Kara Klanın Yapısı

Her toplum belirli sosyal sınıflardan oluşur ve bu sınıflar arasında, keskin sınırlarla belirlenmiş olmasa bile, belli ayrımlar vardır. Bu ayrımları, söz konusu grupların ahlaki değerleri, yaşam stilleri, dünyaya bakış açıları, kültür birikimleri ve maddi imkanları gibi belli başlı unsurlar belirler. Toplumun 'önde gelen sınıfı' içinde yer alan bir kısım genellikle, yaşam tarzı ile daha dejenere bir yapı sergilerken, halkın büyük çoğunluğu ise bu dejenarasyondan mümkün olduğunca korunmaya ve uzak durmaya çalışır. Önde gelenler olarak tanımlanan bu kişilerin birçoğunun genel özelliği, sahip oldukları imkanlar -zenginlik, makam, mülk, güzellik, şöhret gibi- nedeniyle şımarıklığa kapılmaları ve dejenere bir hayatın öncüleri olmalarıdır.

İşte böyle; onlardan öncekiler de bir elçi gelmeyiversin, mutlaka: "Büyücü ve cinlenmiş" demişlerdir. Onlar bunu (tarih boyunca) birbirlerine vasiyet mi ettiler? Hayır; onlar, 'azgın ve taşkın (tağiy)' bir kavimdirler. (Zariyat Suresi, 52-53)

Allah Kuran'da bize, tarih boyunca pek çok toplumun önde gelenlerinin din ahlakına karşı yoğun bir mücadele verdiğini haber vermiştir. Allah İsra Suresi'nde şu şekilde bildirmektedir:

Biz, bir ülkeyi helak etmek istediğimiz zaman, onun 'varlık ve güç sahibi önde gelenlerine emrederiz, böylelikle onlar onda bozgunculuk çıkarırlar. Artık onun üzerine söz hak olur da, onu kökünden darmadağın ederiz.(İsra Suresi, 16)

Bir başka ayette ise inkar edenlerin din ahlakının yayılmasına karşı her türlü imkanlarını seferber ettiklerini Allah bize şöyle bildirmiştir:

Gerçek şu ki, inkar edenler, (insanları) Allah'ın yolundan engellemek için mallarını harcarlar; bundan böyle de harcayacaklar. Sonra bu, onlara yürek acısı olacaktır, sonra bozguna uğratılacaklardır. İnkar edenler sonunda cehenneme sürülüp toplanacaklardır. (Enfal Suresi, 36)

Kara klanın en önemli özelliklerinden birisi de, üye yelpazesinin çok geniş olmasıdır. Diğer ülkelerde bol miktarda örneğini gördüğümüz gibi, kendilerini sanatçı olarak tanımlayan oysa sanatla değil gayrı ahlaki yaşam tarzlarıyla gündemde olanlar, dünya medyasının kilit noktasındaki kimi kişiler, dünya ticaretini menfaatleri doğrultusunda yönlendirenler ve hatta devletlerin çeşitli kurumlarında yer alan bazı kişiler, bu klanla birlikte hareket ederler. Ancak şunun da vurgulanması gerekir ki, sanat ve medya dünyasına, devletin bazı kurumlarına sızan bu kişilerin varlığı, bu alanlarda değerli ve dürüst insanların çalıştığı ve onların da bu kara klanın faaliyetlerinden rahatsızlık duyduğu gerçeğini unutturmamalıdır.

Klanın mevcudiyetini koruyabilmesinin temel nedenlerinden biri, en üst seviyeden en alt seviyeye kadar hemen her yerde mensubunun bulunmasıdır. Bu kişilerin yetiştiği ortamlar, içinden geldikleri aile yapıları, sahip oldukları kültürler ufak tefek farklılıklar gösterebilir, ancak bu kişiler tek bir     düşünce çevresinde kenetlenmişlerdir; klanın ahlaksızlığını devam ettirebilmek ve bu ahlaksızlıklardan kendilerine menfaat sağlayabilmek. Ayrıca bu kişileri birarada tutan önemli bir diğer unsur da ahlaklarının benzer olmasıdır.

Allah bize Kuran'da bu kişilerin sahip olduğu ortak ahlak özellikleri şöyle bildirmiştir:

Şunların hiçbirine itaat etme: Yemin edip duran, aşağılık, alabildiğine ayıplayıp kötüleyen, söz getirip götüren (gizlilik içinde söz ve haber taşıyan), hayrı engelleyip sürdüren, saldırgan, olabildiğince günahkar, zorba-saygısız, sonra da kulağı kesik; mal (servet) ve çocuklar sahibi oldu diye, kendisine ayetlerimiz okunduğu zaman: "(Bunlar) Eskilerin uydurma masallarıdır" diyen. (Kalem Suresi, 10-16)

Kitabın ilerleyen sayfalarında kara klan ile ilgili yer vereceğimiz bilgileri incelerken, ayetlerde bildirilen bu ahlakın göz önünde bulundurulması son derece önemlidir. Bu, klan üyelerinin ruh hallerinin daha yakından tanınabilmesi için gereklidir.

Ayrıca klan içerisinde belli bir hiyerarşik yapı söz konusudur. Klanın liderleri ve onlara tabi olanları vardır. Ancak özünde, klan üyeleri tek bir vücut olarak, son derece örgütlü bir şekilde hareket ederler. Her üyenin sorumluluğu ve bu sorumluluğunu ne şekilde yerine getireceği bellidir. Üyeler arasında açıkça ilan edilmemiş olmasına rağmen herkes tarafından gayet iyi bilinen bir iş bölümü söz konusudur. Örneğin, klan üyelerinden birisi süslü sözlerle ve felsefi terimlerle dejenerasyonu överken, bir diğeri yaşamıyla övülen bu modele örnek teşkil eder. Diğer bir üye ise, yaptığı ahlaksızlıklar veya işlediği suçlar nedeniyle bu kişinin başının derde girmesi durumunda onu korumakla yükümlüdür. Kimi üyeler bazı basını kullanıp lehte propagandalarla kişiyi korurken, bazıları da devlet içindeki güçlerini kullanarak bu kişiyi potansiyel tehlikelerden korurlar. Koruma mekanizması, ilerleyen sayfalarda da değineceğimiz gibi, klanlaşmanın en vurucu özelliklerinden birisidir ve klanın devamını sağlar.

Klanın İçindeki Kirli Dayanışma

Ahlaki dejenerasyonun ardındaki bu gruplaşma biraz daha yakından incelendiğinde, üyeler arasındaki gizli dayanışma hemen dikkat çeker. Sosyolojide yapılan klan tanımlarında bu noktaya özellikle dikkat çekilir. Örneğin Grolier International America Ansiklopedisi'ne göre  klanın ana kurallarından birisi, 'klan üyelerinden birine yapılan saldırı herkese yapılmış sayılır' kuralıdır.21 Bu nedenle klan mensupları, aralarındaki çeşitli farklılıklar ve hatta çatışmalara rağmen, kara klanın ideolojisine aykırı hayat yaşadığına inandıkları "ortak düşman"a karşı güçlü bir dayanışmaya sahiptirler. Bu dayanışmanın temelinde kuşkusuz, varlığını devam ettirebilme içgüdüsü vardır.

Klanın en büyük korkusu yaşam sahasının elinden alınmasıdır. Bu korku, kara klanın üyelerinin büyük bir dayanışma içine girmelerine neden olur. Klanın saldırıları da savunmaları da ciddi bir dayanışma içerisinde gerçekleştirilir. Tehlike olarak görülen unsurlara karşı, klan üyelerinin tümü birlik olurlar. Ve tehlikenin bertaraf edildiğinden emin oluncaya kadar, birlik içinde hareket ederler.

Dünyanın pek çok ülkesinde karşılaşılan ve dünya basınında da yer alan bazı olaylar hatırlandığında bu dayanışmayı zihninizde canlandırmanız daha kolay olacaktır. Örneğin şöyle bir düşünün, bugüne kadar 'büyük haber' başlığı altında, dünyanın çeşitli ülkelerinde kaç fuhuş pazarlığının, kaç uyuşturucu ticaretinin ifşa edilip halka duyurulduğuna şahit oldunuz. Kimbilir kaç ülkede kaç rüşvet şebekesinin yakalanışını izlediniz. Belki de 'fuhuşa darbe', 'mafyaya son', 'hukukta temizlik', 'temiz eller' gibi başlıklarla duyduğunuz bu uluslararası haberlerin bir kısmı, size 'dünyada artık pek çok şeyin düzeleceğine' dair ümitler de verdi. Şimdi bir daha düşünün, bunların kaç tanesi gerçekten beklediğiniz gibi sonuçlandı? Deşifre edilen hangi fuhuş pazarlığı daha büyük bir ticaretin ortaya çıkarılmasını sağladı? Yakalanan uyuşturucu şebekeleri kaç tane uyuşturucu ağını gerçekten çökertti? Rüşvet alırken veya verirken yakalanan kişiler, hangi mekanizmanın tamamen hak ve hukuka göre işler haline gelmesine neden oldu? Bu sorulara vereceğiniz cevap, büyük ihtimalle, hemen hemen hiçbiri olacaktır. Çünkü bu vakalar –herşey net ve açık olmasına rağmen- klanın 'gizli elleri' tarafından bir şekilde örtbas edilir. 

'Hızlı örtbaslar' kara klanın dayanışmasının en çarpıcı örneklerindendir. Tüm delillere, şahitlere ve ispatlara rağmen suçların üzeri örtülür. Herhangi bir şekilde klanın suçlarının ve skandallarının açığa çıkacak olması, karanlık teşkilatın bir anda alarma geçmesine neden olur. Kirli bir savunma atağı başlar. İlk olarak, uygun bir haberleşme ağı ile mümkün olduğunca çok klan üyesine gelişmeler haber verilir. Kısa sürede gerekli tüm kişiler haberdar edilmiş olur. Kalan kişilere ilgili mesajın ulaştırılması ise, bazı basın kuruluşları içinde yer alan klan üyelerinin sorumluluğundadır. Gazete ve televizyonlarda olayı kınıyormuş gibi gözüken, ancak aslında klanın koruma ve dayanışma iç güdüsünü harekete geçirecek olan haberler yayınlanmaya başlanır. Klan gerektiğinde, devlet kurumları içerisine sızmış birtakım adamlarını da kullanarak, emniyet birimlerini ve adaletin işleyişini de klanın menfaatleri doğrultusunda yönlendirmeye çalışır. Bunun için son derece sinsi politikalar izlenir.

Çünkü örtbas edilmeyen her olay, daha büyük bir olayın açığa çıkmasına neden olabilir. Bazen bir uyuşturucu kullanıcısının yakalanması, kimi zaman fuhuş yapan bir kişinin göz altına alınması, kimi zaman da bir haksız gelirin deşifre edilmesi, klanı tedirgin etmeye yeter. Nasıl ki vücudun bir yerinde bir rahatsızlık oluştuğunda, bu, tüm vücuda sıkıntı verirse bir fahişenin, bir uyuşturucu müptelasının, bir dolandırıcının, bir rüşvetçinin ya da bir katilin yakalanması klanda büyük rahatsızlığa neden olur. Bir kişinin yakalanması belki de yüzlerce, binlerce insanı rahatsız eder. Yakalanan kişinin her zaman için tanıdığı ve bildiği diğer kişileri ele verme tehlikesi vardır. Ele verilen kişi de bir başkasını ele verebilir. O da bir diğerini ve böylece zincirleme bir reaksiyon ile bir anda klanın tüm örgütlenmesi ortaya çıkabilir, kirli işlerin hepsi deşifre olabilir. Hepsinden önemlisi, klan üyelerinin her biri tek tek bu durumdan zarar görebilir.

Klan dayanışması yalnızca menfaate dayalı, bencil bir dayanışmadır. Zaten Darwinist zihniyet de bunu gerektirir.

Bu tarzda bir zincirleme çözülme tehlikesine karşı, olayın bir an önce örtbas edilebilmesi için klan üyelerinin hemen hepsi devreye girerler. Bu nedenle, bu tarz haberler klan üyeleri tarafından yakından takip edilir. Klan her gelişmeden, kendi aleyhinde olabileceğini düşündüğü için tedirginlik duyar. Bundan yaklaşık 10 yıl kadar önce İtalya'da "temiz eller" operasyonunun başlamasına neden olan P2 skandalının ortaya çıkışında yaşanan gelişmeler bu duruma bir örnektir.  Sadece Licio Gelli'nin yasa dışı faaliyetlerinin polisin dikkatini çekmesi, tüm P2 mason locasının faaliyetlerinin deşifre olmasıyla sonuçlanmıştı. Gelli, P2'nin büyük üstadıydı. Onun kara para bağlantılarını araştıran emniyet birimleri, villasındaki özel bölümlerde arama yapmaya karar verdiler. Bu aramada Gelli'nin üstadı bulunduğu locanın yüzlerce üyesinin listesi ve bunların mafya, uyuşturucu ve kara para aklama yönündeki gizli işlerini ortaya koyan dokümanlar ortaya çıktı. Klanın tek bir üyesinin yakalanmış olması, tüm bir şebekeyi çökertmişti. Bir listenin ele geçirilmesi ile başlayan olaylar, kısa bir süre içinde bütün ülkeyi sarsan bir skandallar zincirine dönüşmüş, kara klanın çıkar ilişkileri açığa çıkmaya başlamıştır. Tamamen deşifre olma endişesine kapılan kara klanın bu durum karşısında aldığı tedbirler ise son derece sert olmuştur. Olayı araştıran bazı yetkililerin çeşitli saldırılara maruz kalmaları, hatta bazılarının suikastlerin hedefi olmaları kara klanın, tedirginliğe kapıldığında neler yapabileceğini ve suçlarını örtbas edebilmek için hangi yöntemlere başvurabileceğini gösteren önemli örneklerdir.

Kara klan üyelerinin bu tedirgin ve hastalıklı ruh hali Kuran'da bildirilmiş olan bir ruh halidir. Münafıkların özelliklerinin anlatıldığı bir ayette, bu kimselerin her gürültüyü kendi aleyhlerinde sandıkları bildirilmektedir:

Sen onları gördüğün zaman cüsseli yapıları beğenini kazanmaktadır. Konuştukları zaman da onları dinlersin. (Oysa) Sanki onlar (sütun gibi) dayandırılmış ahşap-kütük gibidirler. (Bu dayanıksızlıklarından dolayı da) Her çağrıyı kendileri aleyhinde sanırlar. Onlar düşmandırlar, bu yüzden onlardan kaçınıp-sakının. Allah onları kahretsin; nasıl da çevriliyorlar. (Münafikun Suresi, 4)

Öte yandan klan dayanışması, 'bana da zarar gelebilir' endişesi ile gelişen zaruri ve içgüdüsel bir dayanışmadır. Bu dayanışmanın temeli vefa, fedakarlık, sadakat ve sevgi gibi dinden kaynaklanan ahlaki erdemlere değil, suç ortaklığına dayanır. Tehlike olmadığı zamanlarda ise, klan üyeleri neredeyse birbirlerinden nefret ederler, hatta çoğu zaman kendi deyimleriyle "birbirlerinin kuyusunu kazar"lar. Klan içinde tüm ilişkiler ve insanlar arası diyaloglar menfaate dayalıdır. Dolayısıyla dışarı karşı birlik gibi gözükse ve davransalar da, kendi içlerinde paramparçadırlar.

Kendisi hakkında hiçbir delil indirmediği şeyi Allah'a ortak koştuklarından dolayı küfredenlerin kalplerine korku salacağız. Onların barınma yerleri ateştir. Zalimlerin konaklama yeri ne kötüdür. (Al-i İmran, 151)

Aslında tüm bunlar Allah'ın Kuran'da bize detayları ile bildirdiği inkarcı karakterinin ve inkar eden toplumun özellikleridir. Bunu haber veren bir ayette şöyle buyrulmaktadır:

Onlar, iyice korunmuş şehirlerde veya duvar arkasında olmaksızın sizinle toplu bir halde savaşmazlar. Kendi aralarındaki çarpışmaları ise pek şiddetlidir. Sen onları birlik sanırsın, oysa kalpleri paramparçadır. Bu, şüphesiz onların akletmeyen bir kavim olmaları dolayısıyla böyledir. (Haşr Suresi, 14)

Aslında menfaate dayalı dayanışma anlayışı, klanın sahip olduğu Darwinist ideoloji ile de birebir örtüşmektedir. Darwinist dogmaya göre de, sözde "doğanın bir kanunu" olarak canlılar birbirleri ile ancak çıkarlarına uygun olduğunda yardımlaşırlar. Bunun dışında ayakta kalabilmek için sürekli birbirleri ile mücadele halinde olmaları gerektiğine inanırlar ve bu mücadelede her yolu meşru görürler.

Dünyadayken bu halde olan klan dayanışması, ahiret gününde ise tam anlamı ile çökecektir. Klan üyeleri o gün birbirleri ile dayanışmaya güç yetiremezler, yaşamları boyunca inkarcılıkta birlik olanlar ve iyiler aleyhine ittifaklar kuran bu kişiler ahiret gününde asıl gerçek ile yüzyüze geleceklerdir. Bugün onlar Allah'ın kendilerine vereceği karşılığa teslim olmuşlardır. Allah, bu durumu şöyle haber vermiştir:

(Onlara seslenilir:) "Ne oluyor size, birbirinizle (dünyada olduğu gibi) yardımlaşmıyorsunuz?" Hayır, bugün onlar teslim olmuşlardır. Kimi kimine yönelmiş olarak birbirlerine soruyorlar: "Gerçekten sizler bize sağdan (sağ duyudan ve haktan) yana gelip yanaşıyordunuz." derler. (Diğerleri de:) "Hayır" derler. "Zaten sizler mümin kimseler değildiniz. Bizim üzerinizde zorlayıcı hiçbir gücümüz yoktu; hayır siz (kendiniz) azgın bir kavimdiniz. Böylece Rabbimiz'in sözü (yıkım ve azab va'di) üzerimize hak oldu. Şüphesiz, (azabı) tadıcılarız. Evet, sizi azdırdık, çünkü biz de azgın kimselerdik." Artık o gün onlar azabda ortaktırlar. (Saffat Suresi, 25-33)

Tüm bu bilgiler bize açık bir gerçeği göstermektedir: Bu  dayanışmanın kökeninde her insanın bilinç altında yer alan kendi nefsini koruma içgüdüsü vardır. Kişilerin kendilerini koruma güdüleri, yapılan kirli işlerin büyüklüğü ile doğru orantılıdır. Bu yüzden savunmaları da çoğu zaman saldırganca olur. Bu savunmalar, rakipleri hakkında yalan ve iftiralarla dolu karalama kampanyalarına da dönüşebilir.

Klan Üyelerinin İçinde Yaşadıkları Daimi Korku

Gözleri 'korkudan ve dehşetten düşük', kendilerini de zillet sarıp-kuşatmış. Oysa onlar, (daha önce) sapasağlam iken secdeye davet edilirlerdi. Artık bu sözü yalan sayanı sen Bana bırak. Biz onları, bilmeyecekleri bir yönden derece derece (azaba) yaklaştıracağız. (Kalem Suresi, 43-44)

Kara klanın en karakteristik özelliklerinden birisi de, üyelerinin sürekli korku içinde yaşamasıdır. Daha önceki bölümlerde, klan üyelerinin deşifre olmaktan, hayat tarzlarının değişmesinden (yani ahlaksızlık yapamayacak olmaktan), menfaatlerinin zedelenmesi ihtimalinden çok korktuklarını belirtmiştik. Klan mensuplarının her gelişmenin kendi aleyhlerine olabileceğini düşünmeleri, her an yaptıkları ahlaka aykırı davranışların ve işledikleri suçların deşifre olması ihtimali ile yaşamaları, şizofrenik bir ruha sahip olmalarına neden olur. Klan üyelerinin bu ruh hallerini daha iyi anlayabilmek için söz konusu korkularını şu maddeler altında toparlayabiliriz:

1. Kara klan üyelerinin en bilinen korkularından birisi klan içindeki yerini kaybetmek ve yalnız kalmaktır. Çünkü yalnız kalmak demek, toplu olarak elde edilen menfaatlerden artık pay alamamak demektir. Üstelik yalnız kalan bir klan üyesi varlığını devam ettiremez. Klanın desteğini ve korumasını kaybetmiştir, bu da kısa sürede yaptıklarının açığa çıkacağı, ezilip yok olmaya başlayacağı anlamına gelir. Bu nedenle klan üyelerinin her biri yalnız kalmamak için elinden geleni yapar. Yalnız kalmaktansa diğer klan üyelerinin her türlü ahlaksızlığına, suçuna ve çirkinliğine ortak olmayı, bunları var gücüyle savunmayı tercih eder. Zaten bu suç ortaklığı nedeni ile klan üyeleri birbirlerine mahkum olduklarını düşünürler.

2. Önemli klan korkularından bir diğeri ise, daha önce de sık sık vurguladığımız gibi, menfaat kaybetme korkusudur. Kara klanda dini inanç olmadığı için, hayatın tek amacı dünyevi değerlerdir. Güçlü bir makam ve mevkiye sahip olmak, geniş maddi imkanlar elde etmek klan üyeleri için herşeyden daha önemlidir. Bu insanlar için sabır, fedakarlık, sadakat, güzel ahlak bir anlam taşımaz. İnsanlara da ahlaklarına göre değil, maddi varlıklarına göre değer verirler. Dünyanın en ahlaksız insanlarına karşı dahi, eğer bu insanlar zengin ve güçlüyse üstelik kendilerine de çeşitli imkanlar sağlayacaklarsa, büyük saygı gösterirler. Öte yandan dürüst ve namuslu olduğuna emin oldukları bir kişiye, eğer yeterince güç ve imkan sahibi olmadığını veya kendilerine çıkar sağlamadığını düşünüyorlarsa, hem değer vermez hem de gerektiğinde ona karşı çok acımasız olabilirler. Bu, onların ahiretin varlığına iman etmemeleri, herşeyin yalnızca bu dünyadan ibaret olduğunu sanmaları nedeniyledir. Kendi sapkın anlayışlarına göre, "eğer yaşam sadece bu dünyadan ibaretse, o zaman bu hayatın tüm imkanlarından sonuna kadar faydalanmaları" gerekir.

Bu zihniyetteki insanların dünya hayatına olan bağlılıkları ve nasıl büyük bir yanılgı içinde oldukları ayetlerde şöyle haber verilmiştir:

Onlar, dünya hayatını ahirete tercih ederler. Allah'ın yolundan alıkoyarlar ve onu çarpıtmak isterler (veya onda çarpıklık ararlar). İşte onlar, uzak bir sapıklık içindedirler. (İbrahim Suresi, 3)

Bu dünya hayatı, yalnızca bir oyun ve '(eğlence türünden) tutkulu bir oyalanmadır'. Gerçekten ahiret yurdu ise, asıl hayat odur. Bir bilselerdi. (Ankebut Suresi, 64)

David Roberts, Sina Dağı'na çıkış, Alber Müzesi, Londra

Onlar: "Evet" derler. "Bize gerçekten bir uyarıcı geldi. Fakat biz yalanladık ve: “Allah hiçbir şey indirmedi, siz yalnızca büyük bir sapmışlık içindesiniz, dedik." (Mülk Suresi, 9)

3. Gizlilik ve ketumiyet, klanın en önemli prensiplerinden biridir. Herkes birbirinin suçunu, ahlaksızlığını saklamakla kendisini sorumlu hisseder. Başkasını korumak aslında kişinin kendisini koruması demektir. Bu yüzden kendi yaptıklarının açığa çıkmaması için gösterilen çabanın aynısı diğer klan üyeleri için de gösterilir. Bu da, klan üyelerinin en ciddi korkularından birisinin kendi ahlaksızlıklarının açığa çıkması olduğunu gösterir. Kendi suçlarının afişe olması düşüncesi bile onları tedirgin etmeye yeter. Bu, onlar için en büyük kabustur. Çünkü klan üyeleri toplum içinde kendilerini itibarlı ve saygın kişiler olarak göstermek ister, bu şekilde toplum içinde kabul görebileceklerini bilirler. Kara klanın her bir üyesi her   türlü sahtekarlığı, yalanı, aldatmacayı uyguladığı halde, kendisini masum ve mazlum göstermeyi hedefler. Bu masum imajının zarar görmesinin, menfaatleri açısından çok tehlikeli olacağının farkındadır.

4. Elbette kara klan için tüm bu korkuların ötesinde, sahip olduğu herşeyi temelden kaybedeceği bir sosyal değişim korkusu vardır. Bu, tüm korkulardan daha ağır basar. Klanın korku duyduğu en önemli değişiklik; ahlaksızlıkları, haksızlıkları, adaletsizleri tamamen ortadan kaldıracak olan din ahlakının topluma hakim olmasıdır. Böyle bir değişiklik olması, klanın bir daha hiçbir şekilde faaliyet gösterememesi anlamına gelir. Bu gerçek tarih boyunca var olmuş tüm kara klanlar için geçerlidir. Geçmişte de, kara klanın samimi dindarlardan ve din ahlakını yaymak için çaba gösteren müminlerden son derece tedirgin olmasının ve hatta korkmasının temelinde de bu vardır. Bir ayette şöyle buyrulur:

Herhalde içlerinde 'dehşet ve yılgınlık uyandırma bakımından' siz, Allah'tan daha çetinsiniz. Bu, şüphesiz onların 'derin bir kavrayışa sahip olmamaları' dolayısıyla böyledir. (Haşr Suresi, 13)

Ayette de açıkça bildirildiği gibi, Allah'ın dinine karşı savaş açmış durumdaki insanlar, samimi müminlerden, diğer bir deyişle iman edenlerin din dışı sistemlere karşı yürüttükleri fikri mücadeleden, çok korkarlar. Oysa Kendisi'nden korkulması gereken tek varlık Allah'tır. Klanın mensupları, Allah'tan, O'nun makamından ve ahiret gününde verecekleri hesaptan değil, içinde bulundukları derin gaflet ve cehalet nedeniyle müminler tarafından ideolojilerinin yok edilmesinden korku duyarlar.

5. Tüm bunların yanında klan üyelerine dehşet salan başka bir korku daha vardır: 'Klanın otoritesi' Kara klan için insan sayısı önemli bir güçtür. Klan, sayısını sürekli artırmak ister. Ne kadar çok insan gücüne sahip olursa, klanın yaptığı propagandanın çapı o kadar geniş olacaktır. Herhangi bir tehlike durumunda da, bu bireylerin her biri klan için faaliyet gösterebilecek, muhalif sesler kolaylıkla bastırılabilecek dolayısıyla da klan kendini daha rahat koruyabilecektir. Bu yüzdendir ki, herhangi bir kişi klanın düzenine en ufak bir şekilde bile karışmış olsa, klan bu kişiyi hızla içine çeker ve bir daha da kendisinden ayrılmasına müsaade etmez.

Kim izzeti istiyorsa, artık bütün izzet Allah'ındır. Güzel söz O'na yükselir, salih amel de onu yükseltir. Kötülükleri tasarlayıp düzenleyenler ise; onlar için şiddetli bir azap vardır. Onların tasarladıkları 'boşa çıkıp bozulur'. (Fatır Suresi, 10) Rablerini inkar edenlerin durumu şudur: Onların yaptıkları, fırtınalı bir günde rüzgarın şiddetle savurduğu bir kül gibidir. Kazandıklarından hiçbir şeye güç yetiremezler. İşte uzak bir sapıklık (içinde olmak) budur. (İbrahim Suresi, 18)

Kötülükte kurulan ortaklıklarla yapılanan klanın kirli işlerine dahil olan bir kimse, bundan sonra istese de kolay kolay bu sistemden kopamaz. Kara klanın kendine has bir otorite, şiddet ve baskı anlayışı vardır. Klan içinde tıpkı ilkel Afrika kabilelerinde olduğu gibi acımasız kurallar hakimdir. Klanın en acımasız ve saldırgan olduğu durumlardan birisi de, kendi içinden bir kişinin farklı bir yol izlemeye kalkıştığı anlardır. Tek bir kişinin bile klandan ayrı bir yolu seçmek istemesi, kara klanın geleceği için büyük tehlikelere neden olabilir. Bu kişinin her zaman için klanın yapısını itiraf ve deşifre etme ihtimali vardır. Bu nedenle böyle bir girişimde bulunan kişi kara klan tarafından çok zor durumda bırakılır.

İzlediğiniz haberlerde, çeşitli dünya ülkelerinde, şahit olduğu çirkinlikleri itiraf etmeye ve klanın yaptıklarına engel olmaya kalkanların nasıl bir sona uğradıklarını görmüşsünüzdür. Bu örnekler klanı deşifre etmek isteyen kimi insanların, çoğu zaman mahkeme salonlarına geldiklerinde ya da tanıklıklarına ihtiyaç duyulduğunda bundan vazgeçmelerine neden olmaktadır. Pek çok ülkede uygulanan "tanık koruma programları" dahi söz konusu kişilerin cesur davranmalarına yeterli olmamaktadır. Elbette, Allah korkusu olmayan ve Allah'a tevekkül etmenin sırrını bilmeyen, dünya hayatına bağlı bir kişi böyle bir cesaret gösteremez.

Kara Klanın Liderleri ve Onlara Tabi Olanlar

Kitabın önceki bölümlerinde klan içinde hiyerarşik bir yapının söz konusu olduğuna değinmiştik. Bu yapı içinde bazı kimseler dejenerasyonda ve ahlaksızlıkta öncülük yaparken, bazı kişiler de -bunların varlıklı ve güçlü gözükmelerinin etkisinde kalarak- körükörüne bu kişilerin yolunu izlerler. İnsanların bir kısmının klanın istediği gibi din ahlakından uzak yaşıyor olmaları, klanın kirli dayanışmasının güçlü bir imaj vermesi, bu kişileri yanıltan en önemli unsurlardandır. Kendilerince güçlü gördükleri insandan yana olmak, bu kişilerin özelliğidir. Bu çarpık mantığa göre 'haklı olan güçlü değildir, güçlü olan haklıdır.' Dolayısıyla da, güçlü olduğuna inanılan kişi haksızlık da yapsa, adaletsiz de olsa, hatta pek çok suç da işlese tüm bunlar göz ardı edilir. Hiç layık olmadığı halde bu kişi hep hayranlıkla anılır. Her koşul altında savunulur. Hatta bu kişiye kayıtsız şartsız uyulur. Totaliter rejimlerde lidere duyulan bağlılık aslında bu psikolojinin önemli örneklerindendir. Totaliter toplumda yaşayan herkes kendisini yöneten diktatörün zalim ve acımasız olduğunu vicdanen bilir, tutarsızlıklarına ve dengesizliklerine şahit olur, ancak her türlü güce sahip gibi görünen bu lidere hiçbir zaman karşı gelmez. Kitle psikolojisi yüzünden insanların büyük çoğunluğu bu sistemin bir parçası olur.

Francesco Lavagna, Natürmort, 18. yüzyıl Allah'ın Karun'a verdiği zenginliğin hepsi bu dünya hayatının geçici bir süsüdür. Asıl olan hayat ise ahirettedir.

Bu durumun en çarpıcı örneklerinden biri Kuran'da bildirilen Firavun kıssasıdır. Tarihin en kanlı diktatörlerinden biri olan Firavun'un sahip olduğu güç ve imkanların etkisi altında kalan pek çok insan, doğru ve hak olduğunu bildikleri halde Hz. Musa'ya tabi olmamış ve hak dinden yüz çevirmiştir. Bu insanların hak dine uymamalarının temelinde, kendi akıllarınca Firavun'u -maddi imkanları ve iktidarı nedeniyle- herşeye güç yetiren bir insan gibi görüp ona karşı korku dolu bir hayranlık duymaları vardır. Allah ayetinde, Firavun ve çevresinden çekinerek, Hz. Musa'ya çok az sayıda kişinin uyduğunu şöyle haber vermiştir:

Sonunda Musa'ya kendi kavminin bir zürriyetinden (gençlerinden) başka -Firavun ve önde gelen çevresinin kendilerini belalara çarptırmaları korkusuyla- iman eden olmadı. Çünkü Firavun, gerçekten yeryüzünde büyüklenen bir zorba ve gerçekten ölçüyü taşıranlardandı. (Yunus Suresi, 83)

Kara klana tabi olanlar da, klanın liderlerinin hiçbir zaman yıkılmayacakları, hiçbir zaman yenilmeyecekleri, her türlü   zorluğun üstesinden gelebilecekleri yanılgısına kapılırlar. Bu nedenle de kendilerince en 'mantıklı' seçimin klana tabi olmak olduğuna inanırlar. Sözde 'kurnazca' davranır ve geleceklerini 'garantiye' alırlar. Oysa bu çok büyük bir yanılgıdır. Asıl gücün sahibi Allah'tır ve Allah'ın yardımı her zaman için Kendisi'ne uyan müminler iledir. Allah Kuran'da şöyle bildirmiştir:

Onlar, müminleri bırakıp kafirleri dostlar (veliler) edinirler. 'Kuvvet ve onuru (izzeti)' onların yanında mı arıyorlar? Şüphesiz, 'bütün kuvvet ve onur,' Allah'ındır. (Nisa Suresi, 139)

Bu insanların unuttuğu ve göz ardı ettiği çok önemli gerçekler vardır. Herşeyden önce kendilerine sığınıp, gücü yanlarında aradıkları kişiler de Allah'ın yarattığı aciz kullardır.      Allah dilemedikçe ne bir mala, ne zenginliğe, ne makama ne de güce sahip olabilirler. Onlara verilen mal ve zenginlik yalnızca bu dünya hayatının geçici bir süsüdür ve yok olmaya mahkumdur. İnsanlara verilen her türlü maddi varlık o insanlar için birer denemedir. İnkarcılara verilen imkanların sırrı ve hikmeti ise bir Kuran ayetinde şu şekilde bildirilir:

Şu halde onların malları ve çocukları seni imrendirmesin; Allah bunlarla ancak onları dünya hayatında azablandırmak ve canlarının inkar içindeyken zorlukla çıkmasını ister. (Tevbe Suresi, 55)

Douglos Morison, "Akşam Yemeği Odası", 1847 Size verilen herhangi bir şey, dünya hayatının metaı (kısa süreli faydalanması)dır. Allah Katında olan ise, daha hayırlı ve daha süreklidir. (Bu da) iman edip Rablerine tevekkül edenler içindir. (Şura Suresi, 36)

Ayette bildirildiği gibi, inkar edenlerin sahip oldukları geçici imkanlar onlar için dünyada ve ahirette bir azap vesilesidir. Bunun farkına varamayanlar ise, malın ve imkanların büyüsüne kapılarak, bu kişilerin kötü ahlakını ve Allah Katındaki durumlarını düşünmeden, akılsızca onlara hayranlık beslerler.

İnsanların, tüm malın ve mülkün Allah'a ait olduğunu unutarak, zenginliğe karşı duydukları hayranlığa Kuran'da bildirilen Karun kıssasında dikkat çekilmiştir. Allah Karun'a çok büyük bir mal varlığı vermiştir. Karun ise Allah'ın verdiği bu nimetler karşısında Allah'a yönelip şükredeceğine şımarıklığa kapılmış, büyüklenmiş ve çirkin bir ahlak sergilemiştir. Karun'un bu kötü ahlakına rağmen, onunla aynı toplumda yaşayan kişilerin bir kısmı Karun'a hayranlık beslemekten kendilerini alıkoyamamışlardır:

Böylelikle kendi ihtişamlı-süsü içinde kavminin karşısına çıktı. Dünya hayatını istemekte olanlar: "Ah keşke, Karun'a verilenin bir benzeri bizim de olsaydı. Gerçekten o, büyük bir pay sahibidir" dediler. (Kasas Suresi, 79)

İman edenler ise, malın asıl sahibinin Allah olduğunun bilincinde oldukları için, Karun'un zenginliğinin cazibesine hiçbir zaman kapılmamışlardır. Allah, Karun'a verdiği nimetleri geri aldığında ise, yalnızca malı nedeniyle Karun'a hayranlık duyup bağlananlar ne kadar büyük bir hata içinde olduklarının farkına varmışlardır:

Sonunda onu da, konağını da yerin dibine geçirdik. Böylece Allah'a karşı ona yardım edecek bir topluluğu olmadı. Ve o, kendi kendine yardım edebileceklerden de değildi. Dün, onun yerinde olmayı dileyenler, sabahladıklarında: "Vay, demek ki Allah, kullarından dilediğinin rızkını genişletip-yaymakta ve kısıp-daraltmaktadır. Eğer Allah, bize lütfetmiş olmasaydı, bizi de şüphesiz batırırdı. Vay, demek gerçekten inkar edenler felah bulamaz" demeye başladılar. (Kasas Suresi, 81-82)

Kara klanın üyeleri de tıpkı Karun'un geçici imkanlarının etkisine kapılanlar gibi, klanın varlığının onları her zaman koruyacağını sanırlar.

Dünyada kurdukları çıkar ilişkilerinin ve bağlantıların, şartlar ne olursa olsun devam edeceğine inanırlar. Oysa klan üyeleri dünya hayatında birbirlerini destekleseler bile, ahiret gününde asla birbirlerine yardım etmeye güç yetiremeyeceklerdir. Ahiret gününde herkes, ilk yaratılışta olduğu gibi, tek başına ve yapayalnız Rabbimiz'in huzuruna çıkacak ve dünyada yaptığı herşeyin hesabını verecektir. Allah elçileri aracılığı ile insanlara yalnızca Kendisi'nden korkup sakınmalarını ve elçilere itaat etmelerini emretmiştir. Yeryüzünde kötülük ve bozgunculuğu örgütleyenlere uymamak Allah'ın tüm insanlara emridir. Kuran'da bildirilen Hz. Salih'in kavmine tebliği şöyledir:

Artık Allah'tan sakının ve bana itaat edin. Ve ölçüsüzce davrananların emrine itaat etmeyin. Ki onlar, yeryüzünde bozgunculuk çıkarıyor ve dirlik-düzenlik kurmuyorlar (ıslah etmiyorlar). (Şuara Suresi, 150-152)

Bununla birlikte ayetlerde, bozguncuların ahiret gününde birbirleri ile büyük bir çekişme içinde oldukları da bildirilmiştir. Dünya hayatı boyunca birbirlerine destek oluyormuş gibi görünen inkarcılar, büyük azabı gördükleri vakit birbirlerini suçlayacaklardır. Ahiret günü klanın kirli dayanışmasının açıkça son bulduğu zamandır. Allah, bu insanların o gün içine düşecekleri durumu ayetlerde bize şöyle bildirmiştir:

İnkar edenler dedi ki: "Biz kesin olarak, ne bu Kur'an'a inanırız, ne ondan önceki (indirile)ne." Sen o zulmedenleri, Rableri huzurunda tutuklanmış olarak görsen; sözü (suçlamaları) birbirlerine karşı evirip-çevirir (birbirlerine yöneltirler). Za'fa uğratılan (müstaz'af)lar, büyüklük taslayanlara derler ki: "Eğer sizler olmasaydınız, gerçekten bizler mümin (kimse)ler olurduk." Büyüklük taslayanlar, za'fa uğratılan (müstaz'af)lara dediler ki: "Size hidayet geldikten sonra, sizi biz mi ondan alıkoyduk? Hayır, siz (zaten) suçlu-günahkarlardınız." Za'fa uğratılanlar da büyüklük taslayanlara: "Hayır, siz gece ve gündüz hileli düzenler (kurup) bizim Allah'ı inkar etmemizi ve O'na eşler koşmamızı bize emrediyordunuz" dediler. Azabı gördüklerinde pişmanlıklarını saklarlar; Biz de inkar edenlerin boyunlarına halkalar geçirdik. Onlar, yaptıklarından başkasıyla mı cezalandırılacaklardı? Biz hangi ülkeye bir uyarıcı gönderdikse, mutlaka oranın 'refah içinde şımaran önde gelenleri': "Gerçekten biz, sizin kendisiyle gönderildiğiniz şeyi tanımıyoruz" demişlerdir. Ve: "Biz mallar ve evlatlar bakımından daha çoğunluktayız ve bir azaba uğratılacak da değiliz"de demişlerdir. (Sebe Suresi, 31-35)

Andolsun, sizi ilk defa yarattığımız gibi (bugün de) 'teker teker, yapayalnız ve yalın (bir tarzda)' Biz'e geldiniz ve size lütfettiklerimizi arkanızda bıraktınız. İçinizden, gerçekten ortaklar olduklarını sandığınız şefaatçilerinizi şimdi yanınızda görmüyoruz. Andolsun, aranızdaki (bağlar) parçalanıp-koparılmıştır ve haklarında zanlar besledikleriniz sizlerden uzaklaşmıştır. (Enam Suresi, 94)

O gün artık kara klanın mensuplarının birbirlerine, "... Keşke benimle senin aranda iki doğu (doğu ile batı) uzaklığı olsaydı. Meğer ne kötü yakın-dost(muşsun sen)" (Zuhruf Suresi, 38) diyecekleri bir gündür. Ancak artık bu pişmanlıklar için çok geçtir. Dünya hayatında kendilerine defalarca bugünle karşılaşacakları hatırlatıldığı zaman, bu uyarıları dinlemeyen, kendilerinin iyiliği için çalışan kişilerin aleyhinde tuzaklar kuran ve kötülükte iş birliği yapan kişiler için Rabbimiz'in Katında acı bir azap vardır:

Michele Marieschi, Venedik, Akademi Galerisi

Medyen halkı da (peygamberlerini yalanlamıştı). Musa da yalanlanmıştı. Böylelikle Ben, o inkar edenlere bir süre tanıdım, sonra onları yakalayıverdim. Nasılmış Benim (herşeyi alt üst edip kökten değiştiren) inkılabım (veya inkarım). (Halkı) Zulmediyorken yıkıma uğrattığımız nice ülkeler vardır ki, şimdi onların altları üstlerine gelmiş ıpıssız durmakta, kullanılamaz durumdaki kuyuları (terk edilmiş bulunmakta), yüksek sarayları (çın çın ötmektedir). (Hac Suresi, 44-45)

Ateşin içinde, iddialar öne sürüp karşılıklı tartışırlarken zayıf olanlar, büyüklenen (müstekbir)lere derler ki: "Gerçekten biz, size uymuş (teb'anız) olan kimselerdik. Şimdi siz, ateşten bir parçasını olsun, bizden uzaklaştırabilir misiniz? Büyüklenen (müstekbir)ler derler ki: "Biz hepimiz (ateşin) içindeyiz; gerçekten Allah, kullar arasında hüküm verdi (artık)." (Mümin Suresi, 47-48)

Taşkınlık edip-azanlar için son bir varış yeridir. Bütün zamanlar boyunca içinde kalacaklardır. Orada ne serinlik tadacaklar, ne bir içecek. Kaynar sudan ve irinden başka. (İşlediklerine) Uygun olan bir ceza olarak, Doğrusu onlar, hesaba çekileceklerini ummuyorlardı. Bizim ayetlerimizi yalanlayabildikleri kadar yalanlıyorlardı. Oysa Biz, herşeyi yazıp saymışızdır. (Nebe Suresi, 22-29) “Sizi şu cehenneme sürükleyip-iten nedir?” Onlar: “Biz namaz kılanlardan değildik” dediler. “Yoksula yedirmezdik. (Batıla ve tutkulara) Dalıp gidenlerle biz de dalar giderdik. Din (hesap ve ceza) gününü yalan sayıyorduk. Sonunda yakin (kesin bir gerçek olan ölüm) gelip bize çattı.” (Müdessir Suresi, 42-47)

Kara Klanın Milli Değerlere Olan Düşmanlığı 

Klanın oluşturmak istediği toplum düzeninde yolsuzluk normal karşılanır. Oysa, diğer insanların haklarına tecavüz etmek Allah'ın insanlara haram kıldığı bir davranıştır.

Klan sadece din ahlakına değil aynı zamanda milli değerlere de karşıdır. Klanın bencil ve çıkarcı yapısı nedeniyle, kara klan üyeleri vatan sevgisinden ve millete hizmet duygusundan yoksun insanlardır. Bu insanlar için önemli olan menfaatlerini devam ettirebilecek alt yapının sağlanmış olmasıdır. Bunun için de fuhuşun meşru görüldüğü, uyuşturucu kullanımının yaygınlaştığı, ahlaksızlığın devam edebilmesi için kolaylıkla malzeme bulunabilen bir ortam gereklidir. Kara klan sefalet ve rezalet ortamında hayat sahası bulur. Böyle bir ortamın vatanın ve milletin iyiliğine olmayacağı, bu kişilerin de milletin çıkarını kendi çıkarlarının önünde tutmayacakları açıktır. Refahın artması, zenginliğin yayılması, bilim ve teknolojinin imkanlarından herkesin eşit olarak faydalanabileceği bir yapının oluşması bu örgütün asla işine gelmez. Bu teşkilat toplumun geneline yönelik bir zenginlik oluşmasından rahatsız olur. Ülkenin kalkınmasını, gelir dağılımının düzelmesini, toplumsal huzur ve güvenliğin sağlanmasını istemez. Hatta  sanatın ilerlemesinden de hoşlanmaz. Çünkü o zaman karanlık işleri için kullanacağı insanları bulması zorlaşacaktır. Üstelik klan üyelerinin çarpık zihniyetine göre güçlü olması gereken sadece kendi lideridir. Sistemlerinin devam edebilmesi için gücün, liderlerinin elinde olması gereklidir ve bu onlar için yeterlidir.

Kara klanın kontrolünün güçlü olduğu ülkelerde bu durum açıkça gözlenebilir. Başta bazı Latin Amerika ve Afrika ülkeleri olmak üzere, üçüncü dünya ülkelerinin büyük çoğunluğunda, bu ülkelerin gelişmesi ve kalkınması için pek çok doğal kaynak olmasına rağmen, sefaletin ve yokluğun hakim olması oldukça dikkat çekicidir. Söz konusu ülkelerin genel özelliği, ülke ekonomisi, bir avuç varlıklı insan tarafından kontrol edilip sömürülürken, halkın büyük çoğunluğunun açlık ve yokluk içinde yaşamasıdır. Bu yolsuzluğun en büyük nedeni, ülkeye hakim olanların üretmek yerine sömürmeyi tercih etmeleri, ülke ekonomisini bir tür yolsuzluk ekonomisi haline getirmeleridir. Özellikle dikta rejimleri ile yönetilen Latin Amerika ülkelerinde yolsuzlukla mücadele etmek neredeyse imkansızlaşmıştır. Emniyet görevlileri arasında organize suç örgütleri ile birlikte hareket edenler bulunmakta ve adalet kurumlarındaki insanların çoğunluğu bu şebekeler adına çalışmaktadır. Geriye kalanlar da suç örgütlerinden korkmaktadır. Bu ülkelerde dikta rejimlerinin halka karşı uyguladığı zulme karşı çıkan Katolik Kilisesi, başlıca hedef haline gelmiş, pek çok ülkede rahipler ve din adamları "ölüm mangaları" tarafından katledilmiştir.

Klan, acımasızca halkın sömürülmesinde bir sakınca görmez. Dünyanın pek çok ülkesinde, sefaletin ve yokluğun hakim olması da klanın bencil ve çıkarcı yapısının neticelerinden biridir.

Afrika ülkelerinin çoğunluğunda da, hırsızlık ve cinayet çok yaygındır. İnsanlar hava karardıktan sonra sokağa çıkamamakta, zenginler evlerini özel koruma görevlileriyle korumaktadırlar. Ayrıca bu ülkelerde başta AIDS olmak üzere, pek çok bulaşıcı hastalık çok yaygındır. Faili meçhul cinayetlerin sıkça işlendiği, endişe, tedirginlik ve korkunun hakim olduğu, adaletten ve hukuktan bahsetmenin mümkün olmadığı, fuhuşun ve uyuşturucu ticaretinin en önemli gelir kaynakları arasında sayıldığı bu ülkelerin içine düştükleri durumdan bir türlü kurtulamamalarının önemli bir sebebi, ülkelerinde egemen olan kara klanın faaliyetleridir. Bu ülkelere egemen olan klan üyeleri, uluslararası yardım kuruluşlarının açlıktan ölme sınırındaki insanlara gönderdikleri yardımlara dahi el koymakta ve bunları fakir halka para karşılığında satmaktadırlar. Ülkelerindeki milyonlarca insanın aç ve sefil kalması, bu vicdansız insanlar için son derece avantajlı bir "geçim kaynağı" durumundadır. 

İşte bunlar, hidayete karşılık sapıklığı satın almışlardır; fakat bu alış-verişleri bir yarar sağlamamış; hidayeti de bulmamışlardır. (Bakara Suresi, 16)
Uyuşturucu kullanımı klanın önemli gelir kaynaklarından biridir. Bu nedenle klan üyeleri uyuşturucu kullanımının yaygınlaşması için gizli veya açık faaliyette bulunur, mümkün olduğunca çok genci tuzaklarına düşürmeye çalışırlar. Kimi Avrupa ülkelerinde zaman zaman gündeme gelen, 'uyuşturucu kullanımının serbest bırakılması' yönündeki girişimler de bu çalışmaların örneklerindendir.

Bununla birlikte söz konusu klanın üyeleri, halkın önüne çıktıklarında ülkelerinin menfaatini gözettiklerini iddia eder, asıl amaçlarının ülkelerini gelişmiş ülkelerin medeniyet seviyesine yükseltmek olduğunu söylerler. Halbuki medeniyete ulaşmayı hedeflediklerini söylediklerinde de asıl özendikleri, gelişmiş ülkelerin demokrasisi, sanayisi, bilimi değil din ahlakından uzak kültür yapısı ve dejenere olmuş toplum modelidir. Göstermelik olarak yüksek bilim ve teknoloji seviyesinden, insan haklarına ve temel özgürlüklere saygılı yönetim anlayışından bahsetseler bile, asıl oluşturmak istedikleri zinanın serbest olduğu, evlilik dışı ilişkilerin yaşandığı, uyuşturucu kullanımının özgür bırakılıp uyuşturucunun devlet tarafından sağlandığı, aileye bağlılık ve saygı anlayışının tamamen ortadan kalktığı bir toplumdur.

Batı dünyasında kara klan, vatan ve millet gibi kavramları çoğunlukla eleştirir ve bu kavramlara değer verenleri de küçük görür. Bunun nedeni, kara klanın inandığı Sosyal Darwinist ahlakın, bencil bir bireysellik gerektirmesi ve bunun da vatan ve millet sevgisi gibi özveri gerektiren kavramlara aykırı düşmesidir.

Hayır, Biz hakkı batılın üstüne fırlatırız, o da onun beynini darmadağın eder. Bir de bakarsın ki, o, yok olup gitmiştir… (Enbiya Suresi, 18) Göklerin ve yerin mülkü Allah'ındır. Kıyamet-saatinin kopacağı gün, (işte) o gün, batılda olanlar hüsrana uğrayacaklardır. (Casiye Suresi, 27)