1. سوگند به آفتاب و روشنى‌اش به هنگام چاشت،

2. و سوگند به ماه چون از پى آن برآيد،

3. و سوگند به روز چون گيتى را روشن كند،

4. و سوگند به شب چون فرو پوشدش،

5. و سوگند به آسمان و آن كه آن را بر آورده،

6. و سوگند به زمين و آن كه آن را بگسترده،

7. و سوگند به نفس و آن كه نيكويش بيافريده -

8. سپس بديها و پرهيزگاريهايش را به او الهام كرده -

9. كه: هر كه در پاكى آن كوشيد رستگار شد،

10. و هر كه در پليدى‌اش فرو پوشيد نوميد گرديد.

11. قوم ثمود از روى سركشى تكذيب كردند.

12. آنگاه كه شقى ترينشان برخاست.

13. پيامبر خدا به آنها گفت كه ماده‌شتر خدا را با آبشخورش واگذاريد.

14. تكذيبش كردند و شتر را پى كردند. پس پروردگارشان به سبب گناهشان بر سرشان عذاب آورد و با خاك يكسان ساخت.

15. و او از سرانجام آن بيمناك نشد.