Li Tirkiyê ji hêla huner û kalîteyê paşveçûn çêbû. Ev talûkeyek mezin e. Divê Wezareta Kalîteyê ava be û piştgiriya kalîteyê were kirin.

Sedema ku em ki dijî serokatiyê ne ew e ku dê dêrî li federasyon û perçebûnê veke. Federasyonbûna wek Meksîka perçebûn e.

Mirov jî wek maşînan in, gava ku hiş û raman bifesihe, hemû laş xerab dibe. Meriv bi îmanê û hezkirinê xweşik dibe.

Gelekî girîng e ku mirov kesên durust bigîhîne. Desthilatiya exlaqê Îslamê û Yekîtiya Îslamê ne bi siyasetê, bi îmanê ve dibe.

Bo desthilatiya exlaqê Îslamê, rêya herî xweş, belavkirina hezkirina Xwedê û rastiyên îmanê vegotin e.

Ew kesên ku Yekîtiya Îslamê armanc dikin, nikarin bi siyasetê biserkevin. Divê çalakiya kesên Îslamê belav dikin xurtkirina îmanê be.

Di axîr zeman de heta derketina Mehdî, dê bûyerên mezin bodomin. Ji berk u derketina Mehdî nêz bûye, bûyer ê şaş bihêlin.

Bi şer û xwînrijandinê ve ti pirsgirêk nayên çareserkirin. Kesek nafikire ku bi hezkirinê çareser bike. Kaînat bo hezkirinê hatiye çêkirin

Di pergala ortodoksî ya kevneparêz de mirov her gav helwestên ecêp nîşan didin, nayê femkirin ku kengî dost in an ne dost in, ne wefadar in

Bûyîna teknîkerê ol cuda ye, bi girtina rihê ol ve kûrahiya îmanê jiyîn cuda ye. Divê armanca Misilmanan îmana kûr be

Pêxemberê me di hedîsên xwe de derbarê axîr zeman de hurguliyên gelekî hêja dide. Ev hurgulî hemû der tên. Heşa hêj dibêjin derew e.

Cîhan gorî Mehdiyetê bi rêve diçe. Bixwazin nexwazin rastî ev e. Ger li dij bisekinin jî rastî naguhere.

Berê, dema ku digotin Ermen, Kurd û Elewî, wek çêr dihat dîtin. Ev yek bê exlaqiyek mezin e. Hemû jî mirovên wek nûr in.

Kurd, Elewî, Zaza û gelek mirovan di rûyê hin kesên be exlaq de gelek êş kişandin. Lê belê ne tene komekî, pirsgirêkên her kesî hene.

Ya ku divê li dijî terorê were kirin teqez têkoşîna ramanî ye. Divê keç û xort ne bi fikrek ortodoksî ve, bi fikrek ronak ve werin hînkirin.

Heta ku perwerdeya Darwînîst û materyalîst were kirin, li zanîngehan kes û komên tundparêz naqedin. Çareserî guherîna perwerdeyê ye.

Xemila herî mezin a bihuştê hezkirin e. Xwedê neke ger li cîhekê hezkirin tune be, ew der dibe dojeh. Xwedê bihuşt bi hezkirinê xemilandiye.

Gelek alim tenê gilîkirinê dizanin. Rêya ku Xwedê nîşan dide, Pêxember dibêje ango Yekîtiya Îslamê û Mehdiyetê hîç venabêjin.

Zulkarneyn tê wateya du cenahiyê, her du sedsalan nîşan dide, him muctehîdê salên 1900an him jî yê salên 2000an îşaret dike.

Em teqez destûrê nadin ku kesek destê xwe dirêjî Mescîdê Aqsa bike. Xerabûna Mescîdê Aqsa dê hinek beriya qiyametê pêk were.