1. سوگند به فرشتگانى كه جانها را به قوت مى‌گيرند،

2. و سوگند به فرشتگانى كه جانها را به آسانى مى‌گيرند،

3. و سوگند به فرشتگانى كه شناورند،

4. و سوگند به فرشتگانى كه بر ديوان پيشى مى‌گيرند،

5. و سوگند به آنها كه تدبير كارها مى‌كنند،

6. كه آن روز كه نخستين نفخه قيامت زمين را بلرزاند،

7. و نفخه دوم از پس آن بيايد،

8. در آن روز دلهايى در هراس باشند،

9. و نشان خشوع در ديدگان نمايان.

10. مى‌گويند: آيا ما به حالت نخستين بازمى‌گرديم،

11. آنگاه كه استخوانهايى پوسيده بوديم؟

12. گويند: اين بازگشت ما بازگشتى است زيان‌آور.

13. جز اين نيست كه تنها يك بانگ برمى‌آيد،

14. و آنها خود را در آن صحرا خواهند يافت.

15. آيا داستان موسى به تو رسيده است؟

16. آنگاه كه پروردگارش او را در وادى مقدس طوى ندا داد:

17. به سوى فرعون برو كه طغيان كرده است.

18. بگو: آيا تو را رغبتى هست كه پاكيزه شوى،

19. و من تو را به پروردگارت راه بنمايم و تو پروا كنى؟

20. پس آن آيت بزرگ را به او نشان داد.

21. و او تكذيب كرد و عصيان ورزيد.

22. سپس پشت كرد و مى‌شتافت.

23. پس همه را گرد كرد و ندا داد،

24. و گفت: من پروردگار برتر شما هستم.

25. خدايش به عذاب آخرت و دنيا گرفتار كرد.

26. در اين عبرتى است براى كسى كه مى‌ترسد.

27. آيا شما به خلقت سخت‌تريد يا اين آسمانى كه او بنا نهاده؟

28. سقفش را برافراشت و بپرداختش،

29. شبش را تاريك كرد و روشنايى‌اش را آشكار ساخت،

30. و پس از آن زمين را بگسترد،

31. و از آن آب بيرون آورد و چراگاه‌ها پديد كرد،

32. و كوه‌ها را استوار گردانيد،

33. براى بهره‌گيرى شما و چارپايانتان.

34. چون آن حادثه بزرگ دررسد،

35. روزى كه آدمى همه اعمال خود را به ياد آورد،

36. و جهنم را به هر كه مى‌بيند نشان دهند؛

37. پس هر كه طغيان كرده،

38. و زندگى اينجهانى را برگزيده،

39. جهنم جايگاه اوست.

40. اما هر كس كه از ايستادن در برابر پروردگارش ترسيده و نفس را از هوى بازداشته،

41. بهشت جايگاه اوست.

42. تو را از قيامت مى‌پرسند كه چه وقت واقع شود.

43. از يادكردن آن تو را چه كار است؟

44. منتهاى آن نزد پروردگار توست.

45. جز اين نيست كه تو كسانى را كه از آن روز بترسند بيم مى‌دهى.

46. چون آن را ببينند، پندارند در اين جهان جز يك شامگاه يا چاشت درنگ نكرده‌اند.