Kurd berbext in, torin in, xwedî rûmet in, merd in mêrxas in. Teqez ne mîna avabûneke xayîn wek PKKê ne.
Kurd dostên min in, can û birayên min in. Bila qet kesek bêexlaqî meke û PKK û Kurdan yek megire.
Nêrînek gelekî şaş e ku mirov bêje bila Misilmanên berê xwe didin tundîyê bimrin. Divê pergala ku tundiyê dertîne were guherîn, kuştin ne çare ye.
DAÎŞ hukmên di pirtûkên hedîsan de disepîne. Kesên dixwazin tundî xelas be, bila bêjin ev hukum ne gorî Quranê ye.
Dema ku li pey Quranê neçin hişmendiya DAÎŞê pêş dikeve. Bingeha tundiyê xurafe ne. Çareserî berdana xurafeyan peyçûna Quranê ye.
Bidawîbûna tundîya DAÎŞê bi peyçûna Quranê ve mumkûn e. Hukmê Xwedê tunebûna “di olê de zordarî” ye. Di Quranê de fişarî û zorandin nî ne.
Ew tundiya ku DAÎŞ dike di Quranê de tune ye, lê di hedîsan de heye. Tiştekî neyê femkirin nî ne. Çareserî qebûlkirina têrkirina Quranê ye.
Di Quranê de zordarî nî ne. Zordarî li kesên ku naxwazin bibin misilman, nimêj bikin an jî oldar bin nayê kirin. Wê hingê munafiq dibin.
Divê yektakirina Barzanî neyê paşguhkirin. Divê Tirkiye di vê mijarê de helwestek aşkere nîşan bide.
Dewlet teqez nakeve nav neçariyê. Ji destê wan kesên li hember dewletê xwedî çek in, çeka wan girtin karê dewletê ye.
Yên ku dibêjin em bidin û bila biçin, bila teqez vêya jibîrkin, kesek destûrê nade vê yekê. Ev gel teqez nahêle Tirkiye were perçekirin.
HDP qebûlke neke, li holê rastiyek nexweş heye: ew jî tirsa ku PKKya li pişta HDPê pêk anîye ye. Ger HDP nebe, dengên HDPê jî kêm dibe.
Kurd naxwazin Tirkiye perçe be. Kurd can in, egîd in, torin in. Yên ku nikarin Kurd û PKKê jev veqetîne, nikare nûr û qirêjê jev veqetîne.
Dema qala kirinên PKK/PYDê dikin dibêjin berxwedêrên Kurd. Kurd nûr in paqij in. Ew avabûneke bê dîn û bêxwedê ne, gel diçewisînin.
Ger hesabekî wan hebe hesabê Xwedê jî heye. Ger dafikek wan hebe, dafika Xwedê jî heye. Dafika Xwedê çetîntir e.
Tim gazincan dikin ku Misilman me tarûbar dikin, ger bertekek xurt, xwedî kesayet û xwedî wîjdan nîşandin, hêza kesekî têra wê nake.
Xwedê di Quranê de gelekî bal dikêşe ser nûwazeyên xuluqandinê yên gerdûnê. Li ser cîhanê perdeyek heye, ger ew rabe dê her kes şaş bimîne.
Li derve deng tune. Lê di hundurê mêjî de deng heye. Mêjîyê ku ji deng çê dibe ne mêjîyê ku ji made çê dibe ye.
Xwedê dibêje derûdorên xwe binêrin û îmanê pê bînin. Divê mirov nûwazeyên ku Xwedê afirandine binêre û biramîne.
Mirovê ku balder li derûdorê xwe binêre dê bo îmana kûr nûwazeyên bêhempa bibîne.
Misir, Iraq û Sûrî, her der bûya gola xwînê. Hin alim hê dibêjin “li ku dijwarî heye, decalîyet li ku ye?”