Münafıkların Akılsızlıkları

Münafıkların en belirgin özelliklerinin başında, tüm diğer inkarcılar gibi akılsız olmaları gelir. Bazıları görünürde zeki olabilirler, ama asla Kuran'ı anlamak ve yaşamak için gerekli olan akla sahip olamazlar. Bu nedenle olayları akılsızca tahlil ederler. Allah'ı ve müminleri de bu akıldan yoksun muhakemelerinin içinde değerlendirdikleri için gereği gibi takdir edemezler.

Münafıklar Allah'ın, Yaptıklarını Görmediğini Sanmaktadırlar

Münafıkların, en büyük akılsızlığı, Allah'ı kendilerinin yaptıklarından habersiz sanmalarıdır. Hesaplarını yalnızca müminler üzerine kurarlar. Eğer müminleri ikna edebilirlerse, hiçbir sorun kalmayacağını, onları razı ederlerse hedeflerine ulaşacaklarını sanırlar. Oysa Allah, münafıkların yapmakta olduklarını bilir. Hiçbir hareketleri, hiçbir düşünceleri Allah'tan gizli kalmaz. Akıllarından geçen her düşünceyi, kalplerinde hissettiklerini ve bilinçaltlarını Allah sarıp kuşatmıştır. Bir ayette bu konu şöyle hatırlatılmaktadır:

Münafıklar, Allah'ın kendi durumlarını bildiğinden habersiz olarak, bir süre müminleri aldattıklarını zannedebilirler. Yaptıkları ikiyüzlülüğün bir süre için ortaya çıkmaması, onları cesaretlendirebilir. Kuran'da, münafıkların bu bozuk düşünce yapısı şöyle anlatılmaktadır:

Münafıkların "söylediklerimiz dolayısıyla Allah bize azap etse ya" sözü, ne kadar akılsız, ne kadar şuursuz olduklarını göstermektedir. Allah'ın dünyada onlara tanıdığı sürenin sonsuz olduğunu sanmakta, ikiyüzlülüklerini devam ettirebileceklerini düşünmektedirler. Oysa bu Allah’ın dilemesiyle mümkün değildir; Allah münafıkların durumlarını mutlaka ortaya çıkaracaktır. Allah Kuran’da bu gerçeği şu şekilde müminlere haber vermektedir:

Münafıklar Allah'ın Müminlere Olan Desteğinin Bilincinde Değildirler

Münafıklar, Allah’ın müminlere olan yardımının ve desteğinin de farkında değillerdir. Oysa müminler Allah'ın koruması altında olan kişilerdir. Allah Kuran’da Kendisine samimi iman eden kullarına en zor şartlarda dahi mutlaka bir çıkış yolu göstereceğini, onları mutlaka koruyup kollayacağını vadetmiştir.

Başka ayetlerde ise Yüce Rabbimiz samimi iman eden kullarına küfrün aleyhinde asla yol vermeyeceğini bildirmekte ve müminlere mutlaka yardım edeceğini müjdelemektedir:

Münafıklar kimi zaman müminlerden daha zengin, daha yüksek makam-mevki ve şöhret sahibi olabilirler. Fiziksel olarak da daha gösterişli ve dikkat çekici bir görünüme sahip olabilirler. Nitekim Yüce Allah Kuran’da münafıkları tarif ederken “Sen onları gördüğün zaman cüsseli yapıları beğenini kazanmaktadır.” (Münafikun Suresi, 63) diye bildirmektedir. Bu gibi nedenlerle de münafıklar müminlerden üstün olduklarını düşünürler. Ancak aynı ayetin hemen devamında Allah “(Oysa) Sanki onlar (sütun gibi) dayandırılmış ahşap-kütük gibidirler” diyerek aslında kendilerince üstünlük tasladıkları maddi özelliklerin ne kadar önemsiz ve onlar açısından boş ve değersiz olduğunu bizlere haber vermektedir.

Allah, münafıkların bu akılsızlıklarını ve müminlerin ne olursa olsun, Allah'ın yardımıyla küfre ve münafıklara mutlaka üstün geleceklerini Kuran’da şu şekilde haber vermektedir:

Münafıklar İnkarcıların Eziyetlerinden, Allah'ın Azabından Daha Çok Korkarlar

Daha önce de belirttiğimiz gibi münafıklar, mümin topluluğuyla birlikte oldukları süre boyunca, onlar gibi davranır, onların davranışlarını taklit ederler. Ancak müminler için zorlu bir imtihan zamanı geldiğinde -yani gerçekten inananları ortaya çıkaracak olan gerçek fedakarlık ve sadakat zamanlarında- münafıkların ikiyüzlülüğü ortaya çıkar. Bu, onların son derece korkak olmalarından ve ayetin ifadesiyle "insanlardan Allah'tan korkar gibi, hatta daha şiddetli bir korkuyla korkmalarından" kaynaklanır.

Ayetlerde Peygamberimiz (sav) dönemindeki münafıkların zorluk zamanlarında nasıl ahlaksızca bir tavır gösterdikleri şöyle haber verilmiştir:

Münafıklar Kendi Aralarında Da Anlaşmazlık İçindedirler

Müminlerin en önemli özelliklerinden biri, kendi aralarında yaşadıkları samimi sevgi, birlik ve beraberlik ruhudur. Münafıklar ise, kendi yandaşlarıyla aynı bozuk ve hastalıklı ahlak özelliklerini taşımalarına rağmen, kendi aralarında büyük bir çatışma ve ayrılık içindedirler. Münafıkların hepsi ikiyüzlüdür, samimiyetsizdir, yalancıdır, sinsidir, aşağılıktır, haysiyetsizdir, egoisttir, şizofren ruhludur. Ve kendi aralarında bir klan gibi hareket ederler. Oysa ki o sevgisiz, kaskatı ve hasta kalpleriyle müminlerden nasıl nefret ediyorlarsa, birbirlerinden de aynı şekilde nefret ederler. Birbirleriyle asla iyi geçinemezler. Çünkü müminler gibi ortak bir amacı yani Allah'ın rızasını kazanmayı hedef edinmiş değildirler. Tam tersine her biri müstaki olarak kendi çıkarlarının peşindedir ve doğal olarak da çıkarları birbiriyle çatışır. Kuran'da, münafıkların bu özelliğine şöyle dikkat çekilmektedir:

Münafıklar Akıllı Olduklarını Sanırlar

Münafıklar, müminleri aldatabildiklerini dolayısıyla kendilerinin de çok akıllı olduklarını sanırlar. Müminler gibi fedakarlık yapmadıkları, Allah'ın rızasını kazanacak bir hayat sürmedikleri için, kendilerince "kârlı" duruma geçtiklerini düşünürler.

Oysa münafıklar en büyük akılsızlığı yapmaktadırlar. Kendilerine, dini öğrenme, Allah'ın rızasını ve cennetini kazanma fırsatı verilmişken, Allah’ın müminlere vadettiği bütün nimetleri göz ardı ederek dünya hayatının yararsız ve geçici süsüne göz dikmişlerdir. Büyük bir kurtuluş yerine, küçük hesapları nedeniyle, büyük bir azabı, yani cehennem azabını hak etmişlerdir. Üstelik dünyada da büyük bir azap çekecek; sürekli vicdan azabı, kuşku, kuruntu içinde yaşayacaklardır.

Kuran'da, münafıkların kendilerini müminlerden akıllı sandıkları ama gerçek akılsızların kendileri olduğu bildirilmektedir: