Bi bilindkirina Ocalan ve wî dixin rewşeke din. Kesê ku bi hezaran mirov kuştine, li hember mezinbûna Tirkiyê disekine nayê pesendkirin.
Tê gotin ku 28ê Sibatê xelas bûye, ew dozên li beyanên bi zordarî hatine îmzekirin hêj dewam dikin, maxdûr hêj maxdûr in.
Hin kes bo rihetiya xwe Tirkiyê dixin nav bobelatekê, ji mezinbûna belayê, ji perçebûna Tirkiyê aciz nabin.
PKK rêxistinek bê xwedê, bê kitêb û komunîst e û aniha herêm dagir kiriye, birayên me Kurd ên oldar ji PKKê nefret dikin.
PKK li herêmê perwerdeya komunîst dide, divê gencên me li hember komunîzmê werin hînkirin, hezkirina niştiman, al, gel, ol û kitêbê hebe.
Ocalan di sala 1999an de qaşogiravî banga çekberdanê kiriye, PKKê jî di 2000an de daxuyandibû ku çek berdaye. Hin safdilan jê bawer kiribûn.
Hin nivîskarên ku rêz li PKKê digirin, dema qala oldar û gele me dibe wek şêran dibin. Helwesteke gelekî çirkîn nişan didin.
Li şûna xapandinê divê em gel li hember talûkeya PKKê hişyar bikin, divê gencên ku bi hezkirina niştiman û alê werin gîhandin.
Kurd têrpaqij in û dilsozê dewletê ne. Lê belê zordestiya çeka PKKê li ser wan heye. Divê birayên me Kurd li hember vê zordestiyê tenê neminin.
PKK rêxitineke kirêt û nebaş e. Mafya cuda ye Kurd cuda ne. Kurd mirovên wek nûrê pak û paqij in, xwedî exlaq in.
Pesindana kujer û kesên terorê teşwîq dike suc e. Pesendkirina Ocalan jî suc e. Ev yek heqaretek li hember hemû gelê me ye.
Em li hember wan kesên ku propagandaya Ocalan û perçebûnê dikin teqez bê deng namînin. Em ê biryarbûna xwe bi zanistê nîşandin
Cîhan cîhê îmtîhanê ye, mirov ku vê îmtîhanê ne girîng bibîne xetayek mezin e. Zewqa îmtîhana li cîhanê cuda ye, divê em ji bin rabin.
Nehezkirin û bêwefabûn dilê gelek mirovan pêçaye. Dema ku nehezkirin û bêwefabûn hebe bêmehrîbanî zêdetir tê dîtin.
Tişta ku pirsgirêkên pêvajoya çareserîyê ji holê rake, xebata fikrî ya li dijî bîrdoziya terorê ye.
Reçeteya rizgarbûna Tirkiyê ne pergala seroktiyê ye, rawestandina perwerdeya Darwînperest û madeperest e.
Pergala perwerdeyê ya Darwînperest û madeperest li dijî Xwedê derdikeve, li cîhê ku ve yek heye bereket û yom namîne.
Dê baş be ku hemû partî hemû koman bi hezkirî hembêz bike. Divê rihê hezkirinê zêdetir were dîtin.
Ji ber ku AkPartiyê rêya Tirkiya kevn a ku gel biçûk didît guherand, miletê me eleqe nişan dide, ev taybetî divê bi her partîyan re hebe.
Divê em bi temamê gelê ve nîşandin ku em hemû li hember afûkirina kujeran û perçebûna welatê xwe ne. Divê cîhan vê bibîne
Tu bêjî ku di pergala Seroktiyê de dê şaredarî xurt bin tê wateya bingeha veguherîna eyaletan. Ev jî tê meneya perçebûnê.