Xûyê Pêxemberê me gelekî xweşik bû, dilnermî, sebir, îhsan û îkrama wî gelek bû. Tenê yek carî dîtina wî dibû sedema îmana mirovan.
Dema ku Pêxemberê me li neynikê dinêrî, digot; “Xwedayo, exlaqê mîn jî wek xuluqandina min xweşik bike!”
Rêxistinek Marksîst û Lenînîst heye, ji 40 salan pêve perwerdeya bîrdozî dibîne. Heta ku vê bîrdoziya xwe bawer bikin, ka çima çekan daynin?
Dema ku îman tune be, mirov dibe çengek goşt, hewesa mirovan bo goşt ne hezkirin e. Navê wê tenê hewesa laşê mirovan e.
Ew kesên bilêv dikin ku her tişt ewilî bo mêran heq bûye necamêriyê dikin. Ew kesê ku qîmetê dide jinan, tiştên wan aram dike jê nastîne.
Çand, pîrûpergal, huner û kalîteya kesên paşverû, û di seran ser de xwemezindîtina kesên nejidil mirovan ji ola Îslamê sar dike.
Ew jiyana ku wan li ser navê Îslamê ava kiriye, cîhanê wek dojeh dike. Xwedê jî ji me dixwaze ku em cîhanê bikin bihuşt.
Dilê jina bawermend, dikeve teqwaya kesan, xofa Xwedê ya kesan û hezkirina Xwedê ya kesan.
Di dibistanan de qaşogiravî bi zanistê ve fêr dikin ku heşa Xwedê tune ye, di dersa 6em de dîroka Îslamê tê hînkirin. Ev yek dibe sedema qelsbûn aîmanê.
Xeynî Quranê helalî û heramî nabe.
Xwedê wan dewletên di nav şîrkê de ne tarûbar dike, mirov jî wisa dizanin ku bûyer xwe berê pêk tên. Halbû kî her yek ji hikmetekê tên.
Bingeha sedema ku alema Îslamê evqas êşê dikêşe, dûrketina ji Quranê ye. Xwedê aramiyê nade wan kesên Quranê kêm dibînin.
Sebir yek ji girîngtirîn nîşana hezkirinê ye. Ger nikare sebir bike, wisa ne hezkirin tune ye. Dema ku sebır tune be, hewes e ne hezkirin e.
Aliyê îmtîhanê yê cîhanê qîmetdar e. Sebir, wêrekî, egîdî, tevekûl, fîdakarî nîmetên cîhanê ne. Cîhan bi van yekan xweş e.
Ew kesên ku Quranê bawer nakin, gorî rîvayetên nakok tev digerin, di heman demê de dujminê Pêxember in jî.
Tenê gilîyekî Bedewê Cîhanê Pêxemberê me li Misilmanan hebû, dibêje Quran tik û tenê hîştine. Belaya li serê Misilmanan ev e.
Ne rast e ku mirov bona îdîayên qaşo komkujîyê bêje min têkildar nake û bêdeng bimîne, divê li hember kirdariyan tevdîran bigirin.
Ger Şiî Sûniyan, Sunî jî Şiîyan wek bêxwedê bibîne, bobelatek zaf mezin e. Gelek Misilman, ji cimaetek din bûnê jî hêrs dibin.
Dema ku Pêxemberê me tiştekî jê hez bikira didît wiha digot; “Hemd ji Xwedayê ku xweşikiyan dikemilîne re”, û tesbîh dikir.
Bo ku PKK dest ji çekan berde, dive avabûna xwe bîrdozî bi giştî biguhere. Ev yek jî tenê bi perwerdeya dij ve guncav e.
Kesekî ku nîkaribe hebûna Xwedê bibîne, dê çawa xweşikiya qûlan bibîne? Kesekî ku spasiya Xwedê neke, dê çawa spasîya evdan bike?