1. نام پروردگار بزرگ خويش را به پاكى ياد كن:
2. آن كه آفريد و درستاندام آفريد.
3. و آن كه اندازه معين كرد. سپس راه نمود.
4. و آن كه چراگاهها را رويانيد،
5. سپس خشك و سياه گردانيد.
6. زودا كه براى تو بخوانيم، مباد كه فراموش كنى.
7. مگر آنچه خدا بخواهد. اوست كه آشكارا و نهان را مىداند.
8. و تو را به كيش آسان توفيق دهيم.
9. اگر پند دادنت سود كند، پند ده.
10. آن كه مىترسد، پند مىپذيرد.
11. و بدبخت از آن دورى مىگزيند:
12. آن كه به آتش بزرگ جهنم درافتد،
13. و در آنجا نه بميرد و نه زنده باشد.
14. هر آينه پاكان رستگار شدند؛
15. آنان كه نام پروردگار خود را بر زبان آوردند و نماز گزاردند.
16. آرى، شما زندگى اين جهان را بر مىگزينيد،
17. حال آنكه آخرت بهتر و پايندهتر است.
18. اين سخن در صحيفههاى نخستين است:
19. صحيفههاى ابراهيم و موسى.