1. واى بر كمفروشان.
2. آنان كه چون از مردم كيل مىستانند آن را پُر مىكنند؛
3. و چون براى مردم مىپيمايند يا مىكشند از آن مىكاهند.
4. آيا اينان نمىدانند كه زنده مىشوند.
5. در آن روز بزرگ؟
6. روزى كه مردم به پيشگاه پروردگار جهانيان مىايستند.
7. آگاه باشيد كه اعمال بدكاران مكتوب در سِجّين است.
8. تو چه مىدانى كه سجين چيست؟
9. كتابى است نوشته.
10. در آن روز واى بر تكذيبكنندگان:
11. آنان كه روز جزا را دروغ انگاشتند.
12. و آن روز را جز متجاوزى گناهكار دروغ نينگارد.
13. چون آيات ما بر او خوانده شد، گفت: افسانههاى پيشينيان است.
14. حقا، كه كارهايى كه كرده بودند بر دلهاشان مسلط شده است.
15. حقا، كه در آن روز از پروردگارشان محجوب باشند.
16. پس ايشان به جهنم درآيند.
17. و آنها را گويند: اين است آنچه دروغش مىشمرديد.
18. حقا، كه اعمال نيكان در عِلّيّين مكتوب است.
19. و تو چه مىدانى كه عِلّيّين چيست؟
20. كتابى است نوشته،
21. كه مقربان خدا در آن مىنگرند.
22. هر آينه نيكان در نعمتند،
23. بر تختها نشسته و نظاره مىكنند.
24. بر چهرههاشان طراوت نعمت را بشناسى.
25. از شرابى خالص كه بر سر آن مُهر نهادهاند سيراب مىشوند.
26. مُهر آن از مشك است و پيشدستىكنندگان در آن بر يكديگر پيشدستى مىكنند.
27. آميزه آن تَسنيم است.
28. چشمهاى است كه مقربان خدا از آن مىآشامند.
29. گناهكاران به مؤمنان مىخنديدند.
30. و چون بر آنها مىگذشتند، به چشم و ابرو اشاره مىكردند.
31. و چون نزد كسانشان بازمىگشتند، شادمانه بازمىگشتند.
32. و چون آنان را مىديدند، مىگفتند كه اينان گمراهند.
33. و حال آنكه آنان را به مواظبت اعمال مؤمنان نفرستاده بودند.
34. و امروز مؤمنان به كافران مىخندند.
35. بر تختها تكيه زدهاند و مىنگرند.
36. آيا كافران برابر اعمالشان پاداش يافتهاند؟