Dewletên kûr ên cîhanê dixwazin li Sûrî bi destê PKK hemû komên dijber tune bikin. Pergalek wisa çê dikin ku gelekî xwînê birijîne.
Ew kesên li hember Mehdîyetê ne, çiqas dixwazin bila berxwe bidin, derketina Mehdî heq e. Em ê Mehdî jî Îsa MEsîh jî bibînin.
Kürt kardeşlerimiz o kadar mazlumlar ki, hendekler yüzünden canları yanıyor hiç sesleri çıkmıyor. Bu kardeşlerimize yardım edilsin.
Dewleta kûr a her welatî jev cuda tê zanîn. Lê belê mîna mafyaya cîhanê hemû pev re têkildar in, zêdetir jî hevalê şirketên çekan in.
Dewletên kûr pêşengan jî diçewisînin. Ger pêşeng bên parastin, bi hevre bikarin tev bigerin bandora dewleta kûr jî namîne.
Çawa ku seferberî dikin û alîkarîyan dişînin bila wisa jî bona kurdên mexdûrên terorê alîkarîya lezgîn were kirin.
Bwerîyeke şaş wek lezgîntirkirina qîyametê heye. Bona lezgînkirinê çi kirin. Kesek nikare ku wexta ku Xwedê dîyar kirîye biguhere.
Ne ku em hêrs bin û paşverûtîyê paş guh bikin, divê em wan perwerde bikin. Divê bibe polîtîkaya hukûmetê. Gencên çepgir wisa zanin ku dê bi ramana bêxwedê ve paşverûtîyê têk biherin. Berovajî wê, derman Quran e, oldarîya rasteqîn e.
Ger wek Rojhilata Navîn xuya bike, çawa ku dixwazin Rojhilata Navîn biperçiqînin dê wisa bixwazin Tirkîyê jî biperçiqînin. Divê gelekî nûjen be.
Tişta ku divê Tirkîye demildest bike zêdetir nûjenbûn e. Divê ne mîna Rojhilata Navîn, mîna nûjen bê dîtin.
Li hemû cîhanê tundîya dewletên kûr hene. yên ku vê tundî û bextreşîyê ji holê rakin Mehdî û Îsa Mesîh in.
Ger berhemek çêrî Xwedê, olê û Quranê bike ez vê yekê qebûl nakim û bi ser de diçim. Karê min bi seneman re nîn e.
Bona hin kesan, parastina olê û vegotina Xwedê ne rêza yekem e, bo wan parastina wan kesên ku di hişê xwe de pek senem kirine girîngtir e.
Dê li axretê ji wan bipirsin çima we Yekîtîya Îslamê nexwest, tevî ku we dizanibû çima we nîşaneyên hedîsan venegot, dê nikaribin bibersivînin.
Çawa ku dema her nîşaneyê heye û wext were derdikeve, dema dîtina Mehdî jî maye û ku dem hat em ê kesayeta wî bibînin.
Hawirdorê cîhanê wek ewrên reş bi rijyaran ve tije bûye. Em êdî di heyama dawî a cîhanê de ne. Ew rijyarên ku şiwe diçin dê rojekê lê biqelibin.
Her navê wî çi be, dixwazin bêjin Mehdî yan jî tiştekî din, dê rêberek were serê Misilmanan, dê Misilman bibin yek û ev zordestî biqede.
Tevî ku rewşa Misilmanan perîşan e, alimên ku divê tim qala yekîtîya Misilmanan bikin kerr bûne û behsa Yekîtîya Misilmanan nakin.
Pêxemberê me tiştên ku dê di axîr zeman de biqewimin berfirehî vegotiye û her hûrgulî jî pêk tên. Ne normal e ku ev mûcîze tên veşartin.
Rizgarîya Tirkiyê di nûjenbûnê de ye. Ger jin ne rihet be, xweş û geş nebe li wir nûjentî jî huner jî nabe.
Di civateke ku xweşikiya jinan naxwaze de huner û avahîsazî pêş nakeve.