1. هرآينه بر انسان مدتى از زمان گذشت و او چيزى در خور ذكر نبود.
2. ما آدمى را از نطفه‌اى آميخته بيافريده‌ايم، تا او را امتحان كنيم. و شنوا و بينايش ساخته‌ايم.
3. راه را به او نشان داده‌ايم. يا سپاسگزار باشد يا ناسپاس.
4. ما براى كافران زنجيرها و غلها و آتش افروخته آماده كرده‌ايم.
5. نيكان از جامهايى مى‌نوشند كه آميخته به كافور است:
6. چشمه‌اى كه بندگان خدا از آن مى‌نوشند و آن را به هر جاى كه خواهند روان مى‌سازند.
7. به نذر وفا مى‌كنند و از روزى كه شر آن همه جا را گرفته است مى‌ترسند.
8. و طعام را در حالى كه خود دوستش دارند به مسكين و يتيم و اسير مى‌خورانند:
9. جز اين نيست كه شما را براى خدا اطعام مى‌كنيم و از شما نه پاداشى مى‌خواهيم نه سپاسى.
10. ما از پروردگار خود مى‌ترسيم، در روزى كه آن روز عبوس و سخت و هولناك است.
11. خدا ايشان را از شر آن روز نگه داشت و آنان را طراوت و شادمانى بخشيد.
12. به پاداش صبرى كه كرده‌اند پاداششان را بهشت و حرير داد.
13. در آنجا بر تختها تكيه زده‌اند نه هيچ آفتابى مى‌بينند و نه سرمايى.
14. سايه‌هاى درختانش بر سرشان افتاده و ميوه‌هايش به فرمانشان باشد.
15. كاسه‌هاى سيمين و كوزه‌هاى شراب ميانشان به گردش در مى‌آيد.
16. كوزه‌هايى از سيم كه آنها را به اندازه پُر كرده‌اند.
17. در آنجا جامى بنوشانندشان كه آميخته با زنجبيل باشد،
18. از چشمه‌اى كه آن را سلسبيل مى‌گويند.
19. همواره پسرانى به گردشان مى‌چرخند كه چون آنها را ببينى، پندارى مرواريد پراكنده‌اند.
20. چون بنگرى، هر چه بنگرى نعمت فراوان است و فرمانروايى بزرگ.
21. بر تنشان جامه‌هايى است از سُندس سبز و استبرق. و به دستبندهايى از سيم زينت شده‌اند. و پروردگارشان از شرابى پاكيزه سيرابشان سازد.
22. اين پاداش شماست و از كوششتان سپاسگزارى شده است.
23. ما قرآن را بر تو نازل كرديم، نازل‌كردنى نيكو.
24. در برابر فرمان پروردگارت صابر باش و از هيچ گناهكار يا ناسپاسى اطاعت مكن.
25. و بامدادان و شامگاهان نام پروردگارت را بر زبان بياور.
26. در پاره‌اى از شب سجده‌اش كن و در همه درازناى شب تسبيحش گوى.
27. اينان اين دنياى زودگذر را دوست دارند و آن روز دشوار را پس پشت مى‌افكنند.
28. ما آدميان را آفريديم و اعضا و مفاصلشان را نيرومند گردانيديم و اگر خواهيم، به جاى آنها قومى همانندشان بياوريم.
29. اين اندرزى است. پس هر كه خواهد، راهى به سوى پروردگار خويش برگزيند.
30. و شما جز آن نمى‌خواهيد كه خدا خواسته باشد، زيرا خدا دانا و حكيم است.
31. هر كس را كه بخواهد مشمول رحمت خود سازد، و براى ستمكاران عذابى دردآور آماده كرده است.
