1. از چه چيز مى‌پرسند؟

2. از آن خبر بزرگ،

3. كه در آن اختلاف مى كنند.

4. آرى، به زودى خواهند دانست.

5. باز هم آرى، به زودى خواهند دانست.

6. آيا ما زمين را بسترى نساختيم؟

7. و كوهها را ميخهايى؟

8. و شما را جفت جفت آفريديم.

9. و خوابتان را آسايشتان گردانيديم.

10. و شب را پوششتان قرار داديم.

11. و روز را گاه طلب معيشت.

12. و بر فراز سرتان هفت آسمان استوار بنا كرديم.

13. و چراغى روشن آفريديم.

14. از ابرهاى باران‌زاى آبى فراوان نازل كرديم،

15. تا بدان دانه و نبات برويانيم،

16. و بستانهاى انبوه.

17. هر آينه روز داورى روزى است معين.

18. روزى كه در صور دميده شود و شما فوج‌فوج بياييد.

19. آسمان شكافته شود و هر شكاف درى باشد.

20. و كوه‌ها روان شوند، و سراب گردند.

21. جهنم در انتظار باشد.

22. طاغيان را بازگشتنگاهى است.

23. زمانى دراز در آنجا درنگ كنند.

24. نه خُنكى چشند و نه آب؛

25. جز آب جوشان و خون و چرك.

26. اين كيفرى است برابر كردار.

27. زيرا آنان به روز حساب اميد نداشتند.

28. و آيات ما را به سختى تكذيب مى‌كردند.

29. و ما همه چيز را در كتابى شماره كرده‌ايم.

30. پس بچشيد كه جز به شكنجه شما نخواهيم افزود.

31. پرهيزگاران را جايى است در امان از هر آسيب؛

32. بستانها و تاكستانها،

33. و دخترانى همسال، با پستانهاى برآمده،

34. و جامهاى پر.

35. نه سخن بيهوده شنوند و نه دروغ.

36. و اين پاداشى است كافى، از جانب پروردگارت.

37. پروردگار آسمانها و زمين و آنچه ميان آنهاست. آن خداى رحمان، كه كس را به او ياراى خطاب نباشد.

38. روزى كه روح و فرشتگان به صف مى‌ايستند، و كس سخن نمى‌گويد مگر آنكه خداى رحمان به او رخصت دهد و او سخن به صواب گويد.

39. آن روز روزى است آمدنى. پس هر كه خواهد به سوى پروردگارش بازگردد.

40. ما شما را از عذابى نزديك مى‌ترسانيم: روزى كه آدمى هر چه را پيشاپيش فرستاده است مى‌نگرد و كافر مى‌گويد: اى كاش من خاك مى‌بودم.