир ДНК тизмеги экенин түшүнөсүз... Ушул себептен менимче генетикалык маалыматтан «калдык» термини алып салынышы керек.156

Эволюционист генетиктер калдык ДНК деп атаган бөлүктөрдү теорияларына кыйнама бир далил катары көрсөтүүнү каалашты. Эволюционисттердин бул бөлүктөрдү «калдык» сөзү менен маанисиз көрсөтүүгө аракет кылышы жана догматик эволюция ишенимине туура келтириши илимпоздордун «калдык» деп аталган бөлүктөрдү изилдешине көп жылдар бою тоскоол болгон. Science журналында бул мындайча айтылат:

Жагымдуулугуна карабастан, «калдык ДНК» түшүнүгү илимпоздорду көп жылдар бою коддобогон ДНКны изилдөөдөн алыс кармады. Геномдор менен туш келди алектенген кичинекей бир топтон тышкары, геном таштандысын кимдин изилдегиси келсин? Бирок, кадимки жашоодогу сыяктуу, илимде да бош убактысы бар, шылдың болуу рискине макул болгон жана популярдуу эмес тармактарды изилдегендер бар. Алардын урматында калдык ДНК көз-карашы, өзгөчө кайталанган бөлүктөр, 1990-жылдардын башында өзгөрүп баштады.157

Эволюция теориясынын илимий туюктарын көп эмгектери менен ортого койгон др. Пол Нельсон (Paul Nelson) болсо «Калдык сатуучусу эми калдык сатпайт» темалуу макаласында калдык ДНК түшүнүгү жөнүндө мындай дейт:

Карл Саган (Carl Sagan) Shadows of Forgotten Ancestors (Унутулган аталардын көлөкөлөрү) аттуу китебинде «генетикалык таштандынын» ДНКдагы «ашыкчалардын, кекечтенүүлөрдүн (керексиз кайталоолор) жана копия кылынбаган бош нерселердин» жашоонун негизинде терең кемчиликтер бар экенин далилдейт деген. Мындай жоромолдор мурда биология китептеринде көп кездешчү, бирок эми мындай жоромолдор жасалбай калды. Эмне үчүнбү? Себеби эми генетиктер генетикалык таштанды катары белгилүү болгон бөлүктөрдүн функцияларын ачышууда.158

Хелен Пирсон (Helen Pearson) «Калдык ДНК өтө маанилүү бир рольду ортого койууда: түшүнүксүз генетикалык тизмектер өтө маанилүү көрүнөт» аттуу макаласында мындай дейт:

Илимпоздор сырга толо бүт омурткалуулардын өмүрүн улантышында абдан чоң мааниге ээ ДНК бөлүктөрүнөн турган бир коллекцияга карап табышмакты чечмелешүүдө. Бирок булардын функциялары толугу менен белгисиз... бул бөлүктөр эч бир протеин коддобогон геномдун кенен бөлүмдөрүндө турат. Бул бөлүктөрдүн болушу көбүнчө калдык ДНК деп аталып маани берилбеген бул аймактардын маанисинин бир адамдын божомолунан бир топ жогору болушу мүмкүн деген багытта далилдерди көбөйтүүдө.159

Perlegen илимдери фирмасында ДНКнын калдык деп аталган бөлүктөрүн изилдеген др. Келли А. Фрейзер (Kelly A. Frazer) «Бул [табылгалар] адамдардын кызыгуусун ойготот. Бул адамдарды таң калтыруучу нерселерден.» десе, Cambridge Broad институтунан генетик Керстин Линдблад-Тох (Kerstin Lindblad-Toh) жасалган изилдөөлөр жөнүндө «булар айсбергдин үстү гана» дейт.160

DNA’nin Keşfedilmeyi Bekleyen Kısımları, Yaratılıştaki Mucizelerden Biridir

DNA'nın kopyasını taşıyan mesajcı RNA üzerinde iki ana bölüm bulunmaktadır. Bunlar, “ekzon” denilen protein kodlayan kısımlar ve “intron” denilen protein kodlamayan kısımlar. İntronlar görevleri daha yeni yeni anlaşılmaya başlanan uzun DNA şeritleridir. Mesajcı RNA üzerindeki protein kodlamayan ve araya giren bu kısımlar, kesim enzimleri tarafından kesilerek aradan çıkarılır. 1977'de keşfedilen intronlar, protein kodlayan talimatların arasına girdikleri için önceleri “araya giren (intervening) genler” olarak adlandırıldılar. Science dergisinde yayınlanan “Hurda DNA'da Hazine Avcılığı” makalesine göre, şu an intronların “hücrenin yaşamı için hayati öneme sahip farklı bir DNA bölümünün kompleks karışımı” olduğu kabul edilmektedir.1 Ayrıca haberde intronların fonksiyonları öğrenildikçe, bunların kanser tedavisinde tümör belirleyici olarak kullanılmalarının söz konusu olabileceği de bildirilmektedir. İntronlardaki değişikliklerin kanser oluşumu ile doğrudan ilgili olduğuna dair bulgular, intronların insanın hayatındaki öneminin göstergesidir. 1- R. Nowak, “Mining Treasures from 'junk DNA”, Science, 1994, cilt 263, s. 608; Jerry Bergman, “The Functions of Introns: From Junk DNA to Designed DNA”, 18 Kasım 2001; http://www.rae.org/introns.html

1. (DNA'nın protein kodlayan kısımları) 2. (DNA'nın protein kodlamayan kısımları) 3. (DNA'nın protein kodlayan kısımları) 4. Kesim Bölgesi 5. Kesim Bölgesi 6. Spliceosome denilen kesim enzimleri devreye girer.

7. Aradan çıkarılan ve protein kodlamasına girmeyen kısım -intron- eskiden cehaletle hurda zannedilirken, günümüzde çok önemli bir yere sahip olduğu bilinmektedir. 8. Spliceosome enzimleri protein kodlamayan kısımları -intronları- keserek aradan çıkarırlar. Kesim sonrası kalan parçalar- ekzonlar- birbirlerine eklenir.

Бул табылгаларга карабастан, эволюционисттердин көпчүлүгү максатына туура келген «калдык ДНК» түшүнүгүн көпкө чейин жактоону улантышты. Эволюционисттер өз көз-карашына калп далил көрсөтүү үчүн колдонгон ДНК түшүнүгү да жок болду. ДНКга жасалган көп изилдөөлөр, бул ДНК бөлүктөрү өтө чоң мааниге ээ болгону үчүн, керектүү, пайдалуу ДНК бөлүктөрү экенин далилдеди. Ошентип дарвинисттердин дагы бир одоно жаңылыштыгы илим адабиятына кирди.

Митохондриялык Обо (Ева) Гипотезасынын Жараксыздыгы

Клетканын ичинде протеиндерден турган митохондрия бир электрдик станция сыяктуу иштейт жана клетка муктаж болгон энергияны өндүрөт. Бул станцияларда азыктардан алынган химиялык энергиялар клетка колдоно алчу ATP деп аталган энергия пакеттерине айлантылат. Клетка ичинде жашоону камсыз кылган бүт окуялар митохондрияларда өндүрүлгөн, колдонууга даяр ушул энергияга пакеттери урматында ишке ашат. ДНК клетка ядросунда болуу менен бирге, энергия өндүрүш борборлору болгон бул митохондрияларда да болот.

Митохондрияларда митохондриялык ДНК (mtDNA) болот. Эволюционисттер митохондриялык ДНКлардын тукум куучулук менен ар түрдүү болушун бир «эволюция» деп жоромолдошот жана бул гипотезаны «молекулярдык саат» деп аталган башка бир гипотеза менен бириктиришет. 1965-жылы чыгарылган молекулярдык саат гипотезасы нуклеотид жана протеиндердеги тизмекте убакыт ичинде белгилүү аралыктар менен өзгөрүүлөр болоорун айткан. Бул гипотезага таянып, mtDNA өзгөрүүлөрү анализ кылынган жандыктардын орток бир атадан качан бөлүнгөнүн табууга болот деп кабыл алынган.

Бирок муну mtDNA'да жайгашкан жана жандыктарды белгилүү убакыт аралыктары менен өзгөрүүгө дуушар кылган бир саат механизмасы бар деп түшүнбөш керек. Бир жандыктын фоссилдешкен сөөктөрү абдан бат бузулчу ДНК молекулаларын камтыбайт. Ошондуктан ДНК молекуласына таянып табият тарыхын изилдөө мүмкүн эмес. Бул анализдер – эволюционисттердин жандыктар тарыхын өз гипотезаларына мажбурлуу түрдө ылайыкташтыруу аракеттери.

Эволюционисттер бул стереотипке таянып эволюция санжыра дарагынын кайсы датада каерде башталганын аныктоого аракеттенишкен. Митохондриялык ДНКдагы ар түрдүүлүк эң көп африкалыктарда кездешкендиктен, алардын урпагы эң байыркы деп чечишкен. Мунун натыйжасында учурда жашаган бүт адам расалары 130.000 жыл мурда Африкада жашаган бир аялдан төрөлгөн, бул аял болсо «эволюция» менен пайда болгон, хомо сапиенстин алгачкы өкүлү дешкен.

Бул аял менен байланыштуу божомолдор митохондриялык ДНК анализдерине таянгандыктан, бул ойдон чыгарылган аял «митохондриялык Обо» деп аталууда. Бирок бул эмгекте колдонулган ыкма объективдүү илимий көз менен каралганда, алгачкы адамдарга тиешелүү тарых же географиялык жерди аныктоодо колдонууга болбошу оңой гана көрүнөт. Эволюционисттер таянган гипотезалар – далилденбеген, эксперимент жана байкоолор менен тастыкталбаган пикирлер. Бул гипотезанын илимий бир мааниси жок экени учурда эволюция теориясын жактаган көп илимпоз тарабынан да кабыл алынууда.

Атактуу Nature журналынын редактор кеңешинен Генри Джи (Henry Gee) «Африка бейиши үстүндөгү статистикалык булут» аттуу макаласында митохондриялык ДНК (mtDNA) изилдөө жыйынтыктарын «тантырактык, маанисиз маалымат» деп баалаган.161 Джинин макаласында колдогу 136 mtDNA сериясы каралганда, сызылган санжыра дарактарынын санынын 1 миллиарддан ашаары айтылган. Б.а. жасалган бул эмгекте 1 миллиарддай туш келди санжыра дарагы көрмөксөн болунуп, шимпанзе менен адамдын «орток эволюциялык» өтмүшү бар деген гипотезага ылайыктуу бир санжыра дарагы тандалган.

Баарынан мурда, бүт бул гипотезалар эволюция теориясына эч кандай илимий далил болбойт. Мисалы, молекулярдык саат анализи боюнча, адам менен шимпанзе 10 миллион жыл мурда бир-биринен бөлүнгөн болушу керек деп айткан бир эволюционист башынан эле эки жандык эволюциялык тууган деген ишенимге далилсиз ишенип алган. Бул жерде чыкпас айлампа ичинде ойлонушууда жана гипотезалар үстүнө курулган мындай эмгектер убакыт жоготуудан башка эч нерсеге жарабайт.

Вашингтон университетинен генетик Алан Темплтон (Alan Templeton) болсо ДНК серияларына таянып, адамдын тамырына тарых жазуунун мүмкүн эмес экенин айткан. Себеби ДНКлар адам коомдору арасында абдан аралашып кеткен.162 Бул абал математикалык жактан каралганда, санжыра дарагында жалгыз бир адамга тиешелүү mtDNA'ны да айырмалоо мүмкүн эмес деген мааниге келет. Бул гипотезанын ээлери да моюндарына алышкан. 1992-жылы бул изилдөөнү кайталаган топтон Марк Стоункинг (Mark Stoneking) (Пенсильвания штаттык университети) Science журналына жазган бир катта «Африкалык Обо» пикиринин жараксыз экенин кабыл алган.163

Мындан тышкары, митохондриялык ДНК анализи митохондрия эне жагынан гана берилет, натыйжада митохондриялык ДНК бөлүктөрүндөгү өзгөрүүлөрдү эне, тайэне, чоң тайэне ж.б. каналы менен эң байыркы атага чейин изилдөөгө болот деп кабыл алынып жасалат. Бирок митохондрия энеден гана берилет деген пикир учурда бир жомок гана. Себеби митохондриянын атадан да берилээрин көрсөткөн илимий табылгалар бар. Атактуу New Scientist журналында «Митохондрия энеден да, атадан да берилет» темалуу кабарда даниялык бир оорулуунун митохондрияларынын 90%ын атасынан алганы айтылган. Демек эволюция сценарийлерине колдоо деп көрсөтүлгөн бүт mtDNA изилдөөлөрүнүн чынында эч мааниси жок экени ачыкка чыкты. New Scientist журналында бул мындайча айтылат:

Эволюция биологдору түрлөрдүн бир-биринен бөлүнүшүнө митохондриялык ДНК тизмектериндеги айырмачылыктарга таянып дата беришкен. Митохондриялык ДНКнын кээ-кээде болсо да атадан берилиши изилдөөлөрүнүн көпчүлүгүн жараксыз кылууга жетиштүү болот.164

Белгилүү Nature журналы эволюционист бир журнал болсо да, бул табылгалардын «митохондриялык ДНК гипотезаларын жараксыз кылаарын» моюнга алган:

Митохнодрия берилишинде атадан өткөн ДНК ыктымалдыгы тарыхтан мурдакы окуяларга убакыт коюуда адамдын митохондриялык ДНКсынан пайдаланылган көптөгөн эволюциялык жана молекулярдык антропологиялык эмгекти кайрадан карап чыгуу керек деген мааниге келиши мүмкүн.165

A. HÜCRE 1. Kromozom 2. Çekirdek	3. Mitokondri 4. Nükleer DNA 5. Mitokondriyel DNA
DNA, hücre çekirdeğinde bulunmasının yanı sıra, enerji üretim merkezleri olan bu mitokondrilerde de bulunur.

Аягында, Annals of Human Genetics журналында чыккан бир макалада бүгүнкү күнгө чейин басылган бүт митохондриялык ДНК анализдеринин жарымынан көбүнүн туура эмес экени билдирилген.166 Кабар боюнча, эволюционисттер колдонгон митохондриялык ДНК маалымат банктары туура эмес алынган маалыматтарга таянган эле. Петер Форстер (Peter Forster) аттуу изилдөөчү ортого койгон бул абалды Nature журналы мындайча кабар кылган:

Каталар ушунчалык көп, генетиктер адам популяциялары жана эволюция изилдөөлөрүндө туура эмес жыйынтыктарга барышууда... эволюция дарактары жөнүндөгү туура эмес-изилдөө ыкмасы бул каталардын болжонгондон көп экенин көрсөтүүдө.167

Ошентип, Форстердин бул жыйынтыгы менен бирге эволюционисттер изилдөөлөрүндө колдонгон статистикалык маалыматтардын ишенимсиздиги андан да бекемделген. Көрүнүп тургандай, учурда жашаган адамдардын гендерине карап, толугу менен туура эмес бир ыкма менен жасалган жана эволюционисттик стереотиптер менен гана жоромолдонгон генетикалык анализдер эволюцияга бир далил эмес. Митохондриялык ДНК анализдеринин логикасыздыгын далилдеген так илимий далилдер бул тармактагы эволюционист көз-караштарды жокко чыгарууда. Чындап ишке ашкан бир эволюциялык процесс болбогондуктан, бүт баары өз оюнан бир сценарий чыгарууда. Митохондриялык Обо гипотезасы да оор соккуларды алып, илим тарыхына көмүлгөнү калган эволюция теориясын күч менен сактап калуу аракеттеринин бири.

Өзүмчүл Ген, Аң-Сезимдүү Ген Көз-Караштарынын Жараксыздыгы

Дарвинисттердин ойдон чыгарган сөздөрүнүн дагы бири – бул «өзүмчүл ген теориясы (ген тандалуу теориясы)». Бул теория боюнча, белгилүү ген түрлөрү өмүрүн улантуу жана көбөйүүдө жакшыраак жандыктарды жасап же өнүктүрүп, өзүнүн өмүрүн улантуу мүмкүнчүлүгүн өстүрүшүүдө. Ушул себептен өз гендерин кийинки урпактарга өткөрүүдө жакшыраак болгон, өсүмдүк жана жаныбар өндүрө алган ген түрлөрүнүн дүйнөгө өкүмчүлүк кылаары айтылат.168

Теориянын жараксыздыгына өтүүдөн мурда, теорияны кыскача кароодо пайда бар. Ген тандоочулугу философтор редукционизм деп атаган ой жүгүртүүгө бир мисал. Редукционисттер, адам акылын да кошо, бүт нерсени затка таяганга болот дешет. Бирок мурдакы бөлүмдө терең каралгандай, «жашоо заттан гана турат» деген көз-караш апачык бир жаңылыштык. Ошондуктан бул философияны адамга тууралаган жана эволюция теориясынын күчтүү жактоочусу Ричард Доукинстин (Richard Dawkins) сөздөрү да туура эмес, ал тургай, тантырактык. Доукинстин ою боюнча: «биз өмүрдү улантуучу машиналарбыз, гендер деп аталган өзүмчүл молекулаларды коргоо үчүн сокур программаланган робот каражаттарбыз.»169 Ричард Доукинс "The Selfish Gene" (Өзүмчүл ген) аттуу китебинде бүт жандыктар негизи «өзүмчүл, өз кызыкчылыгын ойлогон жана өзүн көбөйтүп өмүрүн улантууга аракет кылган гендерден гана турат» жана «жашоонун жалгыз максаты – бул ДНКнын өмүрүн улантышы» дейт. Бирок бул пикирдин эч негизи жок жана абдан акылсыз бир гипотезага –гендердин бир акылы, аң-сезими жана ал тургай «кыял-жоругу» бар деген гипотезага- таянат. Бул – учурдагы материалист редукционизмдин канчалык туура эмес жыйынтыктарга барышы мүмкүн экендигинин бир көрсөткүчү.

Бул гипотезанын аңкоолугун көрүү үчүн болсо гендердин эмне экенин эстөө жетиштүү: гендер – бул бир-бирине уланган жана өзгөчө бир «кабаттоо жана пакеттөө» ыкмасы менен кысылган ДНК бөлүктөрү. ДНК болсо, мурдакы бөлүмдөрдө терең каралгандай, белгилүү бир кодду камтый турган абалда бир-бирине уланган узун ири бир молекула. Албетте, сокур жана аң-сезимсиз атомдордун биригишинен турган бир молекуланын «өзүмчүл» болушу, «өзүн көбөйүү аркылуу көбөйтүүнү максат кылышы» же башка бир аң-сезимдүү максатка ээ болушу мүмкүн эмес. ДНК – негизи бир атомдор чынжыры, жана эч бир атом акыл жана аң-сезимге, өзгөчө «өзүмчүлдүккө» ээ эмес. Ошондуктан Доукинс чыгарган «өзүмчүл ген» гипотезасы акыл жана илимге сыйбас бир жомок гана.

Австралиялык илимпоз Люси Г. Салливан (Lucy G. Sullivan) Доукинсти «жазгандарынын жасалма-илимий теориялардын бутактанышына жол ачканы жана адабияттын темасы боло турган темалардын илимге киришине себеп болгону» үчүн сындаган.170 Гарвард университетинен эволюция генетиги Ричард Левонтин (Richard Lewontin) Доукинсти «базарда саткан жомоктору туура эмес же чындыкка туура келбес пикирлерге орун берген» авторлор арасына кошкон:

Жетиштүү далилге таянбаган пикирлер илим литературасын, өзгөчө популярдуу илим литературасын толтурууда. Карл Сагандын «илимдин популярдашуусуна салым кошкон эң жакшы заманбап жазуучулар тизмеги Е. О. Уилсон, Льюис Томас жана Ричард Доукинсти камтыйт; булардын баары базарда саткан жомокторунун ичинде тастыкталбаган же чындыкка каршы пикирлерге орун беришкен.171

Доукинс өзү да кылганынын бир жактуулук экенин, гипотезасынын илимий бир гипотеза эмес экенин моюнга алуу менен булардын баарын пропаганда максатында жасаганын көрсөтүүдө. The Extended Phenotype (Кеңейтилген фенотип) аттуу китебинин биринчи бетинде мындай деп жазат:

Бул эмгегим уятсыз бир жактуулук. Жаныбар жана өсүмдүктөргө кароо жана кылгандарын эмне үчүн кылганына кызыгуу үчүн белгилүү бир ыкманы жактагым келип жатат. Мен жактаган нерсе – жаңы бир теория, тастыктала турган же жокко чыгарыла турган жаңы бир гипотеза же болбосо божомолдору менен ишке жарай турган бир модель дагы эмес.172

Эволюционисттер адамдын рухунун бар экенин кабыл алгылары келбегендиктен, адамды бир зат жыйындысы катары гана карашууда, жана ошондуктан бул зат жыйындысынын бир жерине кандайдыр бир жол менен аң-сезим таңуулоого аракет кылышууда. Гендерге аң-сезим таңуулай турганчалык тантырак бир пикирди чыгарышы болсо канчалык кыйын абалда калгандыгынын бир көрсөткүчү. Илгери тактадан же таштан жасалган путтарда (идолдордо) акыл менен аң-сезим бар деп ойлогон путпарасттардын ордун бүгүн молекулаларда, бул молекулаларды түзгөн жансыз атомдордо акыл менен аң-сезим бар деп ойлогон эволюционисттер ээледи.

Бул жалган ишенимдин натыйжасында зомбулук, зордуктоо, кол салуу, жырткычтык, кызганычтык сыяктуу мүнөздөр адамдарга «айбан» аталарынан мураска калган жана мындай иштер эволюциянын табигый бир натыйжасы деп жакталууда. Бул пикирдин түбүндө болсо адам гендерден турган бир машина, гендер болсо аң-сезимдүү бир нерсе имиш сыяктуу тынымсыз «эволюциялашуу жана өмүрүн улантуу» максатын көздөйт деген эволюционист бир жалган ишеним турат.

Бир китептин «өзүмчүл» болушу, «өзүн төрөө жолу менен көбөйтүүнү максат кылышы» же кандайдыр бир аң-сезимге ээ болушу мүмкүн эмес болгон сыяктуу, ДНКнын да андай болушу мүмкүн эмес. Себеби ДНК – аң-сезимсиз жана жансыз атомдордон турган бир молекула чынжыры, жана эч бир молекула акыл менен аң-сезимге ээ эмес. Мындан тышкары, израилдик илимпоз Жеральд Л. Шредер клетканын бөлүнүп ДНКсын беришинин, алар жактагандай өзүмчүлдүк менен эмес, жан аябас бир иш-аракет экенине көңүл бурууда:

Мейоз бөлүнүүнүн чечилбеген тараптарынын бири – бул клетканын жан аябас табиятта болушу. Бир клетка эмне үчүн хромосомалык маалыматынын жарымынан баш тартып, өндүрүлө турган клетканын өзүнүн копиясы болбошуна кепилдик берген бир келишимге өз каалоосу менен катышсын? Мен бул жан аябастык өзүн-кыйратууга ишарат кылат деп ойлойм. Себеби бир «ата-эненин» хромосомаларын башка бирөөнүн хромосомалары менен аралаштырышы - ата-эне балада кайрадан толугу менен жашабаганы үчүн, кандайдыр бир мааниде өзүн-кыйратууну билдирет. Бүтүндөй өзүмчүл болгон бир клетканын бул жерде да өзүмчүлдүк кылышы эч таң калыштуу болмок эмес... Индивид мейоз бөлүнүүдөн эчтеке утпайт.173

Ошондуктан өзүмчүл ген көз-карашынын чындыкка эч тиешеси жок жана бул пикир кыялдануу гана. Адамдарды айбан деп сыпаттаган, бир адамды гендерин алып жүрүүгө жана кийинки урпакка берүүгө жооптуу бир робот сыяктуу гана көргөн дарвинисттик көз-караш 20-кылымда абдан көбөйгөн зомбулуктардын, геноциддердин, заалымдыктардын, ахлактык бузулуунун да эң чоң себепчиси болду. Себеби мындай көз-караш бүт заалымдыктарга, зомбулуктарга, ахлаксыздыкка калп «илимий» бир фундамент түздү. 20-кылымдын эң чоң кыргындарын жасаган Гитлер да өзүнө дарвинизмди колдоо катары көрсөткөн. Ойдон чыгарылган «жогорку расадан» башка расалардын жашашы кажет эмес деген, аларды өлтүрүүнү айбандарды өлтүрүүгө теңеген Гитлерге заалымдык жана зомбулукта колдоо көрсөткөн да дарвинизм болгон.

Адамдар генетикалык жактан зомбулукчу, таш боор, атаандашчы, өзүмчүл, киши өлтүргүч болушу мүмкүн деп жактаган дарвинизм бүт кылмыштарды кадыресе көрсөтүү үчүн колдонулган бир тантырак пикир. Ар адам Аллах ага үйлөгөн рухту алып жүрөт жана аны жоктон жараткан Раббибиздин алдында жоопкерчиликке ээ. Аллах Куранда өзүн ээн баш элестеткендерге жаратылышын жана өлүмдөн кийин кайра тирилтилээрин мындайча билдирүүдө:

Адам «өз башымча жана жоопкерчиликсизмин» деп ойлойбу? Өзү куюлган маниден бир тамчы суу эмес беле? Анан бир алак (эмбрион) болду, анан (Аллах аны) жаратты жана бир «көрктүү калып берди.» Ошентип андан эркек жана аял кылып жуп жасады. (Андай болсо Аллах) Өлүктөрдү тирилтүүгө кудуреттүү эмеспи? (Кыямат Сүрөсү, 36-40)

De ki: İnsanların Rabbine sığınırım. İnsanların malikine, İnsanların (gerçek) İlahına; (Nas Suresi, 1-3)

Жыйынтык

Идеологиялык тынчсыздануулардан арылып, эволюционисттердин бир жактуу жоромолдорунан көз-карандысыз иштеген бир илим, албетте, ылдам өнүгүп баштайт. Логика, акыл жана илим көрсөткөн багытта чындыктар эске алынса, жандуулуктун келип чыгышы «кокустук» тантырагын көздөбөстөн изилденсе, аалам жана жашоо кантип пайда болду деген суроого эң ачык жана ыкчам жооптуу алуу да мүмкүн болот. Ушундайча чыныгы илимдин жолу ачылып, илимий өнүгүүлөр ылдамдап, жасалма далилдерди чыгаруу үчүн эмгек, убакыт жана акча коротулбайт, жана илим кокустук деген логикасыз, карама-каршылыктарга толо түшүнүктөрдү, тантык пикирлерди жактоо сыяктуу пайдасыз максаттардан кутулган болот. Бир аятта Раббибиз мындайча буюрууда:

«Жана, албетте, бизден Мусулмандар да бар, зулумдук кылгандар дагы. (Аллахка) Моюн сунгандар, алар «чындыкты жана туураны» изилдеп-тапкандар.» (Жин Сұрөсү, 14)